لپتین هورمونی است که مصرف غذا را کنترل کرده و اشتها را برانگیخته می کند. مقاومت به لپتین زمانی اتفاق می افتد که مغز به هورمونی که باعث کاهش اشتها می شود پاسخ نمی دهد ، بنابراین به نظر نمی رسد که احساس سیری کنید. تغییرات ساده رژیم غذایی می تواند کمک کننده باشد ، بنابراین رژیم غذایی متعادل داشته باشید و از چربی های ناسالم و قندهای تصفیه شده دوری کنید. سعی کنید سیب ، توت و زردچوبه بیشتری بخورید ، که ممکن است به بهبود حساسیت به لپتین کمک کند. ورزش نیز مفید است ، به ویژه تمرینات هوازی مانند دویدن ، شنا و دوچرخه سواری. مقاومت به لپتین می تواند با سایر شرایط پزشکی مرتبط باشد ، بنابراین در مورد مدیریت هرگونه مشکل مربوطه از پزشک خود سوال کنید.
مراحل
روش 1 از 3: ایجاد تغییرات در رژیم غذایی
مرحله 1. تری گلیسیریدها را از رژیم غذایی خود حذف کنید
تری گلیسیرید نوعی چربی است که با مقاومت به لپتین ، چاقی ، بیماری قلبی ، دیابت نوع 2 و سایر مسائل پزشکی مرتبط است. حذف تری گلیسیریدها از رژیم غذایی علاوه بر بهبود سلامت کلی ، می تواند حساسیت به لپتین را افزایش دهد.
سعی کنید چربی های ناسالم را در گوشت قرمز و غذاهای فرآوری شده با روغن کلزا و زیتون ، چربی های گیاهی و ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا یا ماهی خال مخالی جایگزین کنید
مرحله 2. شکر تصفیه شده کمتری بخورید
رژیم کم قند می تواند به توقف افزایش وزن و کاهش مقاومت به لپتین کمک کند. رژیم های غذایی سرشار از قند تصفیه شده می توانند سطح گلوکز و انسولین را افزایش داده و بدن شما را نسبت به لپتین کمتر حساس کنند.
از قندها و کربوهیدراتهای ساده موجود در غذاهای فرآوری شده ، آب نبات ، کیک و نوشابه خودداری کنید. در عوض ، از کربوهیدراتهای پیچیده مانند غلات کامل و نشاسته و قندهای طبیعی موجود در شیر ، میوه ها و سبزیجات استفاده کنید
مرحله 3. الکل کمتر بنوشید
نوشیدن مقدار متوسط الکل می تواند تولید لپتین را کاهش دهد. اگر بدن شما لپتین کمتری تولید می کند ، اشتهای بیشتری خواهید داشت. اثرات الکل بر اشتها و متابولیسم تجمعی است یا در طول زمان رخ می دهد ، بنابراین مصرف الکل خود را در دراز مدت محدود کنید.
مرحله 4. غذاهایی بخورید که حاوی آنتوسیانین و پکتین هستند
سیب زمینی شیرین بنفش ، انواع توت ها و سایر غذاهای قرمز ، آبی و بنفش حاوی آنتوسیانین ها هستند که می تواند به مغز در پاسخ به لپتین و کاهش اشتها کمک کند. سیب حاوی پکتین است که ممکن است حساسیت به لپتین را افزایش دهد.
مربا همچنین منبع غنی پکتین است ، اما مربا های خریداری شده معمولاً حاوی مقدار زیادی شکر هستند. در عوض ، می توانید غذاهای خود را با قند کم و پکتین بالا تهیه کنید
مرحله 5. سعی کنید زردچوبه را به رژیم غذایی خود اضافه کنید
ریشه زردچوبه حاوی کورکومین است که در کنار سایر مزایای سلامتی ، می تواند مقاومت لپتین را به طور طبیعی معکوس کند. ادویه آسیاب شده و ریشه تازه حاوی کورکومین است.
سعی کنید پودر زردچوبه را در برنج ، سبزیجات بو داده یا سبزیجات تفت داده شده بپاشید. همچنین می توانید کمی اسموتی بپاشید ، یا یک تکه کوچک ریشه را خرد کنید و آن را با شیر و عسل دم کنید تا چای تهیه شود
روش 2 از 3: ورزش کافی
مرحله 1. سعی کنید روزانه یک ساعت ورزش کنید
حداقل ورزش روزانه توصیه شده برای بزرگسالان 30 دقیقه است. با این حال ، به خاطر داشته باشید که تعداد حداقل راهنما است. سعی کنید حداقل یک ساعت ثابت در روز داشته باشید ، زیرا ورزش کمتر از یک ساعت به نظر نمی رسد تأثیر زیادی بر سطح لپتین داشته باشد.
قبل از شروع رژیم ورزشی جدید یا افزایش میزان ورزش با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 2. به تمرینات هوازی طولانی تری بروید
ورزش هوازی می تواند چربی بسوزاند ، حجم بدن را کاهش داده و حساسیت به لپتین را افزایش دهد. به سراغ تمرینات استقامتی بروید که حداقل یک ساعت طول می کشد.
دویدن یا پیاده روی سریع ، شنا ، تمرینات دوچرخه سواری یا چرخش را امتحان کنید
مرحله 3. تمرینات خود را در دراز مدت دنبال کنید
با انگیزه بمانید و به برنامه تمرینی خود پایبند باشید! ورزش یک ساعته فقط یک روز به بدن شما کمک نمی کند تا به لپتین حساس تر شود. تغییرات طولانی مدت در شیوه زندگی ، از جمله افزایش فعالیت بدنی در طول زمان ، به منظور درمان مقاومت به لپتین مورد نیاز است.
نشان داده شده است که ورزش کوتاه مدت هیچ تاثیری قابل اندازه گیری بر سطح لپتین ندارد
روش 3 از 3: مشورت با پزشک
مرحله 1. در مورد مسائل مربوط به سلامتی با پزشک خود صحبت کنید
مقاومت به لپتین می تواند با تعدادی از مسائل پزشکی مرتبط با چاقی ، از بیماری های قلبی گرفته تا دیابت مرتبط باشد. اگر قبلاً این کار را نکرده اید ، با پزشک خود ویزیت کنید تا درباره سلامت کلی خود صحبت کنید.
اگر نگران کاهش وزن و بهبود سلامت خود هستید ، از آنها در مورد داروها ، تغییرات رژیم غذایی و برنامه های تمرینی که باید اتخاذ کنید بپرسید
مرحله 2. در مورد درمانهای ژنی و هورمونی در حال ظهور بحث کنید
تحقیقات در مورد مقاومت به لپتین هنوز یک رشته نسبتاً جوان است و درمان های جدیدی در حال مطالعه و توسعه است. با گذشت زمان ، ممکن است درمان های ژنی در دسترس قرار بگیرند که به مغز شما در پاسخ به لپتین در سیستم شما کمک می کند. درمان های هورمونی قبلاً در بهبود حساسیت به لپتین و کمک به کاهش وزن بسیار موفق بوده است.
شما می توانید از پزشک خود بپرسید که آیا آنها با درمان های جدید آشنا هستند یا توصیه می کنند. از آنها بپرسید که آیا می توانند شما را به مطالعه پزشکی در این زمینه ارجاع دهند یا خیر
مرحله 3. در مورد داروهای استرس ER س Askال کنید
شبکه آندوپلاسمی یا ER بخشی از سلول است که در کنار سایر عملکردها ، به انتقال پروتئین کمک می کند. استرس ER ، که می تواند ناشی از بیماریهای عصبی ، دیابت و چاقی باشد ، می تواند با مقاومت به لپتین مرتبط باشد. از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است ER داشته باشید و آیا داروهایی که استرس ER را درمان می کنند ممکن است حساسیت لپتین شما را نیز افزایش دهند.
