بحث درباره بیماری های روانی با نوجوانان ممکن است کمی ناخوشایند به نظر برسد ، اما مهم است-تخمین زده می شود که از هر پنج جوان یک نفر با مشکل سلامت روانی زندگی می کند. نحوه صحبت شما در مورد سلامت روان با فرزندان ، دوستان بچه ها یا دانش آموزان شما می تواند تفاوت زیادی در نحوه فکر و مراقبت از سلامت روان خود در آینده ایجاد کند. با مناسب نگه داشتن آن برای هر دوی شما راحت و راحت مکالمه را آغاز کنید. هنگام صحبت ، بر ارائه حقایق و رهایی از انگ تمرکز کنید. اگر مشکوک هستید که نوجوانی که می شناسید از بیماری روانی رنج می برد ، نگرانی های خود را مطرح کنید و به او کمک کنید تا منابعی برای احساس بهتر پیدا کند.
مراحل
روش 1 از 3: کمک به نوجوانان کمک گرفتن
مرحله 1. مراقب علائم هشداردهنده بیماری روانی باشید
اگر رفتار یا خلق و خوی نوجوان شما بدتر شد ، توجه کنید. برخی از علائم بالقوه بیماری روانی در نوجوانان شامل غمگین یا ناامید کننده ، اجتناب از دوستان و خانواده ، مشکوک بودن بیش از حد ، تغییرات شدید خلقی ، پرخاشگری مکرر ، بیان مکرر اضطراب ، مشکلات توجه یا حافظه و رفتار مخرب است.
- طبیعی است که نوجوانان دچار تغییرات خلقی شوند و با دوستان خود در معرض مشکلات شدید قرار گیرند. اگر رفتار نوجوان شما "خاموش" به نظر می رسد ، تصور نکنید که بلافاصله چیزی اشتباه است. یک یا دو هفته صبر کنید و ببینید آیا رفتار ادامه دارد یا خیر.
- اگر نوجوان شما به خود آسیب می رساند یا در مورد خودکشی صحبت می کند ، بدون در نظر گرفتن مدت زمانی که این رفتار ادامه داشته است ، با یک متخصص تماس بگیرید یا فوراً او را به بیمارستان ببرید.
مرحله 2. نگرانی های خود را به شیوه ای ملایم مطرح کنید
به نوجوان خود بگویید چرا نگران او هستید ، اما سعی نکنید او را طوری احساس کنید که او را در محل قرار می دهید. علائمی را که متوجه شده اید ذکر کنید و از آنها بپرسید که آیا می خواهند در مورد چیزی صحبت کنند.
- می توانید چیزی شبیه این را بگویید: "به نظر من این اواخر زمان بیشتری را در تنهایی گذرانده اید. چه احساسی داشتی؟ »
- همچنین ایده خوبی است که سایر بزرگسالانی را که می توانند در صورت احساس راحتی با شما صحبت کنند ، مانند مشاور راهنمایی ، مشاور معنوی ، معلم ، دوست خانواده و غیره شناسایی کنید.
مرحله 3. فعالانه گوش دهید
اگر نوجوان شما به روی شما باز می شود ، حرف او را قطع نکنید و به او درس ندهید. فقط اجازه دهید آنها صحبت کنند و تمام تلاش خود را برای درک آنها بکار بگیرید. به نظرات آنها در مورد آنچه آنها تجربه می کنند و چرا احترام بگذارید. برای اطمینان از اینکه در یک صفحه هستید ، آنچه را که می گویند بازنویسی کنید و س questionsالات خوبی بپرسید تا به آنها در بیان آنچه در جریان است کمک کنید.
- به عنوان مثال ، اگر نوجوان شما می گوید عصبانی است که دوستش دیگر با او صحبت نمی کند ، می توانید بگویید: "به نظر می رسد واقعاً احساس ناراحتی می کنید که ناتان وقت خود را با شما صرف نکرده است. آیا فکر می کنید این می تواند ربطی به این داشته باشد که چرا اخیراً اینقدر به خودتان سخت گرفته اید؟"
- همچنین می توانید بگویید ، "به نکته خوبی اشاره کردید" ، یا "می توانم بگویم که شما به این موضوع خیلی فکر کرده اید."
- اگر نوجوان شما نمی خواهد فوراً با شما صحبت کند ناراحت نشوید. صحبت در مورد مشکلات سلامت روان آسان نیست و برخی از افراد به زمان نیاز دارند تا بفهمند چه بگویند. یک یا دو روز دیگر دوباره امتحان کنید.
مرحله 4. هرگونه احساس شرمندگی را برطرف کنید
به نوجوان خود بگویید که بیماری روانی بسیار شایع است. از کلماتی مانند "دیوانه" استفاده نکنید و باعث نشوید که نوجوان شما به خاطر بیماری خود احساس گناه کند.
اگر قبلاً با مشکلات روحی روبرو بوده اید ، تجربه خود را با نوجوان خود در میان بگذارید تا به او کمک کند احساس تنهایی کند
مرحله 5. به نوجوانان کمک کنید تا منابع مورد نیاز خود را پیدا کنند
نوجوانان ممکن است ندانند برای حمایت از سلامت روان به کجا مراجعه کنند ، بنابراین به آنها در ارائه ایده کمک کنید. پیشنهاد می کنید با یک مشاور مدرسه یا یکی از روحانیون صحبت کنید.
اگر نوجوان شما نیاز به مراجعه به پزشک یا روانپزشک دارد ، به او کمک کنید تا قرارهای خود را تعیین کرده و به آنها برسد
روش 2 از 3: بحث درباره سلامت روان
مرحله 1. ابتدا خود را آموزش دهید
قبل از اینکه بخواهید آنها را برای نوجوان خود توضیح دهید ، با انواع مختلف بیماری های روانی و علائم آنها آشنا شوید. کتابها ، مقالات و فیلمهای زیادی وجود دارد که به شما در مورد جنبه های مختلف سلامت روان آموزش می دهد.
اطمینان حاصل کنید که اطلاعات خود را در مورد سلامت روان از منبع معتبری دریافت می کنید. اطلاعاتی که از پزشکان مشهور ، دانشگاه ها یا دولت می آید به طور کلی قابل اعتماد است. با منابع معتبر مانند موسسه ملی بهداشت روانی یا انجمن روانشناسی آمریکا شروع کنید
مرحله 2. تفاوت بین بیماری های روانی را توضیح دهید
نوجوانان ممکن است ندانند که بیماری های روانی چه تفاوتی با یکدیگر دارند ، یا ممکن است بر اساس کلیشه های رایج ، سوء تفاهمی در مورد مشکلات سلامت روان داشته باشند. یک دید کلی مبتنی بر واقعیت در مورد چگونگی تأثیر بیماریهای مختلف بر افراد و نحوه درمان این بیماریها ارائه دهید.
- غالباً مفید است آمارهایی از تعداد افراد مبتلا به بیماری روانی و در چه سنی علائم خود را نشان دهند. این می تواند به نوجوان کمک کند بفهمد که تنها نیست ، "دیوانه" یا عجیب نیست.
- درباره بیماریهای روانی به شیوه ای خنثی و بدون قضاوت بحث کنید ، مانند بیماریهای جسمی صحبت کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "فرد مبتلا به اضطراب ممکن است بسیار نگران باشد ، در حالی که فرد مبتلا به افسردگی ممکن است احساس بی تفاوتی کند و در مورد هر چیزی نگران باشد."
مرحله 3. از مثالها استفاده کنید
نمونه هایی از مشکلات سلامت روان را در کتاب ها ، فیلم ها و زندگی واقعی بیابید و آنها را با نوجوان خود در میان بگذارید. در مورد اینکه بیماری روانی چگونه می تواند بر زندگی افراد تأثیر بگذارد صحبت کنید و چرا جستجوی درمان مهم است.
بسته به میزان بلوغ نوجوان شما ، نشستن و تماشای یک فیلم با هم ، مانند Inside Out یا Silver Linings Playbook ، ممکن است خوب باشد
مرحله 4. تأکید کنید که بیماری روانی قابل درمان است
به نوجوان خود اطلاع دهید که با درمان مناسب ، فرد می تواند با بیماری روانی بهبود یابد. نمونه هایی از کتاب ها ، وبلاگ ها و فیلم های افرادی را که پس از یادگیری مدیریت بیماری روانی خود قادر به زندگی کامل و سالم بودند ، به آنها ارائه دهید.
- در مورد انواع مختلف درمان مانند دارو ، درمان فردی و گروه درمانی صحبت کنید.
- یک مکان عالی برای شروع ، HealthyPlace.com است ، که شامل وبلاگ هایی است که توسط افرادی که با بیماری روانی زندگی می کنند نوشته شده است.
مرحله 5. مکالمه را باز نگه دارید
به نوجوان خود در مورد "بد بودن" بیماری روانی درس ندهید. در عوض ، به آنها فضا بدهید تا ایده های خود را بیان کنند. س questionsال بپرسید ، و به پاسخها با دقت گوش دهید. آنها را تشویق کنید که س questionsال کنند.
- اگر برای سخنرانی یا قضاوت سریع نباشید ، نوجوان شما احساس راحتی بیشتری در صحبت با شما خواهد داشت و مکالمات شما پربارتر خواهد بود.
- به عنوان مثال ، می توانید از نوجوان خود بپرسید که درمورد تصورات رسانه ای رایج بیماری روانی چه نظری دارد.
روش 3 از 3: ایجاد یک مکالمه مداوم
مرحله 1. درباره سلامت روان بحث های گاه به گاه داشته باشید
مباحث مربوط به سلامت روان را به طور مکرر مطرح کنید تا هرگونه احساس ناخوشایندی یا انگ را از بین ببرید. به دنبال لحظات قابل آموزش در زندگی روزمره خود باشید و نوجوانان را تشویق کنید تا در بحث مشارکت فعال داشته باشند.
می توانید لحظات قابل آموزش را در اخبار ، رسانه های محبوب و زندگی سایر افرادی که می شناسید پیدا کنید. به عنوان مثال ، ممکن است از یک لحظه در یک برنامه تلویزیونی برای نشان دادن مزایای درمان استفاده کنید
مرحله 2. زمان و مکان مناسبی برای صحبت پیدا کنید
در یک مکان خصوصی و راحت صحبت کنید. به این فکر کنید که آیا نوجوان شما راحت تر می تواند رو در رو صحبت کند یا آیا ترجیح می دهد هنگام انجام کار دیگری صحبت کند. برخی از نوجوانان راحت تر می توانند در مورد این مسائل از طریق پیام کوتاه یا ایمیل بحث کنند. در هر صورت ، سعی نکنید زمانی که شما یا نوجوانتان مشغول ، خسته یا ناراحت هستید ، در مورد سلامت روان صحبت کنید.
- مکالمات خود را مختصر بنویسید ، زیرا نشان داده است که آنها سازنده تر هستند. هر چه بیشتر طول بکشد ، ناراحتی نوجوان شما بیشتر می شود. بهتر است مکالمات کوتاه زیادی داشته باشید تا یک مکالمه طولانی و ترسناک.
- اگر مضطرب یا ناامید شدید ، مکالمه را به پایان برسانید. خودتان را جمع و جور کنید و زمانی که حالتان بهتر شد ، دست به کار شوید.
مرحله 3. مکالمه را بر اساس شخصیت و میزان بلوغ نوجوان تنظیم کنید
یک جوان 18 ساله احتمالاً قادر خواهد بود اطلاعات دقیق تری نسبت به یک نوجوان 13 ساله داشته باشد. اگر نوجوان شما حساس است ، مراقب باشید اطلاعات را به گونه ای ارائه ندهید که ممکن است او را بترساند.
مرحله 4. به نوجوان خود اطلاع دهید که همیشه برای گوش دادن یا صحبت کردن در دسترس هستید
اگر نوجوان شما وقتی موضوع سلامت روان را مطرح می کند سرزنش می شود ، سعی نکنید مجبور به گفتگو شوید. در عوض ، آنها را تشویق کنید که اگر می خواهند در مورد هر چیزی صحبت کنند به شما مراجعه کنند. اگر نوجوان شما ایده خود را داشته باشد ، به احتمال زیاد با شما صحبت می کند.
- چیزی شبیه این بگویید: "اشکالی ندارد اگر نمی خواهید در این مورد در حال حاضر صحبت کنید. اگر می خواهید در مورد آن بحث کنید ، من همیشه اینجا هستم تا به شما گوش کنم."
- حتماً با نوجوان خود در مورد مسائل دیگر و کمتر جدی صحبت کنید. زمان با کیفیتی را صرف کنید که در آن کارهای سرگرم کننده را با هم انجام دهید. اگر روی ایجاد یک رابطه خوب کار کنید ، راحت تر می توانید با نوجوان خود در مورد مسائل دشوار صحبت کنید.
