سندرم تونل مچ دست زمانی ایجاد می شود که یک فشار یا فشار روی عصب مدیان بین کف دست و ساعد وجود داشته باشد. این می تواند باعث التهاب ، درد ، بی حسی و سوزن سوزن شدن و همچنین احساس فشار در انگشتان دست ، مچ دست و بازو شود. دلایل متعددی وجود دارد که چرا فرد مبتلا به این سندرم مبتلا می شود ، مانند بیماری های زمینه ای ، استفاده بیش از حد از مچ دست ، آسیب به ناحیه یا آناتومی مچ دست. با تشخیص و درمان سندرم ، فرد می تواند علائم را کاهش دهد.
مراحل
روش 1 از 2: تشخیص سندرم تونل کارپال در خانه
مرحله 1. عوامل خطرساز خود را برای سندرم تونل کارپ ارزیابی کنید
ارزیابی عوامل خطر شما را در موقعیت بهتری برای درک علائم ، تشخیص بیماری و درمان بهتر قرار می دهد. اگر یک یا چند مورد از عوامل خطر زیر را دارید ، ارزیابی کنید:
- جنسیت و سن: زنان بیشتر از مردان به سندرم تونل مچ دست مبتلا می شوند و بیشتر در سنین 30 تا 60 سالگی تشخیص داده می شود.
- شغل: داشتن شغلی که نیاز به استفاده زیاد از دستان شما دارد ، مانند کارخانه یا خط مونتاژ ، شما را در معرض خطر بیشتری برای سندرم قرار می دهد.
- شرایط زمینه ای: افراد مبتلا به اختلالات متابولیک ، آرتریت روماتوئید ، یائسگی ، چاقی ، اختلالات تیروئید ، نارسایی کلیه یا دیابت شانس بیشتری برای ایجاد این بیماری دارند.
- عوامل سبک زندگی: سیگار کشیدن ، مصرف زیاد نمک ، کم تحرکی ممکن است خطر ابتلا به سندرم تونل کارپ را افزایش دهد
مرحله 2. علائم را بشناسید
اگر متوجه هر یک از پنج نشانه زیر در مچ دست ، دست یا بازوی خود شدید ، ممکن است دچار سندرم تونل کارپ یا در حال حاضر از آن رنج ببرید:
- سوزن سوزن شدن در دست ، انگشتان یا مچ دست.
- بی حسی در دست ، انگشتان یا مچ دست.
- تورم در مچ دست.
- درد در دست ، انگشتان یا مچ دست.
- ضعف دست.
مرحله 3. علائم خود را پیگیری کنید
در صورت وجود علائم ، پیگیری علائم شما می تواند شما را در موقعیت بهتری برای تشخیص و درمان بیماری قرار دهد. در صورتی که سابقه دقیق تری از این بیماری داشته باشد ، پزشک شما می تواند بیماری را بهتر تشخیص دهد.
- علائم به طور کلی به تدریج ظاهر می شوند.
- علائم اغلب برای اولین بار در طول شب ظاهر می شوند. با بدتر شدن شرایط ، علائم را در طول روز احساس می کنید.
- علائمی که با گذشت زمان برطرف نمی شوند (برخلاف مورد آسیب موقتی) و با گذشت زمان به تدریج بدتر می شوند.
مرحله 4. آزمون Phalen's را امتحان کنید
این یک آزمایش آسان است که می تواند در تشخیص سندرم تونل مچ دست مورد استفاده قرار گیرد. چندین روش برای آزمایش این امر وجود دارد. موارد زیر را امتحان کنید:
- پشت میز بنشینید و آرنج های خود را روی میز قرار دهید.
- اجازه دهید مچ شما به حداکثر خم شدن برسد تا فشار در تونل کارپ افزایش یابد.
- این موقعیت را حداقل یک دقیقه نگه دارید.
- راه دیگر انجام آزمایش این است که پشت هر دو دست را در مقابل خود قرار دهید و انگشتان خود را به سمت پایین (مانند موقعیت نماز مقابل) قرار دهید.
- هرگونه درد و سوزن سوزن شدن دست ، انگشتان و/یا مچ دست و بی حسی انگشتان ، به ویژه در ارتفاع شست ، انگشت سبابه و قسمتی از انگشت وسط ، نتایج مثبتی است.
مرحله 5. سایر آزمایشات تونل کارپال را امتحان کنید
چندین آزمایش برای تشخیص تونل کارپ شرح داده شده است اما ویژگی این آزمایشها زیر سوال است. هنوز هم می توانید آنها را امتحان کنید:
- علامت Tinel با ضربه زدن به مچ دست و تونل کارپال با انگشتان دست یا چکش تاندون انجام می شود. اگر باعث سوزن سوزن شدن انگشتان شود ، اعتقاد بر این است که این آزمایش مثبت است.
- تست تورنیکت بر اساس افزایش موقت فشار تونل کارپ با استفاده از کاف فشار خون به قسمت بالای بازو یا ساعد است. کاف را بین فشار سیستولیک و دیاستولیک باد کنید تا مانع بازگشت وریدی از بازو و افزایش حجم خون در دست شود. اگر این باعث علائم شود ، آزمایش مثبت است. با این حال ، این آزمایش را انجام ندهید مگر اینکه در استفاده صحیح از کاف فشار خون راحت باشید.
- آزمایش ارتفاع دست با بالا بردن دستها به مدت دو دقیقه روی سر انجام می شود. اگر این باعث علائم شود ، آزمایش مثبت است.
- آزمایش فشرده سازی مچ دست دورکان متکی بر فشار مستقیم اعمال شده بر روی تونل کارپال برای افزایش فشار است. تونل کارپ را با انگشت شست خود فشار دهید یا از یک دوست بخواهید این کار را انجام دهد. اگر این باعث علائم شود ، آزمایش مثبت است.
مرحله 6. از خود بپرسید که آیا باید به پزشک مراجعه کنید
اگر علائم بدتر شد یا از بین نرفت ، درد غیرقابل تحمل است ، یا برای ادامه کار سخت هستید ، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می تواند علائم را به درستی تشخیص داده و درمان کند و هرگونه بیماری زمینه ای جدی را حذف کند.
روش 2 از 2: تشخیص سندرم تونل کارپ در مطب پزشک
مرحله 1. علائم خود را به پزشک خود اطلاع دهید
صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به این معنی است که آنها را در مورد علائم و همچنین سابقه بیماری بیشتر آگاه کنید.
- به یاد داشته باشید ، پزشک شما می تواند وضعیت را بهتر تشخیص دهد اگر دقیق باشید و هیچ علامتی را کنار نگذارید.
- توجه داشته باشید که پزشک ممکن است در صورت نیاز برای تشخیص یا درمان ، شما را به متخصص مغز و اعصاب ، جراحی ، ارتوپدی یا روماتولوژی ارجاع دهد.
مرحله 2. معاینه فیزیکی انجام دهید
پزشک شما مچ و دست شما را ارزیابی می کند. آنها روی نقاط فشار می آورند تا دریابند که آیا درد یا بی حسی در ناحیه وجود دارد یا خیر. آنها همچنین تورم ، احساس و ضعف را بررسی می کنند. اگر درد شدید باشد ، ممکن است برای رد سایر شرایط سلامتی به آزمایشات اضافی نیاز باشد.
- یک پیش ارزیابی که در آن به صورت بصری به منطقه نگاه می کنند ، برای نشان دادن و جهت آزمایش های بیشتر لازم است.
- همچنین ممکن است پزشک آزمایش فالن یا سایر آزمایشات تونل کارپال را در مطب انجام دهد.
مرحله 3. آزمایش خون انجام دهید
ممکن است از نمونه های خون خواسته شود تا مسائل پزشکی اضافی مانند آرتریت روماتوئید ، مشکل تیروئید یا سایر مشکلات پزشکی زمینه ای را رد کنند. با رد این مشکلات ، پزشک شما می تواند مشکل را بهتر تشخیص دهد.
هنگامی که آزمایش خون سایر مشکلات پزشکی را رد کرد ، ممکن است آزمایش های تصویربرداری اضافی مورد نیاز باشد
مرحله 4. برای آزمایش تصویربرداری درخواست کنید
آزمایشات تصویربرداری ، مانند اشعه ایکس یا سونوگرافی ، ممکن است توسط پزشک درخواست شود یا خودتان می توانید آنها را درخواست کنید. با انجام این اسکن های تصویربرداری ، می توانید موقعیت بهتری برای تشخیص مشکل و درمان علائم داشته باشید.
- معمولاً از اشعه ایکس فقط برای کمک به تشخیص یا رد سایر علل درد (مانند شکستگی و آرتروز) استفاده می شود.
- پزشک ممکن است از سونوگرافی برای تجسم ساختار عصب میانی دست شما استفاده کند.
مرحله 5. الکترومیوگرافی انجام دهید
الکترومیوگرافی آزمایشی است که طی آن چندین سوزن ریز برای اندازه گیری تخلیه های الکتریکی در عضلات وارد می شود. این آزمایش می تواند آسیب عضلانی را تشخیص دهد و سایر شرایط را رد می کند.
برای کاهش درد می توان قبل از آزمایش یک مسکن خفیف تجویز کرد
مرحله 6. برای انجام هدایت عصبی درخواست کنید
این آزمایش هدایت پزشکی برای تشخیص نحوه عملکرد سیستم عصبی مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند تعیین کند که آیا شما مبتلا به سندرم تونل کارپ هستید یا خیر.
- در طول آزمایش ، دو الکترود روی دست و مچ شما قرار می گیرد و یک ضربه کوچک از عصب مدیان عبور می کند تا تشخیص دهد که آیا تکانه های الکتریکی در تونل کارپ کند می شوند یا خیر.
- نتایج نشان می دهد که چقدر آسیب به اعصاب شما وارد شده است.
