کارشناسان بر این عقیده اند که سندرم تونل کارپ معمولاً باعث بی حسی ، سوزن سوزن شدن و ضعف در مچ دست و دست شما می شود. علائم شما در اثر فشردگی عصب میانی شما ایجاد می شود که از یک گذرگاه باریک در دست شما عبور می کند و به آن تونل کارپال می گویند. تحقیقات نشان می دهد که سندرم تونل کارپ معمولاً در اثر عواملی مانند آسیب ، حرکت مکرر ، شرایطی که باعث التهاب می شود یا تونل مچ دست کوچکتر از حد متوسط ایجاد می شود. اگرچه ممکن است بتوانید علائم خود را در خانه تسکین دهید ، اما برای درمان سندرم تونل مچ دست ، بهتر است به پزشک مراجعه کنید ، زیرا با گذشت زمان می تواند بدتر شود.
مراحل
قسمت 1 از 3: مقابله با سندرم تونل کارپال در خانه
مرحله 1. از تحریک اعصاب میانی خود اجتناب کنید
تونل مچ در مچ دست شما یک گذرگاه باریک است که از استخوان ها و رباط های کوچک مچ دست تشکیل شده است. این تونل از اعصاب ، رگ های خونی و تاندون هایی که وارد دست شما می شوند محافظت می کند. عصب اصلی که دست شما را عصبی می کند عصب مدیان نامیده می شود. از فعالیتهایی که باعث فشار و تحریک عصب میانی می شود ، مانند خم شدن مکرر مچ دست ، بلند کردن وزنه های سنگین با دست ، خوابیدن با مچ های خمیده و مشت زدن اجسام جامد خودداری کنید.
- استفاده از دستبندها و ساعتهای تنگ نیز ممکن است یک عامل خطر باشد ، بنابراین مطمئن شوید که فضای کافی را ترک کنید.
- در بسیاری از موارد سندرم تونل کارپ ، تشخیص یک علت دشوار است. اغلب شامل ترکیبی از عوامل ، مانند آرتریت یا دیابت همراه با فشار مکرر در مچ دست است.
- آناتومی مچ افراد می تواند تفاوت ایجاد کند - برخی از آنها به طور طبیعی گذرگاه های کوچکتری در مچ دست خود دارند یا دارای استخوان های مچ دست هستند که به طرز عجیبی در آن قرار گرفته اند.
مرحله 2. مچ دست خود را دراز کنید
کشش مچ دست به طور منظم می تواند در کاهش یا به حداقل رساندن علائم تونل کارپ موثر باشد. به طور خاص ، اکستنشن مچ می تواند با کشیدن رباط هایی که به استخوان های کارپ متصل می شوند ، فضای بیشتری را برای عصب میانی در تونل کارپ ایجاد کند. ساده ترین راه برای کشش و کشش همزمان هر دو مچ ، "حالت نماز" است که کف دست ها را کنار هم قرار داده است. کف دست ها را در جلوی قفسه سینه قرار دهید و آرنج های خود را بالا ببرید تا زمانی که کشش خوبی را در مچ دست خود احساس کنید. 30 ثانیه در این حالت بمانید و 3-5 بار در روز تکرار کنید.
- همچنین می توانید انگشتان دست آسیب دیده را گرفته و به عقب بکشید تا زمانی که کشش را در جلوی مچ خود احساس کنید. با این کشش ممکن است احساس سوزن سوزن شدن موقت تری در دست خود داشته باشید ، اما تا زمانی که احساس درد نکنید ، آن را متوقف نکنید.
- علاوه بر سوزن سوزن شدن دست ، علائم دیگری که معمولاً با سندرم تونل کارپ در ارتباط هستند عبارتند از: بی حسی ، درد ضربان دار ، ضعف عضلانی و تغییرات رنگ (بیش از حد کم رنگ یا قرمز).
- تنها قسمتی از مچ دست/دست که معمولاً از علائم در امان می ماند ، انگشت کوچک است - عصب میانی آن را عصب نمی کند.
مرحله 3. داروهای ضد التهاب بدون نسخه (OTC) مصرف کنید
علائم تونل کارپ اغلب مربوط به التهاب/تورم در مچ دست است که مستقیماً عصب میانی را تحریک می کند یا باعث ازدحام آن می شود. بنابراین ، مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) ، مانند ایبوپروفن (Motrin ، Advil) یا ناپروکسن (Aleve) ، می تواند برای کاهش علائم در کوتاه مدت بسیار مفید باشد. از داروهای مسکن مانند استامینوفن (تیلنول ، پاراستامول) نیز می توان برای تونل کارپال استفاده کرد ، اما آنها بر تورم تأثیر نمی گذارند ، فقط درد را تحت تاثیر قرار می دهند.
- داروهای ضد التهابی و مسکن باید استراتژی های کوتاه مدت برای کنترل درد در نظر گرفته شوند. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این داروها سندرم تونل کارپ را در دراز مدت بهبود می بخشد.
- مصرف بیش از حد NSAID ها یا مصرف طولانی مدت آنها خطر سوزش معده ، زخم معده و نارسایی کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
- مصرف زیاد استامینوفن یا مصرف بیش از حد آن می تواند باعث آسیب کبدی شود.
- به عنوان یک جایگزین ، یک پماد حاوی داروی مسکن طبیعی را در مچ دست/دست خود بمالید. منتول ، کافور ، آرنیکا و کپسایسین همگی برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط مفید هستند.
مرحله 4. از سرما درمانی استفاده کنید
اگر مچ دست شما درد می کند و به نظر می رسد یا احساس می کنید متورم است ، یک کیسه کوچک یخ خرد شده (یا چیزی سرد) به آن بمالید تا التهاب را کاهش داده و درد را بی حس کنید. انجام این کار همچنین ممکن است علائم دست را کاهش دهد. سرما درمانی برای آسیب های بافت نرم که نوعی تورم را شامل می شود م effectiveثر است زیرا جریان خون را کاهش می دهد. یخ خرد شده را به مدت 5 تا 10 دقیقه 3-5 بار در روز روی مچ خود بمالید تا علائم کاهش یابد.
- فشردن یخ بر روی مچ دست با بانداژ Tensor یا Ace برای مبارزه با التهاب م moreثرتر است.
- همیشه قبل از استفاده از یخ روی پارچه نازک آن را بپیچید - از سوزش یا سرمازدگی پوست جلوگیری می کند.
- اگر یخ خرد شده در دسترس نیست ، به جای آن از یک تکه یخ بزرگ ، یک بسته ژل منجمد یا یک کیسه کوچک سبزیجات یخ زده استفاده کنید.
- در برخی موارد ، سرما درمانی ممکن است علائم سندرم تونل مچ دست را تشدید کند. اگر در مورد شما چنین است از یخ اجتناب کنید.
قسمت 2 از 3: تغییر عادات خود
مرحله 1. از آتل مچ دست استفاده کنید
پوشیدن بریس یا آتل سفت که مچ شما را در حالت خنثی در طول روز نگه می دارد ، ممکن است فشرده سازی یا تحریک عصب میانی را کاهش داده و به علائم تونل کارپ کمک کند. آتل یا بریس مچ دست را می توان در حین فعالیت هایی که علائم را تشدید می کند ، مانند کار با کامپیوتر ، بولینگ یا حمل مواد غذایی ، استفاده کرد. پوشیدن آتل در هنگام خواب می تواند به تسکین علائم شبانه سوزن سوزن شدن و بی حسی در دستان شما کمک کند ، به خصوص اگر عادت به پیچاندن مچ دست دارید.
- ممکن است لازم باشد چند هفته (شب و روز) از آتل استفاده کنید تا علائم قابل توجهی از تونل مچ دست برطرف شود. برای برخی از مبتلایان ، آتل و بریس منفعت ناچیزی را به همراه دارد.
- اگر باردار هستید و سندرم تونل کارپال دارید ، آتل بندی شبانه می تواند ایده خوبی باشد زیرا بارداری تمایل به افزایش تورم (ادم) در دست و پا دارد.
- آتل و بریس مچ دست را می توان در اکثر داروخانه ها و فروشگاه های لوازم پزشکی خریداری کرد.
مرحله 2. موقعیت خواب خود را تغییر دهید
برخی از حالت های خوابیدن می تواند علائم سندرم تونل مچ دست را تشدید کند. خوابیدن با مشت های گره کرده و مچ دست ها در حالت خمیده (خم) بدترین حالت است ، اما کشیدن دست ها به بالای سر نیز عالی نیست. در عوض ، به پشت یا پهلو بخوابید و بازوها را در کنار خود قرار دهید و سعی کنید دستان خود را باز نگه دارید و مچ دست خود را در حالت خنثی نگه دارید. استفاده از آتل مچ یا بریس در این زمینه بسیار مفید است ، اگرچه کمی عادت کردن طول می کشد.
- با شکم نخوابید و دست ها یا مچ های خود را زیر بالش خود فشرده کنید. افرادی که این کار را انجام می دهند اغلب با دست های بی حس و گزیده از خواب بیدار می شوند.
- بیشتر آتل ها و بندهای مچ دست از نایلون ساخته شده و با استفاده از مخمل چسبانده می شوند که می تواند سایر قسمت های بدن شما را تحریک کند. در نظر بگیرید که آتل خود را با جوراب یا پارچه نازک بپوشانید تا سایر قسمت های بدن را تحریک نکند.
مرحله 3. محل کار خود را تغییر دهید
مشکل تونل مچ دست شما ممکن است به دلیل طراحی نامناسب محل کار ایجاد یا تشدید شود. اگر صفحه کلید کامپیوتر ، ماوس ، میز و/یا صندلی شما به تناسب قد و تناسب اندام شما مناسب نباشد ، می تواند مچ دست ، شانه ها ، گردن و وسط کمر را تحت فشار قرار دهد. مطمئن شوید که صفحه کلید شما به اندازه کافی پایین باشد تا مچ های شما هنگام تایپ دائماً به سمت بالا خم نشوند. یک صفحه کلید و موس ارگونومیک را در نظر بگیرید که برای از بین بردن فشار از مچ دست و دست شما طراحی شده است.
- قرار دادن پد های بالشتک زیر صفحه کلید و ماوس می تواند ضربه را روی دست و مچ شما کاهش دهد.
- در حین انجام کار ، از یک کاردرمانگر بخواهید وضعیت بدن شما را بررسی کند.
- افرادی که روزانه ساعت های زیادی روی رایانه کار می کنند در معرض خطر بیشتری از سندرم تونل کارپ قرار دارند.
قسمت 3 از 3: درمان سندرم تونل مچ دست
مرحله 1. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
اگر در مچ دست و دست خود علائم تونل مچ دست را احساس می کنید که بیش از چند هفته ادامه دارد ، برای معاینه به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک ممکن است از اشعه ایکس و آزمایش خون برای رد سایر علل درد مچ دست یا دست مانند آرتریت روماتوئید ، آرتروز ، دیابت پیشرفته ، شکستگی خط مو یا مشکلات عروقی استفاده کند.
- معمولاً برای تأیید تشخیص سندرم تونل کارپ ، مطالعات الکترودیاگنتیک (EMG و هدایت عصبی) انجام می شود.
- پزشک شما بررسی می کند که آیا می توانید کارهای خاصی را که با سندرم تونل کارپ مشکل هستند انجام دهید ، مانند: مشت محکم ، محکم نگه داشتن انگشت شست و سبابه خود و دستکاری اجسام کوچک با دقت.
- پزشک شما ممکن است در مورد حرفه شما بپرسد ، زیرا مشاغل خاصی در معرض خطر بالا هستند: نجار ، صندوقدار ، کارگران خط مونتاژ ، موسیقیدانان ، مکانیک خودرو و افرادی که ساعت های طولانی با رایانه کار می کنند.
مرحله 2. در مورد تزریق کورتیکواستروئید سوال کنید
ممکن است پزشک تزریق ناحیه تونل کارپال مچ دست با داروهای کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون را برای تسکین درد ، التهاب و سایر علائم توصیه کند. کورتیکواستروئیدها ضد التهاب های قوی و سریع هستند که می توانند تورم مچ دست را به سرعت کاهش دهند ، که باعث کاهش فشار بر عصب مدیان می شود. مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی (از طریق دهان) گزینه دیگری است ، اما این داروها به اندازه تزریق م effectiveثر نیستند و عوارض جانبی قابل توجهی دارند.
- سایر داروهای رایج کورتیکواستروئیدی که برای سندرم تونل کارپ استفاده می شوند ، پردنیزولون ، دگزامتازون و تریامسینولون هستند.
- عوارض احتمالی تزریق کورتیکواستروئید شامل عفونت موضعی ، خونریزی ، ضعیف شدن تاندون ، آتروفی عضلات موضعی و تحریک/آسیب عصبی است. به این ترتیب ، تزریق به 2 در سال محدود می شود.
- اگر تزریق کورتیکواستروئید نتواند علائم سندرم تونل کارپ را به میزان قابل توجهی کاهش دهد ، باید جراحی در نظر گرفته شود.
مرحله 3. جراحی را به عنوان آخرین راه حل در نظر بگیرید
اگر سایر درمانها و درمانها نتوانند به شما تسکین دهند ، احتمالاً پزشک جراحی تونل مچ دست را توصیه می کند. جراحی باید به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود ، اگرچه می تواند با کمترین خطر علائم شما را برای همیشه از بین ببرد ، بنابراین نباید به عنوان یک دوربرد در نظر گرفته شود. هدف از جراحی کاهش فشار بر عصب مدیان با قطع رباط بر روی آن است. با این حال ، جراحی تونل کارپال به دو روش مختلف انجام می شود: جراحی آندوسکوپی یا باز.
- جراحی آندوسکوپی شامل استفاده از دستگاهی شبیه به تلسکوپ با دوربین کوچک در انتها (آندوسکوپ) است که از طریق یک برش کوچک در مچ دست یا دست شما وارد می شود. آندوسکوپ می تواند داخل تونل کارپ را ببیند و رباط مشکل ساز را قطع کند.
- جراحی آندوسکوپی معمولاً با کمترین میزان درد و سریعترین بهبودی همراه است.
- جراحی باز شامل ایجاد یک برش بزرگتر در کف دست و بالای مچ دست به منظور بریدن رباط مشکل ساز است که عصب را آزاد می کند.
- خطرات جراحی عبارتند از: آسیب عصبی ، عفونت و تشکیل بافت اسکار.
مرحله 4. برای بهبودی صبور باشید
پس از عمل جراحی (که به صورت سرپایی انجام می شود) ، از شما خواسته می شود که اغلب دست خود را بالاتر از قلب خود قرار دهید و انگشتان خود را حرکت دهید ، که باعث کاهش تورم و جلوگیری از سفتی می شود. درد خفیف ، تورم و سفتی در کف دست و مچ دست پس از جراحی تا 6 ماه قابل انتظار است و بهبود کامل ممکن است یک سال به طول انجامد. در 2-4 هفته اول ، ممکن است لازم باشد از آتل یا بریس استفاده کنید ، اگرچه استفاده از دست تشویق می شود.
- علائم اکثر افراد پس از جراحی بسیار بهتر می شود ، اما بهبودی اغلب کند و تدریجی است. به طور متوسط ، قدرت دست 2 ماه پس از عمل به حالت عادی باز می گردد.
- سندرم تونل کارپ گاهی اوقات عود می کند (حدود 10 the از مواقع) و ممکن است نیاز به جراحی اضافی داشته باشد.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- همه دردهای دست ناشی از سندرم تونل مچ دست نیست. آرتروز ، تاندونیت ، کشیدگی و پیچ خوردگی همگی می توانند علائم سندرم تونل کارپ را تقلید کنند.
- عصب میانی احساس را در کف دست شست و انگشتان شما ایجاد می کند ، اما نه انگشت کوچک شما.
- مکمل های ویتامین B6 برای تسکین علائم سندرم تونل مچ دست در برخی افراد گزارش شده است ، اگرچه مشخص نیست که چگونه و چرا ممکن است کار کند.
- اگر از وسایلی استفاده می کنید که دارای ارتعاش هستند یا نیاز به نیروی زیادی دارند ، استراحت بیشتری کنید.
- اکثر افرادی که از تونل مچ دست رنج می برند ، هرگز در مطب کار نکرده اند یا کارهای دستی مکرر انجام نداده اند. علل و عوامل خطر دیگری نیز وجود دارد.
- بعد از جراحی ، ممکن است تا 3 ماه همچنان در حال بهبودی بی حسی را تجربه کنید.
- شما بیشتر در معرض درد و سفتی دست در محیط سرد هستید ، بنابراین دستان خود را گرم نگه دارید.
