راهکارهای مختلفی برای جلوگیری از قارچ ناخن وجود دارد ، از اقدامات اولیه بهداشتی تا کاهش سایر عوامل خطر. اگر از این استراتژی ها پیروی کنید ، امیدوارم بتوانید از ایجاد عفونت قارچی در ناخن های دست یا پا جلوگیری کنید. با این حال ، اگر عفونت ایجاد شود ، داروهایی وجود دارد که می توانید برای درمان آن و پیشگیری از وقایع بعدی استفاده کنید.
مراحل
روش 1 از 3: امتحان اقدامات ساده بهداشتی
مرحله 1. دستها و پاهای خود را به طور مرتب بشویید
شستن مرتب دستها و پاها با آب گرم و صابون (از جمله شستن پاها حداقل یکبار در روز هنگام دوش گرفتن) به تمیز نگه داشتن آنها کمک می کند. این به نوبه خود احتمال رشد عفونت قارچی روی ناخن شما را به حداقل می رساند. مطمئن شوید که بین انگشتان دست و پا و همچنین خود ناخن ها را بشویید. شستشوی منظم و کامل یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای پیشگیری انجام دهید.
مرحله 2. ناخن های خود را مرتب کوتاه کنید
برای کوتاه نگه داشتن ناخن ها بسیار مهم است. این امر سطح رویش قارچ ها را به حداقل می رساند و همچنین رطوبت و کثیفی را که می تواند در زیر ناخن های بلند به دام بیفتد کاهش می دهد. کوتاه کردن مرتب بهداشت محیط ناخن شما را افزایش می دهد ، بنابراین احتمال ایجاد عفونت قارچی را کاهش می دهد.
مرحله 3. ناخن های خود را طبیعی نگه دارید
لاک ناخن و ناخن مصنوعی به همان اندازه که از نظر زیبایی جذاب به نظر می رسند ، رطوبت اضافی را در ناخن شما به دام می اندازند و در واقع خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهند. در صورت امکان از لاک ناخن و ناخن مصنوعی خودداری کنید. همچنین ، اگر برای نگهداری منظم ناخن به یک سالن ناخن مراجعه می کنید ، اطمینان حاصل کنید که دستگاهی مطمئن است که ابزارهای آنها را بسیار تمیز نگه می دارد ، به طوری که به هیچ وجه احتمال عفونت شما را افزایش نمی دهد.
- اگر نگران قارچ ناخن هستید اما می خواهید همچنان به پدیکور یا مانیکور بروید ، انجام این کار اشکالی ندارد. تمیز کردن و کوتاه کردن ناخن ها در واقع می تواند مفید باشد.
- با این حال ، به شما توصیه می شود در پایان از لاک ناخن خودداری کنید. ناخن های شما حتی بعد از پدیکور یا مانیکور حتی بدون لاک ناخن می توانند زیبا و قابل مشاهده به نظر برسند.
- همچنین از ناخن های مصنوعی و یا هرگونه تزئین هنری روی ناخن خود اجتناب کنید.
مرحله 4. توجه داشته باشید که عفونت های قارچی می توانند از یک ناخن به ناخن دیگر منتقل شوند
بنابراین ، اگر بر روی یک ناخن عفونت قارچی ایجاد کرده اید ، مهم است که هر بار که آن ناخن را لمس می کنید ، دستان خود را بشویید تا احتمال انتقال عفونت از یک ناخن به ناخن های دیگر شما به حداقل برسد.
روش 2 از 3: تلاش برای سایر استراتژی های پیشگیرانه
مرحله 1. جوراب هایی را انتخاب کنید که عرق را جذب می کنند
از آنجا که احتمال ایجاد عفونت قارچی به میزان رطوبت مربوط می شود (قارچ ها در محیط های مرطوب رشد می کنند) ، انتخاب جوراب هایی که از موادی ساخته شده اند که رطوبت عرق را جذب نمی کند ، می تواند یک مرحله پیشگیرانه بسیار مفید باشد.
- جوراب های ساخته شده از نایلون ، پلی پروپیلن یا پشم همه گزینه های عالی هستند.
- جوراب های خود را اغلب عوض کنید ، به ویژه اگر پای شما عرق کرده است.
- در صورت امکان بهتر است از جوراب نخی خودداری کنید.
مرحله 2. انتخاب کفش خود را در نظر بگیرید
قارچ ها علاوه بر رشد در محیط های مرطوب ، در فضاهای محدود نیز رشد می کنند. به همین دلیل است که پوشیدن کفش های تنگ در طول روز - و به ویژه کفش های قدیمی - می تواند خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن را افزایش دهد.
- اگر این گزینه برای شما مناسب است ، در بعضی از روزها کفش های باز بپوشید.
- همچنین کفش های قدیمی را با کفش های جدید جایگزین کنید. روش دیگر ، می توانید از یک ضدعفونی کننده یا پودر ضد قارچ در کفش های قدیمی استفاده کنید تا از هرگونه آلودگی احتمالی خلاص شوید.
- برای ورزش از کفش های جداگانه استفاده کنید تا برای کار و زندگی روزمره. کفش های ورزشی عرق و رطوبت زیادی را در خود نگه می دارد ، بنابراین ممکن است شما را بیشتر مستعد عفونت های قارچی کند.
مرحله 3. در مکانهای عمومی با پای برهنه راه نروید
در حالی که پوشیدن کفش های محدود برای مدت زمان طولانی می تواند یک عامل خطر برای عفونت های قارچی باشد ، بنابراین ، همچنین می توانید با پای برهنه در مکان های عمومی که ممکن است قارچ در آن وجود داشته باشد راه بروید. هنگام راه رفتن در استخرهای عمومی ، در حمام و در رختکن صندل بپوشید. این امر احتمال ابتلا به عفونت قارچی ناخن را تا حد زیادی کاهش می دهد.
مرحله 4. برای جلوگیری از رطوبت دستان خود ، دستکش لاستیکی بپوشید
برای کارهایی مانند تمیز کردن یا شستن ظروف ، جایی که ناخن های شما در معرض خاک و رطوبت قرار دارند ، یکی از گزینه ها استفاده از دستکش لاستیکی است. با این حال ، خشک کردن کامل دستکش ها پس از هر بار استفاده بسیار مهم است. دستکش ها را داخل و بیرون بچرخانید تا از خشک شدن قسمت داخلی آن و بیرون آن اطمینان حاصل کنید.
مرحله 5. درک کنید که چرا عفونت های قارچی در ناخن های پا بیشتر از ناخن های پا شایع است
در حالی که ممکن است عفونت قارچی روی ناخن های پا و همچنین ناخن های شما ایجاد شود ، ناخن های پا بسیار شایع تر هستند. این به این دلیل است که پاهای شما زمان بیشتری را در فضاهای محدود (مانند پوشیدن جوراب و کفش) می گذرانند و همچنین ممکن است در معرض رطوبت بیشتری (مانند عرق و رطوبت ناشی از این محیط ها) قرار گیرند.
- انگشتان پا نیز دورتر از قلب قرار دارند ، بنابراین گردش خون ضعیف تر از انگشتان دست است.
- گردش خون ضعیف با کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن در مقابله با عفونت های قارچی بالقوه مرتبط است.
روش 3 از 3: به دنبال درمان پزشکی
مرحله 1. در صورت بروز عفونت قارچی ، بدانید چه داروهایی در دسترس است
در صورت ابتلا به عفونت قارچی در ناخن پای یا ناخن های دست ، می توانید برای دریافت برخی داروهای ضد قارچ خوراکی به پزشک مراجعه کنید. قارچ ناخن را می توان با داروهای موضعی ، داروهای خوراکی یا ترکیبی از این دو درمان کرد. به احتمال زیاد پزشک به شما توصیه می کند که دارو را برای شش تا 12 هفته مصرف کنید. با این حال ، ممکن است تا چهار ماه طول بکشد تا عفونت قارچی شما به طور کامل برطرف شود.
مرحله 2. درمانهای موضعی ناخن را امتحان کنید
اکثر عوامل موضعی نمی توانند به صفحه ناخن نفوذ کنند و میزان درمان کمتر از 10 است. بهترین فرمولاسیون سیکلوپیروکس لاک ناخن Penlac است که روزانه تا یک سال از آن استفاده می کنید. جنبه منفی این لاک این است که گران است و عودها رایج هستند. با این حال ، ایمن تر از درمان خوراکی است.
مرحله 3. در مورد داروهای خوراکی سوال کنید
هنگامی که درمان موضعی ناکافی است ، باید از داروهای خوراکی استفاده شود. با پزشک خود در مورد فواید و خطرات درمان دهان صحبت کنید. حتی با درمان موفقیت آمیز ، عود بیماری رایج است. دو عامل رایج مورد استفاده در درمان خوراکی عبارتند از ایتراکونازول (اسپورانوکس) و تربینافین (لامیسیل).
- این داروها با بسیاری از داروهای دیگر ، چه با نسخه و چه بدون نسخه ، تداخل دارند ، بنابراین در صورت مصرف داروهای دیگر یا مکمل ها ، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
- آنها همچنین می توانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند ، از جمله ضربان قلب نامنظم ، آسیب کبدی ، کاهش ادرار ، درد مفاصل ، کاهش شنوایی ، استفراغ ، افسردگی و موارد دیگر. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی فوری با پزشک خود تماس بگیرید.
- ضد قارچ های خوراکی همچنین شما را ملزم می کنند که برای بررسی عوارض جانبی تحت نظارت مداوم و آزمایشات آزمایشگاهی قرار بگیرید.
مرحله 4. درمان ترکیبی را امتحان کنید
اغلب اوقات ، ترکیب یک داروی خوراکی و یک داروی موضعی منجر به بهترین نتایج هنگام پاکسازی عفونت قارچی می شود. ممکن است پزشک به شما پیشنهاد دهد که ترکیبی از این درمان ها را انجام دهید. در صورت نیاز پزشک می تواند این موارد را برای شما تجویز کند.
مرحله 5. برداشتن ناخن از طریق جراحی را انتخاب کنید
برای عفونت های قارچی که بسیار شدید و/یا دردناک هستند و تنها با درمان های دارویی قابل حل نیستند ، جراحی یک گزینه است. قسمت آلوده ناخن ممکن است بریده و برداشته شود ، و زمان بهبودی زمانی است که طول می کشد تا یک ناخن جدید دوباره در جای خود رشد کند. جراحی به عنوان آخرین راه حل برای عفونت های قارچی که به هیچ وجه قادر به درمان موفقیت آمیز نیستند مورد استفاده قرار می گیرد.
مرحله 6. یک روش جایگزین برای درمان قارچ ناخن در نظر بگیرید
ممکن است بخواهید درمان های طبیعی قارچ را امتحان کنید. اگر از درمان خوراکی استفاده می کنید ، قبل از امتحان درمان جایگزین ، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید ، زیرا ممکن است تداخل داشته باشند. عصاره Snakeroot را می توان هر سوم روز به مدت یک ماه روی ناخن آسیب دیده ، سپس دو بار در هفته در ماه دوم و هفته ای یک بار در ماه سوم استفاده کرد. روغن درخت چای نیز می تواند مفید باشد. دوبار در روز مستقیماً روی ناخن بمالید.
مرحله 7. توجه داشته باشید که عفونت های مکرر شایع هستند
حتی پس از پاکسازی و درمان موفقیت آمیز عفونت قارچی ، انجام اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر عود عفونت مهم است. بسیار عادی است که عفونت های قارچی عود کنند و این دست شماست که روزانه اقدامات لازم را برای جلوگیری از این امر انجام دهید.
