سلولیت یک عفونت پوستی است که می تواند زمانی ایجاد شود که پوست شما بر اثر بریدگی ، خراشیدگی یا آسیب دیدگی شکسته شود و در معرض باکتری ها قرار گیرد. استرپتوکوک و استافیلوکوک شایع ترین انواع باکتری هستند که منجر به سلولیت می شوند ، که با بثورات گرم ، قرمز و خارش دار که گسترش می یابد و باعث تب می شود مشخص می شود. وقتی سلولیت به درستی درمان نشود ، می تواند منجر به عوارضی مانند عفونت سپسیس استخوان ، مننژیت یا لنفانژیت شود. بنابراین ، اگر علائم اولیه سلولیت را تشخیص دادید ، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص بیماری
مرحله 1. از عوامل خطر آگاه باشید
سلولیت یک عفونت پوستی است که معمولاً در قسمت پایینی ساق پا یا ساق پا ایجاد می شود. این بیماری در اثر گسترش عفونت باکتریایی ، معمولاً استرپتوکوک یا استافیلوکوک ایجاد می شود. عوامل خطر متعددی وجود دارد که احتمال اینکه این باکتری ها نقطه ورود به پوست شما را پیدا کنند بیشتر است.
- آسیب در ناحیه آسیب دیده. بریدگی ، سوختگی یا خراش پوست را می شکند و راهی برای ورود باکتری ها فراهم می کند.
- بیماری پوستی مانند اگزما ، آبله مرغان ، زونا ، یا لکه هایی از پوست بسیار خشک. از آنجا که لایه بیرونی پوست سالم نیست ، احتمال ورود باکتری به پوست بیشتر است.
- ضعف سیستم ایمنی بدن اگر مبتلا به ایدز ، دیابت ، بیماری کلیوی یا بیماری دیگری هستید که بر سیستم ایمنی شما تأثیر می گذارد ، مستعد ابتلا به عفونت پوستی هستید.
- لنف ادم ، تورم مزمن پاها یا بازوها است. این می تواند باعث ترک خوردن پوست شود و منجر به عفونت شود.
- چاقی با افزایش خطر ابتلا به سلولیت ارتباط دارد.
- اگر در گذشته سلولیت داشته اید ، مستعد ابتلا مجدد به آن هستید.
مرحله 2. به دنبال علائم و نشانه ها باشید
سلولیت اغلب به عنوان یک بثورات قرمز و خارش دار ظاهر می شود که در ناحیه ای که پوست شما آسیب دیده است شروع به گسترش می کند. اگر متوجه شدید که بثوراتی در نزدیکی بریدگی ، سوختگی یا ناحیه ای که پوست شکسته است گسترش می یابد ، به ویژه اگر در قسمت پایینی ساق پا قرار داشته باشد ، ممکن است سلولیت باشد. به دنبال علائم زیر باشید:
- بثورات قرمز ، خارش دار و گرم که همچنان گسترش یافته و متورم می شوند. ممکن است پوست سفت و کشیده به نظر برسد.
- درد ، حساسیت یا درد در نزدیکی محل عفونت.
- لرز ، خستگی و تب با پیشرفت عفونت.
مرحله 3. تشخیص سلولیت را تأیید کنید
اگر متوجه علائم سلولیت شدید ، حتی اگر بثورات خیلی زیاد گسترش نیافته باشد ، مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید. این به این دلیل است که اگر اجازه داده شود پیشرفت کند ، سلولیت می تواند منجر به عوارض جدی شود. سلولیت همچنین می تواند نشانه ای از گسترش عفونت عمیق تر و خطرناک تر باشد.
- وقتی به پزشک مراجعه می کنید ، علائم خود و علائم سلولیت را که متوجه شده اید توضیح دهید.
- علاوه بر انجام معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است آزمایش های اضافی مانند شمارش کامل خون (CBC) یا کشت خون را انجام دهد.
- سلولیت همیشه باید جدی گرفته شود ، به ویژه در افرادی که دارای بیماریهای زمینه ای مانند دیابت هستند.
قسمت 2 از 3: مقابله با سلولیت
مرحله 1. از اطرافیان خود محافظت کنید
MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) شایع تر شده و مسری است. وسایل شخصی مانند تیغ ، حوله یا لباس را به اشتراک نگذارید. همچنین ، مطمئن شوید که هر کسی که به سلولیت شما اهمیت می دهد ، قبل از لمس سلولیت و قبل از لمس هر چیزی که ممکن است آلوده باشد ، دستکش بپوشد.
مرحله 2. سلولیت خود را بشویید
با آب و صابون معمولی بدن بشویید و بشویید. سپس می توانید یک پارچه خنک و مرطوب را دور سلولیت بپیچید تا راحت تر شود. شما هنوز باید با پزشک ملاقات کنید ، اما شستشو به جلوگیری از گسترش عفونت کمک می کند.
مرحله 3. زخم خود را بپوشانید
تا زمانی که پوست شما پوسته پوسته نشود ، باید از زخم باز محافظت کنید. بانداژ را بمالید و هر روز یکبار آن را تعویض کنید. این به شما کمک می کند تا بدن خود را در حال تقویت دفاعی طبیعی حفظ کنید.
مرحله 4. دستان خود را به طور مرتب بشویید
شما نمی خواهید باکتری های اضافی را روی زخم آسیب پذیر خود پخش کنید. شما همچنین نمی خواهید خطر انتقال باکتری ها به زخم باز دیگر روی بدن خود را به خطر بیندازید. حتماً قبل و بعد از درمان زخم دستان خود را بشویید.
مرحله 5. داروهای ساده درد مصرف کنید
اگر زخم شما دردناک یا متورم است ، استامینوفن یا ایبوپروفن ساده تورم و ناراحتی را کاهش می دهد. فقط دوز توصیه شده را مصرف کنید. در مواقع و در صورت تجویز پزشک ، این رژیم را کنار بگذارید.
قسمت 3 از 3: درمان و پیشگیری از سلولیت
مرحله 1. آنتی بیوتیک مصرف کنید
این رایج ترین درمان سلولیت است و معمولاً در محیط بیمارستان انجام می شود. درمان بستگی به شدت عفونت و سلامت شما دارد ، اما معمولاً شامل نسخه ای از آنتی بیوتیک های خوراکی است که عفونت را از بین می برد. سلولیت باید در عرض چند روز شروع به عقب نشینی کند و در عرض هفت تا ده روز به طور کامل از بین برود.
- پزشک ممکن است به شما توصیه کند که 500 میلی گرم سفالکسین را از طریق دهان هر شش ساعت مصرف کنید. در صورت مشکوک بودن به MRSA ، پزشک ممکن است Bactrim ، Clindamycin ، Doxycycline یا Minocycline را تجویز کند. Bactrim اغلب برای MRSA تجویز می شود.
- پزشک از شما می خواهد ظرف دو تا سه روز پیگیری کنید تا پیشرفت سلولیت را گزارش دهید. اگر به نظر می رسد در حال عقب نشینی است ، باید دوره کامل آنتی بیوتیک ها را (معمولاً به مدت 14 روز) مصرف کنید تا مطمئن شوید عفونت به طور کامل از بین رفته است. مصرف آنتی بیوتیک را متوقف نکنید یا دوز آن را کنار نگذارید زیرا این می تواند درمان عفونت را دشوارتر کند.
- اگر شما سالم هستید و عفونت شما محدود به پوست است ، پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی را برای شما تجویز می کند ، اما اگر عفونت عمیق تر به نظر برسد و علائم دیگری را تجربه کنید ، آنتی بیوتیک های خوراکی به اندازه کافی سریع عمل نمی کنند.
مرحله 2. درمان سلولیت شدید
در موارد شدید ، هنگامی که سلولیت به عمق بیشتری در بدن پیشرفت کرده است ، ممکن است لازم باشد که یک شبه در بیمارستان تحت درمان قرار بگیرید. آنتی بیوتیک ها به صورت داخل وریدی یا تزریقی تجویز می شوند تا عفونت سریعتر برطرف شود تا زمانی که از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می شد.
مرحله 3. زخم های خود را با دقت تمیز کنید
سلولیت اغلب زمانی اتفاق می افتد که زخم باز به درستی پانسمان نشده و پوست را در معرض عفونت باکتریایی قرار می دهد. بهترین راه برای جلوگیری از این اتفاق این است که اقدامات فوری را برای پاکسازی زخم ها در مرحله دوم ایجاد خارش ، بریدگی یا سوختگی انجام دهید.
- زخم را با آب و صابون بشویید. شستن روزانه آن را تا بهبودی ادامه دهید.
- اگر زخم بزرگ یا عمیق است ، آن را با گاز استریل باند کنید. پانسمان را تا زمان بهبودی زخم روزانه تغییر دهید.
مرحله 4. پاهای خود را بلند کنید
گردش خون ضعیف ممکن است زمان بهبودی شما را کند کند ، اما افزایش ناحیه ای که به آن سلولیت دارید ممکن است کمک کند. به عنوان مثال ، اگر سلولیت در پاهای شما وجود دارد ، بالا بردن آنها می تواند به بهبود جریان خون و بهبود بهبود کمک کند.
سعی کنید وقتی در رختخواب هستید پاهای خود را روی چند بالش قرار دهید
مرحله 5. زخم را از نظر علائم عفونت کنترل کنید
هر روز که پانسمان را برداشته اید ، زخم را بررسی کنید تا مطمئن شوید که به درستی بهبود یافته است. اگر شروع به متورم شدن ، قرمز شدن یا خارش کرد ، ممکن است لازم باشد به دنبال درمان پزشکی باشید. اگر به نظر می رسد زخم در حال تخلیه است ، این نشانه دیگری است که ممکن است عفونی باشد ، بنابراین بلافاصله با پزشک خود وقت بگیرید.
مرحله 6. پوست خود را سالم نگه دارید
از آنجا که سلولیت معمولاً افراد مبتلا به اختلالات پوستی را تحت تاثیر قرار می دهد ، مراقبت خوب از پوست یک اقدام مهم پیشگیرانه است. اگر پوست شما حساس یا خشک است ، یا مبتلا به دیابت ، اگزما یا اختلال دیگری هستید که بر پوست تأثیر می گذارد ، از تکنیک های زیر برای سالم ماندن پوست خود و جلوگیری از سلولیت استفاده کنید.
- پوست خود را مرطوب کنید تا پوسته پوسته نشود و مایعات زیادی بنوشید تا بدن شما هیدراته شود.
- با پوشیدن جوراب و کفش های محکم از پاهای خود محافظت کنید.
- ناخن های پای خود را با دقت کوتاه کنید تا به طور تصادفی پوست شما بریده نشود.
- پای ورزشکار را سریع درمان کنید تا به عفونت شدیدتری تبدیل نشود.
- برای جلوگیری از ترک خوردن پوست ، لنف ادم را درمان کنید.
- از فعالیت هایی که منجر به بریدگی و ایجاد لک روی پاها و پاهای شما می شود (پیاده روی در مناطق مسواک زده ، باغبانی و غیره) خودداری کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- با محافظت از پوست خود می توانید از عود سلولیت جلوگیری کنید. همیشه باید هرگونه بریدگی یا خراشیدگی را با آب و صابون تمیز کنید. همیشه باید پوست آسیب دیده را با بانداژ بپوشانید.
- اطمینان حاصل کنید که پس از درمان سلولیت با پزشک خود مشورت کنید. در موارد شدید ، حتی ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص ، مانند پزشک بیماری های عفونی داشته باشید.
