اکثر مردم گاهی اوقات صدای گاه و بیگاه را می شنوند یا هر از گاهی فکر عجیبی می کنند. هرچند گاهی اوقات ، این می تواند نشانه مشکلات روانی جدی باشد که خود برطرف نمی شوند اما نیاز به مداخله پزشکی دارند. اگر در حال شنیدن صداهایی هستید یا فکر می کنید افکار شما غیرطبیعی هستند ، ممکن است وقت آن رسیده باشد که در مورد آنها با پزشک یا متخصص بهداشت روانی خود صحبت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: جستجوی کمک برای افکار و صداهای ناخواسته
مرحله 1. تاثیر صدا (های) خود را تعیین کنید
غیر معمول نیست که افراد دچار توهم شنوایی یا صداها و صداهایی در سر خود شوند. اغلب ، این اتفاق می افتد هنگام خوابیدن یا بیدار شدن از خواب. در مواقع دیگر ، این صداها گاهی اوقات در طول روز اتفاق می افتد. تا زمانی که می دانید که صدا شخص حقیقی دیگری نیست ، می توانید آن را با فکر کردن عمدی به چیز دیگری جایگزین کنید - و سپس آنها خطرناک نیستند. اگر آنها باعث ایجاد نگرانی ، جاسوسی ، تهدید یا دستکاری می شوند ، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. بلافاصله با روانپزشک یا پزشک تماس بگیرید.
مرحله 2. نوع "صدایی را که می شنوید در نظر بگیرید
شنیدن صدا می تواند به سادگی شنیدن تکرار آهنگ مورد علاقه شما در ذهن شما باشد. صدا همچنین می تواند با شخصیت خاص خود ظاهر شود. شخصیت صدا ممکن است مهربان ، مثبت و دلگرم کننده باشد. صدای دیگر می تواند احساس سردرگمی ، کنترل یا ناراحتی را در شما ایجاد کند. ممکن است صداهای مختلف یا فقط یک صدا را بشنوید. اگر در کنترل صدا (های) با تفکر مثبت/هدفمند در مورد کار ، رویدادهای روزانه مشکل دارید و نمی توانید همه چیز را مستقیم نگه دارید ، سعی کنید مطالب را بنویسید. از یک مجله برای تجزیه و تحلیل و نشان دادن مشاور یا پزشک خود استفاده کنید.
مرحله 3. طرز فکر خود را در مورد صداها تغییر دهید
این فرایندی است که به عنوان تغییر شکل آنها شناخته می شود. به جای اینکه تصور کنید صدای خود را چیزی می دانید که نمی توانید آن را کنترل کنید و باید از آن پنهان شوید ، می توانید آن را به آگاهی شخصی خود برسانید تا کنترل آن را آغاز کنید. اما این کار را بی سر و صدا و بدون دخالت دیگران انجام دهید. این کار فقط باعث سردرگمی یا هشدار همکاران یا تماشاگران می شود. به طور کامل از صدا آگاه باشید و متوجه شوید که بر اساس واقعیت شنیدنی نیست. این به شما این امکان را می دهد که در مورد صدا از منظری که کنترل آن را در اختیار دارید فکر کنید و از استرس شما جلوگیری می کند.
هنگامی که شخص تحت فشار است ، صداها شدیدتر می شوند
مرحله 4. صداها را با پزشک خود در میان بگذارید
اگرچه توهم شنوایی توسط اکثر افراد به نوعی یا به شیوه ای تجربه می شود ، اما احتمالاً علائم اختلال دوقطبی ، اختلالات تجزیه ای ، بیماری آلزایمر ، افسردگی ، شیدایی یا اسکیزوفرنی است. اگر صداهایی را می شنوید ، به ویژه اگر احساس می کنید که آنها خارج از کنترل شما هستند ، باید با پزشک خود مشورت کنید. بهتر است این اختلالات در اسرع وقت تشخیص داده شوند. برای تشخیص یا برطرف کردن این اختلالات باید آزمایش های مناسبی انجام شود. شما نمی توانید این اختلالات را خود تشخیص دهید.
- تحقیقات نشان داده است که برخی از بدترین قسمتهای یک اختلال جدی مانند اسکیزوفرنی در برخی از بیماران در صورت تشخیص در مراحل اولیه یا پیش از بیماری قابل اجتناب است.
- آزمایش اختلالات روانی معمولاً با ارزیابی روانشناختی انجام می شود ، اما در برخی موارد ممکن است پزشک شما نیاز به بررسی واکنش به دارو ، وجود تومور مغزی ، مشکلات انسداد عروق خونی (مشابه سکته مغزی) داشته باشد و بنابراین ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد. آزمایش خون و دستور سی تی اسکن یا آزمایش آزمایشگاهی دیگر.
مرحله 5. به هرگونه ضربه ای فکر کنید
بسیاری از افراد گزارش می دهند که پس از یک تجربه بسیار احساسی ، شروع به شنیدن صدا کردند. این گاهی اوقات می تواند یک تجربه معنوی باشد ، اما اغلب به عنوان یک تجربه آسیب زا گزارش می شود. زمانی را که شروع به شنیدن صداها کردید و اگر با هرگونه ضربه مرتبط است ، یادداشت کنید. مشخص کردن علت صداها ممکن است به شما در مدیریت آنها کمک کند.
انواع متداول تروما عبارتند از تصادف ، حمله ، تحقیر اجتماعی یا از دست دادن یکی از عزیزان. تجربیات دیگری نیز وجود دارد که می تواند آسیب زا باشد. بیشتر به تأثیر تجربه بر شما مربوط می شود تا آنچه که تجربه واقعاً داشته است
مرحله 6. سلامت خود را ارزیابی کنید
اختلالات روانی ، مانند اسکیزوفرنی ، لزوما تنها مشکلات سلامتی نیستند که می توانند منجر به شنیدن صداها شوند. کم آبی یا سوء تغذیه مزمن می تواند منجر به شنیدن صداها شود. کم خوابی همچنین باعث ایجاد توهم می شود.
مرحله 7. سطح استرس خود را بشناسید
همه در طول یک روز استرس را تجربه می کنند. این میزان "طبیعی" استرس به احتمال زیاد باعث نمی شود که یک فرد سالم صداها را بشنود. با این حال ، اگر به خوبی با استرس خود کنار نیایید و اجازه دهید تا برای مدت طولانی تجمع یابد ، ممکن است در نتیجه دچار توهم شوید.
قسمت 2 از 4: تشخیص و درمان اسکیزوفرنی
مرحله 1. برای اسکیزوفرنی آزمایش شوید
هیچ آزمایش فیزیکی که در حال حاضر برای تشخیص اسکیزوفرنی تایید شده است وجود ندارد. در عوض ، توسط یک متخصص بالینی تشخیص داده می شود. تشخیص مستلزم این است که شما حداقل دو (یا یک شدید) علائم رده A را نشان دهید ، مگر اینکه دچار توهمات عجیب و غریبی باشید ، صدای ثابتی را که در مورد افکار و رفتارهای شما اظهار نظر می کند ، یا دو یا چند صدایی که با یکدیگر صحبت می کنند ، بشنوید.
علائم دسته A به دو صورت مثبت یا منفی طبقه بندی می شوند. علائم مثبت مازاد بر عملکرد طبیعی و علائم منفی کاهش عملکردهای طبیعی است
مرحله 2. گزینه های درمان را با پزشک خود در میان بگذارید
داروها ، به شکل داروهای ضد روان پریشی ، بهترین ابزار برای درمان اسکیزوفرنی است. با توجه به این موارد ، درمان های دیگری نیز وجود دارد که می تواند برای تکمیل داروهای ضد روان پریشی مورد استفاده قرار گیرد. اینها شامل داروهای اضافی برای علائم بیشتر ، درمان ، گروه های حمایتی ، تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ، مکمل ها و رژیم غذایی است ، اما محدود نمی شود.
مرحله 3. برنامه درمانی خود را دنبال کنید
هنگامی که یک برنامه درمانی با پزشک شما تهیه می شود ، مهم است که آن را دنبال کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید ، نباید داروهای خود را متوقف کنید. این کار را تنها در صورتی انجام دهید که پزشک به شما توصیه کرده باشد.
قسمت 3 از 4: تشخیص و درمان افسردگی ، شیدایی و اختلال دوقطبی
مرحله 1. در مورد این اختلالات از پزشک خود بپرسید
پزشک شما را از نظر علائم شیدایی و افسردگی ارزیابی می کند. وجود هر دو نشان دهنده اختلال دوقطبی است. به عبارت دیگر ، شما می توانید دیوانه ، افسرده یا اگر بین این دو رفت و آمد کنید ، دوقطبی باشید.
- شیدایی با احساس "سیمی" یا بیش از حد شاد بودن یا مهم بودن مشخص می شود. همچنین ممکن است افکار غیرقابل کنترل داشته باشید و رفتارهای خطرناکی انجام دهید که در حالت عادی انجام نمی دهید.
- افسردگی با احساس غم و اندوه بیش از حد یا خستگی و عدم تمایل به انجام کارهای لذت بخش مشخص می شود. برای تشخیص بالینی ، علائم باید دو یا چند هفته ادامه یابد.
مرحله 2. گزینه های درمانی موجود را ارزیابی کنید
داروهای تثبیت کننده خلق معمولاً برای جلوگیری یا کاهش دوره های جنون ، افسردگی یا دوقطبی به طور طولانی مدت استفاده می شوند. درمان نیز به طور منظم انجام می شود زیرا به بهبود آسیب هایی که این اختلال در طول زندگی شما ایجاد کرده است کمک می کند. همچنین ایده خوبی است که در مورد اختلال خود و نحوه تغییر شیوه زندگی خود برای مدیریت آن آموزش ببینید.
مرحله 3. برنامه درمانی خود را مطابق پیشنهاد پزشک تنظیم کنید
با گذشت زمان ، پزشک ممکن است نیاز به تغییر دارو یا دوز دارو را مشاهده کند. آنها همچنین ممکن است نوع دیگری از درمان یا شرکت در گروه حمایتی را پیشنهاد دهند. درمورد آنچه پزشک شما می گوید باز باشید و درمورد نحوه عملکرد کلی شما با او صریح صحبت کنید.
قسمت 4 از 4: درمان اختلالات هویت تجزیه ای
مرحله 1. در مورد اختلال هویت تجزیه ای با پزشک تماس بگیرید
این اختلال با تجزیه شخصیت شما مشخص می شود. دو یا چند شخصیت متمایز در یک فرد وجود خواهند داشت و به نوبت بدن فرد (میزبان) را کنترل می کنند. تا اواسط دهه 1990 این اختلال به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد.
مرحله 2. دریابید که چه درمان هایی برای این اختلال در دسترس است
هیچ دارویی برای درمان اختلال هویت تجزیه ای وجود ندارد. در عوض ، درمان با هدف اتحاد مجدد شخصیت پراکنده استفاده می شود. این معمولاً نوعی روان درمانی است ، اما گاهی اوقات می تواند شامل درمان های دیگری مانند درمان شناختی یا خلاق باشد.
ممکن است داروهایی برای کمک به مدیریت سایر علائم سلامت روان ناشی از اختلال هویت تجزیه ای تجویز شوند ، اما این اختلال را مستقیماً درمان نمی کنند
مرحله 3. به یک برنامه درمانی پایبند باشید
اتحاد مجدد یک شخصیت پراکنده می تواند زمان زیادی طول بکشد. شما باید تا زمانی که پزشک توصیه می کند از درمان خود استفاده کنید. حتی اگر علائم کاهش یابد ، درمان ممکن است برای کنترل اختلال مهم باشد.
نکات
- کاهش استرس می تواند به حداقل رساندن صحبت های ذهنی کمک کند.
- خوب غذا خوردن می تواند به بدن شما کمک کند تا تعادل خود را حفظ کرده و به شما انرژی لازم برای کنترل استرس های روزمره را بدهد.
- اگر تخیلات شما بسیار فعال است ، وارد حوزه ای شوید که در آن به شما مزیت می دهد. هنر گزینه خوبی است.
- برخی ادعا می کنند که صداهای آنها از جایی خارج از خودشان سرچشمه می گیرد ، مانند بیگانگان ، افراد تله پاتی ، ارواح ، فرشتگان ، شیاطین و غیره. در بررسی این توضیحات جایگزین راحت باشید ، اما اذعان می کنید که زمینه های پزشکی و روانشناسی بیشترین حقایق را برای اثبات آنها دارند. نظر.
هشدارها
- اجازه ندهید صداها به شما دستورالعمل بدهند.
- اگر فکر می کنید به کسی صدمه بزنید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- اگر از افکار یا صداهای خود عصبی هستید ، از پزشک کمک بگیرید.
