پرولاکتین هورمونی است که توسط غده هیپوفیز تولید می شود و باعث تحریک رشد و تنظیم متابولیسم می شود. مردان و زنان این هورمون را تولید می کنند و اگر سطح شما بیش از حد بالا باشد ، می تواند منجر به مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی و پریودهای نادر یا متوقف شود. بسیاری از عوامل می توانند باعث افزایش سطح پرولاکتین شوند ، از جمله برخی داروهای تجویزی ، تومورهای خوش خیم و کم کاری تیروئید ، بنابراین تشخیص پزشک از اهمیت زیادی برخوردار است.
مراحل
روش 1 از 4: تغییر داروهای تجویزی شما
مرحله 1. داروهای تجویزی خود را بررسی کنید
برخی از داروهای تجویزی می توانند باعث افزایش سطح پرولاکتین شما شوند. اگر از یکی از این داروها استفاده می کنید ، ممکن است علت سطح بالای پرولاکتین شما باشد.
- دوپامین ، ماده شیمیایی مغز ، مقداری ترشح پرولاکتین را مسدود می کند. هنگامی که از داروهایی استفاده می کنید که سطح دوپامین شما را مسدود یا کاهش می دهند ، ممکن است سطح پرولاکتین شما افزایش یابد.
- برخی داروهای ضد روان پریشی می توانند این اثر را ایجاد کنند ، مانند ریسپریدون ، مولیندون ، تری فلوپرازین و هالوپریدول و برخی داروهای ضد افسردگی نیز می توانند. متوکلوپرامید ، که برای تهوع شدید و رفلاکس اسید تجویز می شود ، همچنین ممکن است ترشح پرولاکتین را افزایش دهد.
- برخی از داروهایی که فشار خون بالا را درمان می کنند نیز می توانند مقصر باشند ، اگرچه با این داروها که شامل رزرپین ، وراپامیل و آلفا متیلدوپا می شوند کمتر اتفاق می افتد.
مرحله 2. در مورد قطع دارو یا خاموش کردن آن با پزشک خود مشورت کنید
شما نمی خواهید یک دارو را به طور ناگهانی کنار بگذارید ، به ویژه دارویی مانند داروهای ضد روان پریشی ، که می تواند اثرات ترک شدیدی داشته باشد. بنابراین ، اگر می خواهید یکی از این داروها را کنار بگذارید ، ابتدا این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
آنها ممکن است بتوانند شما را به داروی دیگری که این اثر را ندارد تغییر دهند
مرحله 3. در مورد آریپیپرازول برای استفاده به عنوان داروی ضد روان پریشی بحث کنید
ثابت شده است که این دارو هنگامی که به جای داروهای ضد روان پریشی دیگر مصرف می شود یا زمانی که علاوه بر داروهای ضد روان پریشی دیگر مصرف می شود ، سطح پرولاکتین را کاهش می دهد. از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف این دارو برای شما امکان پذیر است یا خیر.
- داروهای ضد روان پریشی می توانند پرولاکتین را افزایش دهند زیرا باعث مهار دوپامین می شود که باعث ترشح پرولاکتین از غده هیپوفیز می شود. برای درمان طولانی مدت داروهای ضد روان پریشی ، ممکن است تحمل ایجاد شود تا سطح پرولاکتین شما به حالت عادی بازگردد ، اما ممکن است بالاتر از سطح طبیعی باقی بماند.
- این دارو می تواند عوارضی مانند سرگیجه ، عصبی بودن ، سردرد ، مشکلات معده ، افزایش وزن و درد در مفاصل ایجاد کند. همچنین می تواند باعث ایجاد ناپایداری روی پای شما شود.
روش 2 از 4: با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 1. انتظار آزمایش خون برای بررسی سطح پرولاکتین خود را داشته باشید
اگر فکر می کنید سطح پرولاکتین شما بیش از حد بالا است ، پزشک شما می خواهد آنها را بررسی کند. بهترین راه این است که مقداری خون بگیرید. پزشک شما احتمالاً آزمایش خون ناشتا را برای شما تجویز می کند ، به این معنی که شما نمی توانید در طول 8 ساعت قبل از آزمایش غذا بخورید.
- اگر علائم زیر را داشته باشید ، پزشک ممکن است این آزمایش را برای شما تجویز کند: قاعدگی نامنظم یا بدون قاعدگی ، ناباروری ، مشکلات نعوظ ، میل جنسی پایین و گرفتگی سینه.
- برای زنان غیر باردار ، میزان طبیعی بین 5 تا 40 نانوگرم در دسی لیتر (106 تا 850 mIU/L) و بین 80 تا 400 نانوگرم در دسی لیتر (1 ، 700 تا 8 ، 500 mIU/L) در صورت بارداری است.
- برای مردان ، نرمال کمتر از 20 ng/dL (425 mIU/L) است.
- پزشک شما ممکن است آزمایش های خون دیگری را انجام دهد تا مطمئن شود شما به بیماری هایی مانند بیماری کلیوی یا مشکل دیگری که باعث افزایش سطح پرولاکتین می شود ، مبتلا نیستید.
مرحله 2. اگر اخیراً دچار آسیب قفسه سینه شده اید ، به پزشک خود اطلاع دهید
ترومای قفسه سینه می تواند سطح پرولاکتین شما را به طور موقت افزایش دهد ، بنابراین اگر در چند هفته گذشته دچار هر گونه آسیب قفسه سینه شده اید ، به پزشک خود اطلاع دهید. کهیر یا زونا در قفسه سینه شما نیز می تواند باعث ایجاد این علامت شود.
معمولاً سطح پرولاکتین شما پس از آسیب قفسه سینه به خودی خود کاهش می یابد
مرحله 3. درخواست کنید که کم کاری تیروئید مورد آزمایش قرار گیرد
کم کاری تیروئید زمانی رخ می دهد که تیروئید شما به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند. اگر به این بیماری مبتلا هستید ، می تواند باعث افزایش سطح پرولاکتین شما شود. پزشک آزمایش خون را برای تشخیص این بیماری تجویز می کند.
- به طور معمول ، اگر پزشک متوجه سطح بالای پرولاکتین شود ، این وضعیت را بررسی می کند ، اما پرسیدن ضرری ندارد.
- این بیماری معمولاً با داروهایی مانند لووتیروکسین درمان می شود.
مرحله 4. در مورد مناسب بودن تزریق ویتامین B6 بحث کنید
فقط یک دوز از این ویتامین ممکن است برای کاهش سطح پرولاکتین کافی باشد ، به ویژه اگر فقط به طور موقت افزایش یابد. با این حال ، بهتر است به صورت IV یا IM تجویز شود ، بنابراین با پزشک خود مشورت کنید.
دوز معمولی 300 میلی گرم است. کادر پزشکی احتمالاً یا دارو را به عضله بزرگ (مانند ران یا باسن) تزریق می کنند یا یک سوزن را برای تزریق به رگ وارد می کنند
روش 3 از 4: امتحان داروهای خانگی
مرحله 1. رژیم 5 گرم (0.18 اونس) ریشه ashwagandha پودر شده در روز را در نظر بگیرید
این مکمل ، همچنین به عنوان Withania somnifera شناخته می شود ، ممکن است به کاهش سطح پرولاکتین شما کمک کند. در حقیقت ، حتی ممکن است باروری مردان و میل جنسی را در مردان و زنان افزایش دهد.
- قبل از شروع هرگونه مکمل ، با پزشک خود مشورت کنید.
- ممکن است با این دارو حالت تهوع ، مشکلات معده یا سردرد را تجربه کنید.
مرحله 2. 300 میلی گرم ویتامین E به مکمل های روزانه خود اضافه کنید
فقط افزایش ویتامین E ممکن است سطح پرولاکتین شما را کاهش دهد ، به ویژه اگر سطح شما بالا باشد. ممکن است غده هیپوفیز شما را از ترشح زیاد پرولاکتین باز دارد.
- اگر از بیماری هایی مانند بیماری کلیوی یا همودیالیز رنج می برید ، قبل از شروع مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید.
- عوارض جانبی با ویتامین E معمول نیست ، اما اگر دوزهای بالایی مصرف کنید ، ممکن است مشکلات معده ، خستگی ، ضعف ، بثورات پوستی ، سردرد ، تاری دید ، افزایش کراتین در ادرار و اختلال عملکرد غدد (بیضه ها) را تجربه کنید.
مرحله 3. مصرف روی خود را با مکمل افزایش دهید
مکمل روی نیز ممکن است به کاهش سطح پرولاکتین شما کمک کند. سعی کنید با 25 میلی گرم در روز شروع کنید و در صورت نیاز به 40 میلی گرم در روز افزایش دهید. سطح پرولاکتین خود را مجدداً بررسی کنید تا ببینید آیا نیاز به افزایش دوز دارید یا خیر.
- از پزشک خود در مورد دوز مناسب مکمل هایی مانند روی بپرسید.
- عوارض جانبی می تواند شامل سردرد ، سوء هاضمه ، حالت تهوع ، اسهال و استفراغ باشد.
- اگر بیش از 40 میلی گرم در روز به مدت طولانی مصرف کنید ، می تواند باعث کمبود مس شود. همچنین ، از مصرف انواع داخل بینی (از طریق بینی) خودداری کنید ، زیرا می تواند حس بویایی شما را از دست بدهد.
مرحله 4. 7-8 ساعت خواب با کیفیت بالا داشته باشید
عدم خواب کافی می تواند سیستم شما را از تعادل خارج کند ، از جمله تولید هورمون هایی مانند پرولاکتین. در زمان معقول بخوابید تا یک شب استراحت کامل داشته باشید. خواب به تنهایی می تواند سطح پرولاکتین شما را کاهش دهد.
روش 4 از 4: درمان پرولاکتینوما
مرحله 1. مراقب علائم پرولاکتینوما باشید
پرولاکتینوما نوعی تومور است که به غده هیپوفیز متصل می شود. تقریباً در همه موارد ، تومور خوش خیم است ، نه سرطانی. با این حال ، می تواند سطح بسیار بالایی از پرولاکتین را در بدن ایجاد کند.
- در زنان ، علائم به طور معمول تغییر در قاعدگی ، کاهش میل جنسی و کاهش تولید شیر در دوران شیردهی است. در مردان و زنانی که قاعدگی ندارند ، تشخیص آن دشوارتر است ، اما ممکن است میل جنسی پایینی داشته باشید (به دلیل کاهش تستوسترون). همچنین ممکن است رشد سینه را تجربه کنید.
- در صورت عدم کنترل تومور ، ممکن است دچار پیری زودرس ، سردرد یا حتی از دست دادن بینایی شوید.
مرحله 2. برای درمان تومور خود از داروی کابرگولین استفاده کنید
این اولین دارویی است که پزشکان به آن مراجعه می کنند ، زیرا کمترین عوارض جانبی را دارد و فقط باید هفته ای دوبار از آن استفاده کنید. به احتمال زیاد تومور خوش خیم را کوچک کرده و سطح پرولاکتین شما را پایین می آورد.
- این دارو می تواند باعث حالت تهوع و سرگیجه شود.
- داروی معمولی دیگر بروموکریپتین است که همچنین می تواند باعث حالت تهوع و سرگیجه شود. با استفاده از این دارو ، پزشک به احتمال زیاد دوز خود را به تدریج افزایش می دهد تا عوارض جانبی کاهش یابد. این دارو ارزان تر است ، اما شما باید 2-3 بار در روز از آن استفاده کنید.
- ممکن است لازم باشد این داروها را به طور نامحدود مصرف کنید ، اگرچه هنگامی که تومور کوچک شد و سطح پرولاکتین شما کاهش یافت ، ممکن است بتوانید دارو را کنار بگذارید. با این حال ، شما نباید هیچ یک از این داروها را به طور ناگهانی قطع کنید. از دستورالعمل های باریک کننده پزشک خود پیروی کنید.
مرحله 3. اگر داروها برای شما مثر نیستند ، در مورد جراحی س Askال کنید
درمان بعدی برای این نوع تومور معمولاً جراحی است. جراح وارد می شود و تومور را خارج می کند تا نتواند مشکلاتی مانند افزایش سطح پرولاکتین ایجاد کند.
اگر به جای پرولاکتینوما نوع دیگری از تومورهای غده هیپوفیز دارید ، این اولین انتخاب درمانی پزشک شما است
مرحله 4. در مورد ضرورت تابش بحث کنید
پرتو درمانی یک درمان رایج برای این نوع تومور ، چه خوش خیم و چه بدخیم بود. با این حال ، امروزه کمتر رایج است و معمولاً آخرین راه حل است. همچنین می تواند منجر به مشکل مخالف شود ، جایی که غده هیپوفیز شما به اندازه کافی هورمون تولید نمی کند.
- با این حال ، در برخی موارد ، اگر شما به دارو پاسخ ندهید و تومور شما با خیال راحت جراحی نشود ، ممکن است تنها پرتودرمانی باشد. در این صورت ، ممکن است به این درمان نیاز داشته باشید.
- گاهی اوقات ، شما ممکن است فقط به یک درمان نیاز داشته باشید ، در حالی که سایر تومورها ممکن است درمان بیشتری را انجام دهند. بستگی به اندازه و نوع تومور شما دارد.
- شایع ترین عوارض جانبی هیپوپیتوئیتاریسم است ، جایی که غده هیپوفیز شما به اندازه کافی هورمون تولید نمی کند. عوارض جانبی بسیار نادر می تواند شامل آسیب به بافت مغزی مجاور ، از جمله ضایعات یا آسیب عصبی باشد.
