بیماری پیسی یک اختلال است که باعث می شود ملانوسیت های شما تولید رنگدانه را متوقف کنند ، که باعث می شود پوست شما لکه های روشن تری ایجاد کند. ممکن است تنها یک ناحیه کوچک با رنگدانه یا لکه های بزرگتر که با گذشت زمان رشد می کنند ، وجود داشته باشد. از آنجا که بیماری پیسی شباهت های زیادی با سایر بیماری های پوستی دارد ، پزشک برای تشخیص نیاز به بررسی کامل شما دارد. آنها همچنین ممکن است برای پاسخ قطعی تر ، آزمایش خون یا آزمایش چشم را سفارش دهند. سپس ، پس از تشخیص بیماری ، می توانید با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی علائم بیماری پیسی
مرحله 1. مراقب از بین رفتن رنگدانه در چشم یا موهای خود باشید
بیماری پیسی معمولاً پوست شما را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما همچنین می تواند رنگدانه را از سایر قسمت های بدن شما ، به ویژه موها یا چشم ها ، دور کند. اگر موهای شما زودتر از موعد شروع به خاکستری شدن می کند یا طی چند ماه خاکستری می شود ، پس با پزشک خود وقت بگیرید.
- به طور کلی ، پزشکان می گویند که سفید شدن موها قبل از 35 سالگی به عنوان "زودرس" شناخته می شود.
- حتی غیر معمول است که رنگ چشمان شما در دوران بلوغ تغییر کند. با بیماری پیسی ، چشمان شما ممکن است از رنگهای روشن به رنگهای خاموش تر تبدیل شوند.
- ویتیلیگو همچنین می تواند رنگ مژه ها ، ابروها و موهای صورت شما را تغییر دهد.
مرحله 2. نقاط موازی یا خوشه ای رنگدانه ها را بررسی کنید
با بیماری پیسی عمومی ، نواحی رنگدانه دار در طرفین موازی یا نقاط بدن شما بدست می آید. اینها ممکن است با گذشت زمان بزرگتر شوند. با بیماری ویتیلیگو سگمنتال ، یک تکه رنگدانه یا مجموعه ای از لکه ها در یک ناحیه از بدن خود خواهید داشت.
- بیماری پیسی عمومی بیشتر از قسمتی شایع است. اکثر افراد قبل از 20 سالگی دچار بیماری پیسی می شوند.
- برخی از افراد نیز در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص یا فرآیندهای تولید ، دچار ویتیلیگو شغلی می شوند. در این موارد ، از دست دادن رنگدانه اغلب در مناطقی متمرکز می شود که در تماس با مواد شیمیایی بودند.
- لکه های پیسی بیشتر در گردن ، زیر بغل ، دست ها ، زانوها ، آرنج ها یا صورت شما یافت می شوند. از دست دادن رنگ داخل دهان یا بینی نیز می تواند از علائم آن باشد.
مرحله 3. هرگونه سابقه شخصی یا خانوادگی با اختلالات پوستی را زیر نظر گرفته و افشا کنید
اگر به پزشک مراجعه کنید و مشکوک به ویتیلیگو باشند ، احتمالاً تعدادی س aboutال در مورد سابقه پزشکی خانواده شما از شما خواهند پرسید. سعی کنید تا آنجا که می توانید به تمام سوالات پاسخ دهید. به طور خاص ، برخی شواهد نشان می دهد که داشتن سایر اعضای خانواده با اختلالات پوستی شانس ابتلا به ویتیلیگو را افزایش می دهد.
- به عنوان مثال ، اگر پدر یا مادر شما از اگزما رنج می برند ، پیش بروید و این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر از بیماری هایی مانند اگزما رنج می برید ، احتمال ابتلا به بیماری ویتیلیگو نیز افزایش می یابد.
مرحله 4. شروع بیماری پیسی را به یک ضربه پوستی اخیر برسانید
اگر در 2-3 ماه گذشته دچار آفتاب سوختگی شده اید ، این احتمال وجود دارد که به شروع یک دوره بیماری پیسی کمک کند. به طور مشابه ، اگر دچار بثورات غیر قابل توضیح شده اید ، آن را به پزشک خود اطلاع دهید. این می تواند نشان دهنده ویتیلیگو یا بیماری دیگری باشد.
هیچ دلیل پزشکی دقیقی برای این که چرا برخی از سلول های پوست شروع به از دست دادن رنگدانه خود می کنند و منجر به بیماری پیسی می شود ، وجود ندارد. با این حال ، سایر مشکلات پوستی در برخی موارد علائم هشداردهنده را نشان می دهند
قسمت 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. اجازه دهید پزشک شما را با لامپ ماوراء بنفش (UV) معاینه کند
این دستگاه کوچک و دستی اغلب "چراغ چوب" نامیده می شود. پزشک شما لامپ را 4 تا 5 اینچ (10 تا 13 سانتیمتر) از روی پوست شما عبور می دهد و مراقب هرگونه واکنش است. اگر مبتلا به ویتیلیگو هستید ، لکه های روشن پوست شما در زیر اشعه UV حتی بیشتر مشخص می شود.
این یک روش عالی برای پزشک شما برای رد سایر شرایط ، مانند عفونت های قارچی است ، که ممکن است هنگام قرار گرفتن در معرض لامپ یکسان به نظر برسند
مرحله 2. رضایت به معاینه چشم
در برخی موارد ، ویتیلیگو می تواند بر ساختار و رنگدانه چشم شما تأثیر بگذارد. پزشک عمومی ممکن است نور درخشانی را به چشمان شما بتاباند تا ببیند آیا مشکلی قابل مشاهده است یا خیر. یا ممکن است شما را به متخصص بینایی سنجی ارجاع دهند که چشم های شما را از نظر وجود التهاب ، که یووئیت نیز نامیده می شود ، بررسی کند.
- اگر از هر گونه درد ، خارش یا خشکی چشم رنج می برید ، به پزشک خود اطلاع دهید. همه اینها علائم یووئیت یا آسیب احتمالی چشم است.
- اپتومتریست ممکن است چشم های شما را با قطره برای بررسی یووئیت باز کند.
مرحله 3. خون خود را آزمایش کنید
اگر پزشک نمونه خون بگیرد ، ممکن است بتواند هرگونه بیماری احتمالی را محدود کند. یک خون گیری ساده می تواند مشخص کند که آیا تعداد سلول های خونی شما تحت تأثیر بیماری قرار گرفته است یا خیر. همچنین می تواند نشان دهد که عملکرد تیروئید شما مختل شده است ، که ممکن است نشان دهنده یک وضعیت خود ایمنی باشد.
مرحله 4. اگر تشخیص قطعی نیست با بیوپسی پوست موافقت کنید
اگر پزشک نتواند تشخیص شما را بر اساس معاینه فیزیکی تعیین کند ، ممکن است بیوپسی پوست شما را پیشنهاد دهد. در بیشتر موارد ، بی حسی موضعی دریافت می کنید و یک نمونه کوچک از پوست با سوزن برداشته می شود. این نمونه سپس مورد بررسی قرار می گیرد تا ببیند آیا از دست دادن رنگدانه یکسان است و آیا ملانوسیت هایی در پوست وجود ندارد که نشان دهنده ویتیلیگو است.
- اگر برای رضایت از بیوپسی راحت نیستید ، گزینه دیگر این است که برای نظر دوم یا معاینه به متخصص ، معمولاً متخصص پوست مراجعه کنید.
- یک متخصص پوست ممکن است خون را برای آزمایش آنتی بادی های ضد هسته ای که اغلب در بیماران مبتلا به ویتیلیگو وجود دارد ، آزمایش کند.
قسمت 3 از 3: درمان بیماری پیسی
مرحله 1. کمبودهای اساسی مواد مغذی را درمان کنید
پزشک شما ممکن است بخواهد شما را از نظر کمبود مواد مغذی آزمایش کند ، زیرا کمبود برخی مواد مغذی می تواند شما را مستعد ابتلا به ویتیلیگو کند. اگر در چیزی کمبود دارید ، ممکن است لازم باشد مکمل مصرف کنید تا سطح مواد مغذی خود را به حالت عادی بازگردانید. از دستورات پزشک خود برای مکمل استفاده کنید. برخی از کمبودهایی که ممکن است در ایجاد بیماری پیسی نقش داشته باشند عبارتند از:
- ویتامین دی
- ویتامین های آنتی اکسیدانی مانند A ، C و E
- فلز روی
مرحله 2. برای به حداقل رساندن تفاوت های پوستی از لوازم آرایشی استفاده کنید
استفاده از رنگ های پوستی ، لوازم آرایشی و یا حتی محصولات برنزه کننده می تواند به استتار هرگونه لکه ویتیلیگو کمک کند. این یک گزینه ارزان تر است که به شما امکان می دهد از هر گونه نگرانی در مورد مصرف دارو اجتناب کنید. با این حال ، استفاده از این محصولات می تواند زمان و تمرین خوبی را برای تسلط بر زمان نیاز داشته باشد.
مرحله 3. روی یک کرم دارویی بمالید
کورتیکواستروئیدها رایج ترین داروهای موضعی تجویز شده برای بیماری پیسی هستند. هنگامی که روزانه از این لوسیون ها استفاده می شود ، می تواند به افزودن رنگ پوست به مناطق روشن کمک کند. به دلیل عوارض جانبی احتمالی جدی ، از جمله شکنندگی پوست ، فقط پزشک می تواند این کرم ها را تجویز کند.
داروهای موضعی که در همه نواحی بدن مانند پا مثر واقع می شوند
مرحله 4. اگر مبتلا به بیماری پیسی وسیع هستید ، نور درمانی را در نظر بگیرید
این یک نوع درمان است که در بیمارستان یا محیط پزشکی حرفه ای انجام می شود. هر جلسه شامل قرار دادن پوست شما در معرض نور متمرکز UVA دو بار در هفته به مدت 12 ماه یا بیشتر است. هنگامی که با دارو ترکیب می شود ، نور درمانی می تواند رنگدانه را در برخی مناطق با موفقیت بازگرداند.
در صورت تشخیص بیماری پیسی ، از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و نور درمانی زیاد خودداری کنید. آفتاب زیاد ممکن است پوست شما را در معرض آسیب بیشتر قرار دهد و ناهنجاری ها را تشدید کند. از پزشک خود بپرسید که نور درمانی چقدر برای شما بی خطر است
مرحله 5. بیماریهای خود ایمنی فعلی را درمان کنید
اگر از بیماری خود ایمنی مانند بیماری هاشیموتو رنج می برید ، با یک متخصص غدد درون ریز یا پزشک عمومی خود برای تهیه یک برنامه درمانی همکاری کنید. به احتمال زیاد برای تقویت سیستم ایمنی بدن باید از داروها استفاده کنید. انجام این کار می تواند احتمال ابتلا به بیماری پیسی را کاهش دهد.
مرحله 6. به گروه پشتیبانی از بیماری پیسی بپیوندید
با پزشک خود در مورد حضور در یک گروه حضوری و محلی افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی یا پوستی مانند ویتیلیگو صحبت کنید. اگر هیچ گروهی در این نزدیکی وجود ندارد ، به پیوستن به یک سازمان آنلاین مانند Vitiligo Support International مراجعه کنید. این گروهها همچنین منابع خوبی برای تبادل اطلاعات تشخیص و درمان هستند.
