سندرم حساسیت دهانی یا OAS نوعی واکنش آلرژیک تماسی است که زمانی رخ می دهد که دهان و گلو افراد خاصی در هر زمان از سال با میوه ها یا سبزیجات خام یا نپخته تماس می گیرد. افرادی که به گرده حساسیت دارند ممکن است هنگام خوردن برخی از غذاهای خام واکنش نشان دهند زیرا پروتئین موجود در آن غذاها می تواند شبیه یا مشابه پروتئین های موجود در برخی میوه ها و سبزیجات باشد. علائم OAS ، که معمولاً بلافاصله پس از خوردن میوه و سبزیجات خام ظاهر می شود ، شامل خارش و/یا تورم دهان ، صورت ، لب ها ، زبان و گلو است. OAS به طور کلی یک حساسیت غذایی خفیف است ، اما در موارد نادر باعث تورم شدید گلو می شود که منجر به مشکل در بلع یا تنفس می شود. علائم معمولاً به محض اینکه غذا را متوقف کرده اید و به طور کلی به درمان نیاز ندارند ، از بین می روند. با حذف غذاهای ماشه ای از رژیم غذایی خود می توانید از OAS جلوگیری کنید و با کمک پزشک علائم را تسکین دهید.
مراحل
قسمت 1 از 2: حذف مواد غذایی OAS-Trigger
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
اگر مشکوک به سندرم آلرژی دهانی هستید ، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. متخصصان پزشکی می توانند به شناسایی حساسیت دهانی خاص شما کمک کرده و پیشنهاداتی در مورد انواع میوه ها و سبزیجات خام برای حذف ارائه دهند. حتی ممکن است پزشک شما برای تشخیص دقیق آلرژی های دهانی به یک متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست پیشنهاد دهد.
- به پزشک خود اطلاع دهید که چه غذاهایی هنگام خوردن آنها واکنش نشان می دهند. این ممکن است چیزهایی مانند سیب ، کیوی ، فلفل یا بادام باشد.
- اطمینان حاصل کنید که پزشک می داند چه علائمی را تجربه می کنید ، به ویژه اگر آنها شدید باشند. بسته به شدت ، پزشک ممکن است مصرف آنتی هیستامین یا انجام تزریق اپی نفرین را برای تسکین علائم پیشنهاد کند.
مرحله 2. غذاهای واکنش متقابل را مشخص کنید
علائم OAS به دلیل واکنش دهان شما به ماده خاصی در غذاها و سبزیجات خام رخ می دهد. گرده های خاصی که ممکن است به آنها حساسیت داشته باشید همچنین دارای غذاهای واکنش متقابل هستند. دانستن اینکه میوه ها و سبزیجات خام چه چیزی ممکن است باعث OAS شود می تواند به شما در جلوگیری از آنها و جلوگیری از واکنش کمک کند. در زیر لیستی از گرده ها و میوه ها و سبزیجات متقابل واکنش آنها آمده است:
- راگید: موز ، خربزه ، کدو سبز ، خیار ، قاصدک ، بابونه
- توس: سیب ، گلابی ، هلو ، زردآلو ، گیلاس ، آلو ، شلیل ، آلو ، کیوی ، هویج ، کرفس ، سیب زمینی ، فلفل ، رازیانه ، جعفری ، گشنیز ، جعفری ، فندق ، بادام ، گردو
- علف: هلو ، کرفس ، خربزه ، گوجه فرنگی ، پرتقال
- ماگ وورت: کرفس ، سیب ، کیوی ، بادام زمینی ، رازیانه ، هویج ، جعفری ، گشنیز ، آفتابگردان ، فلفل
- کهنسال: کرفس ، گلابی ، سیب ، بادام ، گیلاس ، فندق ، هلو ، جعفری
- لاتکس: موز ، آووکادو ، کیوی ، شاه بلوط ، پاپایا
مرحله 3. برچسب محصولات را بخوانید
در برخی موارد ، میوه ها و سبزیجات واکنشی متقابل که بسته بندی شده اند نیز ممکن است علائم OAS را ایجاد کنند. خواندن برچسب روی غذاهای بسته بندی شده برای مواد واکنش متقابل ، مانند آفتابگردان یا کرفس ، می تواند از بروز OAS جلوگیری کند.
مرحله 4. قرار گرفتن در معرض غذاهای واکنش متقابل در آشپزخانه خود را محدود کنید
اجتناب از غذاهای واکنش متقابل بهترین راه برای درمان OAS است. رهایی یا محدود کردن قرار گرفتن در معرض غذاهای بالقوه متقابل واکنش ، می تواند خطر ابتلا به واکنش آلرژیک را به حداقل برساند.
- از استفاده از میوه ها و سبزیجات خام که واکنش متقابل دارند خودداری کنید. به منظور به حداقل رساندن خطر خوردن آنها ، آنها را در آشپزخانه خود نگه ندارید.
- غذاهای واکنشی متقابل را در جایی نگهداری کنید که در معرض آن قرار ندارید.
- جایگزین میوه ها و سبزیجات خام که باعث علائم OAS می شوند ذخیره کنید. به عنوان مثال ، اگر به علف حساسیت دارید و مانند هلو هستید ، به جای آن آلو یا سیب را در نظر بگیرید.
مرحله 5. پوست را از غذاهای واکنش متقابل جدا کنید
پروتئینی که باعث علائم OAS می شود اغلب در پوست میوه ها یا سبزیجات متمرکز است. لایه برداری از پوست ممکن است به کاهش یا جلوگیری از علائم OAS کمک کند.
مرحله 6. میوه ها و سبزیجات متقابل واکنش بپزید
دمای بالا پروتئین هایی را که می توانند باعث OAS شوند تجزیه می کند. برای کاهش یا جلوگیری از علائم OAS ، سعی کنید میوه ها و سبزیجات متقابل واکنش بپزید.
غذای واکنش متقابل را در فر یا مایکروویو قرار دهید. هر دو پروتئین های ایجاد کننده OAS را تجزیه می کنند. سعی کنید بعد از پخت غذا آنها را بخورید تا ببینید آیا هنوز علائم OAS دارید
مرحله 7. ماده واکنش متقابل را بردارید یا ببلعید
در بیشتر موارد ، علائم OAS شما به محض بلعیدن میوه یا سبزیجات متقابل از بین می روند. همچنین می توانید آن را از دهان خود بردارید. هر دو روش می توانند علائم OAS شما را به حداقل برسانند و تسکین دهند.
- در صورت بروز مشکل در تنفس ، گرفتگی در گلو ، حالت تهوع ، سرگیجه ، ضربان قلب سریع یا غش ، از بلع هرگونه واکنش متقابل خودداری کنید. اینها نشانه های یک واکنش آلرژیک جدی به نام آنافیلاکسی است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، واکنش متقاطع را برداشته و به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید.
- همچنین در صورت داشتن سابقه ازوفاژیت ائوزینوفیلی (EoE) ، از بلعیدن غذای متقابل واکنش خودداری کنید تا بتوانید قرار گرفتن در معرض غذای مشکل ساز در مری را به حداقل برسانید.
مرحله 8. بازدید از رستوران ها را دنبال کنید
داشتن OAS می تواند غذا خوردن در بیرون را دشوار کند. در بسیاری از مکانها غذاهایی با میوه ها و سبزیجات خام یا روی سطوح در معرض آلرژن ها آماده می شود. از قبل تماس بگیرید و درباره منو و آماده سازی س toالات خود را مطرح کنید تا خطر حمله OAS را به حداقل برسانید.
- از مدیر ، سرور یا آشپز بخواهید در صورت امکان از OAS شما استفاده کند. توضیح عوامل محرک می تواند کمک کننده باشد.
- اگر نمی توانید اولین ماده خود را بدون مواد واکنش متقابل انتخاب کنید ، یک انتخاب دوم ایمن انجام دهید.
قسمت 2 از 2: استفاده از درمان های پزشکی
مرحله 1. علائم OAS را بشناسید
اگرچه اغلب در ناحیه صورت محدود می شود ، اما OAS می تواند علائم زیادی را به همراه داشته باشد. تشخیص علائم ممکن است به شما در شناسایی سریعتر و درمان سریعتر واکنش کمک کند. علائم OAS ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خارش دهان
- گلو خراشیده
- تورم گوش ، لب ، زبان و گلو
- خارش گوش
- تحریک لثه ، چشم یا بینی
مرحله 2. آنتی هیستامین مصرف کنید
در برخی موارد ، حذف یا بلعیدن یک غذا علائم OAS شما را تسکین نمی دهد. اگر این اتفاق افتاد ، یک آنتی هیستامین بدون نسخه مصرف کنید. این می تواند واکنش ایجاد شده توسط آلرژن را مسدود کرده و علائم شما را تسکین دهد. آنتی هیستامین های بدون نسخه که می توانید امتحان کنید عبارتند از:
- لوراتادین (کلاریتین ، آلاورت)
- استیریزین (آلرژی زیرتک)
- فکسوفنادین (آلرژی آلگرا)
- لووستیریزین (Xyzal) ، یک داروی نسبتاً جدید است.
مرحله 3. به دنبال درمان پزشکی باشید
اگر OAS شما با اقدامات خانگی تسکین نمی یابد یا بدتر می شود ، با پزشک خود وقت بگیرید. یک آزمایش می تواند آلرژن های خاص و میوه ها و سبزیجات متقابل واکنش را شناسایی کند. پزشک شما همچنین می تواند برنامه ای را برای تسکین علائم OAS شما تنظیم کند.
- به پزشک خود در مورد علائم خاصی که تجربه می کنید و راه هایی که سعی کرده اید آنها را تسکین دهید ، اطلاع دهید. همچنین اگر علائم OAS ناشی از آجیل یا میوه ها و سبزیجات پخته شده است ، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر دارویی یا اقداماتی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند ، از پزشک خود بپرسید. اطمینان حاصل کنید که هر دارویی را که او پیشنهاد یا تجویز می کند مصرف کنید.
- در صورت بروز علائم یا نشانه های یک واکنش شدید OAS از جمله تنگ شدن مجاری تنفسی که تنفس را مشکل می کند ، به دنبال اورژانس باشید ، شوک با افت شدید فشار خون ، نبض سریع ، سرگیجه یا سبکی سر.
مرحله 4. تزریق آلرژی را در نظر بگیرید
در صورت ابتلا به OAS مکرر یا شدید ، دریافت واکسن آلرژی ممکن است به کنترل و جلوگیری از علائم کمک کند. در مورد استفاده از ایمونوتراپی آلرژن یا تزریق حساسیت برای OAS با پزشک خود مشورت کنید.
تشخیص دهید که ممکن است تا یک سال طول بکشد تا مزایای کامل تزریق واکسن آلرژی را مشاهده کنید. تعمیر و نگهداری ممکن است نیاز به تزریق ماهیانه به مدت پنج تا هفت سال داشته باشد
مرحله 5. یک تزریق کننده خودکار اپی نفرین همراه داشته باشید
برخی از افراد علائم شدید و مکرر OAS دارند. دیگران ممکن است به دلیل واکنش متقاطع دچار شوک آنافیلاکتیک شده باشند. اگر در هر دو دسته قرار می گیرید ، برای درمان واکنش های احتمالی شدید ، یک دستگاه تزریق خودکار اپی نفرین را در نظر بگیرید. در مورد دریافت نسخه تزریق خودکار اپی نفرین با پزشک خود مشورت کنید.
- از این دارو فقط طبق دستور پزشک استفاده کنید. این دارو همچنین دارای دستورالعمل های بیمار است که باید آنها را بخوانید و رعایت کنید.
- مطمئن شوید که شما و خانواده تان نحوه صحیح استفاده از تزریق خودکار را می دانید. تجویز مناسب دارو ، تزریق آن فقط به ماهیچه یا چربی زیر جلدی ران است. تزریق به باسن یا ورید می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
- همیشه دو تزریق کننده خودکار همراه داشته باشید تا خطر واکنش جدی OAS را به حداقل برسانید.
