اکثر افرادی که به بیماری لایم مبتلا می شوند پس از یک دور آنتی بیوتیک درمان می شوند. با این حال ، برخی از علائم بعد از درمان اولیه ماهها ، اگر نه سالها طول می کشد. این بیماری سندرم بیماری پس از لایم یا سندرم بیماری لایم (PTLDS) پس از درمان نامیده می شود و پزشکان در درک و درمان آن دچار مشکل شده اند. اگر تحت درمان بیماری لایم قرار گرفته اید و هنوز علائم آن را مشاهده می کنید ، یک پزشک معتمد پیدا کنید که به حرف شما گوش دهد و شما را جدی بگیرد. آنها می توانند برای طراحی یک دوره درمانی که به کنترل یا کاهش علائم شما کمک می کند ، با شما همکاری کنند.
مراحل
روش 1 از 2: کار با پزشک
مرحله 1. برای ایجاد الگوها ، مجله ای از علائم خود تهیه کنید
یکی از مشکلات PTLDS این است که علائم اغلب در نوسان است. این شبیه بسیاری از بیماری های مزمن دیگر است - شما روزهای "خوب" و "بد" خواهید داشت. با این حال ، پیگیری علائم شما می تواند به شما در پیش بینی و مدیریت بهتر آنها کمک کند.
- تاریخ و زمان را در هر ورودی مجله یادداشت کنید. شامل توضیحی درباره علامت ، آنچه به نظر می رسید باعث ایجاد آن شده است ، مدت زمان آن و شدت آن چقدر است.
- برای هر علامتی که تجربه می کنید ، حتی اگر چندین مورد را همزمان تجربه کرده اید ، مدخلی ایجاد کنید.
- ممکن است علائمی ایجاد کنید که شبیه آنسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) هستند ، مانند خستگی مداوم ، اختلالات خواب ، درد مفاصل یا کاهش توانایی تمرکز.
نکته:
مجله خود را با پزشک خود به اشتراک بگذارید تا آنها علائم شما را تجزیه و تحلیل کرده و درمان های احتمالی را برای شما پیشنهاد دهند.
مرحله 2. پزشکی را پیدا کنید که نگرانی های شما را جدی بگیرد
بسیاری از پزشکان ، به ویژه پزشکان عمومی ، ممکن است اطلاعات زیادی در مورد PTLDS نداشته باشند و ممکن است نگرانی های شما را نادیده بگیرند یا سعی کنند شما را با چیز دیگری تشخیص دهند. در حالی که اطمینان از این که علائم شما در اثر برخی بیماری های درمان نشده ایجاد نمی شود ، بسیار مهم است ، این نکته نیز مهم است که پزشک به صحبت های شما گوش دهد و مایل باشد برای کاهش یا از بین بردن علائم شما با شما همکاری نزدیک داشته باشد.
- بسیاری از انجمن ها و گروه های پشتیبانی PTLDS آنلاین وجود دارد که در آن می توانید توصیه هایی را برای یک پزشک که با شما کار می کند و علائم شما را جدی می گیرد دریافت کنید. با این حال ، مطمئن شوید که پزشکان توصیه شده را کاملاً تحت نظر دارید و درباره اعتبار و شهرت آنها تحقیق کنید.
- همچنین ممکن است از پزشک خود بپرسید که آیا کسی را می شناسد که می تواند به شما در PTLDS کمک کند.
مرحله 3. سایر علل بالقوه علائم خود را ارزیابی کنید
آماده پاسخگویی به بسیاری از سوالات پزشک خود در مورد سابقه پزشکی و سلامت عمومی خود و همچنین بیماریها یا شرایطی باشید که در خانواده شما وجود دارد. پزشک شما به احتمال زیاد مجموعه ای از آزمایشات را برای از بین بردن سایر علل علائم شما تجویز می کند.
- این احتمال وجود دارد که هر چند احتمال وجود ندارد که باکتری هایی که باعث بیماری اولیه لایم شده اند هنوز به مقدار کمی در بدن شما وجود داشته باشد. پزشک آزمایش خون را تعیین می کند تا مشخص شود که آیا این مورد وجود دارد یا خیر.
- بر اساس علائم شما ، پزشک ممکن است شما را برای سایر بیماریها یا شرایط آزمایش کرده باشد. با این حال ، به خاطر داشته باشید که حتی اگر بیماری دیگری دارید ، این لزوما به این معنی نیست که شما PTLDS نیز ندارید.
مرحله 4. اهداف خود را برای درمان با پزشک خود در میان بگذارید
هیچ درمان شناخته شده ای برای درمان PTLDS وجود ندارد. در عوض ، پزشک شما با شما همکاری می کند تا بر اساس علائم شما و آنچه که از درمان می خواهید ، یک برنامه درمانی شخصی ایجاد کنید. پزشک همچنین خطرات رژیم های مختلف درمانی را مورد بحث قرار می دهد تا قبل از تصمیم گیری خود کاملاً مطلع شوید.
- به عنوان مثال ، ممکن است مایل باشید هر کاری را انجام دهید ، مهم نیست که چقدر خطرناک است ، اگر این بدان معناست که شما درمان می شوید و دیگر مجبور نخواهید بود علائم خود را تحمل کنید. با این حال ، هیچ تضمینی وجود ندارد که درمان خاصی برای شما مفید باشد.
- حاضر باشید آنچه را که می توانید اداره کنید به طور عینی ارزیابی کنید. به خطرات ارائه شده توسط پزشک خود نگاه کنید و از خود بپرسید که آیا مایل و قادر به انجام آن درمان هستید اگر می دانستید که این کار فقط کمی بهبود وضعیت شما را به همراه خواهد داشت.
مرحله 5. از پزشک خود در مورد خطرات و مزایای تجویز مجدد آنتی بیوتیک سوال کنید
یک مطالعه اخیر نشان داد که باکتری های بیماری لایم می توانند در برخی از بیماران که علائم مزمن بیماری لایم دارند ، حتی پس از درمان با آنتی بیوتیک ها زنده بمانند. متأسفانه ، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد مصرف دور دوم آنتی بیوتیک ها یا انجام آنتی بیوتیک درمانی طولانی مدت برای افراد مبتلا به PTLDS مفید است. با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای احتمالی درمان اضافی آنتی بیوتیک صحبت کنید ، اما توجه داشته باشید که اکثر پزشکان این روش را توصیه نمی کنند.
- برخی از مطالعات اخیر مزایای احتمالی درمان آنتی بیوتیکی طولانی مدت را نشان داده اند ، در حالی که برخی دیگر هیچ فایده آشکاری ندارند. متأسفانه ، خطر عوارض جانبی با درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک نیز می تواند از مزایای بالقوه بیشتر باشد.
- به خاطر داشته باشید که اکثر بیماران PTLDS که تحت دور دوم آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند ، تغییرات کمی در علائم خود تجربه می کنند. علاوه بر این ، در حالی که ممکن است کمی تسکین پیدا کنید یا کمی علائم خود را کاهش دهید ، این تغییر ممکن است موقتی باشد. بعد از اینکه دیگر آنتی بیوتیک مصرف نمی کنید ، علائم شما ممکن است دوباره ظاهر شود.
هشدار:
این دوره درمان می تواند به طور بالقوه خطرناک باشد. با پزشک خود در مورد خطرات ناشی از مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک صحبت کنید.
مرحله 6. در مورد آزمایش ویتامین C درمانی با پزشک خود صحبت کنید
احتمالاً با مصرف مکمل های ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود آشنایی دارید. با این حال ، با درمان با ویتامین C ، این ویتامین مستقیماً در مقادیر بسیار بیشتر از هر مکمل دیگری که می توانید مصرف کنید ، به جریان خون شما تزریق می شود. از پزشک خود در مورد امتحان این روش سوال کنید.
- در حالی که هیچ مدرکی مبنی بر م thisثر بودن این درمان در برابر PTLDS وجود ندارد ، برخی از مطالعات کوچک با افراد روی حیوانات نشان می دهد که ممکن است مفید باشد.
- قبل از اینکه پزشک شما درمان ویتامین C را شروع کند ، به طور معمول یک آزمایش خون به شما می دهد تا مطمئن شوید آنزیم های موجود در خون شما برای استفاده ایمن از ویتامین C ضروری است. در حالی که معمول نیست که افراد فاقد این آنزیم ها باشند ، اما این امکان وجود دارد.
- اساساً هر پزشکی قادر به درمان ویتامین C است. با این حال ، اگر می خواهید با فردی که این روش درمانی را تجربه کرده و بیشتر با مزایای آن آشنا است کار کنید ، فهرست آنلاین کالج آمریکایی برای پیشرفت پزشکی را جستجو کنید و ببینید آیا می توانید فردی را پیدا کنید که در نزدیکی شما تمرین می کند.
روش 2 از 2: استفاده از درمان های مکمل
مرحله 1. درمان های تکمیلی را با پزشک خود در میان بگذارید
در حالی که برخی از بیماران و پزشکان از موفقیت در درمان های مکمل PTLDS خبر می دهند ، هیچ مطالعه خوبی وجود ندارد که از اثربخشی این درمان ها پشتیبانی کند. در مورد امتحان این رویکردها با پزشک خود مشورت کنید تا بتوانید تصور واقع بینانه ای از آنچه انتظار دارید را بدست آورید. آنها همچنین می توانند به شما توصیه کنند که کدام درمان ها به احتمال زیاد برای شما بی خطر و مفید هستند.
با پزشک خود در مورد سایر شرایط سلامتی که دارید مشورت کنید و لیست کاملی از داروهای مورد استفاده در حال حاضر را به او بدهید. این به آنها کمک می کند تا به شما توصیه کنند که کدام روش درمانی را می توانید با خیال راحت امتحان کنید
مرحله 2. برای کمبودهای احتمالی ویتامین و مواد معدنی آزمایش شوید
گاهی اوقات ، علائم شبیه PTLDS ، از جمله خستگی و درد مفاصل ، می تواند ناشی از کمبود ویتامین یا مواد معدنی باشد. پزشک شما می تواند آزمایش خون را برای تعیین میزان ویتامین و مواد معدنی کافی در اختیار شما قرار دهد.
در صورت کمبود ویتامین ها یا مواد معدنی ، پزشک ممکن است مکمل خاصی را توصیه کند که سطح شما را به حالت عادی برساند. اگر علائم شما ناشی از آن کمبود بود ، پس از برطرف شدن کمبود و طبیعی ماندن سطح خود ، باید بهبود وضعیت خود را مشاهده کنید
نکته:
حتی اگر میزان ویتامین و مواد معدنی شما در محدوده طبیعی باشد ، افزودن یک مولتی ویتامین خوب به رژیم غذایی شما ممکن است سلامت کلی شما را بهبود بخشد و علائم شما را کاهش دهد. از پزشک خود توصیه هایی بخواهید.
مرحله 3. برای تسکین علائم خود ، روغن درمانی را امتحان کنید
اسانس حبه سیر ، درختان مر ، برگ آویشن ، پوست دارچین ، انواع توت ها و دانه های زیره سبز ممکن است باکتری های Lyme باقی مانده در سیستم شما را که باعث علائم شما می شوند ، از بین ببرد. به طور معمول ، این روغن ها به شکل کپسول مصرف می شوند.
- روغن های مختلف را به صورت جداگانه امتحان کنید تا ببینید بدن شما چه چیزی را تحمل می کند. ممکن است نسبت به برخی از انواع روغنهای اساسی واکنش نشان دهید.
- از آنجا که روغنهای اساسی تنظیم نمی شوند ، به خلوص هر محصولی که می خرید توجه کنید. درباره پیشینه و شهرت سازنده تحقیق کنید. یک پزشک پرستار جامع ، گیاه شناس یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که متخصص طب جایگزین است می تواند به شما در یافتن اسانس های با کیفیت کمک کند.
مرحله 4. برای رقیق شدن خون از رسوراترول استفاده کنید
رزوراترول یک مکمل ضد التهابی و ضد ویروسی است. اگر 250 میلی گرم از این مکمل را یک بار در روز مصرف کنید ، ممکن است به خاصیت ضخیم کننده خون PTLDS کمک کند. خون غلیظ باعث کاهش جریان خون شما می شود و می تواند منجر به لخته شدن شود.
اگر مفاصل متورم یا دردناک هستید ، سرگیجه دارید یا دوبینی دارید ، ممکن است خون شما خیلی ضخیم باشد تا به درستی جریان پیدا نکند. رسوراترول ممکن است به کاهش این علائم کمک کند
هشدار:
قبل از شروع مصرف هرگونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید. آنها قادر خواهند بود هرگونه خطرات احتمالی یا واکنش های جانبی را توضیح دهند.
مرحله 5. برای درمان علائم عصبی از مکمل روغن ماهی استفاده کنید
اسیدهای چرب امگا 3 موجود در مکمل های روغن ماهی ممکن است علائم عصبی PTLDS را از جمله مه عمومی مغز ، مشکل در تمرکز ، تحریک پذیری و از دست دادن هماهنگی از بین ببرد. اگر دچار خستگی ، افزایش وزن یا سایر علائم کم کاری تیروئید هستید ، ید موجود در مکمل های روغن ماهی نیز ممکن است به شما کمک کند.
- مانند سایر مکمل ها ، برچسب ها را با دقت بخوانید و یک شرکت با کیفیت و دارای شهرت قوی انتخاب کنید.
- مکمل های روغن ماهی را طبق توصیه های روی بسته مصرف کنید ، مگر اینکه پزشک چیز متفاوتی را توصیه کند.
مرحله 6. مکمل های گلوکوزامین را در صورت مصرف قطع کنید
از آنجا که مفاصل متورم و درد یک علامت رایج PTLDS است ، ممکن است از مکمل های گلوکوزامین برای درمان مشکلات مفصلی خود استفاده کنید. با این حال ، گلوکوزامین همچنین منبع اصلی غذایی برای باکتری های لایم است.
گلوکوزامین معمولاً برای افرادی که از آرتروز رنج می برند توصیه می شود. با این حال ، اگر مشکلات مفاصل شما ناشی از PTLDS باشد ، به هر حال ممکن است فقط از مکمل های گلوکوزامین سود محدودی ببرید. در عین حال ، آن گلوکوزامین اضافی می تواند باعث تجدید باکتری Lyme در بدن شما شود
مرحله 7. از یک پروبیوتیک برای کمک به حفظ فلور روده خود استفاده کنید
هنگامی که تعداد زیادی مکمل مصرف می کنید ، یک پروبیوتیک می تواند به شما کمک کند تا منظم باشید و از درد و ناراحتی جلوگیری کنید. همانند مکمل ها ، در مورد پروبیوتیک های موجود در بازار تحقیق کنید تا محصول با کیفیتی را که توسط یک شرکت معتبر توزیع شده است بیابید.
پروبیوتیک ها همچنین می توانند به اثرات پس از درمان آنتی بیوتیکی کمک کنند ، به ویژه اگر چندین دور آنتی بیوتیک را در تلاش برای درمان پزشکی PTLDS خود مصرف کرده اید
مرحله 8. رژیم سلولی را دنبال کنید تا باکتری Lyme از قند محروم شود
شکر یکی از منابع اصلی غذایی برای باکتری های لایم است و باعث می شود که باکتری ها در بدن شما به رشد خود ادامه دهند و باعث ایجاد علائم جدید و بدتر شدن علائم موجود شوند. نگه داشتن بدن در حالت کتوز ممکن است باکتری ها را گرسنه کند ، در نهایت آنها را از بین ببرد و امیدوارم علائم شما از بین برود.
پس از کنترل علائم ، به رژیم غذایی با شاخص گلایسمیک پایین تغییر دهید. این رژیم ها برای افراد مبتلا به دیابت طراحی شده است و به شما کمک می کند سطح قند خون خود را پایین نگه دارید تا باقیمانده باکتری Lyme رشد یا تکثیر پیدا نکند
نکات
- بیمارستان ها و کلینیک های دانشکده پزشکی که در حال تحقیق در مورد بیماری لایم و PTLDS هستند ممکن است منابع بیشتری برای کمک به شما در اختیار داشته باشند.
- اگر در اولین فرصت پس از بروز بثورات پوستی تحت درمان بیماری لایم قرار بگیرید ، احتمال اینکه علائم بلندمدت یا مزمن ایجاد شود بسیار کمتر است.
هشدارها
- اگر علائمی دارید که فکر می کنید ممکن است بعد از بیماری لایم باشد ، در صورت امکان تشخیص قطعی است. علائم بیماری پس از لایم می تواند مبهم باشد و همچنین با انواع دیگر بیماری ها همراه است ، بنابراین با پزشک خود مشورت کنید تا سایر علل احتمالی را تایید یا رد کنید.
- اگرچه ممکن است سندرم بیماری پس از لایم را با عنوان "بیماری مزمن لایم" نیز مشاهده کنید ، اما این اصطلاح دیگر به طور گسترده ای توسط جامعه پزشکی پذیرفته نشده است و یک تشخیص نادرست محسوب می شود.
- هیچ درمان خاصی برای PTLDS وجود ندارد که مورد قبول جهانی باشد. بسته به علائم و اهداف درمانی ، مراقبت به صورت موردی برنامه ریزی می شود.
