بثورات پوستی از علائم شایع عفونت های HIV است. این در بسیاری از موارد نشانه اولیه است و ظرف دو تا سه هفته پس از ابتلا به ویروس ایجاد می شود. با این حال ، بثورات پوستی می تواند ناشی از عوامل غیر خطرناک دیگری باشد ، مانند واکنش آلرژیک یا مشکل پوستی. در صورت شک ، باید به پزشک خود مراجعه کرده و آزمایش HIV را انجام دهید. این امر باعث می شود که شما درمان صحیحی را برای بیماری خود دریافت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص علائم بثورات HIV
مرحله 1. بثورات قرمز ، کمی برجسته و بسیار خارش دار را بررسی کنید
بثورات HIV معمولاً باعث ایجاد لکه ها و لکه های روی پوست می شود ، برای افرادی که پوست روشن دارند قرمز و برای افرادی با پوست تیره مایل به ارغوانی تیره است.
- شدت بثورات در بیماران مختلف متفاوت است. برخی دچار بثورات بسیار شدید می شوند که ناحیه وسیعی را در بر می گیرد ، در حالی که برخی دیگر فقط بثورات جزئی دارند.
- اگر بثورات HIV ناشی از داروهای ضد ویروسی باشد ، بثورات به صورت ضایعات مایل به قرمز ظاهر می شود که کل بدن شما را می پوشاند. به این بثورات "فوران دارو" می گویند.
مرحله 2. توجه داشته باشید که بثورات روی شانه ها ، قفسه سینه ، صورت ، قسمت بالای بدن و دست ها ظاهر می شود
این معمولاً جایی است که بثورات HIV روی بدن شما ظاهر می شود. با این حال ، بثورات به خودی خود ظرف چند هفته از بین می روند. برخی افراد آن را با واکنش آلرژیک یا اگزما اشتباه می گیرند.
بثورات HIV قابل انتقال نیست ، بنابراین خطر انتشار HIV از طریق این بثورات وجود ندارد
مرحله 3. به علائم دیگری که ممکن است هنگام بروز بثورات HIV ایجاد شود توجه کنید
این شامل:
- تهوع و استفراغ
- زخم های دهان
- تب
- اسهال
- درد عضلانی
- گرفتگی و درد بدن
- بزرگ شدن غدد شما
- تاری دید یا دید مبهم
- از دست دادن اشتها
- درد مفاصل
مرحله 4. از علل بثورات HIV آگاه باشید
این بثورات به دلیل کاهش تعداد گلبول های سفید خون (WBC) در بدن شما رخ می دهد. بثورات HIV می تواند در هر مرحله از عفونت رخ دهد اما به طور کلی ، شما دو تا سه هفته پس از ابتلا به ویروس متوجه آن می شوید. به این مرحله سرور تبدیل می گویند ، یعنی زمانی که عفونت از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است. برخی از افراد ممکن است از این مرحله بگذرند و در مراحل بعدی ابتلا به ویروس دچار بثورات HIV شوند.
- بثورات HIV همچنین می تواند ناشی از واکنش نامطلوب به داروهای ضد HIV باشد. داروهایی مانند آمپرناویر ، آباکاویر و نویراپین می توانند باعث بثورات پوستی HIV شوند.
- در مرحله سوم عفونت HIV ، می توانید به دلیل درماتیت دچار بثورات پوستی شوید. این نوع بثورات HIV صورتی یا قرمز دیده می شود و خارش دار است. این بیماری می تواند از یک تا سه سال طول بکشد و معمولاً در کشاله ران ، زیر بغل ، قفسه سینه ، صورت و پشت دیده می شود.
- همچنین اگر مبتلا به تبخال هستید و HIV مثبت هستید ، می توانید بثورات پوستی HIV ایجاد کنید.
قسمت 2 از 3: دریافت مراقبت های پزشکی
مرحله 1. اگر بثورات خفیفی دارید ، آزمایش HIV بدهید
اگر قبلاً برای HIV آزمایش نشده اید ، پزشک شما باید آزمایش خون را انجام دهد تا بررسی کند که آیا ویروس دارید. اگر شما منفی هستید ، پزشک شما تعیین می کند که آیا بثورات پوستی شما ناشی از واکنش آلرژیک به غذا یا عوامل دیگر است. همچنین ممکن است مشکل پوستی مانند اگزما داشته باشید.
- اگر HIV مثبت هستید ، پزشک احتمالاً داروهای ضد HIV و درمان تجویز می کند.
- اگر قبلاً از داروهای ضد HIV استفاده می کنید و بثورات خفیف است ، پزشک به شما می گوید که مصرف دارو را ادامه دهید زیرا بثورات بعد از یک تا دو هفته باید برطرف شود.
- برای کاهش بثورات پوستی ، به ویژه خارش ، پزشک ممکن است یک آنتی هیستامین مانند بنادریل یا آتاراکس یا کرم حاوی کورتیکواستروئیدها تجویز کند.
مرحله 2. اگر بثورات شدید است فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
بثورات شدید شما ممکن است همراه با سایر علائم ویروس مانند تب ، تهوع یا استفراغ ، درد عضلانی و زخم های دهانی ظاهر شود. اگر قبلاً آزمایش HIV را انجام نداده اید ، پزشک شما باید آزمایش خون را انجام دهد تا تشخیص دهد که آیا HIV دارید. بر اساس نتایج آزمایش خون ، پزشک دارو و درمان ضد HIV را تجویز می کند.
مرحله 3. در صورت تشدید علائم ، به ویژه پس از مصرف دارو ، با پزشک مشورت کنید
ممکن است به برخی از داروها حساسیت داشته باشید و علائم HIV ، از جمله بثورات HIV ، بدتر شود. پزشک باید به شما توصیه کند که مصرف دارو را متوقف کرده و داروهای جایگزینی را که می توانید مصرف کنید ، ارائه دهید. علائم حساسیت معمولاً در 24-48 ساعت از بین می روند. سه گروه اصلی داروهای ضد HIV وجود دارد که می توانند باعث بثورات پوستی شوند:
- NNRTI ها
- NRTI ها
- PI ها
- NNRTI ها ، مانند nevirapine (Viramune) شایع ترین علت بثورات پوستی دارویی هستند. آباکاویر (Ziagen) یک داروی NRTI است که می تواند باعث بثورات پوستی شود. PI هایی مانند آمپرناویر (Agenerase) و تیپاناویر (Aptivus) نیز می توانند باعث بثورات شوند.
مرحله 4. از هیچ دارویی که باعث واکنش آلرژیک شده است ، استفاده نکنید
اگر پزشک به شما توصیه کرد که به دلیل حساسیت یا واکنش آلرژیک ، داروی خاصی را قطع کنید ، دیگر آن را مصرف نکنید. با مصرف مجدد آن ، شما در معرض خطر واکنش شدیدتری قرار دارید که می تواند پیشرفت کرده و وضعیت شما را بسیار بدتر کند.
مرحله 5. در مورد عفونت های باکتریایی که ممکن است باعث بثورات پوستی شوند ، از پزشک خود بپرسید
افراد مبتلا به HIV به دلیل ناهنجاری در عملکرد سلول های ایمنی ، بیشتر دچار عفونت باکتریایی می شوند. استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA) در بین افرادی که HIV مثبت دارند شایع است ، که ممکن است منجر به زردی ، ملتهب شدن فولیکول های مو ، جوش ، سلولیت ، آبسه و زخم شود. اگر HIV دارید ، ممکن است بخواهید پزشک شما آزمایش MRSA را انجام دهد.
قسمت 3 از 3: درمان راش در خانه
مرحله 1. کرم دارویی را روی بثورات بمالید
پزشک شما ممکن است کرم یا داروی ضد حساسیت برای کمک به هرگونه ناراحتی یا خارش تجویز کند. همچنین می توانید کرم آنتی هیستامین بدون نسخه را برای کمک به این علائم خریداری کنید. کرم را طبق دستور روی بسته بمالید.
مرحله 2. از تابش مستقیم نور خورشید یا سرمای شدید خودداری کنید
این دو عامل محرک بثورات HIV هستند و می توانند بثورات HIV را بدتر کنند.
- اگر قصد بیرون رفتن دارید ، برای محافظت از پوست خود از کرم ضد آفتاب روی بدن خود استفاده کنید یا آستین بلند و شلوار بپوشید.
- هنگام بیرون رفتن از کت و لباس گرم استفاده کنید تا پوست خود را در معرض سرمای شدید قرار ندهید.
مرحله 3. حمام و دوش آب سرد بگیرید
آب گرم بثورات را تحریک می کند. حمام گرم یا دوش را کنار بگذارید و برای آرامش پوست خود به حمام آب سرد یا حمام اسفنجی بروید.
می توانید از آب ولرم استفاده کنید و به جای مالش روی پوست خود دوش یا حمام بمالید. به محض بیرون آمدن از حمام یا دوش ، یک مرطوب کننده طبیعی روی پوست خود بمالید تا به بهبود آن کمک کند ، مانند کرم های حاوی روغن نارگیل یا آلوئه ورا. لایه بالایی پوست شما مانند یک اسفنج است ، بنابراین استفاده از مرطوب کننده هنگامی که منافذ پوست خود را تحریک کرده اید ، آب داخل پوست شما را به دام می اندازد و از خشکی آن جلوگیری می کند
مرحله 4. به صابون ملایم یا شستشوی بدن گیاهی بروید
صابون های شیمیایی می توانند پوست شما را تحریک کرده و باعث خشکی و خارش شوند. در داروخانه محلی خود به دنبال صابون ملایم مانند صابون بچه یا شستشوی بدن گیاهی باشید.
- از محصولات حاوی مواد شیمیایی مانند Petrolatum اجتناب کنید. متیل- ، پروپیل- ، بوتیل- ، اتیل پارابن ؛ و پروپیلن گلیکول اینها همه مواد مصنوعی هستند که می توانند پوست شما را تحریک کرده یا باعث واکنش آلرژیک شوند.
- همچنین می توانید بدن خود را با مرطوب کننده های طبیعی مانند روغن زیتون ، آلوئه ورا و روغن بادام شستشو دهید.
- مطمئن شوید که تمام مرطوب کننده های طبیعی را بلافاصله بعد از حمام یا دوش و در طول روز استفاده می کنید تا پوست شما هیدراته بماند.
مرحله 5. لباسهای نخی نرم بپوشید
پوشاک ساخته شده از الیاف مصنوعی یا غیر قابل تنفس می تواند باعث عرق کردن شما شود و پوست شما را بیشتر تحریک کند.
لباس تنگ همچنین می تواند به پوست شما بمالد و بثورات HIV را بدتر کند
مرحله 6. مصرف داروهای ضد ویروسی را ادامه دهید
اجازه دهید داروهای ضد HIV تجویز شده توسط پزشک دوره خود را طی کند. تا زمانی که به دارو حساسیت نشان ندهید ، تعداد سلول های t شما را بهبود می بخشد و می تواند علائمی مانند بثورات HIV را درمان کند.
