گال یک بیماری شایع در سراسر جهان است و بر همه سنین ، نژادها و سطح درآمد تأثیر می گذارد. ارتباطی با بهداشت ندارد. گال در اثر هجوم پوست توسط کنه خارش انسان ایجاد می شود که از نظر علمی به عنوان Sarcoptes scabiei شناخته می شود. کنه خارش انسان موجودی هشت پا است که تنها با کمک میکروسکوپ قابل مشاهده است. کنه های ماده بالغ در اپیدرم (لایه فوقانی پوست) ، جایی که زندگی می کنند ، تغذیه و تخم گذاری می کنند ، فرو می روند. آنها به ندرت از لایه شاخی ، که سطحی ترین لایه اپیدرم است ، عبور می کنند. اگر فکر می کنید ممکن است گال داشته باشید ، چند مرحله ساده را دنبال کنید تا نحوه تشخیص گال و اقدامات لازم برای تشخیص ، درمان و پیشگیری از آنها را در آینده بیاموزید.
مراحل
قسمت 1 از 4: توجه به علائم گال
مرحله 1. مراقب خارش شدید باشید
علائم و نشانه های بسیاری از گال وجود دارد. شایع ترین و اولین آن خارش شدید است. خارش نشان دهنده حساسیت ، نوعی واکنش آلرژیک ، به کنه های ماده بالغ ، تخمک ها و مواد زائد آنها است.
خارش در شب شدیدتر است و می تواند خواب افراد آلوده را مختل کند
مرحله 2. بثورات را تشخیص دهید
همراه با خارش ، ممکن است بثورات پوستی ایجاد شود. بثورات همچنین نشان دهنده واکنش آلرژیک به کنه است. بثورات معمولاً شبیه جوش با التهاب و قرمزی اطراف توصیف می شود. کنه ها ترجیح می دهند در قسمت های خاصی از بدن در پوست فرو بروند.
- شایع ترین نقاطی که بزرگسالان ممکن است دچار خارش همراه با گال شوند ، دست ها هستند ، مخصوصاً بافت بین انگشتان ، چین های مچ دست ، آرنج یا زانو ، باسن ، کمر ، آلت تناسلی ، پوست اطراف نوک سینه ها ، زیر بغل ، تیغه های شانه و سینه ها.
- در کودکان ، شایع ترین محل های آلودگی شامل پوست سر ، صورت ، گردن ، کف دست و کف پا است.
مرحله 3. مراقب سوراخ ها باشید
هنگامی که گال دارید ، گاهی اوقات سوراخ های کوچکی روی پوست قابل مشاهده است. اینها به صورت خطوط ریز برجسته و کج مایل به سفید مایل به خاکستری یا رنگ پوست روی سطح پوست ظاهر می شوند. طول آنها معمولاً یک سانتی متر یا بیشتر است.
پیدا کردن بوروها ممکن است دشوار باشد زیرا اکثر افراد تنها 10 تا 15 کنه در یک هجوم متوسط دارند
مرحله 4. به زخم های پوستی توجه کنید
خارش شدید ناشی از گال گاهی منجر به زخم روی پوست می شود. زخم ها در معرض خطر بالایی برای عفونت هستند ، که اغلب عارضه گال است. زخم ها اغلب با باکتری هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس یا استرپتوکوک های بتا همولیتیک که بر پوست غالب هستند ، آلوده می شوند.
- این باکتری ها همچنین می توانند منجر به التهاب کلیه ها و گاهی اوقات سپسیس شوند که یک عفونت باکتریایی خون تهدید کننده زندگی است.
- برای جلوگیری از این امر ، سعی کنید با پوست خود ملایم باشید و آن را خراش ندهید. اگر نمی توانید به خودتان کمک کنید ، پوشیدن دستکش یا پیچاندن نوک انگشتان خود با سمعک را در نظر بگیرید تا از آسیب رساندن به پوست جلوگیری کنید. ناخن های خود را کوتاه کنید
- علائم عفونت شامل افزایش قرمزی ، تورم ، درد یا چرک یا ترشح از زخم ها می شود. اگر فکر می کنید بثورات پوستی شما عفونی هستند ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک می تواند آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی را برای درمان عفونت تجویز کند.
مرحله 5. به پوسته پوسته شدن پوست توجه کنید
شکل دیگری از گال وجود دارد که علائم اضافی دارد. گال پوسته ای ، که به عنوان گال نروژی نیز شناخته می شود ، نوعی شدید از آلودگی است. مشخصه آن تاول های ریز و پوسته پوسته ضخیم است که می تواند مناطق وسیعی از بدن را بپوشاند. گال پوسته در درجه اول در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد می شود. ضعف پاسخ ایمنی به کنه ها اجازه می دهد بدون کنترل تکثیر شوند و برخی از آلودگی ها به بیش از دو میلیون کنه می رسد.
- یکی دیگر از پیامدهای نقص ایمنی بدن این است که خارش و بثورات ممکن است کمتر شدید باشد یا کاملاً از بین برود.
- اگر در سنین بالا ، سیستم ایمنی ضعیف یا مبتلا به HIV/AIDS ، لنفوم یا لوسمی زندگی می کنید ، در معرض ابتلا به پوسته پوسته پوسته پوسته قرار دارید. همچنین اگر پیوند عضو دریافت کرده اید و هر شرایطی که ممکن است شما را از خارش یا خاراندن باز دارد ، در معرض خطر قرار دهید ، مانند آسیب نخاعی ، فلج ، از دست دادن حس یا ضعف ذهنی.
قسمت 2 از 4: تشخیص گال
مرحله 1. از نظر بالینی مورد ارزیابی قرار بگیرید
اگر فکر می کنید ممکن است به گال مبتلا شده باشید ، باید سریعاً برای تشخیص بالینی با پزشک مشورت کنید. پزشک شما با بررسی وجود بثورات گال و سوراخ های کنه ، گال را تشخیص می دهد.
- پزشک شما به احتمال زیاد از یک سوزن برای تراشیدن یک تکه بسیار کوچک از پوست استفاده می کند. سپس پزشک ماده را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا وجود کنه ، تخمک یا مدفوع کنه را تأیید کند.
- توجه به این نکته ضروری است که یک فرد هنوز هم ممکن است مبتلا به گال باشد حتی اگر کنه ، تخم مرغ یا مدفوع پیدا نشود. به طور متوسط 10 تا 15 کنه در سراسر بدن مشاهده می شود.
مرحله 2. آزمایش جوهر سوراخ کنید
پزشک شما می تواند از یک آزمایش جوهر برای شناسایی سوراخ های کنه گال استفاده کند. پزشک شما جوهر را در ناحیه ای از پوست که دچار خارش یا سوزش شده است مالیده و سپس از یک پد الکلی برای پاک کردن جوهر استفاده می کند. اگر یک سوراخ کنه در پوست شما وجود داشته باشد ، مقداری از جوهر را به دام می اندازد و سوراخ بصورت یک خط تیره و موج دار روی پوست شما ظاهر می شود.
مرحله 3. سایر بیماری های پوستی را رد کنید
بسیاری از بیماریهای پوستی دیگر وجود دارد که ممکن است با گال اشتباه گرفته شود. راه اصلی تشخیص آنها از طریق سوراخ های کنه است ، که با هیچ یک از بیماری های پوستی که ممکن است با گال اشتباه گرفته شود مرتبط نیست. از پزشک خود بخواهید این شرایط دیگر را رد کند تا مطمئن شوید که دچار گال هستید.
- گال گاهی با نیش حشرات یا نیش حشرات دیگر یا با ساس ها اشتباه گرفته می شود.
- این بیماری های پوستی شامل impetigo است که یک عفونت پوستی بسیار مسری است. بثورات قرمز رنگ جوش مانند لکه زرد بیشتر در صورت در اطراف بینی و دهان دیده می شود.
- همچنین می توان آن را با اگزما اشتباه گرفت ، که یک بیماری مزمن پوستی است که شامل التهاب پوست می شود. بثورات قرمز مانند اگزما نشان دهنده یک واکنش آلرژیک است. افراد مبتلا به اگزما نیز می توانند به گال مبتلا شوند و این وضعیت برای آنها شدیدتر است.
- همچنین ممکن است در ناحیه مرتبط با فولیکول مو ، فولیکولیت ، که التهاب و معمولاً عفونت است ، داشته باشید. این شرایط باعث می شود که جوش های کوچک سر سفید روی پایه قرمز شده در اطراف یا نزدیک فولیکول های مو ظاهر شوند.
- همچنین ممکن است با پسوریازیس اشتباه شود ، که یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که با رشد بیش از حد سلول های پوست مشخص می شود و منجر به تشکیل فلس های ضخیم و نقره ای و لکه های خارش دار ، خشک و قرمز می شود.
قسمت 3 از 4: درمان گال
مرحله 1. از پرمترین استفاده کنید
درمان گال شامل خلاص شدن از شر آلودگی با داروهای تجویزی است ، که به آنها گال می گویند زیرا آنها کنه ها را می کشند. در حال حاضر هیچ داروی بدون نسخه ای برای درمان گال وجود ندارد. پزشک ممکن است کرم پرمترین 5 you برای شما تجویز کند ، که داروی انتخابی برای درمان گال است. کنه ها و تخم های گال را از بین می برد. کرم را باید از گردن به پایین روی کل بدن بمالید و بعد از هشت تا 14 ساعت بشویید.
- درمان را در 7 روز (1 هفته) تکرار کنید. عوارض جانبی ممکن است شامل خارش یا سوزش باشد.
- شما باید در مورد درمان نوزادان و کودکان مبتلا به گال با پزشک یا متخصص اطفال خود مشورت کنید. کرم پرمترین برای نوزادان 1 ماهه بی خطر است ، اما اکثر متخصصان توصیه می کنند که آن را در ناحیه سر و گردن برای نوزادان و کودکان خردسال نیز استفاده کنید. مطمئن شوید که می توانید این کار را بدون وارد شدن به چشم یا دهان فرزند خود انجام دهید.
مرحله 2. کرم یا لوسیون کروتامیتون 10٪ را امتحان کنید
کرم یا لوسیون کروتامیتون نیز ممکن است برای شما تجویز شود. برای استفاده ، بعد از حمام ، آن را از گردن به پایین روی کل بدن بمالید. دوز دوم را 24 ساعت پس از دوز اولیه و 48 ساعت بعد از دوز دوم حمام کنید. هر دو دوز را در هفت تا 10 روز تکرار کنید.
کروتامیتون در صورت استفاده مطابق دستورالعمل بی خطر در نظر گرفته می شود. با این حال ، شکست درمانی مکرر با این اسکاید کش گزارش شده است ، به این معنی که دیگر م theثرترین یا گسترده ترین مورد دیگر نیست
مرحله 3. برای لوسیون 1٪ لیندان نسخه بگیرید
این لوسیون شبیه سایر گال کش ها است. لوسیون باید از گردن به پایین روی کل بدن استفاده شود و پس از هشت تا 12 ساعت در بزرگسالان و بعد از شش ساعت در کودکان شسته شود. درمان را در هفت روز تکرار کنید. لیندان نباید به کودکان زیر دو سال ، زنان باردار یا شیرده یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، داده شود.
به طور بالقوه عصبی است ، به این معنی که می تواند به مغز و سایر قسمت های سیستم عصبی آسیب برساند. تجویز لیندان باید به افرادی محدود شود که در درمان با شکست مواجه شده اند یا نمی توانند سایر داروها را که خطر کمتری دارند تحمل کنند
مرحله 4. از ایورمکتین استفاده کنید
یک داروی خوراکی برای گال وجود دارد. شواهد نشان می دهد که این داروی خوراکی برای درمان گال بی خطر و م effectiveثر است. با این حال ، برای این استفاده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید نشده است. ایورمکتین در دوز خوراکی واحد 200 میکروگرم در کیلوگرم تجویز می شود. باید با معده خالی همراه با آب مصرف شود.
- دوز را در هفت تا 10 روز تکرار کنید. تجویز ایورمکتین باید در افرادی که درمان ناموفق داشته اند یا نمی توانند داروهای موضعی مورد تأیید FDA را برای درمان گال تحمل کنند ، در نظر گرفته شود.
- عوارض جانبی بالقوه ایورمکتین افزایش ضربان قلب است.
مرحله 5. درمان سوزش پوست
علایم و ضایعات پوستی ممکن است تا سه هفته به طول بینجامد تا علیرغم از بین رفتن کنه های گال با گال کش ها از بین بروند. اگر آنها در این بازه زمانی برطرف نشدند ، باید مجدداً درمان را در نظر گرفت زیرا ممکن است در درمان شکست خورده یا دوباره ایجاد شده باشد. درمان علامتی خارش ممکن است با خنک شدن پوست شما انجام شود. در وان آب سرد خیس کنید یا کمپرس سرد روی نواحی تحریک شده پوست بمالید تا به خارش کمک کند.
- پاشیدن مقداری بلغور جو دوسر یا جوش شیرین در حمام می تواند تأثیر آرام بخشی بر پوست داشته باشد.
- همچنین می توانید لوسیون کالامین را امتحان کنید ، که بدون نسخه در دسترس است و نشان داده شده است که خارش سوزش های جزئی پوست را به طور موثر برطرف می کند. گزینه های خوب شامل مرطوب کننده های ضد خارش Sarna یا Aveeno است. از هرگونه عطر یا رنگ اضافی خودداری کنید ، زیرا اینها می توانند پوست را تحریک کنند.
مرحله 6. استروئیدهای موضعی یا آنتی هیستامین های خوراکی بخرید
هر دوی این داروها می توانند به خارش مربوط به گال ، که در واقع به دلیل واکنش آلرژیک به کنه ها ، تخم مرغ و مواد زائد است ، کمک کنند. استروئیدها مهار کننده های بسیار قوی خارش و التهاب هستند. نمونه هایی از استروئیدهای موضعی عبارتند از بتامتازون و تریامسینولون.
- از آنجا که این یک واکنش آلرژیک است ، می توان از آنتی هیستامین های بدون نسخه نیز استفاده کرد. اینها شامل بنادریل ، کلاریتین ، آلگرا و زیرتک هستند. اینها به ویژه در شب برای کاهش خارش مفید هستند تا بتوانید بخوابید. بنادریل همچنین برای بسیاری از افراد به عنوان یک آرامبخش ملایم عمل می کند. همچنین می توانید آنتی هیستامین های تجویزی مانند آتاراکس تهیه کنید.
- کرم موضعی هیدروکورتیزون 1٪ را می توان بدون نسخه خریداری کرد. اغلب برای خارش مثر است.
قسمت 4 از 4: پیشگیری از گال
مرحله 1. مراقب قرار گرفتن در معرض باشید
متداول ترین راه انتقال گال تماس مستقیم پوست به پوست با فردی است که قبلاً آلوده شده است. هرچه این تماس طولانی تر باشد ، احتمال ابتلا به گال بیشتر است. به ندرت ، گال ممکن است از طریق مواردی مانند ملافه ، لباس و مبلمان منتقل شود. کنه خارش انسان می تواند 48 تا 72 ساعت بدون تماس انسان زنده بماند. در بزرگسالان ، گال اغلب از طریق فعالیت جنسی منتقل می شود.
شلوغی شرایط شایع شیوع بیماری گال است. بنابراین ، مناطقی مانند زندانها ، پادگانها ، مراکز نگهداری از کودکان و مراقبت از سالمندان و مدارس مکانهای متداول هستند. فقط انسانها ، نه حیوانات ، می توانند گال را گسترش دهند
مرحله 2. به دوره کمون فکر کنید
در فردی که به تازگی در معرض گال قرار گرفته است ، ایجاد علائم و نشانه های بیماری دو تا شش هفته طول می کشد. توجه به این نکته ضروری است که یک فرد آلوده می تواند گال را گسترش دهد حتی اگر علائم و نشانه های بیماری را نشان ندهد.
در افرادی که قبلاً در معرض گال قرار گرفته اند ، علائم و نشانه ها در مدت زمان یک تا چهار روز بسیار سریعتر ظاهر می شوند
مرحله 3. بدانید آیا در معرض خطر هستید
گروه های خاصی از افراد هستند که بیشتر احتمال دارد گال را به یکدیگر منتقل کنند. این گروه ها شامل کودکان ، مادران کودکان خردسال ، جوانان فعال جنسی ، و ساکنان خانه های سالمندان ، اقامتگاه های مسکونی و امکانات مراقبت های گسترده می شود.
مکانیسم مسئول افزایش خطر در جمعیت بالا تماس پوست با پوست است
مرحله 4. خانه خود را تمیز و ضدعفونی کنید
اقدامات لازم برای کنترل و جلوگیری از قرار گرفتن مجدد و هجوم مجدد با گال شامل درمان همزمان گال است. این معمولاً برای سایر اعضای خانواده که در خانه زندگی می کنند و نزدیکان ، از جمله شرکای جنسی توصیه می شود.
- روزی که درمان گال آغاز شده است ، تمام لباس های شخصی ، ملافه و حوله های مورد استفاده در 3 روز گذشته باید در آب گرم شسته و در بالاترین درجه حرارت خشک شوند یا با خشکشویی تمیز شوند. اگر نمی توانید آن را بشویید و خشک یا خشک کنید ، آن را حداقل در هفت روز در یک کیسه پلاستیکی بسته قرار دهید. کنه های گال فقط می توانند 48 تا 72 ساعت دور از پوست انسان زنده بمانند.
- روزی که درمان گال آغاز شده است ، تمام فرش و اثاثیه منزل خود را جاروبرقی بکشید. کیسه را دور بیندازید یا بعد از اتمام جاروبرقی قوطی را کاملاً بشویید. اگر قوطی قابل جدا شدن نیست ، آن را با یک حوله کاغذی مرطوب پاک کنید تا هر گونه کنه گال از بین برود.
- با حیوانات خانگی خود رفتار نکنید کنه خارش انسان نمی تواند روی حیوانات دیگر زنده بماند و حیوانات دیگر نمی توانند گال را منتقل کنند.
- حذف آلودگی های محیطی با استفاده از اسپری ها یا مه های آفت کش ضروری نیست و از آن جلوگیری می شود.
