کمردرد دلایل مختلفی دارد. اگر از کمردرد رنج می برید ، ممکن است دچار یک بیماری دژنراتیو مانند آرتریت یا آسیب حاد مانند شکستگی باشید. هر بیماری دارای علائم خاصی است ، بنابراین ممکن است با توجه دقیق به علائم خود بتوانید شرایط خاصی را رد کنید. اگر درد شما همچنان ادامه داشت ، بهتر است برای تشخیص رسمی به پزشک مراجعه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: در نظر گرفتن علل شایع کمردرد جزئی
مرحله 1. به آسیب های اخیر فکر کنید
اگر بدن شما اخیراً تحت هر نوع ضربه ای قرار گرفته است ، ممکن است علت درد شما باشد. به خصوص اگر درد شما ناگهان پس از ضربه شروع شد ، به احتمال زیاد از آسیب حاد رنج می برید تا از یک بیماری دژنراتیو.
- ضربه می تواند انواع مختلفی داشته باشد ، از زمین خوردن یا تصادف رانندگی گرفته تا کار زیاد در باشگاه.
- برخی از آسیب های حاد جزئی هستند و ممکن است خود به خود بهبود یابند ، اما برخی دیگر جدی تر هستند. اگر کمردرد شما طی چند روز کاهش نیافت ، به پزشک مراجعه کنید تا اطمینان حاصل شود که دچار صدمه ای نشده اید که نیاز به مداخله پزشکی مانند شکستگی دارد.
- کشیدگی و پیچ خوردگی شایع ترین آسیب های مرتبط با ورزش است. آنها معمولاً در عرض یک هفته بدون مداخله پزشکی بهبود می یابند.
مرحله 2. سطح فعالیت خود را ارزیابی کنید
نشستن زیاد ، به ویژه در رایانه ، می تواند باعث کمردرد شود. در حالی که بی تحرکی گاهی اوقات باعث بیماری های کمری می شود که نیاز به مداخله پزشکی دارد ، درمان اغلب به سادگی علت آن است. اگر فکر می کنید کمردرد شما می تواند ناشی از نشستن زیاد باشد ، سعی کنید سطح فعالیت خود را برای تسکین آن افزایش دهید.
- سعی کنید در طول روز برای استراحت مکرر پیاده روی کنید. مهم این است که حداقل هر 60 دقیقه یکبار از روی میز بلند شوید. می توانید یادآوری هایی را در رایانه یا ساعت خود تنظیم کنید تا مطمئن شوید که در مسیر خود قرار دارید
- در صورت امکان ، یک میز ایستاده تهیه کنید تا بتوانید بدون نشستن تمام روز کار کنید.
- اگر در طول روز نمی توانید بیشتر حرکت کنید ، سعی کنید با استفاده از بالش های کمری یا صندلی با طراحی ارگونومیک ، راحتی خود را افزایش دهید.
- اگر افزایش فعالیت شما کمردرد شما را بهبود نمی بخشد ، ممکن است اتفاق جدی تری رخ دهد ، بنابراین بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.
مرحله 3. به عادات خواب خود فکر کنید
خوابیدن اشتباه یا روی تشک نامناسب می تواند باعث کمردرد شود. اگر عادت های بد خواب دارید یا به تشک جدید نیاز دارید ، کمردرد شما به راحتی برطرف می شود.
- خوابیدن روی شکم بدترین حالت برای کمردرد است. سعی کنید پشت خود را بچرخانید تا ببینید آیا می توانید کمی تسکین پیدا کنید. همچنین ممکن است بخواهید بالشی را زیر زانو بگذارید تا ببینید آیا این کمک می کند. همچنین می توانید به پهلو بخوابید و بالشی بین زانوها قرار دهید. اگر این کار فوراً کمردرد شما را تسکین نمی دهد ، تسلیم نشوید. ممکن است لازم باشد ارتفاع بالش را آزمایش کنید تا بهترین موقعیت را برای کمرتان بیابید.
- تشک شما باید محکم باشد تا کمر شما را نگه دارد ، اما نه آنقدر محکم که شانه ها شما را اذیت کنند. برای اکثر مردم ، یک تشک با اندازه متوسط ایده آل است.
مرحله 4. کفش خود را در نظر بگیرید
کفش های حمایتی برای سلامت ستون فقرات بسیار مهم هستند. اگر مکرراً کفش های ناراحت کننده و نامناسب می پوشید ، ممکن است علت کمردرد شما باشد.
- از پوشیدن کفش های پاشنه بلند اجتناب کنید ، زیرا می توانند باعث ناهماهنگی ستون فقرات شما شوند.
- اگر از کفش های تخت استفاده می کنید ، مطمئن شوید که مقداری پشت قوس روی آنها نصب شده است. کفش های تخت مانند فلیپ فلاپ می تواند به اندازه کفش های پاشنه بلند برای کمر شما مضر باشد ، اگر نگوییم بدتر است.
مرحله 5. به وسایل سنگینی که حمل می کنید فکر کنید
در برخی موارد ، کمر درد ممکن است ناشی از حمل وسایل سنگین باشد ، به ویژه برای مدت زمان طولانی. اگر بارها کیف های سنگین یا وسایل دیگر حمل می کنید ، سعی کنید وزن آنها را کاهش دهید تا ببینید آیا این وضعیت شما را بهبود می بخشد یا خیر.
کودکان اغلب با حمل کوله پشتی های بسیار سنگین دچار کمردرد می شوند. برای جلوگیری از این امر ، مطمئن شوید کوله پشتی کودک شما بیش از 20 درصد وزن بدن او نیست
مرحله 6. به فعالیتهای بدنی خود فکر کنید
گاهی اوقات ، کمردرد می تواند ناشی از فعالیت بیش از حد باشد ، به ویژه اگر از نظر جسمانی مناسب نیستید یا به صورت پراکنده ورزش می کنید. به این فکر کنید که آیا فعالیتهای بدنی اخیر شما در کمردرد شما مثر است یا خیر. به عنوان مثال ، ورزش هایی مانند گلف ممکن است نیاز به حرکات پیچشی مکرر داشته باشند که می تواند باعث ایجاد کمردرد شود.
دویدن همچنین می تواند باعث ایجاد کمردرد شود. دویدن بر روی سطح ناهموار یا روی پیست نیز می تواند منجر به مشکلات دیگری شود ، مانند پاهای تیز ، که می تواند حرکات مناسب ماهیچه ها را مختل کرده و تا انتها باعث درد شود
قسمت 2 از 3: با توجه به علائم خود
مرحله 1. محل و نوع درد خود را در نظر بگیرید
انواع مختلفی از کمردرد وجود دارد. شناسایی محل دقیق درد و همچنین نوع دردی که تجربه می کنید (تیراندازی ، سوزش ، تیز شدن و غیره) می تواند به شما در تشخیص منبع درد کمک کند.
- اسپوندیلولیستزیس می تواند باعث ایجاد درد در ناحیه کمر ، باسن و پاها شود.
- اگر درد شدیدی دارید که در یک طرف کمر جدا شده است ، ممکن است ناشی از سنگ کلیه باشد.
- سیاتیک باعث درد و سوزن سوزن شدن در ناحیه کمر و معمولاً در یک پا و/یا پا می شود.
- بیماری دیسک کمر اغلب باعث تیراندازی یا سوزن سوزن شدن کمر می شود.
- فیبرومیالژیا باعث ایجاد درد گسترده در بسیاری از نواحی مختلف بدن از جمله کمر می شود.
- درد عضلانی ناشی از گره های ماهیچه ای همچنین می تواند باعث درد موضعی شود ، یا دردی که به باسن یا بالای ران ساطع می شود.
- با این حال ، به خاطر داشته باشید که کمردرد می تواند یک اختلال پیچیده باشد و مواردی وجود دارد که علائم ممکن است با این شرایط متناسب نباشد. به همین دلیل بسیار مهم است که توسط پزشک خود ارزیابی کاملی داشته باشید تا بتواند وضعیت شما را تشخیص داده و علت کمردرد شما را مشخص کند.
مرحله 2. زمان درد را در نظر بگیرید
شرایط مختلف کمر ممکن است باعث ایجاد موقعیت یا فعالیت های مختلف دردناک شود. زمان شروع درد و انواع حرکات آن را تشدید کنید ، همچنین موقعیت هایی که باعث تسکین درد می شوند را یادداشت کنید.
- اگر درد شما با ایستادن ، خم شدن به عقب و پیچ خوردن افزایش یابد ، اما با خم شدن به جلو کاهش یابد ، منبع احتمالاً مفاصل ناحیه ستون فقرات شما است.
- اگر درد شما بدون دلیل مشخص شروع شده و با احساس تپش همراه بوده است ، احتمالاً از سیاتیک رنج می برید.
- اگر هنگام نشستن درد تشدید شود ، ممکن است دچار فتق دیسک کمر شوید.
- اگر درد شما با راه رفتن افزایش می یابد اما در صورت خم شدن به جلو یا نشستن کاهش می یابد ، درد شما ممکن است ناشی از تنگی باشد ، یعنی زمانی که فضاهای باز در ستون فقرات شما باریک می شوند.
- دردی که در طول روز می آید و می رود ممکن است ناشی از مشکل یکی از اندام های داخلی مانند کلیه یا لوزالمعده باشد.
مرحله 3. به بی حسی و ضعف توجه کنید
بسیاری از شرایط مختلف وجود دارد که ممکن است باعث بی حسی یا ضعف همراه با کمردرد شود. اگر این را تجربه کردید ، به محل و شدت آن توجه کنید تا به شناسایی علت کمک کند.
- اسپوندیلولیستزیس می تواند باعث ضعف در پشت و ساق پا شود.
- تنگی نخاع می تواند هنگام راه رفتن باعث ضعف شود.
- سیاتیک اغلب باعث ضعف تنها در یک پا می شود.
- عفونت ها می توانند ضعف عمومی همراه با تب و لرز ایجاد کنند.
- سندرم Cauda equina ، یک آسیب جدی نخاعی ، می تواند باعث بی حسی بین قسمت داخلی ران ها شود.
مرحله 4. به سفتی توجه کنید
برخی از شرایطی که باعث کمردرد می شوند نیز ممکن است باعث سفت شدن ماهیچه ها شوند ، که ممکن است حرکت را دشوار کند. اگر این علامت را دارید ، ممکن است سرنخی باشد که می تواند در تشخیص شما کمک کند.
- اسپوندیلولیستزیس می تواند باعث سفت شدن قسمت تحتانی کمر شود.
- چندین بیماری التهابی مفصل وجود دارد ، مانند آرتریت واکنشی ، که باعث سفت شدن ماهیچه ها می شود ، به ویژه در بیماران جوان.
قسمت 3 از 3: گرفتن آزمایشات پزشکی برای تأیید تشخیص شما
مرحله 1. یک معاینه فیزیکی داشته باشید
هنگامی که برای کمردرد به پزشک مراجعه می کنید ، پزشک یک معاینه کامل فیزیکی را انجام می دهد ، که احتمالاً شامل یک سری آزمایشاتی است که برای کمک به جدا کردن محل دقیق درد شما طراحی شده است. بسته به علائم شما ، پزشک ممکن است یک یا چند آزمایش خاص طراحی کند.
- آزمایش FABER برای تشخیص بیماری مفصل ساکروایلیاک استفاده می شود. پزشک در حالی که شما به پشت دراز کشیده اید ، ران شما را به بیرون می چرخاند. اگر درد را تجربه می کنید ، علائم شما از مفصل ساکروایلیاک ناشی می شود.
- برای تشخیص فتق دیسک از آزمایش راست پا استفاده می شود. در حالی که به پشت دراز کشیده اید ، پزشک پای شما را مستقیماً در هوا بلند می کند. اگر در طول این آزمایش درد دارید ، به احتمال زیاد دچار فتق دیسک می شوید.
- ممکن است پزشک از شما بخواهد به عقب خم شوید. این آزمایش برای تشخیص تنگی نخاع استفاده می شود ، زیرا کسانی که از این بیماری رنج می برند هنگام خم شدن به عقب دچار درد می شوند.
مرحله 2. کار خون را انجام دهید
پزشک شما به احتمال زیاد می خواهد آزمایشات آزمایشگاهی روی خون شما را نیز انجام دهد. در حالی که این نوع آزمایش ممکن است غیر معمول به نظر برسد ، در واقع بسیار مهم است. کار خون برای رد شرایط زمینه ای که ممکن است باعث کمردرد شما شود ، مانند عفونت ها انجام می شود.
مرحله 3. از اشعه ایکس استفاده کنید
اشعه ایکس اغلب یکی از اولین آزمایشاتی است که پزشک برای کمک به شناسایی منبع کمردرد بیمار تجویز می کند. در این آزمایش از اشعه برای بدست آوردن تصویری از استخوان های داخل بدن استفاده می شود.
- اشعه ایکس برای تشخیص شرایطی که در استخوان ها دیده می شود ، مانند شکستگی و خار استخوان ، مفید است. آنها برای تشخیص شرایط مربوط به بافت نرم استفاده نمی شوند.
- توجه داشته باشید که اشعه ایکس تنها بخشی از مواردی است که پزشک برای تشخیص بیماری شما استفاده می کند. معمولاً اشعه ایکس معمولاً در مورد وضعیت شما پاسخ نمی دهد. افراد زیادی با تغییرات دژنراتیو در اشعه ایکس هستند که هیچ دردی ندارند. دژنراسیون دیسک ، آرتروز مفاصل ، یا استئوفیت در تقریباً 90 درصد افراد بالای 64 سال وجود دارد.
مرحله 4. MRI یا سی تی اسکن بگیرید
اگر پزشک شما معتقد است که کمردرد شما ممکن است ناشی از مشکلی در بافت نرم بدن باشد ، احتمالاً برای انجام MRI یا سی تی اسکن به شما اعزام می شود. هر دوی این فناوری ها قادر به گرفتن تصاویری از بافت نرم ، از جمله رباط ها ، غضروف ها و دیسک های ستون فقرات هستند.
MRI و سی تی اسکن برای تشخیص شرایطی مانند فتق دیسک ، تنگی نخاع و بیماریهای دژنراتیو مفصل مفید است. با این حال ، پزشک شما از نتایج MRI یا CT شما در ترکیب با سایر یافته های شما برای نتیجه گیری منطقی در مورد تشخیص شما استفاده می کند. یافته های MRI نباید نگران کننده باشد. مطالعات نشان داده است که 52 تا 81 درصد از افراد بدون علامت شواهدی از برآمدگی دیسک دارند
مرحله 5. اسکن استخوان انجام دهید
اگرچه به اندازه سایر فناوری های تصویربرداری رایج نیست ، اسکن استخوان گاهی اوقات برای نگاه دقیق تر به استخوان های شما استفاده می شود. این فناوری از مقدار کمی از مواد رادیواکتیو استفاده می کند که قبل از تصویربرداری به بدن بیمار تزریق می شود.
اسکن استخوان به ویژه برای تشخیص تومورها و همچنین پوکی استخوان مفید است
مرحله 6. EMG بگیرید
اگر علائمی مانند بی حسی یا درد تیراندازی دارید ، پزشک ممکن است EMG را تجویز کند. این آزمایش فعالیت الکتریکی در بدن شما را اندازه گیری می کند تا به تشخیص آسیب عصبی یا فشرده سازی عصب کمک کند.
