امروزه آلرژی غذایی یک مشکل بزرگ است. در برخی از کودکان ، کوچکترین مواجهه با چیزهایی مانند آجیل می تواند باعث کهیر ، تورم ، حالت تهوع ، مشکلات تنفسی یا حتی شوک آنافیلاکتیک شود. آلرژی غذایی می تواند باعث مرگ شود. پس چگونه می توانید از فرزند خود در اردوی تابستانی محافظت کنید؟ با پیدا کردن یک کمپ دوستدار آلرژی ، برقراری ارتباط واضح با کارکنان و آماده سازی کمپینگ خود ، می توانید اطمینان بیشتری داشته باشید که مطمئن باشید فرزند شما در خارج از خانه ایمن است.
مراحل
روش 1 از 3: پیدا کردن یک کمپ دوستدار حساسیت
مرحله 1. آنلاین شروع کنید
بسیاری از کمپهای تابستانی در سراسر ایالات متحده وجود دارد که امروزه برای حساسیت به غذا مناسب هستند ، یا مخصوص مسافران مبتلا به آلرژی غذایی طراحی شده اند یا از آنها استقبال می کنند. بسیاری از این اردوگاه ها مواد آلرژی زا را از محل خارج کرده اند ، دستورالعمل هایی برای بحران های آلرژیک دارند و متخصصان پزشکی در محل برای آموزش استفاده از اپی نفرین آموزش دیده اند. تحقیقات خود را بصورت آنلاین شروع کنید و نگاهی بیندازید.
- یک راه برای شروع این است که به سادگی گوگل "اردوگاه های دوستدار حساسیت غذایی" را در گوگل جستجو کرده و نتایج را بررسی کنید. برخی از اردوگاه ها کاملاً آلرژی زا هستند ، در حالی که برخی دیگر مانند کمپ خانوادگی Medomak هفته های بدون حساسیت به آجیل دارند.
- منبع خوب دیگر وب سایت منابع و آموزش آلرژی غذایی (FARE) است. FARE لیستی از اردوگاه های بدون حساسیت تهیه کرده است ، از کمپ برنت لیکس در ایالت نیویورک گرفته تا کمپ وست مینستر در روزکمون ، میشیگان.
- می توانید پیوندهای ارائه شده در سایت FARE به اردوگاه های فردی را دنبال کنید. به عنوان مثال ، کمپ امرسون در ماساچوست آلرژی غذایی و سایر شرایط رژیم غذایی مانند بیماری سلیاک را در خود جای می دهد. آنها تیمی از متخصصان بهداشت ، متخصصان رژیم غذایی و سرآشپزهای خاص را نگه می دارند و همه کارکنان برای استفاده از اپی نفرین آموزش دیده اند.
مرحله 2. کارهای بعدی را خودتان انجام دهید
متأسفانه ، کمپ های دوستدار آلرژی مورد بررسی ، تأیید یا تأیید قرار نمی گیرند ، بنابراین باید تحقیقات خود را پیگیری کنید. هنگامی که تعدادی از سرنخ های امیدوار کننده را پیدا کردید ، با دقت بیشتری به هر اردوگاه نگاه کنید تا مطمئن شوید که آنها برای فرزند شما امن هستند.
- وب سایت ها را با دقت بیشتری مشاهده کنید و با کارکنان کمپ ، امکانات و دستورالعمل های مربوط به آلرژی آشنا شوید. به عنوان مثال آیا سیاست های سختگیرانه ای در مورد ممنوعیت فساد وجود دارد؟ آیا اردوگاه ها غذاهای خاصی به کمپ های آلرژیک ارائه می دهند و غذاها را جدا می کنند یا همه وعده ها فاقد حساسیت هستند؟
- سعی کنید در مواقع اضطراری در مورد دسترسی به مراقبت های پزشکی بیشتر بدانید. آیا در اردوگاه پرستاران آموزش دیده از نظر پرسنل وجود دارد؟ همچنین فاصله کمپ تا نزدیکترین مرکز درمانی یا اورژانس چیست؟
مرحله 3. ارتباط برقرار کرده و س lotsالات زیادی بپرسید
تماس تلفنی را در نظر بگیرید تا نگرانی های خود را در مورد آلرژی به شما اعلام کند. در مورد مواردی مانند غذا ، امکانات ، فعالیت ها ، دسترسی به کمک های پزشکی و نحوه استقرار اردوگاه کودک خود درخواست کنید.
- بپرسید که کمپ چه تجربه ای در موارد اضطراری آلرژی در گذشته داشته است و چگونه آنها واکنش نشان داده اند. همچنین ، چگونه اردوگاه نیازهای آلرژی مسافران را پیگیری می کند؟ آنها چگونه از ایمن نگه داشتن اردوگاه ها اطمینان می دهند؟
- همچنین بپرسید که کارگر اصلی مراقبت های بهداشتی اردوگاه کیست و مدارک تحصیلی او چیست. آیا مثلاً آن شخص یک پرستار ثبت نام شده است؟ در صورت غیبت کارمند اصلی چه کسی مسئول است؟
- سعی کنید محل نزدیکترین بیمارستان را مشخص کنید و اینکه آیا پزشک همیشه در تماس است. همچنین ، درباره گردشهای احتمالی و نزدیکترین مرکز درمانی در ارتباط با مسافران روزانه بپرسید.
- ببینید آیا می توانید نظرات اردوگاه را به صورت آنلاین بخوانید یا می توانید با والدین دیگری که بچه های خود را به آن اردو فرستاده اند صحبت کنید.
روش 2 از 3: هشدار دادن به نیازهای فرزند خود
مرحله 1. به کارکنان اردوگاه را زودتر اطلاع دهید
هنگامی که تصمیم به اردوگاه مناسب گرفتید ، زودتر به او در مورد حساسیت ها و نیازهای خاص فرزند خود اطلاع دهید. شما باید کارکنان را در مورد غذاهایی که فرزند شما باید از آنها اجتناب کند ، و همچنین در مورد واکنشها ، علائم گذشته و نحوه درمان یا جلوگیری از واکنشها مطلع کنید.
به طور کامل حساسیت را توصیف کنید. تا جایی که می توانید به کارکنان اطلاع دهید که کودک شما به چه غذاهایی حساسیت دارد و وقتی در معرض این آلرژن ها قرار می گیرد چگونه واکنش نشان می دهد
مرحله 2. با مدیر ، پرستار یا مشاور ملاقات کنید
هنگامی که به اردوگاه می رسید ، سعی کنید با کارکنان خود مانند مدیر ، متخصص اصلی پزشکی و مشاوران تماس بگیرید تا با آنها تماس بگیرید. اطمینان حاصل کنید که آنها از نیازهای فرزند شما آگاه هستند و سایر کارکنان ، مانند آشپزها را مطلع کرده اند.
- اطمینان حاصل کنید که مدیر به همه کارکنان تحت تأثیر آلرژی و نیازهای فرزند شما اطلاع داده است. به غیر از مشاوران و آشپزها ، این می تواند شامل نجات غریق ، رانندگان اتوبوس ، پرستاران اردوگاه ، متخصصان آلرژی و رژیم درمانی باشد.
- بپرسید آیا اردوگاه داوطلبانی را که ممکن است با فرزند شما تماس داشته باشند نیز میزبانی می کند. آنها همچنین باید بدانند.
مرحله 3. داروها و مدارک را در اختیار اردوگاه قرار دهید
اردوگاه همچنین باید داروهای تجویزی که کودک شما مصرف می کند و یک سند مستند از نیازهای آلرژی او داشته باشد. احتمالاً مجبور خواهید شد به آنها مجوز کتبی بدهید تا داروها را مصرف کنند یا در صورت لزوم فرزندتان را به بیمارستان ببرند.
- یک عکس فعلی از فرزند خود و دستورالعمل های کتبی ، فرم های پزشکی و هر دارویی که برای واکنش های آلرژیک تجویز شده است را در اختیار اردوگاه قرار دهید.
- اکثر اردوگاه ها دارای معافیت های پزشکی عمومی هستند که به آنها اجازه می دهد تا دارو یا کودکان را به بیمارستان منتقل کنند. حتما یکی از این معافیت ها را امضا کنید.
- همچنین ، برنامه اقدام اضطراری آنافیلاکسی را با کارکنان و مدیریت اردوگاه در نظر بگیرید. این اطلاعات تماس شما را ارائه می دهد ، آنچه که اردوگاه در مواقع اضطراری انتظار دارد را بیان می کند و نحوه واکنش آنها با اپی نفرین یا سایر درمان ها را بیان می کند. چنین فرمهایی عموماً توسط پزشک امضاء نمی شوند.
- تاریخ انقضای داروهای کودکتان را دوبار بررسی کنید تا مطمئن شوید که داروهای فرزند شما تا زمانی که کودک شما در کمپ نیست منقضی نمی شود.
روش 3 از 3: آماده سازی فرزند خود
مرحله 1. وسایل ضروری را در اختیار کودک خود قرار دهید
در حالت ایده آل ، شما یک کمپ دوستدار آلرژی پیدا کرده اید و او را از نیازهای خاص فرزند خود آگاه کرده اید. اما قبل از اینکه مسافر خود را ترک کنید ، چه به مدت یک هفته و چه چند ماه ، تمام اصول اولیه پزشکی را در اختیار او قرار دهید تا به تنهایی بتواند ایمن باشد.
- آیا برای مثال فرزند شما دستبند هشدار پزشکی دارد؟ این ایده خوبی است و در مواقع ضروری می تواند اطلاعات حیاتی را حمل کند.
- دستبندهای هشدار دهنده پزشکی می توانند در مورد حساسیت های کودک به EMT یا سایر متخصصان پزشکی اطلاعات بدهند. مارک های جدیدتری از دستبندهای هشدار دهنده پزشکی با تراشه های تعبیه شده یا وصله های قابل اسکن وجود دارد - اینها می توانند حاوی نسخه های دیجیتالی اسناد پزشکی باشند.
- فرزند شما ممکن است آنقدر بزرگ شده باشد که دستگاه تزریق اپی نفرین خود را حمل کند. قوانین اردوگاه را بررسی کنید تا ببینید آیا این امکان وجود دارد - در غیر این صورت ، ممکن است مجبور شوید آن را با یک مشاور یا پرستار بگذارید.
مرحله 2. به فرزند خود بیاموزید که از غذاهای نامطمئن اجتناب کند
احتمالاً در مورد واکنشهای آلرژیک با فرزند خود صحبت کرده اید و روشهای ایمن را در مدرسه و جاهای دیگر به او آموخته اید. هرچند اردوگاه می تواند متفاوت از مدرسه باشد. ممکن است کودک شما همیشه تحت نظارت دقیق قرار نگیرد و در معرض تنقلات یا غذاهای ناشناخته قرار گیرد. چند دستورالعمل اساسی برای مقابله با شرایط به او بدهید.
- مهمتر از همه ، فرزند شما باید بداند چه غذاهایی برای خوردن بی خطر است و چه غذاهایی بی خطر است.
- او همچنین نباید چیزی با مواد ناشناخته بخورد و یا با مسافران دیگر غذا عوض کند.
- به کودک خود بیاموزید که برچسب های غذا را بخواند ، زیرا ممکن است مسافران به یک "فروشگاه آب نبات" در اردوگاه دسترسی داشته باشند و باید بدانند آیا چیزی که می خورند کاملاً بی خطر است. از فرزند خود بخواهید که در صورت لزوم مواد اولیه را بررسی کند.
مرحله 3. مطمئن شوید که فرزند شما می داند چگونه به واکنش واکنش نشان دهد
در نهایت ، سعی کنید مطمئن شوید که فرزند شما می تواند یک واکنش آلرژیک را تشخیص دهد. او باید بداند که بدن او در صورت بروز چنین چیزی چگونه عمل می کند و چگونه عمل کند ، از جمله کمک گرفتن از بزرگسالان در اسرع وقت.
- اگر فکر می کند واکنش ممکن است شروع شود ، حتی اگر علائم قابل مشاهده ای وجود ندارد ، به کودک خود بیاموزید که از او کمک بخواهد. او باید به یک فرد بالغ اطلاع دهد و در صورت شروع علائم ، به تنهایی از بین نرود.
- اگر سن شما به اندازه کافی بالا باشد ، و اگر با پزشک مشورت کرده اید ، فرزند شما باید بداند که چگونه خود را با Epipen یا سایر وسایل تزریق اپی نفرین تزریق کند.
