تشخیص افسردگی در افراد مسن دشوار است زیرا علائم آن می تواند با سایر افراد متفاوت باشد. با این حال ، افسردگی یک بخش طبیعی یا مورد انتظار در پیری نیست. به دنبال محرک ها باشید ، به ویژه آنهایی که مربوط به سلامت جسمی و مشکلات پزشکی هستند. تغییرات در عملکرد و از دست دادن نیز می تواند علائم افسردگی را به همراه داشته باشد. هنگام برخورد با علائم افسردگی ، مهم است که با متخصصان بهداشت روان و روان ارتباط برقرار کنید تا به درستی تشخیص های پزشکی و افسردگی را درمان کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی محرک های فیزیکی و پزشکی
مرحله 1. به شکایات مربوط به مشکلات جسمی توجه کنید
بسیاری از افراد مسن نمی دانند که افسرده هستند زیرا احساس غم و اندوه را تجربه نمی کنند. در عوض ، آنها ممکن است شکایات بیشتری را تجربه کنند ، به ویژه در مورد سلامتی خود. شکایات جسمی مانند ورم مفاصل یا سردردهای مداوم اغلب علائم اصلی افسردگی در افراد مسن است. مراقب افزایش دردها و دردهای بدنی به عنوان محرک افسردگی باشید.
- اگر شما یا کسی که دوستش دارید احساس ناراحتی بیشتری از علائم جسمی داشته باشید ، این ممکن است نشان دهنده افسردگی در حال ظهور باشد. در مورد درد و نحوه درمان آن با پزشک مشورت کنید.
- همچنین ممکن است علائم افسردگی کمتری مشاهده کنید ، مانند از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می برد ، عدم تمایل به ترک خانه ، مشکل در تمرکز و انجام وظایف ، مشکل در خوابیدن و تجربه خستگی شدید.
مرحله 2. تعیین نقش بیماری های مزمن
افراد مسن ممکن است دچار بیماری های مزمن شوند که بر عملکرد و توانایی های روزانه آنها تأثیر می گذارد. شرایط مزمن می تواند منجر به افسردگی شود و علائم افسردگی را بدتر کند. برخی از بیماریهای مزمن که می توانند با افسردگی تداخل داشته باشند عبارتند از: بیماری پارکینسون ، زوال عقل و بیماری آلزایمر ، سرطان ، دیابت ، بیماری قلبی ، سکته مغزی و سایر موارد. داشتن یک بیماری مزمن می تواند منجر به افزایش احساس غم و اندوه یا فقدان شود ، که می تواند علائم افسردگی را تحریک کند.
- اگر شما یا یکی از عزیزانتان به بیماری مزمن مبتلا هستید ، درمان را جدی بگیرید. داروهای لازم را مصرف کرده و هرگونه تغییر در شیوه زندگی توصیه شده را که توسط متخصصان به شما یا عزیزانتان داده شده است ، دنبال کنید.
- به خاطر داشته باشید که یک عمل جراحی تهاجمی همچنین ممکن است منجر به افسردگی از جمله مواردی مانند واکنش به بیهوشی ، تغییرات هورمونی یا شیمیایی ناشی از جراحی یا سندرم استرس ضربه ای جراحی شود.
مرحله 3. به تغییرات خواب توجه کنید
برخی از افراد مسن مشکل بیشتری در خواب راحت در طول شب دارند یا ممکن است در به خواب رفتن مشکل داشته باشند. اغلب ، افراد مسن ممکن است خواب کمتری داشته باشند و بیشتر در طول شب بیدار شوند. مشکلات خواب آرام می تواند منجر به علائم افسردگی شود. اگر بسیاری از شبها بیقرار باشند ، این می تواند محرک افسردگی باشد.
اگر خوابیدن در شب ها دشوار است ، چرت زدن در طول روز می تواند آرامش بخش باشد
مرحله 4. در مورد تغییرات رژیم غذایی فکر کنید
تغذیه می تواند بر شروع ، شدت و مدت افسردگی تأثیر بگذارد. کنارگذاشتن وعده های غذایی ، کم اشتهایی یا عدم وجود اشتها ، یا هوس خوردن شیرینی می تواند شاخص هایی باشد که قبل از افسردگی پیش می آید. از هرگونه تغییر در عادات غذایی به عنوان محرک های احتمالی افسردگی یا نشانه های افسردگی آگاه باشید.
اگر مشکوک به شروع افسردگی بر اساس تغییر در اشتها یا غذا خوردن هستید ، تغذیه را در اولویت قرار دهید
قسمت 2 از 3: سازگاری با تغییرات و ضررها
مرحله 1. از انزوا خودداری کنید
افراد مسن ممکن است احساس تنهایی یا تنهایی کنند ، به خصوص اگر خانواده دور باشند یا نتوانند مکرراً ملاقات کنند. انزوا می تواند علائم افسردگی را به همراه داشته و همچنین آنها را بدتر کند. افراد مسن ممکن است انزوا و افسردگی را تجربه کنند ، به ویژه اگر از دوستان و خانواده خود بیشتر عمر کنند. اگر متوجه شدید که خود یا یکی از عزیزان خود از دیگران جدا شده اید ، تشخیص دهید که این ممکن است با افسردگی ارتباط داشته باشد.
- سعی کنید با خانواده و دوستان خود در تماس باشید ، حتی اگر از طریق ایمیل ، تماس تلفنی یا چت تصویری باشد.
- راههایی برای برقراری ارتباط اجتماعی پیدا کنید. با سایر بزرگسالان در شبهای بازی شرکت کنید ، جلسات هفتگی با اعضای خانواده ترتیب دهید یا در مجالس معنوی شرکت کنید.
مرحله 2. با تغییرات زندگی سازگار شوید
افراد مسن ممکن است به مراکز مراقبت کمکی نقل مکان کنند یا برای مراقبت از اعضای خانواده نقل مکان کنند. این تغییرات ممکن است برای یک فرد بالغ مستقل دشوار باشد. اگر شرایط زندگی تغییر کند ، بزرگسالان مسن تر ممکن است برای خانواده احساس سنگینی کنند یا ارزش و عزت خود را از دست بدهند. مبارزه با این تغییرات می تواند دشوار باشد و منجر به احساس افسردگی شود.
- اگر شما یا یکی از عزیزانتان با تغییراتی در فضای زندگی و شیوه زندگی خود دست و پنجه نرم می کنید ، کمی حمایت کنید. با خانواده خود در مورد نیازهای استقلال و نحوه برآوردن این نیازها صحبت کنید.
- به خدمات مشاوره ای که ممکن است در دسترس عزیزان شما باشد ، مراجعه کنید. آنها ممکن است بتوانند به یک مشاور در محل مراجعه کنند یا حداقل با مشاور تحت پوشش بیمه خود ویزیت کنند.
مرحله 3. ضررهای فیزیکی را بپذیرید
از دست دادن استقلال یا تحرک می تواند بر احساس فرد و فعالیتهایی که انجام می دهد تأثیر بگذارد. اگر یک فرد مسن به زندگی مستقل خود افتخار کند ، ممکن است در صورت نیاز به تأمین نیازهای خود به دیگران احساس درماندگی یا ناراحتی کند. تغییر در شغل ، درآمد ، تحرک و انعطاف پذیری می تواند حس آنها را تغییر دهد و احساس غم و اندوه یا بی ارزشی را در آنها ایجاد کند و خطر افسردگی را افزایش دهد.
- ضررها و خسارات وارده بر شما یا یکی از عزیزان را بپذیرید. از کمک گرفتن از خانواده ، دوستان ، ارائه دهندگان خدمات پزشکی و درمانگران نترسید. هنگام مبارزه با جنبه های احساسی این تغییرات ، درخواست کمک مناسب نیست.
- همچنین ممکن است بخواهید به دنبال اقامتگاه هایی باشید که به آنها کمک می کند تا فعالیت خود را حفظ کنند ، مانند یک شاتل ارشد برای خرید در صورتی که دیگر نمی توانند رانندگی کنند یا یک مرکز ارشد محلی که می توانند در رویدادها و معاشرت شرکت کنند.
مرحله 4. با شکست در روابط کنار بیایید
افراد مسن ممکن است در این زمان از زندگی میزان بیشتری از دست دادن را تجربه کنند. بسیاری از افراد مسن بیشتر از خانواده و دوستان خود عمر می کنند ، که می تواند باعث احساس تنهایی و تنهایی در آنها شود. یا اگر شما یا آنها دیگر قادر به سفر و دیدار یکدیگر نباشید ، پیگیری با دوستان و خانواده دشوار است. تماشای گذر عزیزان می تواند احساس تنهایی ، ناامیدی یا درماندگی را افزایش دهد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان برای مقابله با فقدان مشکل دارید ، این می تواند افسردگی ایجاد کند.
اشکالی ندارد در مورد احساسات مربوط به از دست دادن صحبت کنید. اگر شما یا یکی از عزیزان از صحبت کردن با دوستان یا خانواده خود احساس ناراحتی می کنید ، به یک درمانگر مراجعه کنید
مرحله 5. مشکلات مراقبت شخصی را برطرف کنید
یک فرد مسن ممکن است به دلیل افسردگی مراقبت های بهداشت شخصی و سلامتی خود را کاهش دهد. به عنوان مثال ، ممکن است کمتر دوش بگیرند ، وعده های غذایی را حذف کنند یا تغذیه مناسب نداشته باشند ، یا مصرف منظم داروها را فراموش کنند. مراقبت از خود ممکن است اهمیت کمتری داشته باشد ، حتی اگر بر سلامتی و رفاه تأثیر بگذارد. این تغییرات در مراقبت های شخصی می تواند نشانه ای از افسردگی باشد.
- اگر شما یا یکی از عزیزانتان در به خاطر سپردن کارهایی (مانند غذا یا لباس شویی) با مشکل روبرو هستید ، زنگ خطر را تنظیم کنید یا در یک برنامه روزانه شرکت کنید تا این کارهای مهم را فراموش نکنید.
- برای عزیز شما بسیار مهم است که به یاد داشته باشد که داروهای خود را مصرف کند ، بنابراین ممکن است برای او یادآوری هایی ایجاد کنید یا قرار ملاقات کسی را تنظیم کرده و به او کمک کنید.
- همچنین ممکن است فردی را در نظر بگیرید که برای شستشو و نظافت منزل به عزیز شما کمک کند تا این غذا را از بشقاب خود خارج کند.
قسمت 3 از 3: کار با متخصصان
مرحله 1. علائم افسردگی را شناسایی کنید
در حالی که هر دو نفر ممکن است افسردگی را به طور متفاوتی تجربه کنند ، اما اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشید ، نشانه های متداولی وجود دارد. شما یا یکی از عزیزان ممکن است احساس ناراحتی کنید یا خلق و خوی پایینی داشته باشید ، راحت تر گریه کنید ، احساس تحریک پذیری کنید یا لذت کمتری را در فعالیت ها تجربه کنید. برخی از نشانه های فیزیکی شامل حرکت یا صحبت کندتر ، تغییر در اشتها یا تغییر در خواب ، کمبود انرژی و دردها و دردهای بی دلیل است.
- برای تشخیص مناسب ، به روانشناس یا درمانگر مراجعه کنید. تشخیص اولین قدم برای دستیابی به درمان است.
- اگر شما یا یکی از عزیزان خودکشی می کنید ، فوراً به دنبال کمک باشید. با یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود تماس بگیرید ، با ارائه دهنده خود تماس بگیرید ، با یک خط کمک تماس بگیرید یا به بخش اورژانس بروید.
مرحله 2. تغییرات لکه ای در افسردگی ناشی از مصرف داروها
خطر ابتلا به افسردگی به عنوان یک عارضه جانبی داروها در هنگام مصرف چندین دارو افزایش می یابد. افراد مسن بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی داروها هستند زیرا به دلیل متابولیسم کمتر کارآمد ، حساسیت بیشتری دارند. برخی از داروهایی که می توانند افسردگی را ایجاد یا تشدید کنند عبارتند از داروهای فشار خون ، قرص های خواب آور ، آرام بخش ، داروهای زخم ، استروئیدها ، استروژن ها و داروهای کلسترول بالا.
اگر فکر می کنید افسردگی ممکن است یک عارضه جانبی دارو باشد ، علائم آن را با پزشک در میان بگذارید. به زمان شروع علائم و آنچه تغییر کرده است (مانند غذا خوردن ، خوابیدن ، تحریک پذیری یا خلق افسرده) فکر کنید. سعی کنید یک جدول زمانی از علائم ایجاد کنید که نشان دهد زمان شروع هر دارو و زمانی که علائم خاصی شروع شده است
مرحله 3. به دنبال درمان باشید
افسردگی را می توان به طور م treatedثر درمان کرد. درمان می تواند شامل مصرف دارو ، مراجعه به درمانگر ، ایجاد تغییر در شیوه زندگی یا ترکیبی از روش ها باشد. با یک متخصص بهداشت روانی صحبت کنید تا تصمیم بگیرید که برای شما یا معشوق شما بهترین است. یک درمانگر می تواند به مهارت هایی برای مقابله بهتر با افسردگی کمک کند. داروها می توانند به تسکین علائم کمک کنند ، اما می توانند عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشند.
