اسکیزوفرنی یک اختلال جدی مغزی است که می تواند بر عملکرد ذهنی و رفاه افرادی که از آن رنج می برند تأثیر بسزایی بگذارد. افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند ممکن است صداهایی را بشنوند ، احساسات نامنظمی داشته باشند و گاهی اوقات به گونه ای صحبت کنند که درک آنها دشوار است یا منطقی نیست. با این وجود ، تعدادی کار وجود دارد که می توان برای بهبود مکالمات شما با فرد مبتلا به اسکیزوفرنی انجام داد.
مراحل
روش 1 از 2: یادگیری درباره اسکیزوفرنی
مرحله 1. علائم اسکیزوفرنی را بشناسید
برخی از علائم بیشتر از بقیه قابل توجه هستند ، اما با درک حتی علائمی که مشاهده نمی کنید ، درک بهتری از آنچه که فرد با آن صحبت می کنید ممکن است داشته باشید. علائم اسکیزوفرنی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اظهارات مشکوک بی اساس.
- ترسهای غیر معمول یا عجیب ، مانند این که بگویید کسی می خواهد به او آسیب برساند.
- شواهدی از توهم یا تغییر در تجربیات حسی ؛ به عنوان مثال: دیدن ، چشیدن ، بو کردن ، شنیدن یا احساس چیزهایی که دیگران در همان زمان و مکان ، در همان موقعیت ، تجربه نمی کنند.
- نوشتار یا گفتار بی نظم. ناسازگاری حقایقی که به یکدیگر مربوط نمی شوند. نتیجه گیری هایی که از حقایق پیروی نمی کنند.
- علائم "منفی" (به عنوان مثال ، کاهش رفتار معمولی یا عملکرد ذهنی) مانند فقدان احساسات (گاهی اوقات آندونی نامیده می شود) ، عدم تماس چشمی ، عدم بیان صورت ، بی توجهی به بهداشت یا کناره گیری اجتماعی.
- تزیینات غیر معمول ، مانند لباس های شیک ، پوشیده به شکل کج و یا به هر نحوی نامناسب (یک آستین یا یک پا شلوار بدون دلیل مشخص بالا زده ، رنگ های نامناسب و غیره).
- رفتارهای نامنظم یا غیرطبیعی حرکتی ، مانند قرار دادن بدن در حالت های عجیب و غریب ، یا انجام حرکات بیش از حد/مکرر بی معنی مانند بستن یا بستن بالا و پایین ژاکت.
مرحله 2. علائم را با اختلال شخصیت اسکیزوئید مقایسه کنید
اختلال شخصیت اسکیزوئید بخشی از طیف اختلالات اسکیزوفرنیک است - هر دو اختلال با مشکل در بیان احساسات یا ایجاد ارتباطات اجتماعی مشخص می شوند. با این حال ، برخی از تفاوت های قابل توجه وجود دارد. فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در تماس با واقعیت است و دچار توهم و پارانویای مداوم نمی شود و الگوهای گفتاری مکالمه ای آنها طبیعی است و به راحتی قابل پیگیری است. فردی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید است ، تنهایی را ترجیح می دهد و تمایل خود را نشان می دهد ، میل جنسی کمی دارد یا اصلا تمایلی ندارد و ممکن است با نشانه ها و روابط متداول اجتماعی اشتباه گرفته شود.
اگرچه بخشی از طیف اسکیزوفرنی است ، اما این اسکیزوفرنی نیست ، بنابراین روشهای ارتباطی که در اینجا برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی شرح داده شده است برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید کاربرد نخواهد داشت
مرحله 3. فرض نکنید که شما با فردی مبتلا به اسکیزوفرنی برخورد دارید
حتی اگر فرد علائم اسکیزوفرنی را نشان می دهد ، به طور خودکار اسکیزوفرنی را فرض نکنید. شما قطعاً نمی خواهید با تصمیم گیری در مورد اینکه فرد مبتلا به اسکیزوفرنی است یا ندارد دچار اشتباه شوید.
- اگر مطمئن نیستید ، سعی کنید از دوستان و خانواده فرد مورد نظر بپرسید.
- این کار را با درایت انجام دهید ، با گفتن چیزی مانند "من می خواهم مطمئن شوم که حرف اشتباهی نمی زنم یا کار اشتباهی انجام نمی دهم ، بنابراین می خواستم بپرسم: آیا X دارای اختلال روانی است ، شاید اسکیزوفرنی؟ بنابراین اگر اشتباه می کنم متاسفم فقط این است که من برخی از علائم را می بینم و هنوز مایلم با او محترمانه رفتار کنم."
مرحله 4. یک دیدگاه همدلانه داشته باشید
هنگامی که با علائم اسکیزوفرنی آشنا شدید ، تمام تلاش خود را بکنید تا به جای افرادی که از این اختلال ناتوان کننده رنج می برند ، قدم بگذارید. توجه به دیدگاه فرد ، با همدلی یا همدلی شناختی ، یک عامل کلیدی در روابط موفق است ، زیرا به فرد کمک می کند کمتر قضاوت کند ، صبورتر باشد و به درک بهتر نیازهای طرف مقابل کمک می کند.
اگرچه تصور برخی از علائم اسکیزوفرنی دشوار است ، اما هنوز هم می توانید تصور کنید که خارج از کنترل ذهن خود هستید و احتمالاً از این از دست دادن کنترل آگاه نیستید یا به طور کامل موقعیت واقعی را درک نکرده اید. به
روش 2 از 2: داشتن مکالمه
مرحله 1. همانطور که با دیگران صحبت می کنید ، با فرد صحبت کنید ، و برای هر چیز غیر معمول که گفته می شود ، کمک کنید
به یاد داشته باشید که ممکن است هنگام صحبت کردن صداها یا صداهایی را در پس زمینه بشنود که درک شما را دشوار می کند. بنابراین ضروری است که شما واضح ، آرام و نسبتاً آرام صحبت کنید ، زیرا ممکن است اعصاب او از شنیدن صداها دچار اختلال شود.
این صداها ممکن است هنگام صحبت شما از او انتقاد کنند
مرحله 2. از توهمات آگاه باشید
هذیان ها در چهار نفر از هر پنج نفر مبتلا به اسکیزوفرنی رخ می دهد ، بنابراین توجه داشته باشید که ممکن است فرد در حین صحبت کردن دچار این مشکلات شود. این ممکن است توهماتی باشد که شما یا برخی از افراد خارجی مانند CIA یا همسایه در حال کنترل او هستید فکر کنید ، یا شما را به عنوان فرشته خداوند ، یا هر چیز دیگری ، واقعاً در نظر بگیرید.
- با هذیان های خاص آشنا شوید تا بدانید در مکالمه چه اطلاعاتی را باید فیلتر کنید.
- عظمت احتمالی را در نظر داشته باشید. به یاد داشته باشید که شما با شخصی صحبت می کنید که ممکن است تصور کند یک فرد مشهور ، دارای اقتدار یا فراتر از قلمرو منطق معمولی است.
- سعی کنید در حین صحبت تا حد ممکن موافق باشید. هر چند بیش از حد گ flowل و تملق گوی و با تعریف و تمجیدهای زیاد نباشید.
مرحله 3. هرگز طوری صحبت نکنید که انگار آن شخص آنجا نیست
او را کنار نگذارید ، حتی اگر یک توهم یا توهم مداوم وجود داشته باشد. به طور معمول هنوز حسی از آنچه در حال رخ دادن است وجود خواهد داشت. این شامل صدمه زدن به صحبت شما می شود انگار آن شخص در اطراف شما نیست.
اگر نیاز دارید با شخص دیگری در مورد او صحبت کنید ، آن را به گونه ای بیان کنید که کسی از شنیدن آن ناراحت نباشد ، یا یک لحظه برای صحبت خصوصی صحبت کنید
مرحله 4. با سایر افرادی که این شخص را می شناسند مشورت کنید
ممکن است با درخواست از دوستان و خانواده یا (در صورت وجود) مراقبت کننده ، در مورد نحوه صحبت با این شخص بسیار اطلاعات کسب کنید. تعدادی س questionsال وجود دارد که ممکن است بخواهید از این افراد بپرسید ، مانند:
- آیا سابقه خصومت وجود دارد؟
- آیا تا به حال دستگیری شده است؟
- آیا توهم یا توهم خاصی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشم؟
- آیا راههای خاصی وجود دارد که من باید در برابر هر موقعیتی که فکر می کنید ممکن است با این شخص درگیرش شوم واکنش نشان دهم؟
مرحله 5. برنامه پشتیبان داشته باشید
بدانید که چگونه اتاق را ترک خواهید کرد ، اگر مکالمه بد پیش برود یا احساس می کنید امنیت شما در خطر است.
تمام تلاش خود را بکنید تا زودتر در مورد چگونگی آرامش خاطر و آرام صحبت با شخص از سر عصبانیت یا پارانویا صحبت کنید. شاید بتوانید کاری کنید که فرد احساس آرامش کند. به عنوان مثال ، اگر احساس می کند که دولت از او جاسوسی می کند ، پیشنهاد دهید پنجره ها را با فویل آلومینیومی بپوشانید تا از هرگونه دستگاه اسکن/جاسوسی ایمن و محافظت شود
مرحله 6. آماده پذیرش چیزهای غیر معمول باشید
یک لبه یکنواخت نگه دارید و عکس العمل نشان ندهید. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی به احتمال زیاد رفتار و صحبت متفاوتی نسبت به فردی بدون این اختلال دارد. هیچ استدلال یا منطقی نادرست را نخندید ، مسخره نکنید یا مسخره نکنید. اگر احساس می کنید به طور منطقی تهدید شده اید یا در معرض آسیب قریب الوقوع هستید ، گویی ممکن است تهدیدهایی انجام شود ، با پلیس تماس بگیرید ، اما آنجا بمانید زیرا تعاملات با پلیس بیش از حد منجر به مرگ بیمار به دست پلیس شده است.
اگر تصور کنید زندگی با چنین اختلال مشکلی چگونه باید باشد ، به شدت شرایط پی خواهید برد و چنین مشکلاتی مسخره کننده نیست
مرحله 7. استفاده مداوم از داروها را تشویق کنید
معمولاً افرادی که از اسکیزوفرنی رنج می برند تمایل به ترک دارو دارند. با این حال ، بسیار مهم است که استفاده از دارو ادامه یابد. اگر اشاره ای به ترک داروی وی در مکالمه شده است ، می توانید:
- پیشنهاد کنید قبل از اتخاذ چنین تصمیم جدی ابتدا با پزشک مشورت کنید.
- به یاد داشته باشید که اگر کسی در حال حاضر احساس بهتری دارد ، ممکن است به دلیل مصرف دارو باشد ، اما ادامه احساس بهتر ممکن است مستلزم استفاده مداوم از آن داروها باشد.
مرحله 8. از تغذیه با توهم اجتناب کنید
اگر او دچار پارانوئید شد و اشاره کرد که شما علیه او نقشه می کشید ، از تماس زیاد چشمی جسورانه خودداری کنید ، زیرا ممکن است پارانویا را افزایش دهد.
- اگر فکر می کند که درباره او چیزهایی می نویسید ، هنگام تماشا به کسی پیام ندهید.
- اگر او فکر می کند که شما سرقت می کنید ، از حضور طولانی مدت در اتاق یا خانه خودداری کنید.
نکات
- یک کتاب منبع عالی از کن استیل به نام: روزی که صداها متوقف شدند ، وجود دارد. این ممکن است به شما کمک کند بفهمید فرد مبتلا به این بیماری چه شرایطی را تجربه می کند و چگونه با فرد بهبود یافته مبتلا به اسکیزوفرنی تفاوت دارد.
- با او ملاقات های اجتماعی داشته باشید و اجازه دهید مکالمه شما طوری باشد که گویی بدون توجه به وضعیت روحی فعلی با یک فرد عادی در حال مکالمه هستید.
- از کلمات یا عبارات کودکانه حمایت نکنید و استفاده نکنید. یک فرد بالغ مبتلا به اسکیزوفرنی یک فرد بالغ است.
- به طور خودکار فرض نکنید که یکی خشونت آمیز یا تهدید آمیز خواهد شد. اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و سایر بیماریهای روان پریشی خشونت بارتر از مردم عادی نیستند.
- با علائم علائم ظاهر نشوید یا عمل نکنید.
- این مقاله تا حد زیادی به موارد شدید اسکیزوفرنی اختصاص دارد. اگر فرد مبتلا به اسکیزوفرنی به درستی تحت درمان قرار گیرد و به روانپزشک مراجعه کند ، به احتمال زیاد هیچ فرقی با دیگران ندارد. بر اساس کلیشه ها نتیجه گیری نکنید.
- اگر فرد مبتلا به اسکیزوفرنیک دچار تعطیلی ، حمله اضطرابی ، اپیزود یا مواردی از این قبیل شده است یا تجربه کرده است ، در اسرع وقت از او کمک بگیرید.
هشدارها
- اسکیزوفرنی با نرخ بالای خودکشی نسبت به عموم مردم مرتبط است. اگر به نظر می رسد فردی که با او صحبت می کنید در نظر دارد خودکشی کند ، مهم است که بلافاصله با شماره 911 یا خط تلفن خودکشی مانند خط ملی پیشگیری از خودکشی کمک بگیرید: 1-800-273-TALK (8255)
- اگر با 911 تماس می گیرید ، حتماً تشخیص سلامت روانی فرد را ذکر کنید تا افسران بدانند که با چه کسانی سر و کار دارند. اغلب اوقات بسیاری از موقعیت ها خطرناک می شوند زیرا افسران مطلع نیستند که فردی که به او پاسخ می دهند دارای اختلال روانی است و ممکن است به حضور پلیس پاسخ منفی دهد.
- اگر فرد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار توهم است ، دچار توهم شده یا علائم روان پریشی را نشان می دهد ، ایمنی خود را در نظر داشته باشید. به یاد داشته باشید که این بیماری می تواند شامل پارانویا و هذیان شود و حتی اگر این شخص کاملاً دوستانه به نظر برسد ، ممکن است ضربه های غیر منتظره رخ دهد یا تغییرات ناگهانی در رفتارها نیز امکان پذیر باشد.
