اسکیزوفرنی اولیه در مواردی طبقه بندی می شود که علائم قبل از 18 سالگی کودک ظاهر شود. اسکیزوفرنی بسیار زودرس در کودکان زیر 13 سال رخ می دهد و بسیار نادر است. برخی از علائم اسکیزوفرنی در کودکان مشابه علائم اختلالات رشد فراگیر است ، بنابراین تشخیص صحیح از متخصص اطفال یا روانپزشک بسیار مهم است. با نظارت بر رشد زبان آنها ، بررسی علائم جسمانی و پیگیری سلامت روانی آنها ، ممکن است بتوانید تشخیص دهید که آیا فرزند شما مبتلا به اسکیزوفرنی است یا خیر. سپس ، می توانید به فرزند خود کمک کنید تا درمان مورد نیاز خود را دریافت کند.
مراحل
قسمت 1 از 4: نظارت بر توسعه زبان آنها
مرحله 1. مراقب تاخیرها باشید
هر کودکی به شکل متفاوتی رشد می کند. با این حال ، کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی به طور معمول دارای تاخیر شدید در زبان هستند. برخی از کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تاخیرهای جسمی مانند تکان دادن ، ایستادن و دست زدن را نیز داشته باشند. مراقب خزیدن غیر معمول یا دیر راه رفتن باشید. اگر فکر می کنید پیشرفت های فرزند شما به تأخیر افتاده است ، با متخصص اطفال خود صحبت کنید.
به عنوان مثال ، اگر در سن دو سالگی فرزند شما کمتر از 50 کلمه می گوید ، کلمات را برای ساختن جمله کنار هم نمی گذارد یا در برقراری ارتباط با کودکان هم سن و سال خود مشکل دارد ، ممکن است دچار اختلال رشد زبانی شوند
مرحله 2. به صحبت های عجیب و غریب گوش دهید
کودکان مبتلا به روان پریشی ممکن است از کلماتی که اختراع کرده اند استفاده کنند یا کلمات و عبارات یکسانی را بارها و بارها تکرار کنند. آنها ممکن است آنقدر سریع صحبت کنند که شما نمی توانید آنها را درک کنید یا آنچه را که به آنها گفته اید به شما بگویند. کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی نیز ممکن است به طور ناگهانی از موضوعی غیر مرتبط به موضوع دیگر بپردازند یا ناگهان متوقف شوند و آنچه را که در مورد آن صحبت می کردند فراموش کنند.
همچنین ممکن است متوجه شوید که به نظر می رسد فرزند شما با شخصی که آنجا نیست صحبت می کند. این می تواند به این دلیل باشد که آنها صداها را می شنوند یا دچار توهم می شوند
مرحله 3. به دنبال کاهش گفتار باشید
کودک شما ممکن است چندین سال واضح صحبت کرده باشد ، اما اسکیزوفرنی می تواند باعث کاهش آن شود. ممکن است کودک دیگر توانایی ادامه مکالمه را نداشته باشد ، یا ممکن است با وضوح مشکل داشته باشد. اگر گفتار کودک شما غیرقابل تشخیص است یا به طور قابل توجهی کاهش یافته است ، با پزشک متخصص اطفال خود تماس بگیرید.
قسمت 2 از 4: بررسی علائم رفتاری
مرحله 1. مراقب تجاوز یا خشونت باشید
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است پرخاشگر و خشن باشند. اگر بیماری تازه شروع شده باشد ، ممکن است به طور ناگهانی این علائم را نشان دهند یا ممکن است همیشه این گرایش ها را داشته باشند. همچنین ممکن است کودک راحت تر از سایر کودکان تحریک شود.
خشونت در بین کودکان همیشه نشانه ای از اسکیزوفرنی نیست. بسیاری از اختلالات دیگر باعث این نوع علائم می شوند. و از آنجا که اسکیزوفرنی در کودکان بسیار نادر است ، ملاقات با پزشک برای تعیین اینکه آیا فرزند شما مبتلا به روان پریشی یا اختلال دیگری است بسیار مهم است
مرحله 2. توجه کنید که آیا فرزند شما جوانتر از آنچه هست عمل می کند
بروز رفتار مناسب برای کودکان کوچکتر از شما نشانه ای از اسکیزوفرنی است. آنها ممکن است به یک کودک نوپا یا حتی یک کودک بازگردند.
ممکن است کودک شما عصبانی شود و رفتارهای عجیب و غریبی از جمله خزیدن یا مکیدن انگشت شست انجام دهد. این نشانه ها را با دقت تماشا کنید ، زیرا می توانند نشان دهند که کودک شما مبتلا به روان پریشی است
مرحله 3. به افت قابل توجه نمرات توجه کنید
اگر فرزند شما در حال تحصیل است و متوجه شدید که او از نمرات خوب به نمرات بسیار ضعیف رسیده است ، ممکن است نشانه ای از ابتلا به اسکیزوفرنی باشد ، به ویژه اگر در مدرسه تلاش می کند.
مرحله 4. بررسی کنید که آیا بهداشت شخصی نادیده گرفته شده است
اگر کودک شما شروع به تجربه این اختلال کند ، ممکن است برای تمیز ماندن اهمیتی قائل نشود. آنها ممکن است دوش گرفتن ، مسواک زدن موها و دندان های خود را فراموش کرده و حتی هر روز لباس جدید بپوشند.
دلیل این امر می تواند این باشد که آنها آگاهی لازم برای رعایت بهداشت شخصی خوب را ندارند. همچنین ممکن است در نتیجه فقدان انگیزه یا توانایی حفظ برنامه به دلیل اختلال آنها باشد
مرحله 5. به روابط شخصی آنها توجه کنید
وقتی فرزند شما شروع به احساس اسکیزوفرنی می کند ، ممکن است از دوستان یا اعضای خانواده خود جدا شود. آنها ممکن است در اطراف خود خجالتی شوند ، مایل به گفتگو نباشند و به تدریج خود را منزوی کنند. آنها حتی ممکن است در مورد افرادی که تمام زندگی خود را می شناسند اینگونه رفتار کنند.
همچنین توجه داشته باشید که آیا آنها می توانند دوستان جدیدی پیدا کنند و آنها را حفظ کنند. دوستی های پایدار ممکن است به دلیل مشکلات موجود برای آنها دشوار باشد. رفتارهای آنها ممکن است باعث ترس یا ناراحتی سایر کودکان در اطراف آنها شود
قسمت 3 از 4: حفظ سلامت روان آنها
مرحله 1. اگر همیشه مشکوک هستند توجه کنید
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب می ترسند که چیزی برای آنها پیش نیاید. آنها ممکن است از ترس های بی اساس عصبی و مضطرب باشند. همچنین ممکن است نسبت به اطرافیان خود بسیار مشکوک باشند. همچنین ممکن است فرزند شما آنقدر دچار پارانوئید شود که از ترک خانه یا انجام فعالیتهای دیگری که قبلاً از آنها لذت می برد می ترسد.
پارانویا بسیاری از کودکان را مبتلا به اسکیزوفرنی می کند ، به دلیل توهماتی که دارند. آنها ممکن است صداهایی را در سر خود بشنوند که به آنها می گوید در خطر هستند یا ممکن است نتوانند واقعیت را از آنچه در سرشان می گذرد جدا کنند
مرحله 2. مراقب حالات آنها باشید
اسکیزوفرنی می تواند باعث تغییرات شدید و ناگهانی خلق و خو شود. ممکن است فرزند شما یک دقیقه خوشحال به نظر برسد و بعد لحظه بعد عصبانی شود. نوسانات خلقی ممکن است تحریک شوند یا از هیچ جا بیرون بیایند.
مرحله 3. به احساسات آنها توجه کنید
کودکان ممکن است برای همدردی با دیگران و به طور کلی ابراز احساسات مشکل داشته باشند. با این حال ، کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب در مواقع لزوم هیچ احساسی ندارند یا ممکن است احساساتی را نشان دهند که مناسب موقعیت نیست.
جالب است که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ادعا می کنند که در شرایط خاص احساسات مختلفی را در درون خود احساس می کنند. با این حال ، آنها نمی توانند این احساسات را نشان دهند و چیزی را که تحت عنوان "عاطفه تخت" شناخته می شود تجربه کنند
مرحله 4. اگر به نظر می رسد آنها گیج شده اند توجه داشته باشید
ممکن است به نظر برسد که کودک مبتلا به روان پریشی گیج شده یا خارج از نوع است. این اغلب به دلیل صداها ، بیناها و بوهایی است که آنها در واقع وجود ندارند. آنها همچنین ممکن است افکار زنده و عجیب و غریبی داشته باشند که شما نمی فهمید.
کودک مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تلویزیون را با زندگی واقعی اشتباه بگیرد. آنها ممکن است در مورد چیزی که در تلویزیون دیده اند گویی برای خودشان اتفاق افتاده صحبت کنند. آنها ممکن است انکار کنند که وقتی سعی می کنید حقیقت را برای آنها توضیح دهید ، این اتفاق نیفتاده است
قسمت 4 از 4: به دنبال درمان
مرحله 1. علائم و نگرانی هایی را که متوجه می شوید ثبت کنید
به محض مشاهده علائم خاصی که شبیه اسکیزوفرنی است ، باید به پزشک کودک خود اطلاع دهید. تشخیص زودهنگام بهترین راه برای اطمینان از درمان مناسب کودک و حفظ کیفیت زندگی است. یک گزارش ثبت کنید تا با پزشک به اشتراک بگذارید تا در تشخیص کمک کند.
- ممکن است هرگونه رفتار غیرعادی را همراه با تاریخ ، زمان و سایر عوامل م (ثر (یعنی محرک های احتمالی رفتار یا خلق و خو) ثبت کنید.
- اگر سابقه اسکیزوفرنی در خانواده دارید ، خطر فرزند شما افزایش می یابد. پزشک خود را از اعضای نزدیک خانواده خود که دارای این اختلال هستند مطلع کنید.
مرحله 2. از فرزند خود بخواهید که توسط یک متخصص مشورت کند
از آنجا که علائم اسکیزوفرنی در کودکان ممکن است شباهت زیادی به سایر بیماریها داشته باشد ، باید به فردی مراجعه کنید که تجربه خاصی برای غربالگری و درمان اختلالات روان پریشی دارد. شما می توانید با متخصص اطفال یا پزشک خانواده فرزند خود برای دریافت ارجاع سلامت روان مشورت کنید.
برای تشخیص اسکیزوفرنی ، یک روانپزشک کودک یا نوجوان یک بازبینی عمیق از علائم انجام می دهد و با شما و فرزندتان در مورد سابقه پزشکی و سابقه پزشکی خانوادگی مصاحبه می کند. ممکن است شما نیاز به تکمیل پرسشنامه های مختلف داشته باشید و فرزند شما ممکن است تحت ارزیابی روانشناختی قرار گیرد
مرحله 3. یک تیم بین رشته ای را در نظر بگیرید
کودک مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به یک رویکرد درمانی جهانی برای جلوگیری از از دست دادن قابل توجه عملکرد و اطمینان از پایبندی به رژیم درمانی نیاز داشته باشد. ارائه دهنده سلامت روان شما ممکن است با متخصصان مختلف دیگر مانند متخصصان ارزیابی ، مددکاران اجتماعی ، درمانگران گفتار/زبان و درمانگران بازی تماس بگیرد.
- اگر پزشک شما این روش را پیشنهاد نمی کند ، می توانید از این متخصصان برای کمک به پرونده فرزند خود کمک بگیرید.
- کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی معمولاً با برخی از انواع داروها همراه با نوعی درمان درمان می شوند.
