تعدادی کار وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط با HPV انجام دهید. این موارد شامل کاهش عوامل خطرساز قابل تغییر تا حد ممکن ، انتخاب پاپ تست های منظم در صورت زن بودن و واکسیناسیون در صورت واجد شرایط بودن برای یکی از واکسن های جدید HPV است. همچنین مهم است که بدانیم HPV چگونه می تواند به طور خاص بر مردان و زنان تأثیر بگذارد.
مراحل
روش 1 از 4: کاهش عوامل خطر
مرحله 1. تعداد شرکای جنسی خود را در نظر بگیرید
یکی از بزرگترین عوامل خطر برای سرطان های مرتبط با HPV تعداد شریک جنسی شما و به ویژه شریک جنسی پرخطر است. این به این دلیل است که شما باید یکی از سویه های مستعد ابتلا به سرطان HPV را داشته باشید ، که یک عفونت منتقله از راه جنسی است ، به منظور (ابتدای راه) سرطان مربوط به HPV.
- هرچه شریک جنسی بیشتری در زندگی خود داشته باشید ، شانس شما برای ابتلا به یکی از گونه های مستعد کننده سرطان HPV بیشتر می شود.
- همچنین ، هرچه شریک جنسی بیشتری با فردی که با او رابطه جنسی دارید ، بیشتر باشد ، آنها بعنوان یک شریک "بیشتر در معرض خطر" قرار می گیرند ، زیرا در این صورت خود آنها خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند.
- در چند سال آینده ، حدود 50 درصد افراد ممکن است به این ویروس آلوده شوند.
مرحله 2. رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید
از آنجا که مقاربت جنسی (و تماس پوستی با اندام تناسلی) راهی است که HPV از فردی به فرد دیگر منتقل می کند ، انجام اقدامات ایمن جنسی به عنوان راهی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان HPV مهم است. بهترین کار این است که همیشه از کاندوم استفاده کنید تا میزان تماس بین دستگاه تناسلی و مایعات بدن بین شما و همسرتان رد و بدل شود.
- توجه داشته باشید که مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند بیشتر در معرض خطر هستند. این یک عامل خطر است که باید از آن آگاه باشید ؛ با این حال ، آن را نمی توان تغییر داد زیرا شما نمی توانید جنسیت خود را تغییر دهید.
- افرادی که مشکلات سلامتی دیگری دارند که منجر به نقص سیستم ایمنی بدن می شود (مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS) نیز در معرض خطر بیشتری هستند.
- برای مردان ، هیچ نشانه ای از HPV وجود ندارد و آزمایش دشوارتر است. اینکه کسی می گوید فکر نمی کند این را دارد ، به این معنی نیست که درست است. همیشه رابطه جنسی ایمن انجام دهید.
مرحله 3. سیگار را ترک کنید
سیگار کشیدن یک عامل خطر برای بسیاری از سرطان ها از جمله سرطان های مرتبط با HPV است. بنابراین ، اگر بتوانید سیگار را ترک کنید ، به طور م riskثر خطر خود را کاهش می دهید. اگر علاقمند به ترک سیگار هستید و مایل به حمایت هستید ، با پزشک خانواده خود وقت بگیرید.
- پزشک خانوادگی شما می تواند گزینه های جایگزین نیکوتین را به شما پیشنهاد دهد تا در هنگام ترک سیگار هوس های شما را کنترل کند.
- همچنین ممکن است پزشک به شما داروهایی (مانند ولبوترین یا بوپروپیون) را پیشنهاد دهد که می تواند در ترک سیگار مفید باشد.
مرحله 4. درمان هرگونه عفونت یا بیماری مقاربتی دیگر
اگر هرگونه عفونت یا بیماری دیگری مانند کلامیدیا ، سوزاک ، تبخال ، HIV یا ایدز دارید ، خطر ابتلا به HPV افزایش می یابد. این به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن شما مشغول رسیدگی به سایر عفونت ها است و بنابراین کمتر می تواند از HPV جلوگیری کند.
- از پزشک خود بخواهید عفونت و آزمایش بیماری را به طور منظم انجام دهد ، زیرا برخی از عفونت ها و بیماری ها ممکن است ماه ها طول بکشد تا خود را نشان دهد. اطمینان حاصل کنید که هرگونه عفونت یا بیماری را فوراً درمان کنید.
- این امر سلامت جنسی شما را بهینه می کند و خطر ابتلا به HPV و سرطان های بعدی HPV را کاهش می دهد.
مرحله 5. از سایر عوامل خطر برای سرطان های مرتبط با HPV آگاه باشید
به دلایلی که جامعه پزشکی آن را کاملاً نمی داند ، افرادی که بچه ندارند ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند. همچنین زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند و سپس شروع به رابطه جنسی می کنند ، بیشترین خطر را دارند.
- یکی دیگر از عوامل خطر برای سرطان های مرتبط با HPV ، DES (Diethylstilbestrol) است.
- این یک داروی هورمونی است که قبلاً به امید جلوگیری از سقط جنین تجویز می شد. به دلیل خطر ، دیگر توسط پزشک تجویز نمی شود.
مرحله 6. سلامت کلی خود را بهینه کنید
حفظ وزن سالم ، خوردن رژیم غذایی سالم و سرشار از میوه و سبزیجات و کاهش استرس کلی ، همگی با سلامت بهتر و کاهش خطر ابتلا به سرطان ، از جمله سرطان های مرتبط با HPV مرتبط است. سلامت و تندرستی کلی خود را در اولویت قرار دهید و از مزایای آن در راه بهره مند خواهید شد.
روش 2 از 4: دریافت آزمایشات پاپ به طور منظم
مرحله 1. غربالگری منظم پاپ را از 21 سالگی دریافت کنید
به منظور کاهش خطر ابتلا به سرطان HPV (در این مورد ، سرطان دهانه رحم ، که توسط HPV ایجاد می شود) ، مهم است که به پزشک خانواده خود مراجعه کنید تا از 21 سالگی و هر 3 سال پس از آن به طور منظم آزمایشات پاپ را انجام دهید. (بیشتر در صورت تشخیص ناهنجاری). هدف از انجام آزمایش پاپ ، گرفتن نمونه ای از سلول های اطراف دهانه رحم است که بعداً در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد تا به دنبال هرگونه ناهنجاری باشد که می تواند نشانه سرطان باشد.
- یک آزمایش جدید که در دسترس است چیزی است به نام "HPV co-test".
- هنگام انجام تست پاپ تست ، ممکن است آزمایش HPV انجام شود. آنچه انجام می دهد این است که به طور خاص به دنبال وجود ویروس HPV است (برخلاف جستجوی سلولهای غیر طبیعی که ممکن است سرطانی یا پیش سرطانی باشند).
- از آنجا که گزینه آزمایش HPV نسبتاً جدید است ، هنوز هیچ راهنمای قطعی در مورد آن وجود ندارد.
- در صورت دریافت تست HPV همزمان با آزمایش پاپ ، ممکن است بتوانید فاصله غربالگری خود را از هر 3 سال به هر 5 سال طولانی کنید.
مرحله 2. بدانید که وقتی برای انجام تست پاپ تست چه انتظاری دارید
هنگام انجام آزمایش پاپ ، اسپکولوم (یک وسیله پلاستیکی یا فلزی) در واژن شما قرار می گیرد. سپس اسپکولوم باز می شود تا پزشک شما آن را در اطراف دهانه رحم شما متمرکز کند و سپس نمونه ای از سلول ها از دهانه رحم شما گرفته می شود.
- نمونه سلولی برای تجزیه و تحلیل رسمی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال می شود.
- هنگامی که پزشک در مورد نتایج شما باخبر می شود ، به شما اطلاع می دهد که آیا آنها طبیعی هستند یا آیا به تحقیقات بیشتر یا آزمایش مجدد نیاز است یا خیر.
- توجه داشته باشید که بهتر است برای زمانی که قاعدگی ندارید تست پاپ تست خود را برنامه ریزی کنید. پریود شدن شما ممکن است نتایج را تیره کند و ممکن است لازم باشد دوباره برای آزمایش مجدد مراجعه کنید ، بنابراین بهتر است به سادگی از انجام آن در دوران قاعدگی خودداری کنید.
مرحله 3. هرگونه نتیجه مربوط را طبق دستور پزشک خود پیگیری کنید
اگر آزمایش پاپ شما با نتایج مشکوک یا مشکوک ظاهر شد ، ممکن است در آینده نزدیک نیاز به انجام مجدد پاپ تست داشته باشید. اگر نتایج شما بسیار مشکوک باشد ، یا 2 نتیجه غیر طبیعی پشت سر هم داشته باشید ، پزشک ممکن است اقدام به انجام چیزی به نام "کولپوسکوپی" کند ، جایی که از دستگاهی برای تجسم مستقیم دهانه رحم شما استفاده می شود تا تصویر واضح تری از آنچه در جریان.
- پزشک ممکن است یک نمونه کوچک از پوست اطراف دهانه رحم برای آزمایش آن بگیرد.
- کوشا بودن در مورد انجام آزمایشات پاپ و انجام هرگونه آزمایش پیگیری در صورت نیاز ، نقش بسیار مهمی در کاهش خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV ایفا می کند.
- پیشگیری و تشخیص زودهنگام کلیدی است ، زیرا اکثر سرطان های مرتبط با HPV در صورت تشخیص به موقع می توانند به طور م treatedثر درمان و اغلب درمان شوند.
روش 3 از 4: واکسیناسیون
مرحله 1. ببینید آیا واجد شرایط دریافت واکسن HPV هستید یا خیر
واکسن HPV نسبتاً جدید است و در حال حاضر برای زنان زیر 26 سال و برای مردانی که در رده های "پرخطر" قرار دارند ، در دسترس است. دریافت واکسن در سن 11 یا 12 سالگی ایده آل است (این گروه سنی است که به طور کلی توصیه می شود). این امر برای اطمینان از تزریق واکسن قبل از شروع فعالیت جنسی است ، زیرا این بیشترین تأثیر را بر آن دارد.
- زنان همیشه باید قبل از دریافت واکسن آزمایش بارداری انجام دهند و در صورت بارداری نباید واکسن را دریافت کنند.
- برخی پزشکان هستند که واکسن HPV را به زنان مسن نمی دهند. این به این دلیل است که احتمالاً فرد در این سن با برخی از انواع ویروس در تماس بوده و واکسن را بی اثر کرده است.
- با این حال ، توجه داشته باشید که بهتر است حتی پس از رابطه جنسی نیز از آن استفاده کنید زیرا هنوز خطر شما را کاهش می دهد ، نه به همان اندازه که قبلاً آن را دریافت کرده اید.
- توجه داشته باشید که واکسن HPV نمی تواند HPV موجود را درمان کند و همچنین نمی تواند ضایعات دهانه رحم را که ممکن است پیش ساز سرطان دهانه رحم باشند (یا ضایعاتی که ممکن است پیش ساز سرطان مربوط به HPV باشند) درمان کند.
مرحله 2. درک کنید که واکسن HPV شما را در برابر چه چیزی محافظت می کند
علاوه بر سرطان دهانه رحم ، زنان همچنین می توانند به سرطان فرج ، سرطان مقعد و سرطان دهان که مربوط به HPV است مبتلا شوند. واکسن (به خصوص اگر در مراحل اولیه زندگی دریافت شود) از شما در برابر همه این سرطان های مرتبط با HPV محافظت می کند.
واکسن HPV بسیار م withثر بوده و عوارض جانبی کمی دارد
مرحله 3. بین Gardasil و Cervarix را انتخاب کنید
در حال حاضر 2 واکسن HPV در دسترس است ، Gardasil و Cervarix. گارداسیل در برابر 4 سویه HPV ، یعنی سویه های 6 ، 11 ، 16 و 18 قرار می گیرد. به این ترتیب ، در برابر گونه های HPV که شما را مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم (و دیگر سرطان های مرتبط با HPV) می کند ، محافظت می کند. به عنوان محافظ در برابر گونه های HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند ، که امتیاز اضافی این واکسن است. سرواریکس گزینه دیگر واکسن است. این شامل سویه های 16 و 18 HPV می شود ، بنابراین در برابر سرطان های مرتبط با HPV (به ویژه سرطان دهانه رحم) محافظت می کند اما در برابر زگیل های تناسلی محافظت نمی کند.
- هر دو Gardasil و Cervarix در کل به 3 واکسن نیاز دارند.
- شات دوم 1-2 ماه بعد از اولین و شات سوم 6 ماه پس از اولین مورد دریافت می شود.
- هر سه واکسن باید واکسن دریافت شود تا اثر بخشی مطلوب داشته باشد.
مرحله 4. حتی اگر واکسینه شده اید ، به طور منظم آزمایش های پاپ را ادامه دهید
از آنجا که واکسن نسبتاً جدید است و محققان پزشکی هنوز اطلاعات کافی برای تعیین میزان اثربخشی آن ندارند ، توصیه می شود حتی در صورت واکسیناسیون ، آزمایش پاپ اسمیر را طبق معمول ادامه دهید.
با گذشت زمان و در دسترس بودن شواهد بیشتر در مورد اثربخشی واکسن ، توصیه های غربالگری پاپ تست برای زنانی که واکسینه شده اند کاهش می یابد. با این حال ، هیچ تغییری در دستورالعمل های غربالگری انجام نشده است
روش 4 از 4: کاهش خطر ابتلا به سرطان HPV در مردان
مرحله 1. بدانید که مردان در معرض کدام سرطان های مرتبط با HPV هستند
اگرچه سرطان های مرتبط با HPV بیشتر در ارتباط با زنان تصور می شود (زیرا سرطان دهانه رحم در زنان شایع ترین سرطان مرتبط با HPV است) ، مردان نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. سرطان های مرتبط با HPV که ممکن است مردان را تحت تأثیر قرار دهند شامل سرطان آلت تناسلی ، سرطان مقعد و سرطان دهان است.
مرحله 2. اگر در معرض خطر بیشتری هستید ایمن شوید
واکسن گارداسیل در حال حاضر برای مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند توصیه می شود و برای مردانی که سیستم ایمنی بدن آنها به طور کلی دچار اختلال شده است (مانند افرادی که مبتلا به HIV/AIDS ، پیوند اعضا یا سایر شرایط شدید خود ایمنی هستند).
این واکسن در حال حاضر به طور کلی برای مردان توصیه نمی شود ، زیرا به طور کلی کم خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV در مردان است ، بنابراین دستورالعمل های فعلی آن را فقط برای گروه های در معرض خطر بیشتر نشان می دهد
مرحله 3. در صورت مشاهده علائم یا علائم مشکوک به پزشک مراجعه کنید
برای مردان و زنان ، اگر در اطراف ناحیه مقعد ، ناحیه دهان و یا (برای مردان) در آلت تناسلی خود توده یا برآمدگی غیرمعمول مشاهده کردید ، مهم است که توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد. به این ترتیب ، شما می توانید احتمال ابتلا به سرطان را رد کنید (یا از پزشک خود بخواهید آن را تشخیص دهد و در اولین مرحله ممکن درمان کند ، در حالی که هنوز قابل درمان است).
