ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بیش از 100 ویروس مجزا را نشان می دهد که بسیاری از آنها عفونت های مقاربتی (STI) هستند که از طریق تماس مستقیم با غشاهای مخاطی در ناحیه تناسلی منتقل می شوند. این عفونت شایع ترین عفونت های مقاربتی است ، به طوری که تخمین زده می شود حدود 80 درصد از زنان در برهه ای از زندگی خود به این بیماری مبتلا شده اند. برخی از انواع HPV ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی در مردان و زنان شود. انواع دیگر ممکن است باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های کمتر شناخته شده در زنان شوند ، مانند سرطان واژن ، مقعد و فرج. HPV همچنین می تواند باعث ایجاد سرطان گلو در مردان و زنان شود. تشخیص HPV می تواند در درمان یا مدیریت صحیح کلیدی باشد. برخی از انواع HPV را می توان به تنهایی تشخیص داد ، در حالی که بسیاری از آنها نیاز به آزمایش توسط متخصص پزشکی دارند.
مراحل
روش 1 از 4: بررسی علائم
مرحله 1. به دنبال زگیل به عنوان علامت HPV کم خطر باشید
واضح ترین علامت عفونت HPV کم خطر ، زگیل تناسلی است. این زگیل ها ممکن است به صورت برجستگی های برجسته کوچک ، ضایعات صاف یا برآمدگی های کوچک از پوست ظاهر شوند. این زگیل ها معمولاً گروهی هستند و می توانند ظرف چند روز یا چند هفته پس از عفونت خود را نشان دهند.
- در زنان ، زگیل تناسلی بیشتر در ناحیه فرج و لگن مشاهده می شود ، اما ممکن است در اطراف مقعد ، واژن یا دهانه رحم نیز ایجاد شود.
- سویه های HPV کم خطر نیز ممکن است منجر به ضایعاتی در اطراف دهانه رحم شوند ، اما به طور کلی منجر به تکامل سلول های سرطانی نمی شود.
مرحله 2. با تشخیص HPV پرخطر آشنا شوید
HPV پرخطر به ندرت علائم مرتبطی دارد مگر اینکه به مرحله پیشرفته سرطان برسد. به همین دلیل مهم است که یک معاینه سالانه لگن از OB-GYN خود بگیرید ، زیرا ممکن است بتواند مشکلات را قبل از پیشرفت به سطح سرطانی یا پیش سرطانی تشخیص دهد. علائم HPV در مراحل پیشرفته که ممکن است باعث سرطان دهانه رحم شوند عبارتند از:
- خونریزی نامنظم یا لکه بینی بین پریودها یا بعد از رابطه جنسی.
- چرخه قاعدگی نامنظم.
- خستگی.
- کاهش وزن یا کاهش اشتها.
- درد پشت ، ساق پا یا لگن.
- تک پا متورم.
- ناراحتی واژن.
- ترشحات بو از واژن.
مرحله 3. غربالگری سایر سرطان ها
HPV پرخطر اغلب باعث سرطان دهانه رحم می شود ، اما همچنین با سرطان فرج ، مقعد و گلو ارتباط دارد. در صورت انجام معاینات پزشکی منظم ، این سرطان ها زود تشخیص داده می شوند ، به همین دلیل انجام غربالگری منظم بسیار مهم است.
- در نواحی در معرض دید ، مانند فرج یا اطراف مقعد ، یک کف دست صاف را روی منطقه بکشید تا توده هایی که ممکن است نشان دهنده زگیل تناسلی باشد را بررسی کنید.
- اگر فکر می کنید در هر زمان در معرض HPV قرار گرفته اید ، هم به پزشک OB-GYN و هم به پزشک عمومی خود هشدار دهید و از آنها بخواهید که شما را در مورد سرطان های احتمالی مرتبط با HPV بررسی کنند.
روش 2 از 4: تشخیص HPV
مرحله 1. برای تعیین نوع HPV مورد آزمایش قرار بگیرید
بیش از 100 ویروس مختلف وجود دارد که نوعی HPV محسوب می شوند. از آن 100+ سویه ، حدود 40 مورد از آنها از طریق جنسی منتقل می شود ، در حالی که حدود 60 مورد از آنها باعث ایجاد زگیل در نواحی مانند دست و پا می شود.
- HPV غیر جنسی معمولاً از طریق تماس پوست به بدن وارد بدن شما می شود ، از طریق بریدگی یا سایش روی پوست وارد می شود و به صورت زگیل در ناحیه عفونت ظاهر می شود.
- HPV منتقله از راه جنسی از طریق تماس مستقیم دستگاه تناسلی یا از طریق تماس پوست با ناحیه تناسلی وارد بدن می شود. عفونت های HPV در اطراف دهان یا در دستگاه تنفسی فوقانی نیز ممکن است از طریق رابطه دهانی رخ دهد. اینها ممکن است به صورت زگیل ظاهر شوند یا هیچ علامتی نداشته باشند. فقط با آزمایش پزشک می توانید HPV منتقله از راه جنسی را به درستی تشخیص دهید.
مرحله 2. در نظر بگیرید که آیا HPV مقاربتی دارید
گونه های HPV منتقله از راه جنسی به طور کلی به دو دسته کلی تقسیم می شوند: HPV پرخطر و کم خطر.
- حدود 40 نوع HPV از طریق تماس مستقیم با غشای مخاطی مانند موارد اطراف ناحیه تناسلی منتقل می شود. این انواع به احتمال زیاد از طریق تماس جنسی منتقل می شوند.
- ویروس های HPV پرخطر ویروسی هستند که از طریق جنسی منتقل می شوند و در معرض خطر بیشتری برای تبدیل شدن به یک خطر جدی برای سلامتی مانند سرطان هستند. سویه های HPV پرخطر شامل HPV 16 ، 18 ، 31 ، 33 ، 45 ، 52 ، 58 و چند سویه دیگر است. سویه های مسئول بیشترین پیشرفت سرطان دهانه رحم 16 و 18 هستند که بیشتر مورد بررسی قرار می گیرند زیرا حدود 70 درصد از سرطان های دهانه رحم را ایجاد می کنند. آزمایشات پزشکی لازم است تا مشخص شود آیا HPV پرخطر دارید یا خیر.
- سویه های HPV کم خطر شامل HPV 6 ، 11 ، 40 ، 42 ، 43 ، 44 ، 53 ، 54 ، 61 ، 72 ، 73 و 81. HPV 6 و 11 شایع ترین انواع HPV کم خطر هستند و سویه های HPV بیشتر با زگیل تناسلی مرتبط هستند. به ندرت گونه های کم خطر منجر به سرطان می شوند ، بنابراین آنها بخشی از غربالگری معمول نیستند.
مرحله 3. خطرات خود را ارزیابی کنید
عوامل خاصی می توانند شانس ابتلا به HPV را در زنان افزایش دهند. کسانی که شریک جنسی متعددی داشته اند ، سیستم ایمنی ضعیفی از HIV ، اختلالات ایمنی یا درمان سرطان داشته اند و کسانی که رابطه جنسی محافظت نشده دارند ، همگی در معرض خطر بیشتری برای HPV منتقله از راه جنسی هستند.
همسویی با یک عامل خطر به این معنی نیست که یک زن HPV دارد یا ندارد. این به سادگی نشان می دهد که او بیشتر در معرض خطر است
روش 3 از 4: به دنبال مشاوره پزشکی باشید
مرحله 1. یک آزمایش پاپ انجام دهید
تست پاپ تست اصلی ترین روش پزشک برای بررسی سرطان دهانه رحم یا تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم است. اگر آزمایش پاپ نامنظم برمی گردد ، پزشک ممکن است آزمایش DNA HPV را انجام دهد تا ببیند آیا آزمایش پاپ برای HPV مثبت است یا خیر. با این حال ، برخی از پزشکان هر دو آزمایش را با هم انجام می دهند.
آزمایش پاپ آزمایش هر سه سال یکبار برای زنان زیر 65 سال توصیه می شود که پاپ قبلی آنها عادی شده است. در صورت دریافت نتیجه نامنظم پاپ ، پزشک به شما یک برنامه آزمایش خوب توصیه می کند
مرحله 2. به همراه تست پاپ تست HPV را درخواست کنید
آزمایش HPV ممکن است به عنوان بخشی از یک آزمایش معمول برای زنان داده نشود ، اما بسیاری از پزشکان هر دو آزمایش را با هم انجام می دهند. اگر فکر می کنید دلیلی برای نگرانی دارید می توانید به همراه تست پاپ تست HPV را درخواست کنید. نمونه های آزمایش HPV همانند نمونه های آزمایش پاپ با سواب دهانه رحم جمع آوری می شود.
- آزمایشات HPV به طور کلی فقط برای زنان 30 ساله یا بیشتر توصیه می شود ، بنابراین پزشک ممکن است آزمایش را برای بیماران جوانتر توصیه نکند.
- HPV در زنان جوان شایع است و بیشتر گونه ها قبل از بروز هرگونه علامت یا عارضه ای توسط سیستم ایمنی سالم پاک می شوند. بعداً ، پزشک ممکن است روش غربالگری دیگری مانند آزمایش پاپ را برای اطمینان از نیاز به نگرانی یا آزمایش بیشتر توصیه کند.
- در این مرحله ، آزمایش HPV فقط برای زنان به طور مثر توسعه یافته است. بنابراین ، یک زن نمی تواند از یک شریک مرد بخواهد که برای تشخیص HPV غربالگری شود تا خطر آنها ارزیابی شود.
مرحله 3. هر گونه زگیل را غربال کنید
در صورت مشاهده هرگونه زگیل ، ضایعه یا برآمدگی در ناحیه تناسلی خود ، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. قرار ملاقات بگذارید تا پزشک در اسرع وقت به بررسی هرگونه زگیل یا علائم مشکوک بپردازد.
- زگیل تناسلی اغلب خود به خود از بین می رود و بسته به علائم خاص شما ، پزشک ممکن است نظارت دقیق و بدون درمان بیشتر را توصیه کند.
- اگر پزشک شما درمان را توصیه می کند ، ممکن است درمان موضعی یا انجماد زگیل را انتخاب کند. از پزشک خود بپرسید آیا درمان شما می تواند در خانه اعمال شود یا باید توسط پزشک متخصص انجام شود.
- اگر تحت درمان زگیل تناسلی قرار می گیرید ، از پزشک خود بپرسید: "برای جلوگیری از عفونت در این ناحیه و به حداقل رساندن خطر زگیل های آینده چه باید بکنم؟"
مرحله 4. در معاینه سالانه خود با پزشک خود مشورت کنید
حتماً در مورد هر گونه نگرانی در مورد HPV با پزشک خود مشورت کنید. بخشی از معاینه زن خوب ، بررسی فرج ، واژن و ناحیه مقعد است. اگر نگران هستید که در معرض خطر عفونت HPV هستید ، پزشک خود را مطلع کنید تا این مناطق نیز مورد بررسی قرار گیرد.
روش 4 از 4: جلوگیری از عفونت HPV
مرحله 1. از کاندوم استفاده کنید
در صورت استفاده صحیح ، کاندوم 97٪ در برابر اکثر عفونت های مقاربتی م effectiveثر است. در هر زمان مقاربت واژینال یا مقعدی از کاندوم استفاده کنید و هنگام رابطه جنسی دهانی از محافظتی مانند سد دندان استفاده کنید. برای قرار دادن مناسب کاندوم:
- بسته بندی را از نظر وجود هرگونه بریدگی ، سوراخ یا سوراخ ، بررسی کنید و به دنبال تاریخ انقضا باشید. از کاندوم منقضی شده یا کاندومی که به نظر می رسد آسیب دیده استفاده نکنید.
- بسته بندی را با دقت باز کنید تا مطمئن شوید لاتکس کاندوم پاره نشده است.
- کاندوم را بردارید و نوک آن را قبل از پایین آمدن از قسمت آلت تناسلی خرج کنید.
- در حالی که هنوز نوک کاندوم را با یک دست فشار می دهید ، کاندوم را با سر آلت تناسلی به سمت بالا بکشید و با دست دیگر خود کاندوم را از قسمت پایین آلت تناسلی به سمت پایه آن بچرخانید.
- کاندوم استفاده شده را با بستن قسمت باز و قرار دادن آن در سطل زباله دور بیندازید.
مرحله 2. واکسینه شوید
واکسن هایی که از برخی از گونه های پرخطر HPV محافظت می کنند ، اکنون به آسانی در دسترس زنان و پسران است. توصیه می شود که دختران واکسن را بین سنین 11 تا 12 سال دریافت کنند ، اما ممکن است در هر نقطه ای بین 9 تا 26 سالگی تزریق شود. پسران می توانند این واکسن را در سن 11 یا 12 سالگی یا تا 21 سالگی دریافت کنند.
- واکسن به طور ایده آل قبل از اینکه یک دختر یا زن از نظر جنسی فعال شوند ، تجویز می شود ، اما همچنان می تواند برای زنان جوان فعال جنسی مفید باشد.
- واکسن های HPV عموماً به صورت سه دوره تزریق در طول شش ماه تزریق می شوند.
مرحله 3. درباره سابقه جنسی بحث کنید
هر زمان که با یک شریک جدید رابطه جنسی برقرار می کنید ، در مورد سابقه جنسی خود با شریک زندگی خود یک بحث آزاد و صادقانه داشته باشید. درباره نوع آزمایش و غربالگری که اخیراً انجام داده اید و از زمان آخرین آزمایش یا معاینه خود ، چند رابطه جنسی داشته اید ، صحبت کنید.
- قبل از شروع رابطه جنسی با شریک جدید ، وقت بگذارید و درباره سابقه جنسی خود بحث کنید.
- از پرسیدن سوالات خاصی مانند "آیا متوجه علائم مربوط به HPV مانند زگیل شده اید؟" و "چند شریک جنسی داشته اید؟"
- به تصمیم شخصی مبنی بر عدم ارائه اطلاعات با شما در صورت عدم تمایل احترام بگذارید ، اما این را نیز درک کنید که شما هیچ گونه تعهدی برای برقراری رابطه جنسی با هیچ فردی ندارید و اگر نتوانید اطلاعات مورد نیاز خود را بدست آورید ، ممکن است ترجیح دهید. رضایت راحت
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اکثر مردان و زنان فعال از نظر جنسی در برخی از مراحل زندگی خود به عفونت HPV مبتلا می شوند ، اما اکثر عفونت ها قبل از بروز علائم یا عوارض برطرف می شوند.
- حدود 1 درصد از بزرگسالان فعال جنسی در ایالات متحده در هر زمان دارای زگیل تناسلی هستند.
- مطمئن ترین راه برای جلوگیری از HPV تمرین پرهیز است. پرهیز یک انتخاب معتبر برای هر کسی است که تصمیم می گیرد که آیا می خواهد از نظر جنسی فعال شود یا خیر ، مانند انتخاب فعالیت جنسی.
هشدارها
- HPV می تواند مناطقی را که توسط کاندوم محافظت نمی شوند ، آلوده کند.
- برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV مانند مردان همجنسگرا و دوجنس گرا و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف (از جمله افراد مبتلا به HIV/AIDS) هستند.
