کلامیدیا یک عفونت خطرناک و در عین حال شایع و قابل درمان از راه جنسی (STI) است که می تواند باعث درد مزمن لگن و ناباروری شود. متأسفانه ، 75 درصد از زنان آلوده به کلامیدیا تا زمانی که عوارضی رخ نداده باشد ، علائمی از خود نشان نمی دهند. بنابراین ، برای دریافت درمان به موقع ، ضروری است که زنان علائم کلامیدیا را در هنگام بروز آنها بشناسند و تشخیص دهند تا بتوانند به سرعت درمان شوند.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص علائم کلامیدیا در ناحیه تناسلی
مرحله 1. به ترشحات واژن توجه کنید
اگر ترشحات غیرطبیعی از واژن را تجربه می کنید ، این ممکن است نشانه عفونت کلامیدیا یا STI دیگری باشد.
- علائم غیر طبیعی بودن ترشحات واژن ممکن است شامل بوی متفاوت یا ناخوشایند ، رنگ تیره تر یا بافتی باشد که قبلاً تجربه نکرده اید.
- اگر مشکوک هستید که ترشحات طبیعی شما غیر طبیعی است ، برای آزمایش و درمان با پزشک ، متخصص زنان یا سایر متخصصان بهداشت مشورت کنید.
- ترشحات خونین بین دوره ها نیز می تواند نشانه کلامیدیا باشد.
مرحله 2. به درد توجه کنید
درد هنگام ادرار کردن و/یا درد هنگام مقاربت می تواند نشانه عفونت کلامیدیا باشد.
- اگر در طول رابطه جنسی دچار درد یا ناراحتی شدید شدید ، تا زمانی که تحت معاینه پزشک متخصص قرار نگیرید ، از رابطه جنسی خودداری کنید. عفونت های کلامیدیا می تواند باعث درد در حین مقاربت جنسی برای برخی از زنان شود.
- درد سوزش در هنگام ادرار کردن معمولاً نشان دهنده نوعی عفونت است ، از عفونت قارچی گرفته تا STI. بلافاصله به دنبال درمان باشید.
مرحله 3. خونریزی بعد از مقاربت را بررسی کنید
برخی از زنان پس از مقاربت واژن دچار خونریزی جزئی می شوند و این علامت گاهی با کلامیدیا زن همراه است.
مرحله 4. در مورد درد راست روده ، خونریزی یا ترشحات به پزشک خود اطلاع دهید
خونریزی ، درد و/یا ترشح از راست روده علائم کلامیدیا است. اگر کلامیدیا واژینال دارید ، عفونت ممکن است به مقعد سرایت کند. اگر رابطه جنسی مقعدی دارید ، عفونت می تواند در راست روده ایجاد شود.
روش 2 از 3: شناخت سایر علائم بدنی کلامیدیا
مرحله 1. مراقب دردهای خفیف و به آرامی در حال پیشرفت در ناحیه کمر ، شکم و لگن باشید
زنان همچنین ممکن است کمردرد مشابه حساسیت به کلیه را تجربه کنند. این دردها ممکن است نشان دهنده گسترش عفونت کلامیدیا از دهانه رحم به لوله های فالوپ باشد.
با پیشرفت کلامیدیا ، پایین شکم شما ممکن است نسبت به فشار ملایم حساس باشد
مرحله 2. برای گلو درد کمک بگیرید
اگر گلو درد دارید و به تازگی رابطه جنسی دهانی داشته اید ، ممکن است به این طریق از طرف شریک خود به کلامیدیا مبتلا شوید ، حتی اگر بدون علائم باشد.
انتقال کلامیدیا از آلت تناسلی به دهان یکی از راه های انتقال این عفونت است
مرحله 3. تهوع و تب را کنترل کنید
زنان مبتلا به کلامیدیا اغلب دچار تب و حالت تهوع می شوند ، به ویژه اگر عفونت قبلاً به لوله های فالوپ سرایت کرده باشد.
هر چیزی که بالاتر از 37.3 درجه سانتیگراد یا 99F باشد تب محسوب می شود
روش 3 از 3: درک کلامیدیا
مرحله 1. خطرات خود را برای کلامیدیا بدانید
اگر رابطه جنسی دهانی ، واژینال یا مقعدی دارید و شریک متعدد و/یا رابطه جنسی محافظت نشده دارید ، در معرض ابتلا به کلامیدیا هستید. کلامیدیا زمانی منتقل می شود که باکتری "Chlamydia trachomatis" با غشای مخاطی شما تماس پیدا کند. هر فردی که از نظر جنسی فعال است باید سالانه آزمایش های مقاربتی مقعدی ، از جمله آزمایش کلامیدیا را انجام دهد. همچنین باید بعد از هر شریک جنسی جدید آزمایش شوید.
- در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده ، شما در معرض خطر بیشتری برای کلامیدیا هستید ، زیرا ممکن است شریک جنسی شما مبتلا به کلامیدیا یا بیماری مقاربتی دیگر باشد. با استفاده از کاندوم لاتکس و سد دندان می توان از این عفونت ها جلوگیری کرد.
- در صورت تشخیص سایر بیماریهای مقاربتی ، شما در معرض خطر بیشتری هستید.
- جوانان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کلامیدیا هستند.
- از آنجا که مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند بیشتر در معرض ابتلا به کلامیدیا هستند ، حتماً با شریک مرد خود صحبت کنید و مطمئن شوید که شریک زندگی شما با غیر از شما رابطه جنسی ندارد.
- انتقال دهان به واژن و دهان به مقعد مشخص نیست. انتقال دهان به آلت تناسلی و تناسلی به دهان قطعاً امکان پذیر است ، هرچند احتمال انتقال از طریق رابطه دهانی کمتر از رابطه جنسی مقعدی یا واژینال است.
مرحله 2. قبل از بروز علائم آزمایش دهید
کلامیدیا در 75 درصد از زنان آلوده علائم ایجاد نمی کند. کلامیدیا ممکن است به بدن شما آسیب برساند حتی اگر هیچ علائمی را تجربه نکرده باشید. عفونت های درمان نشده باعث بیماری التهابی لگن می شوند که در نهایت می تواند منجر به ایجاد زخم و ناباروری شود.
- هنگامی که علائم ظاهر می شوند ، معمولاً 1-3 هفته پس از عفونت ظاهر می شوند.
- اگر شریک زندگی شما فاش کرد که مبتلا به کلامیدیا است ، بلافاصله آزمایش شوید.
مرحله 3. یکی از دو نوع آزمایش را انجام دهید
یک سواب از ناحیه تناسلی آلوده می توان برداشت و تجزیه و تحلیل کرد. برای زنان ، این به معنی سواب از دهانه رحم ، واژن یا راست روده است و در مورد شریک مرد شما ، یک سواب به نوک مجرای ادرار یا راست روده وارد می شود. نمونه ادرار نیز ممکن است گرفته شود.
از پزشک خود بپرسید یا به کلینیک بهداشت محلی ، برنامه ریزی والدین یا سازمان دیگری که آزمایش STI را ارائه می دهد ، مراجعه کنید. در بسیاری از موارد آزمایش رایگان است
مرحله 4. بلافاصله تحت درمان قرار بگیرید
در صورت تشخیص کلامیدیا ، درمان از طریق آنتی بیوتیک های خوراکی ، به ویژه آزیترومایسین و داکسی سایکلین ، به شما پیشنهاد می شود. اگر دوره کامل آنتی بیوتیک ها را طبق دستور مصرف کنید ، عفونت باید طی یک یا دو هفته از بین برود. برای کلامیدیا پیشرفته تر ، ممکن است به آنتی بیوتیک IV نیاز داشته باشید.
- اگر مبتلا به کلامیدیا هستید ، شریک زندگی شما نیز باید تحت آزمایش و تحت درمان قرار گیرد تا بتوانید از آلوده شدن مجدد یکدیگر جلوگیری کنید. تمام رابطه جنسی باید تا پایان درمان به حالت تعلیق درآید.
- بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا نیز مبتلا به سوزاک هستند ، بنابراین پزشک ممکن است شما را برای این عفونت نیز تحت درمان قرار دهد. هزینه درمان سوزاک ارزان تر از انجام آزمایشات آزمایشگاهی برای آن است ، بنابراین ممکن است بدون آزمایش تحت این درمان قرار بگیرید.
نکات
- از آنجا که تنها حدود 30 درصد از زنان علائم جسمی کلامیدیا را تجربه می کنند ، در صورت فعالیت جنسی ، آزمایش این عفونت ضروری است. عفونت کلامیدیا تشخیص داده نشده می تواند عوارض باروری تهدید کننده زندگی را در زنان ایجاد کند که با استفاده از آنتی بیوتیک ها و استفاده از داروهای ضد بارداری می توان به راحتی از آنها جلوگیری کرد.
- اگر در رابطه طولانی مدت تک همسری هستید سریع نتیجه گیری نکنید. کلامیدیا اغلب هیچ علامتی ندارد و ثابت شده است که ماهها و حتی سالها بدون تشخیص شناخته شده است. تنها راهی که می توان با اطمینان از آن مطلع شد ، آزمایش است. همچنین ، مثبت کاذب ، در حالی که نادر است ، امری کاملاً واقعی است.
