تشخیص سرطان همیشه ترسناک است ، اما بدیهی است که پی بردن به اینکه فرزند شما مبتلا به سرطان است بدترین ترس شما محقق می شود. شما احتمالاً در حال حاضر طیف گسترده ای از احساسات را تجربه می کنید ، و این مشکلی ندارد. برای رسیدگی به تشخیص به همان اندازه زمان نیاز داشته باشید و نگران احساسی که "باید" یا "نباید" باشید باشید. همانطور که به فرزند خود از طریق درمان کمک می کنید ، با خود مهربان باشید.
مراحل
قسمت 1 از 4: برخورد با احساسات خود
مرحله 1. به خودتان زمان دهید تا تشخیص فرزندتان را پردازش کند
شما به احتمال زیاد در حال حاضر احساسات زیادی دارید ، و این کاملاً طبیعی است. هیچ "راهی درست" برای احساس پس از تشخیص سرطان وجود ندارد ، به ویژه هنگامی که برای کودک شما است. برای پردازش اخبار به همان اندازه که نیاز دارید وقت بگذارید و به خودتان اجازه دهید هر احساسی را که پیش می آید احساس کنید.
شما احتمالاً طیف وسیعی از احساسات را تجربه خواهید کرد ، و گاهی اوقات حتی ممکن است احساس بی حسی کنید. هر چیزی که احساس می کنید اشکالی ندارد
مرحله 2. به خودتان اجازه دهید که برای زندگی پیش از سرطان خود غمگین شوید
تیم پزشکی فرزند شما تمام تلاش خود را می کند تا به فرزند شما در غلبه بر سرطان کمک کند ، اما شما به احتمال زیاد هنوز احساس از دست دادن دارید. شما ممکن است عادت عادی خود را از دست بدهید و زندگی خوشی را بدون اطلاع از مسائل مربوط به سلامتی فرزند خود انجام دهید. این خوب نیست که چنین احساسی داشته باشید ، بنابراین به خود زمان دهید تا از دست دادن این غم غصه بخورید.
غم معمولاً 5 مرحله دارد: انکار ، عصبانیت ، چانه زنی ، افسردگی و پذیرش. وقتی با تشخیص فرزند خود برخورد می کنید ، دوچرخه سواری در داخل و خارج از این 5 اشکال ندارد
مرحله 3. مراقبت از خود را با تغذیه خوب ، خوابیدن و پیروی از یک روال تمرین کنید
در حال حاضر شما احتمالاً روی مراقبت از فرزند خود و گذراندن وقت با او تمرکز کرده اید. اگر در بهترین حالت باشید می توانید از فرزند خود حمایت کنید. مطمئن شوید که استراحت مناسب و وعده های غذایی سالم دارید. علاوه بر این ، یک روال روزانه را دنبال کنید تا مطمئن شوید که دوش می گیرید ، از دندان های خود مراقبت می کنید و فضای زندگی خود را تمیز نگه می دارید.
لازم نیست همه کارها را خودتان انجام دهید. مشکلی نیست که در مواردی مانند نظافت کمک بخواهید. علاوه بر این ، ممکن است از غذاهای سالم از پیش تهیه شده استفاده کنید
مرحله 4. احساسات خود را با فعالیتهای روزانه برای کاهش استرس مدیریت کنید
شما در حال حاضر دوران سختی را پشت سر می گذارید ، بنابراین طبیعی است که استرس ، ناراحتی ، ناامیدی ، ناراحتی ، عصبانیت و سایر احساسات قوی را احساس کنید. اگر آنها را رها نکنید ، این احساسات می توانند در درون شما ایجاد شوند ، بنابراین سعی کنید هر روز کاری انجام دهید که به شما کمک می کند بخار خود را بسوزانید. در اینجا چند ایده عالی وجود دارد:
- قدم زدن.
- در یک مجله بنویسید.
- یوگا کار کن.
- به یک دوست تخلیه کنید
- از یک فنجان چای و یک کتاب لذت ببرید.
- با کودک خود چنگ بزنید.
- یک دوش آب گرم بگیر.
- کیک بوکسینگ را امتحان کنید.
- مدیتیشن یا دعا کنید.
مرحله 5. یک سیستم پشتیبانی برای خود بسازید
احاطه شدن با افرادی که به شما اهمیت می دهند می تواند بسیار امیدوار کننده باشد. با دوستان و خانواده خود تماس بگیرید که در صورت ناراحتی به شما گوش می دهند یا در صورت نیاز به کمک ، داوطلب می شوند. اگر به چیزی نیاز دارید از صحبت کردن نترسید زیرا عزیزان شما می خواهند در کنار شما باشند.
- ممکن است از دوستان خود بپرسید: "آیا وقتی ناراحت می شوم مشکلی ندارم؟" همچنین می توانید از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده چنین چیزی بپرسید: "با همه چیز که در حال حاضر اتفاق می افتد ، ما با کارهای خانه و خواربار فروشی دست و پنجه نرم می کنیم. می توانید کمک کنید؟"
- به گروه حمایت از والدین کودکان مبتلا به سرطان بپیوندید. از پزشک خود بخواهید گروه پشتیبانی را توصیه کند تا بتوانید روند را به راحتی مدیریت کنید.
- اگر مذهبی یا روحانی هستید ، با یک مربی در خانه عبادت خود صحبت کنید.
قسمت 2 از 4: یادگیری در مورد تشخیص
مرحله 1. برای معالجه سرطان فرزند خود ، پزشک مورد اعتماد خود را انتخاب کنید
ابتدا از دکتری که سرطان فرزند شما را تشخیص داده است بخواهید که 2 تا 3 پزشک در منطقه شما که متخصص انکولوژیست هستند ، توصیه کند. سپس ، با پزشکان ملاقات کنید تا ببینید آیا آنها برای شما و فرزند شما مناسب هستند یا خیر. از پزشکان در مورد تحصیلات ، تجربه حرفه ای و صلاحیت آنها سوال کنید. همچنین ایده خوبی است که در مورد هر پزشک تحقیق کنید تا مطمئن شوید که آنها نظرات خوبی از بیماران گذشته دارند و در زمینه خود قابل توجه هستند.
- اطمینان حاصل کنید که پزشک انتخابی شما در درمان نوع سرطانی که فرزند شما دارد تجربه داشته باشد. ممکن است بپرسید: "چند بیمار مبتلا به سرطان خون در دوران کودکی را درمان کرده اید؟"
- ممکن است از پزشک خود بخواهید در سفر به بیمارستان که در آن کودک شما را معالجه می کند به شما کمک کند.
مرحله 2. با پزشک کودک خود صحبت کنید تا به شما در تشخیص تشخیص کمک کند
شما ممکن است بعد از شنیدن کلمه "سرطان" دیگر گوش ندهید و این کاملاً عادی است. ممکن است طول بکشد تا شما به طور کامل آنچه را که پزشک فرزند شما می گوید جذب کنید. با او مشورت کنید تا از تشخیص کامل فرزندتان ، گزینه های درمانی او و اینکه چه کمکی می توانید بکنید مطلع شوید.
- ممکن است بگویید: "می دانم که این را در آخرین قرار ملاقات ما توضیح دادید ، اما آیا می توانیم دوباره به جزئیات بپردازیم؟"
- همچنین می توانید از پزشک فرزند خود بخواهید تا بهترین منابع را برای درک نوع سرطان فرزندتان به شما نشان دهد.
- آنچه را که می آموزید با اعضای خانواده در میان بگذارید تا آنها بتوانند به شما کمک کنند.
مرحله 3. اگر چیزی را متوجه نشده اید ، س Askالات خود را مطرح کنید
احتمالاً چیزهای زیادی وجود دارد که نمی فهمید ، و این اشکالی ندارد. تیم پزشکی فرزند شما برای ارائه پاسخ ها وجود دارد. اگر در مورد چیزی گیج شده اید صحبت کنید. علاوه بر این ، س questionsالاتی را که بین ملاقات ها فکر می کنید بنویسید تا به یاد داشته باشید که آنها را بپرسید.
به عنوان مثال ، ممکن است در مورد گزینه درمانی خاصی س questionsال داشته باشید
مرحله 4. یک دفترچه یادداشت برای قرارهای پزشک ببرید تا بتوانید یادداشت ها را ضبط کنید
ملاقات پزشکان می تواند واقعاً طاقت فرسا باشد ، به ویژه اینکه نگران فرزند خود هستید. پیگیری تمام آنچه آنها به شما می گویند واقعاً سخت است ، اما نوشتن آن می تواند کمک کننده باشد. سعی کنید در مورد تشخیص ، توصیه های پزشک و اقدامات بعدی که باید انجام دهید ، یادداشت کنید.
- همچنین می توانید در تلفن یا رایانه لوحی خود یادداشت برداری کنید.
- اگر می توانید ، از یک دوست یا بستگان بخواهید تا با شما در ملاقات های پزشک همراه شوند تا بتوانند یادداشت برداری کنند.
مرحله 5. بر آنچه می توانید برای کمک به فرزند خود انجام دهید تمرکز کنید
به عنوان والدین ، احتمالاً می خواهید همه چیز را برای فرزند خود بهتر کنید. با این حال ، بسیاری از موارد وجود دارد که نمی توانید در حال حاضر کنترل کنید. به جای نگرانی از آنچه نمی توانید تغییر دهید ، از پزشک کودک خود بپرسید که برای حمایت از بهبود او چه کاری می توانید انجام دهید. سپس ، تمام تلاش خود را بکنید تا در کنار فرزند خود باشید.
به عنوان مثال ، پزشک ممکن است راه هایی را برای کمک به فرزند شما در برآوردن نیازهای تغذیه ای خود یا راه هایی برای سرگرم کردن کودک در طول درمان توصیه کند
مرحله 6. با تیم پزشکی فرزند خود و کارهایی که او انجام می دهد آشنا شوید
احتمالاً شما در حال حاضر بسیار نگران هستید و حتی ممکن است احساس درماندگی کنید. ایجاد روابط با پزشکان و پرستاران فرزند شما ممکن است به شما در کنترل بیشتر کمک کند. نام آنها ، تخصص آنها و نحوه کمک به آنها را بیاموزید.
می توانید بگویید: "سلام ، اسم من تیلور است. من از کاری که برای فرزندم انجام می دهید قدردانی می کنم. تخصص شما چیست؟"
قسمت 3 از 4: مدیریت کار و زندگی خانوادگی
مرحله 1. در مورد مرخصی یا گزینه های کار انعطاف پذیر خود با کارفرمای خود صحبت کنید
در حال حاضر ، احتمالاً کار آخرین چیزی است که به ذهن شما می رسد ، اما بهتر است زودتر از دیر با کار خود هماهنگی کنید. با سرپرست یا نماینده منابع انسانی خود تماس بگیرید تا بدانید چگونه می توانند نیازهای شما را برآورده کنند. احتمالاً برای ملاقات پزشکان و مراقبت از فرزند خود به مرخصی نیاز خواهید داشت. علاوه بر این ، ممکن است گاهی اوقات به یک استراحت روانی نیاز داشته باشید.
- ممکن است بگویید: "من تازه فهمیدم که فرزندم سرطان دارد. من واقعاً برای کارم در اینجا ارزش قائل هستم ، بنابراین امیدوار بودم بتوانم به برنامه ای منعطف تر بروم تا بتوانم از فرزندم مراقبت کنم."
- ممکن است بتوانید از مرخصی با حقوق یا مرخصی استعلاجی استفاده کنید. علاوه بر این ، می توانید مرخصی طولانی مدت بگیرید. در ایالات متحده ، قانون مرخصی خانوادگی و پزشکی به شما امکان می دهد تا 12 هفته از استراحت بدون حقوق با محافظت از شغل استفاده کنید.
مرحله 2. در صورت رفتن به مدرسه ، معلمان و مدیران فرزند خود را مطلع کنید
معلمان و کارکنان پشتیبانی فرزند شما باید از تشخیص سرطان مطلع باشند تا بتوانند از فرزند شما حمایت کنند. ممکن است فرزند شما غیبت بیشتری داشته باشد ، بنابراین شما می خواهید که معلمان آنها آماده ارسال تکالیف خانه و کمک بیشتر باشند. در مورد نیازهای فعلی فرزند خود با کارکنان صحبت کنید و از آنها بخواهید به شما کمک کنند.
- ممکن است بگویید: "ما تازه فهمیدیم که الکس سرطان دارد. این زمان سختی برای خانواده ما و الکس است و ما امیدواریم که بتوانید به ما در ادامه تحصیل کمک کنید."
- علاوه بر این ، به معلمان فرزند خود بگویید که مراقب عوارض جانبی درمان مانند خستگی شدید یا حالت تهوع باشند. از آنها بخواهید که پرستار را بگیرند و در صورت نیاز فرزندتان به شما اطلاع دهند.
- با معلم فرزند خود هماهنگ کنید که چگونه کار را برای فرزند شما ارسال می کند. می توانید از معلمان بخواهید بیشتر کارها را با ایمیل یا بارگذاری آن در Google Drive که با آنها به اشتراک گذاشته اید ارسال کنند. ممکن است یک برنامه وانت برای اقلام فیزیکی مانند کتاب یا کتابهای کار ترتیب دهید.
مرحله 3. یک روال جدید برای خانواده خود ایجاد کنید زیرا ساختار آرامش بخش است
داشتن یک روال خانوادگی باعث ایجاد حس عادی می شود ، بنابراین برای همه اعضای خانواده خوب است. در صورت امکان عادات عادی خود را رعایت کنید. با این حال ، به احتمال زیاد برخی چیزها باید تغییر کنند. روشی را پیدا کنید که برای خانواده شما و نیازهای مراقبت های بهداشتی فرزند شما مفید باشد.
- به عنوان مثال ، ممکن است برای روزهایی که فرزند شما قرارهای پزشکی دارد ، یک روال جدید ایجاد کنید. به طور مشابه ، ممکن است روال عادی برای دادن دارو به فرزند خود در هر روز ایجاد کنید.
- مواردی که ممکن است ثابت بماند می تواند شامل زمان شام ، برنامه مدرسه یا فعالیتهای بعد از مدرسه برای سایر بچه های شما باشد.
مرحله 4. از خانواده و دوستان بخواهید تا به شما در انجام وظایف خود کمک کنند
شما در حال حاضر چیزهای زیادی در بشقاب خود دارید و اگر نتوانید به همه چیز برسید اشکالی ندارد. ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که شما وقت یا انرژی لازم برای نظافت ، آشپزی ، خواربارفروشی یا انجام کارهای خانه را ندارید. مشکلی نیست که در مواقع نیاز از مردم کمک بخواهید. با دوستان یا اقوام نزدیک خود تماس بگیرید یا پیام دهید تا ببینید آیا آنها به شما کمک می کنند یا خیر.
- شما می توانید چیزی شبیه به این را بگویید: "من تمام هفته با الکس در بیمارستان بودم ، و ما هیچ لباسشویی نکرده ایم. آیا راهی وجود دارد که بتوانید امشب چند بار برای من کار کنید؟"
- در زمانهای واقعا دشوار ، ممکن است برنامه ای را تنظیم کنید تا افراد بتوانند برای کمک به شما ثبت نام کنند. به عنوان مثال ، یک سند کاربرگ Google ایجاد کنید با دسته بندی هایی مانند "آوردن شام" ، "شستن لباس ها" ، "خرید مواد غذایی" و "انتخاب بچه ها از فعالیت ها". آن را با افرادی در زندگی خود که مایل به کمک هستند به اشتراک بگذارید تا بتوانند از قبل برای کارهای خانه ثبت نام کنند.
مرحله 5. فعالیتهای خانوادگی را طوری برنامه ریزی کنید که همچنان از یکدیگر لذت ببرید
ممکن است احساس کنید لذت بردن از هر چیزی در حال حاضر اشتباه است ، اما انجام کارهایی که باعث شادی شما می شود برای شما و خانواده خوب است. گذراندن وقت با هم ممکن است همه شما را به هم نزدیک کند ، که می تواند به شما در گذر از این دوران سخت کمک کند. حداقل هفته ای یکبار زمانی را برای فعالیتی که همه از آن لذت می برید اختصاص دهید. سعی کنید در این مدت روی یکدیگر تمرکز کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است یک شب فیلم خانوادگی داشته باشید یا بتوانید با هم بازی کنید. اگر کودک شما انرژی کافی برای بیرون رفتن دارد ، ممکن است یک دور مینی گلف بازی کنید یا به کارگاه ساختن یک خرس بروید.
- همچنین می توانید خانواده بزرگ را به یک شام بزرگ یا یک شب بازی خانوادگی دعوت کنید.
قسمت 4 از 4: صحبت با فرزند خود
مرحله 1. در مورد تشخیص سرطان با فرزند خود صادق باشید
شما می خواهید از فرزند خود محافظت کنید ، بنابراین قابل درک است که می خواهید پنهان کنید که تشخیص سرطان چقدر ترسناک است. با این حال ، بچه ها باهوش هستند و احتمالاً فرزند شما متوجه شده است که چیزی اشتباه است. اگر حقیقت را به آنها نگویید ، ممکن است سعی کنند خودشان شکاف ها را پر کنند ، که می تواند اوضاع را بدتر کند. با فرزند خود بنشینید و توضیح دهید که او بسیار مریض است ، اما شما و پزشکانش همه کارها را برای کمک به بهبود او انجام می دهید.
- چیزی شبیه این بگویید: "امروز ما فهمیدیم که چرا اینقدر درد می کشید. دکتر می گوید سرطان داری. اشکالی ندارد در حال حاضر احساس ترس کنید ، اما ما با هم با سرطان مبارزه می کنیم. آیا هیچ سوالی دارید؟"
- اگر فرزند شما بزرگتر است ، ممکن است جملاتی مانند "احساس شما در مورد آنچه دکتر گفته است؟" یا "من هم می ترسم ، اما ما می خواهیم بهترین مراقبت ممکن را برای شما انجام دهیم."
مرحله 2. کودک خود را به تیم پزشکی خود معرفی کنید تا احساس راحتی کند
برای فرزند شما ، تیم پزشکی آنها گروهی از بزرگسالان است که آنها را به خوبی نمی شناسند. این می تواند برای آنها بسیار ترسناک باشد ، بنابراین سعی کنید به آنها در شناخت پزشکان و پرستاران خود کمک کنید. به فرزند خود بگویید که هر فرد کیست و به او کمک کنید تا کمی آنها را بشناسد.
- ممکن است بگویید: "این پرستار امی است. آیا گربه های روی اسکراب او را دیدید؟ شما نیز گربه ها را دوست دارید."
- اگر فرزند بزرگتری دارید ، می توانید بگویید: "پرستار دوناهو 8 سال است که بیماران سرطانی را درمان می کند ، بنابراین او بسیار مجرب است."
مرحله 3. فرزند خود را به خاطر تجربه سختی تحسین کنید
فرزند شما در حال حاضر با مشکلات زیادی روبرو است ، بنابراین تشخیص دهید که چه چیزی را پشت سر می گذارد. به فرزند خود بگویید که به خاطر گرفتن خون ، درمان و ملاقات با پزشکان جدید به او افتخار می کنید. به دنبال فرصت هایی باشید تا آنها را به خاطر شجاعت جشن بگیرید.
- به عنوان مثال ، هربار که آنها شلیک می کنند یا مجبور می شوند خونگیری کنند ، آنها را ستایش کنید.
- اگر می توانید ، پس از یک درمان سخت یا بستری در بیمارستان ، به آنها پاداش دهید ، مانند اسباب بازی ها یا وسایلی که آنها درخواست کرده بودند. اگر در تأمین مواردی مانند این مشکل دارید ، ممکن است بتوانید کمک های مالی خانواده یا دوستان خود را جمع آوری کنید.
مرحله 4. به فرزند خود کمک کنید تا راه هایی برای احساسات خود پیدا کند
احتمالاً فرزند شما گاهی اوقات احساس غم ، عصبانیت و سایر احساسات دردناک را می کند. بسته به سن ، ممکن است در رهایی این احساسات با مشکل روبرو شوند. با کودک خود در مورد احساسات خود صحبت کنید و به صحبت های او گوش دهید. علاوه بر این ، با کودک خود فعالیت های مختلف کاهش استرس را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای آنها مفید است.
- چیزی شبیه این بگویید: "شما در مورد همه اینها چه احساسی دارید؟" سپس ، واقعاً به احساسات آنها بدون قضاوت یا تلاش برای ایجاد احساس بهتر گوش دهید.
- ممکن است به آنها کمک کنید تا استرس زا مانند نقاشی ، گوش دادن به موسیقی ، نوشتن در مجله یا بازی با حیوان خانگی را امتحان کنند.
مرحله 5. فرزند خود را مشغول فعالیت های لذت بخش کنید
اگر فرزند شما سرگرم است ، کمتر به تشخیص سرطان خود فکر می کند. لیستی از فعالیتهایی را که فرزند شما می تواند انجام دهد ، تهیه کنید. سپس ، سعی کنید روز آنها را تا آنجا که ممکن است پر از شادی کنید.
- در خانه ، ممکن است غذاهای مورد علاقه آنها را درست کنید ، بازی کنید ، با حیوان خانگی بازی کنید ، با هم فیلم تماشا کنید و به مکانهایی بروید که فرزند شما دوست دارد.
- اگر آنها در بیمارستان هستند ، می توانید با هم نقاشی کنید ، با هم بخوانید ، با هم فیلم تماشا کنید یا یک بازی کارتی انجام دهید. اگر فرزند بزرگتری دارید ، می توانید به او کمک کنید تا سرگرمی ای را که می تواند در رختخواب انجام دهد ، مانند نوشتن ، هنرآفرینی یا تماشای فیلم های قدیمی انجام دهد.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- مشکلی نیست که در مواقع نیاز به کمک کمک کنید.
- احتمالاً روزهای خوب و روزهای بد خواهید داشت ، بنابراین از تغییرات احساسی احساس بدی نداشته باشید. شما واقعاً دوران سختی را پشت سر می گذارید و ناراحت ، عصبانی یا غمگین نیست.
- از گفتن "نه" به چیزهایی که به نظر شما استرس دارد نترسید. خوب نیست که در حال حاضر فرزند ، خانواده و خودتان را در اولویت قرار دهید.
