آنفولانزا ، که بیشتر با نام آنفلوآنزا شناخته می شود ، یک عفونت ویروسی است که عمدتا به سیستم تنفسی (بینی ، سینوس ها ، گلو و ریه ها) حمله می کند. اگرچه در اکثر افراد این بیماری ممکن است فقط یک یا دو هفته طول بکشد ، آنفولانزا می تواند بسیار خطرناک باشد ، به ویژه برای کودکان ، افراد مسن و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا شرایط مزمن پزشکی هستند. دریافت هر سال واکسن آنفولانزا بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به آنفولانزا است ، اما اگر بیمار هستید ، نحوه درمان علائم خود را خواهید آموخت.
مراحل
روش 1 از 4: شناسایی آنفولانزا
مرحله 1. علائم آنفولانزا را بشناسید
قبل از اینکه بتوانید به طور م thisثر این عفونت ویروسی را درمان کنید ، مطمئن شوید که در واقع همان چیزی است که دارید. علائم آنفولانزا شبیه علائم سرماخوردگی روزمره است ، اما شدیدتر است و سریعتر بروز می کند. ممکن است دو تا سه هفته طول بکشد. علائم شایع آنفولانزا به شرح زیر است:
- سرفه ، اغلب شدید.
- گلو درد و خس خس زیاد.
- تب بالای 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتی گراد).
- سردرد و/یا بدن درد.
- آبریزش یا گرفتگی بینی.
- لرز و عرق.
- خستگی یا ضعف.
- تنگی نفس.
- از دست دادن اشتها.
- تهوع ، استفراغ و/یا اسهال (در کودکان خردسال شایع تر است).
مرحله 2. بین آنفولانزا و سرماخوردگی تمایز قائل شوید
در حالی که آنفولانزا علائم مشابهی با سرماخوردگی معمولی نشان می دهد ، علائم سرماخوردگی کندتر ظاهر می شوند و از الگوی قابل پیش بینی تشدید و عقب نشینی پیروی می کنند. علائم سرماخوردگی معمولاً کمتر از یک یا دو هفته طول می کشد و شامل موارد زیر است:
- سرفه خفیف.
- درجه پایین یا بدون تب.
- دردهای خفیف یا سردرد.
- تراکم، شلوغی.
- آبریزش یا گرفتگی بینی.
- خارش یا گلو درد.
- عطسه کردن
- چشمان خیس.
- خستگی خفیف یا بدون خستگی.
مرحله 3. بین آنفولانزا و حشره معده تمایز قائل شوید
آنچه معمولاً "آنفولانزای معده" یا "اشکال معده" نامیده می شود در واقع آنفلوآنزا نیست ، بلکه نوعی گاستروانتریت ویروسی است. آنفولانزا بر سیستم تنفسی شما تأثیر می گذارد ، در حالی که "آنفولانزای معده" روده شما را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولاً یک بیماری کمتر جدی است. علائم شایع گاستروانتریت ویروسی عبارتند از:
- اسهال آبکی.
- گرفتگی و درد شکم.
- نفخ
- تهوع و/یا استفراغ.
- سردردهای خفیف یا گاه به گاه و/یا بدن درد.
- تب درجه پایین.
- علائم گاستروانتریت ویروسی معمولاً فقط یک یا دو روز طول می کشد اما می تواند تا 10 روز نیز طول بکشد.
مرحله 4. بدانید چه موقع باید به دنبال درمان فوری پزشکی باشید
در موارد شدید ، آنفولانزا می تواند باعث کم آبی شدید یا علائم آنقدر شدید شود که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. اگر شما یا فرزندتان علائم زیر را تجربه کردید ، فوراً به دنبال درمان پزشکی باشید:
- تنگی نفس یا مشکل در تنفس.
- درد یا فشار قفسه سینه.
- استفراغ شدید و مداوم.
- گیجی یا گیجی.
- رنگ پوست مایل به آبی یا لب های ارغوانی.
- تشنج
- علائم کم آبی بدن (به عنوان مثال ، غشاهای مخاطی خشک ، بی حالی ، چشم های فرو رفته ، کاهش ادرار یا ادرار بسیار تیره).
- سردرد شدید یا گردن درد یا سفتی.
- علائم آنفولانزا که بهبود می یابد ، سپس با شدت بیشتری برمی گردد.
روش 2 از 4: درمان علائم آنفولانزا با داروهای طبیعی
مرحله 1. کمی استراحت کنید
گاهی اوقات ممکن است به کار یا مدرسه رفتن با سرماخوردگی ادامه دهید ، اما وقتی آنفولانزا دارید ، استراحت مهم است. چند روز مرخصی بگیرید تا به بدن خود فرصت دهید تا بهبود یابد.
- از آنجایی که آنفولانزا مسری است ، ماندن در خانه به همان اندازه که برای بهبودی لازم است ملاحظه می شود.
- ممکن است با آنفولانزا دچار احتقان شوید. بالا بردن سر با یک بالش اضافی یا خوابیدن در یک تخت خواب می تواند نفس کشیدن در شب را راحت تر کند.
مرحله 2. هیدراته بمانید
داشتن تب باعث کم آبی بدن می شود ، بنابراین نوشیدن مایعات بیشتر از حالت عادی برای مقابله با این بیماری مهم است. مقدار زیادی آب و مایعات داغ مانند چای یا آب گرم با لیمو بنوشید ، که گلو را تسکین داده و سینوس های شما را در حالی که به شما آب رسانی می کند ، پاک می کند. اگر شما نیز استفراغ کرده اید ، ممکن است عدم تعادل الکترولیت داشته باشید. از یک محلول آب دهان خوراکی یا یک نوشیدنی ورزشی حاوی الکترولیت برای پر کردن بدن خود استفاده کنید.
- از نوشیدنی های کافئین دار ، الکل و نوشابه خودداری کنید. مایعاتی را انتخاب کنید که مواد مغذی و مواد معدنی بدن شما را بازیابی کند ، نه اینکه آنها را کاهش دهد.
- سوپ داغ بنوشید. ممکن است هنگام بیماری آنفولانزا حالت تهوع و بی اشتهایی را تجربه کنید. نوشیدن سوپ داغ یا آبگوشت یک راه خوب برای وارد کردن غذا به سیستم شما بدون ناراحتی معده است.
- مطالعات نشان داده است که سوپ مرغ می تواند التهاب دستگاه تنفسی شما را کاهش دهد ، بنابراین اگر به اندازه کافی خوب هستید ، خوردن یک یا دو کاسه واقعاً می تواند مفید باشد.
مرحله 3. مکمل ویتامین C مصرف کنید
ویتامین C برای حمایت از سلامت سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است. مطالعات نشان می دهد که "مگادوز" ویتامین C می تواند به تسکین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا کمک کند. به محض بروز علائم ، 1000 میلی گرم در ساعت در 6 ساعت اول مصرف کنید. سپس 1000 میلی گرم 3 بار در روز در حالی که هنوز علائم دارید.
- پس از بهبودی ، مصرف دوزهای بسیار بالای ویتامین C را ادامه ندهید ، زیرا مسمومیت با ویتامین C نادر است اما ممکن است اتفاق بیفتد.
- آب پرتقال منبع خوبی از ویتامین C طبیعی است اما نمی تواند مگادوز را تأمین کند.
- قبل از دادن دوزهای بالای ویتامین C به فرزند خود ، با پزشک کودک خود مشورت کنید.
مرحله 4. اغلب مخاط را از بینی خود پاک کنید
هنگام احتقان ، مهم است که اغلب راه تنفسی خود را از مخاط پاک کنید تا از ابتلا به سینوس یا عفونت گوش جلوگیری کنید. مخاط را به روش های زیر پاک کنید:
- بینی خود را باد کنید. ساده است اما مثر است. بینی خود را به دفعات مسدود کنید تا راه تنفس شما آزاد باشد.
- از قابلمه نتی استفاده کنید. گلدان Neti یک روش طبیعی برای پاکسازی مجاری بینی است.
- حمام یا دوش آب گرم بگیرید. بخار آب به تخلیه مخاط کمک می کند.
- یک دستگاه بخور یا بخور در اتاق شما ممکن است تنفس را راحت تر کند.
- از اسپری های نمکی بینی استفاده کنید. همچنین می توانید اسپری یا قطره نمکی بینی خود را تهیه کنید.
مرحله 5. از یک پد گرمکن استفاده کنید
استفاده از گرما به تسکین دردها و ناراحتی های ناشی از بیماری آنفولانزا کمک می کند. از یک پد گرمکن برقی استفاده کنید یا یک بطری آب گرم را پر کنید و آن را روی سینه یا پشت خود بگذارید ، هرجا که احساس درد می کنید. فقط مطمئن شوید که آن را خیلی داغ نکنید که باعث سوختگی پوست شما می شود یا آن را برای مدت طولانی روی پوست بگذارید. هرگز با پد گرمکن یا بطری آب گرم روی بدن نخوابید.
مرحله 6 علائم تب را با یک پارچه خنک برطرف کنید
با قرار دادن یک دستمال مرطوب و خنک روی پوست خود در هر جایی که احساس تب می کنید ، می توانید ناراحتی علائم تب را برطرف کنید. همچنین می تواند هنگام تسکین احتقان سینوسی به پیشانی و دور چشم کمک کند.
- یک پد ژل قابل استفاده مجدد در اکثر داروخانه ها یافت می شود و همچنین می تواند به شما در خنک شدن کمک کند.
- برای خنک کردن کودک با تب بالای 102 درجه فارنهایت یا کودکی که با تب بسیار ناراحت کننده است ، حوله های مرطوب و خنک شده را روی پیشانی بگذارید تا دمای بدن را پایین بیاورد.
مرحله 7. با آب نمک غرغره کنید
یک محلول ساده آب شور می تواند گلودرد را که با آنفولانزا همراه است ، تسکین دهد. 1 قاشق چایخوری (5.69 گرم) نمک را با یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. یک دقیقه غرغره کنید و سپس آب را بیرون بریزید.
غرغره آب نمک را قورت ندهید
مرحله 8. برای از بین بردن علائم خود از داروهای گیاهی استفاده کنید
فقط شواهد علمی محدودی برای اکثر درمان های گیاهی آنفولانزا وجود دارد. با این حال ، ممکن است از یکی از این روش های درمانی کمی تسکین پیدا کنید. در صورت مصرف هرگونه دارو ، داشتن هرگونه بیماری مزمن پزشکی یا درمان کودک ، قبل از مصرف هرگونه داروی گیاهی باید با پزشک خود مشورت کنید.
- سه بار در روز 300 میلی گرم اکیناسه مصرف کنید. اکیناسه ممکن است به کاهش طول مدت علائم شما کمک کند. زنان باردار و شیرده ، افرادی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند و افرادی که به گیاه خاویاری حساسیت دارند نباید از اکیناسه استفاده کنند.
- روزانه 200 میلی گرم جینسنگ آمریکایی مصرف کنید. جینسنگ آمریکایی (که مشابه جینسنگ سیبری یا آسیایی نیست) ممکن است به ملایم شدن علائم آنفولانزا کمک کند.
- 4 قاشق غذاخوری (59 میلی لیتر) سامبوکول در روز مصرف کنید. سمبوکول عصاره گل سنبل است و در کوتاه شدن مدت زمان آنفولانزا به خوبی عمل کرده است. شما همچنین می توانید با خیساندن 3-5 گرم گل خشکیده خشک شده در 8 اونس مایع (240 میلی لیتر) آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه ، چای گل سنبل را دم کنید. چای را صاف کرده و تا 3 بار در روز بنوشید.
مرحله 9. درمان بخار اکالیپتوس را امتحان کنید
درمان بخار اکالیپتوس می تواند به تسکین سرفه یا احتقان کمک کند. 5 تا 10 قطره روغن اکالیپتوس را به 2 فنجان (470 میلی لیتر) آب جوش اضافه کنید. اجازه دهید 1 دقیقه بجوشد ، سپس از روی حرارت بردارید. سر خود را با یک حوله تمیز بپوشانید و سر خود را روی قابلمه بگذارید. صورت خود را حداقل 12 اینچ (30 سانتی متر) از آب دور نگه دارید تا دچار سوختگی نشوید. بخار را به مدت 10 تا 15 دقیقه استنشاق کنید.
- گلدان را به سطحی پایدار مانند میز یا روی میز منتقل کنید.
- در صورت تمایل می توانید از روغن نعناع یا نعناع به جای اکالیپتوس استفاده کنید. ماده فعال منت ، منتول ، یک ضد احتقان عالی است.
- از هیچ اسانس داخلی استفاده نکنید. بسیاری از آنها هنگام خوردن سمی هستند.
روش 3 از 4: مصرف دارو برای درمان علائم
مرحله 1. برای درمان علائم ، داروهای بدون نسخه بخرید
شایع ترین علائم آنفولانزا را می توان با دارویی که می توانید در داروخانه محلی خود تهیه کنید به طور مثر درمان کنید. از پزشک یا داروساز خود بخواهید دارویی را که مناسب شماست توصیه کند ، به ویژه اگر مشکلات پزشکی مانند فشار خون بالا ، مشکلات کبدی یا کلیوی ، مصرف داروهای دیگر یا بارداری دارید. به خاطر داشته باشید که اینها فقط علائم را درمان می کنند و داروهای ضد ویروسی نیستند.
- دردهای آنفولانزا را می توان با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و آسپرین یا تب و کاهش دهنده درد مانند تیلنول (استامینوفن) درمان کرد. مطمئن شوید که بسته را از نظر دوز توصیه شده بررسی کنید. آسپرین نباید به کودکان زیر 18 سال داده شود.
- برای درمان احتقان آنتی هیستامین و ضد احتقان مصرف کنید.
- برای درمان سرفه از داروهای خلط آور و داروهای ضد سرفه استفاده کنید. اگر سرفه شما خشک و هک شده است ، داروی ضد سرفه حاوی دکسترومتورفان بهترین انتخاب است. با این حال ، اگر سرفه شما باعث ایجاد مخاط می شود ، یک خلط آور حاوی گایافنزین گزینه بهتری برای کارآیی بیشتر سرفه است.
- مراقب باشید که از مصرف بیش از حد استامینوفن خودداری کنید. بسیاری از داروها حاوی همان مواد فعال هستند ، بنابراین برچسب ها را با دقت بخوانید. دستورالعمل های دوز روی بسته بندی را دنبال کنید و از دوز توصیه شده تجاوز نکنید.
مرحله 2. دوز مناسب را به کودکان بدهید
برای کودکان از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. برای دوز مناسب دستورالعمل های روی بسته بندی را دنبال کنید. اگر تب کودک شما تنها به یکی از آنها پاسخ نمی دهد ، می توانید بین استامینوفن و ایبوپروفن جایگزین کنید ، اما مطمئن شوید که زمان مصرف هر دارو را پیگیری می کنید.
- همچنین می توانید از دستورالعمل های MedlinePlus ، که توسط کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده اداره می شود ، مشورت کنید. آنها دستورالعمل هایی برای ایبوپروفن و استامینوفن دارند.
- به کودکانی که استفراغ کرده یا دچار کم آبی شده اند ، ایبوپروفن ندهید.
- هرگز به کودک زیر 18 سال آسپرین ندهید. خطر ابتلا به سندرم ری را افزایش می دهد.
مرحله 3. طبق دستور ، داروهای تجویزی مصرف کنید
اگر تصمیم دارید برای درمان بیماری خود به پزشک مراجعه کنید ، بسته به نوع سویه های آنفولانزا ، ممکن است یکی از داروهای زیر برای شما تجویز شود. این داروها در صورت مصرف در 48 ساعت می توانند به کاهش علائم و کوتاه شدن بیماری کمک کنند:
- Oseltamivir (Tamiflu) به صورت خوراکی مصرف می شود. تامیفلو تنها داروی آنفولانزا است که توسط FDA برای استفاده در کودکان زیر 1 سال تأیید شده است.
- Zanamivir (Relenza) استنشاق می شود. افراد 7 سال به بالا می توانند از آن استفاده کنند. نباید در افرادی که آسم دارند یا مشکلات ریوی دیگر دارند استفاده شود.
- پرامیویر (Rapivab) از طریق IV تجویز می شود. افراد 18 سال به بالا می توانند از آن استفاده کنند.
- برای درمان آنفولانزای A از آمانتادین (سیمترل) و ریمانتادین (فلومادین) استفاده می شود ، اما بسیاری از گونه های آنفولانزا (از جمله H1N1) در برابر آنها مقاوم هستند و این داروها معمولاً تجویز نمی شوند.
مرحله 4. درک کنید که آنتی بیوتیک آنفولانزا را درمان نمی کند
آنفولانزا یک بیماری ویروسی است و به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد. در صورت نیاز به آنها ، پزشک داروهای ضد ویروسی مانند تامیفلو را برای شما تجویز می کند. برای آنفولانزا آنتی بیوتیک مصرف نکنید. مصرف آنتی بیوتیک ها در صورت عدم نیاز باعث می شود که باکتری های کشته نشده در برابر درمان دارویی مقاوم شوند و این باعث می شود که از بین بردن آنها با دارو بسیار سخت تر شود.
- گاهی اوقات ، ممکن است در کنار آنفولانزا به عفونت باکتریایی نیز مبتلا شوید ، در این صورت پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. داروها را طبق تجویز مصرف کنید.
- هرگز آنتی بیوتیک مصرف نکنید مگر اینکه برای شما تجویز شده باشد و اطمینان حاصل کنید که دوره کامل آنتی بیوتیک های تجویز شده را مصرف می کنید.
روش 4 از 4: پیشگیری از آنفولانزا
مرحله 1. قبل از فصل آنفولانزا واکسینه شوید
در ایالات متحده ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) روندها و آمار بهداشت جهانی را زیر نظر دارند تا واکسنی برای گونه های ویروس آنفولانزا ایجاد کنند که در آن سال خطرناک ترین به نظر می رسید. واکسن آنفلوانزا در مطب پزشکان ، کلینیک های بهداشتی و حتی داروخانه ها ارائه می شود. آنها فصلی عاری از بیماری آنفولانزا را تضمین نمی کنند ، اما از بسیاری از گونه های مختلف ویروس محافظت می کنند و شانس ابتلا به آنفولانزا را تا 60 درصد کاهش می دهند. در صورت نیاز می توانید 2 یا 3 دریافت کنید ، احتمال ابتلا به آنفولانزا را کاهش می دهد. اما چند دسته عکس نگیرید زیرا ممکن است شما را بیمار کند یا مشکل پزشکی دیگری ایجاد کند یا شما را در اثر مصرف بیش از حد از بین ببرد (واکسن آنفولانزا از طریق تزریق یا اسپری بینی در دسترس است. تزریق مفیدتر است و برخی از پزشکان استفاده از اسپری بینی را متوقف کردند. اما همیشه می توانید بپرسید!
- در ایالات متحده ، بیشتر موارد آنفولانزا بین اکتبر و مه رخ می دهد و در ژانویه یا فوریه به اوج خود می رسد.
- ممکن است علائم خفیفی مانند درد ، سردرد یا تب درجه پایین پس از دریافت واکسن داشته باشید. این واکنش بدن شما نسبت به شناخت نوع ویروسی است ، بنابراین در صورت تماس با آن در فصل آنفولانزا می تواند آن را تشخیص داده و از شما دفاع کند. واکسن باعث آنفولانزا نمی شود.
مرحله 2. اگر شرایط خاصی دارید قبل از دریافت واکسن با پزشک خود مشورت کنید
به طور کلی ، همه افراد بالای 6 ماه باید واکسن آنفلوآنزا دریافت کنند مگر اینکه موارد منع مصرف داشته باشند. اگر موارد زیر را دارید ، قبل از واکسیناسیون باید با پزشک خود مشورت کنید:
- حساسیت شدید به تخم مرغ یا ژلاتین
- سابقه واکنش های شدید به واکسیناسیون آنفولانزا
- بیماری متوسط یا شدید همراه با تب (می توانید واکسن را پس از رفع تب دریافت کنید)
- سابقه سندرم گیلن باره (GBS)
- یک بیماری مزمن مانند بیماری ریه ، بیماری قلبی ، نارسایی کلیه یا کبد و غیره (فقط برای واکسن اسپری بینی)
- آسم (فقط برای واکسن اسپری بینی)
مرحله 3. بین واکسن آنفولانزا و واکسن اسپری بینی انتخاب کنید
واکسن آنفولانزا به صورت تزریقی و اسپری بینی موجود است. اکثر مردم می توانند هر کدام را انتخاب کنند ، اما هنگام تصمیم گیری باید مواردی مانند سن و شرایط سلامتی خود را در نظر بگیرید.
- همچنین ، به خاطر داشته باشید که واکسن های آنفلوانزا هر سال جدید ساخته می شوند ، بنابراین اثربخشی آنها متفاوت خواهد بود. واکسن بینی ممکن است به ویژه مستعد این امر باشد. با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید کدام واکسن برای شما مناسب است.
- تزریق واکسن آنفولانزا برای کودکان 6 ماه به بالا و زنان باردار و افرادی که دارای بیشتر بیماری های مزمن هستند ، مجاز است.
- افرادی که کمتر از 65 سال سن دارند نباید از واکسن آنفولانزا با دوز بالا استفاده کنند. افراد زیر 18 سال یا بزرگتر از 64 سال نباید واکسن آنفلوانزای داخل پوستی را تزریق کنند که به جای عضله به پوست تزریق می شود. کودکان زیر 6 ماه نمی توانند واکسن آنفولانزا بزنند.
- واکسن اسپری بینی برای افراد بین 2 تا 49 سال تایید شده است.
- کودکان زیر 2 سال و بزرگسالان بالای 50 سال نمی توانند از واکسن اسپری بینی استفاده کنند. کودکان 2 تا 17 ساله تحت رژیم طولانی مدت آسپرین نمی توانند از واکسن اسپری بینی استفاده کنند. کودکان 2 تا 4 ساله مبتلا به آسم نباید از واکسن اسپری بینی استفاده کنند.
- زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نباید از واکسن اسپری بینی استفاده کنند. مراقبت کنندگان برای افرادی که سیستم دفاعی آنها بسیار ضعیف است نباید از واکسن اسپری بینی استفاده کنند ، یا 7 روز پس از واکسیناسیون از این افراد دوری کنند.
- اگر در 48 ساعت گذشته داروهای ضد ویروسی برای آنفولانزا مصرف کرده اید ، نباید از واکسن اسپری بینی استفاده کنید.
مرحله 4. بهداشت را رعایت کنید
شستن مکرر دستان خود با دستمال یا صابون حاوی الکل ، به ویژه پس از بازگشت از یک گردش عمومی ، راه خوبی برای جلوگیری از ابتلا به آنفولانزا است. هنگام استفاده از دستمال مرطوب آنتی باکتریال ، هنگامی که در مکانی بدون سینک و صابون قرار می گیرید ، از آن استفاده کنید.
- از دست زدن به صورت خود ، به ویژه بینی ، دهان و چشم خودداری کنید.
- هنگام عطسه یا سرفه بینی و دهان خود را بپوشانید. در صورت وجود دستمال کاغذی استفاده کنید. اگر این کار را نمی کنید ، در آرنج خود عطسه یا سرفه کنید ، اما نه دستان خود - احتمال اینکه میکروب ها را از این طریق پخش کنید کمتر است.
مرحله 5. بدن خود را از سلامت عمومی خوبی برخوردار کنید
خوب غذا خوردن ، دریافت مقدار توصیه شده روزانه ویتامین ها و مواد مغذی بدن و حفظ تناسب اندام با ورزش ، دفاع خوبی در برابر آنفولانزا است. هر شب به اندازه کافی بخوابید و آب زیادی بنوشید تا خود را سالم نگه دارید. در صورت ضربه زدن ، بدن شما برای مقابله با بیماری مجهز خواهد بود.
- دریافت مقدار کافی ویتامین D ممکن است در پیشگیری از آنفولانزا نقش داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که مکمل روزانه 1200 واحد بین المللی در روز می تواند به جلوگیری از آنفولانزا A کمک کند. منابع خوب شامل آفتاب ، ماهی های چرب مانند ماهی آزاد و شیر غنی شده با ویتامین A و D است.
- مطالعات همچنین نشان می دهد که خوابیدن و خوردن روزانه به طور همزمان می تواند به بدن شما در دفاع بهتر از خود کمک کند.
مرحله 6. آنفولانزا را جدی بگیرید
آنفولانزا بسیار مسری است و می تواند عوارض جدی پزشکی را ایجاد کند. به لطف واکسیناسیون ، میزان مرگ و میر ناشی از آنفولانزا برای دهه ها به طور پیوسته در حال کاهش بوده است ، اما همچنان مهم است که در صورت بروز علائم آنفولانزا به دنبال درمان باشید و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از شرایط مسری انجام دهید.
- همه گیری H1N1 2009 باعث مرگ بیش از 2000 نفر در سراسر جهان شد. CDC معتقد است که چنین بیماری همه گیر دیگری امکان پذیر است ، به ویژه اگر افراد واکسن کافی دریافت نکنند.
- تب بالا به تنهایی می تواند بسیار خطرناک باشد. بدن شما طوری ساخته نشده است که دمای 106 درجه فارنهایت (41 درجه سانتیگراد) یا بیشتر را برای مدت زمان طولانی تری تحمل کند و به این ترتیب ، پروتئین های مغز شما می توانند تجزیه شده و باعث آسیب موقت یا دائمی مغز شوند.
غذاهایی که باید بخورید و از آنها اجتناب کنید
غذاهایی که باید با آنفولانزا بخورید
غذاهایی که هنگام آنفولانزا باید از آنها اجتناب کرد
نکات
- با یک یا دو بالش زیر سر بخوابید تا به رفع احتقان بینی کمک کنید.
- یک روش هومیوپاتی عبارت است از خوردن یک حبه سیر ، ریز خرد شده و مخلوط شده در تقریبا چهار قاشق غذاخوری ماست ، هر روز صبح و هر شب ، به مدت سه روز متوالی. این به سرعت علائم تهوع و شل شدن مدفوع را بهبود می بخشد.
- چای درست کنید و عسل و/یا آب لیمو را اضافه کنید. در حالی که سرد می شود ، بخار را استنشاق کنید. انجام این کار به احتقان کمک می کند و چای ، وقتی آن را می نوشید ، به گلودرد شما کمک می کند و دو پرنده را با یک سنگ می کشد!
