پیچ خوردگی زانو آسیب رباط های زانو است ، این نوارهای سفت و کشسان مانند در زانو هستند که استخوان های شما را به هم متصل کرده و مفاصل را در محل خود نگه می دارند. رگ به رگ شدن می تواند بر روی رباط های زانو تأثیر بگذارد و فیبرهای بافت را پاره کند ، که معمولاً باعث درد ، تورم و کبودی می شود. در صورت تشخیص پیچ خوردگی زانو ، می توانید چند مرحله ساده را دنبال کنید تا در اسرع وقت بهبود پیدا کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: پیروی از P. R. I. C. E. روش
مرحله 1. از زانو خود محافظت کنید
به محض آسیب به زانو ، باید آن را از آسیب بیشتر محافظت کنید. هنگامی که رگ به رگ شدن رخ می دهد ، به حرکت دادن زانو ادامه ندهید و فعالیتی را که هنگام آسیب دیدگی انجام می دادید انجام ندهید. این فقط باعث بدتر شدن پیچ خوردگی شما می شود. در صورت امکان ، بلافاصله بنشینید و فشار را از زانو بردارید.
- اگر در مکان عمومی هستید ، از کسی بخواهید که به شما کمک کند تا به پزشک مراجعه کنید. تا زمانی که ارزیابی نکنید پیچ خوردگی شما چقدر بد است نیازی به راه رفتن زیاد روی زانو ندارید.
- در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. از آنجا که این روش متداول ترین روش درمان پیچ خوردگی است ، احتمالاً پزشک به شما می گوید که بقیه P. R. I. C. E را دنبال کنید. روش بعد از بازدید شما با این حال ، اگر پیچ خوردگی جدی باشد ، مطمئن شوید که دستورالعمل او را به طور کامل دنبال می کنید.
مرحله 2. به زانو استراحت دهید
در 48 ساعت اول ، مهمترین کاری که باید برای زانو انجام دهید استراحت دادن به آن است. این به رباط زمان می دهد تا خود را ترمیم و ترمیم کند. پزشک شما به احتمال زیاد در روزهای پس از آسیب به شما می گوید تا آنجا که ممکن است از مصرف آن خودداری کنید. برای دستیابی به این هدف ، او ممکن است از عصای دست استفاده کند.
- شما می خواهید مانند هر عضله ای که تمرین کرده اید به زانو استراحت دهید-اگر روز قفسه سینه را تمرین کرده اید و قفسه سینه شما درد می کند ، به خود زمان می دهید تا بدن شما بهبود یابد.
- شما باید 3 روز به خودتان فرصت دهید تا بدن شما بهبود یابد.
- به یاد داشته باشید که با افزایش سن ، توانایی شما برای بهبود سریع کاهش می یابد. اگر بدن شما بعد از سه روز همچنان درد می کند ، دوباره به فعالیت های عادی خود ادامه ندهید.
- همچنین اگر در چند روز اول پس از آسیب ، مشکل دارید که زانو را ثابت نگه دارید ، پزشک ممکن است آتل یا بریس را توصیه کند.
مرحله 3. زانوی خود را یخ بزنید
در چند روز اول ، باید زانوی خود را یخ بزنید تا به تسکین التهاب و درد کمک کند. تکه های یخ یا یخ خرد شده را در یک کیسه پلاستیکی مهر و موم شده قرار دهید یا یک کیسه سبزیجات یخ زده را از فریزر بردارید. کیسه را در یک حوله یا پارچه بپیچید. کیسه یخ را هر بار به مدت 20 دقیقه روی زانو قرار دهید. می توانید چهار تا هشت بار در روز این کار را تکرار کنید.
- بیش از 20 دقیقه پای خود را یخ نزنید. اگر این کار را انجام دهید ، می توانید باعث سرما خوردگی یا سرمازدگی شوید.
- همچنین می توانید از کمپرس سرد به جای یخ استفاده کنید.
- شما باید درمان زانو را با یخ به مدت 48 ساعت یا تا زمانی که تورم کاهش یابد ادامه دهید.
مرحله 4. زانو را فشرده کنید
برای کمک به کاهش تورم ، باید زانوی خود را در روزهای پس از آسیب فشرده کنید. شما باید زانو را با یک باند یا باند الاستیک بپیچید. بانداژ را آنقدر محکم بپیچید که زانو را نگه دارد و از حرکت آن جلوگیری کند. با این حال ، مطمئن شوید که آن را آنقدر محکم نپیچید که گردش خون شما قطع شود.
- هنگام خواب بانداژ را بردارید. این باعث می شود خون در زانو شما آزادانه گردش کند و زانو در هنگام خواب زیاد حرکت نمی کند.
- ممکن است بعد از 48 ساعت بتوانید کمپرس را بردارید. اگر زانو هنوز متورم است ، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که فشرده سازی آن را ادامه دهید.
مرحله 5. زانو درد خود را بالا ببرید
در روزهای پس از آسیب ، باید پای خود را تا حد ممکن بالا بیاورید. سعی کنید زانو را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید تا جریان خون و تورم زانو کاهش یابد. به پشت بنشینید یا به پشت دراز بکشید. دو یا سه بالش را در زیر زانوی کشیده خود قرار دهید تا آن را بالاتر از قلب خود قرار دهید.
مقدار مورد نیاز برای بالا آوردن زانو به محیط شما بستگی دارد. اگر نشسته اید ، ممکن است به بالش های بیشتری نسبت به زمان دراز کشیدن نیاز داشته باشید
قسمت 2 از 3: استفاده از روشهای درمانی اضافی
مرحله 1. بعد از 72 ساعت حرارت را اعمال کنید
پس از مراقبت از پای خود با P. R. I. C. E. با استفاده از روش 48-72 ساعت ، می توانید از چند درمان اضافی استفاده کنید که به بهبود درد و تورم زانو کمک می کند. برای از بین بردن سفتی و درد از پد گرم کننده یا کمپرس گرم روی زانو استفاده کنید. حرارت را به مدت 20 دقیقه ، چهار بار در روز یا در صورت نیاز اعمال کنید. این کار به شل شدن ماهیچه های زانو که در سه روز قبل از گرم کردن آن استراحت کرده اید ، کمک می کند.
- همچنین می توانید در سونا ، آب گرم ، حمام آب گرم یا وان آب گرم به زانو خود حرارت دهید.
- قبل از گذشت 72 ساعت حرارت ندهید. اگر خیلی زود حرارت دهید بیشتر آسیب می رسانید تا مفید. افزایش جریان خون در زانو در حالی که هنوز در حال بهبود است می تواند باعث خونریزی یا تورم بیشتر شود.
مرحله 2. داروهای ضد درد دهان مصرف کنید
در حالی که در حال بهبودی هستید ، داروهای ضد درد بدون نسخه می تواند به شما در مدیریت درد مرتبط کمک کند. اگر احساس درد شدید با داروهای ایبوپروفن یا استامینوفن دارید ، می توانید آن را بدون دارو مصرف کنید.
- مارک های رایج ایبوپروفن مانند Advil و Motrin و مارک های استامینوفن مانند Tylenol را امتحان کنید.
- همچنین می توانید داروهای ضد التهابی مانند ناپروکسن مصرف کنید. می توانید آن را در مارک هایی مانند Aleve بدون نسخه خریداری کنید.
- اگر درد و تورم زانو بیش از یک هفته طول کشید ، از پزشک خود بخواهید داروهای ضد التهابی تجویز کند.
مرحله 3. کرم های ضد التهابی موضعی را امتحان کنید
اگر نمی خواهید از مسکن های دهان استفاده کنید ، برخی کرم های موضعی وجود دارند که می توانند به کاهش درد کمک کنند. می توانید کرم های حاوی ایبوپروفن را از داروخانه خود خریداری کنید. این روش در مواقعی که درد کمتری دارید بهتر است استفاده شود زیرا نسخه موضعی ایبوپروفن مقدار زیادی از دارو را به سیستم شما وارد نمی کند ، بنابراین ممکن است در درد شدید کار نکند.
کرم های دیگری نیز وجود دارد که فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند. اگر فکر می کنید ممکن است گزینه ای باشد که می خواهید امتحان کنید ، از پزشک خود بپرسید
مرحله 4. از مصرف الکل خودداری کنید
در زمان بهبودی ، نباید از هیچ نوشیدنی الکلی استفاده کنید. این امر به ویژه در چند روز اول پس از آسیب دیدگی صادق است. الکل می تواند توانایی های درمانی بدن شما را کاهش دهد. همچنین می تواند التهاب و تورم را تشویق کند.
قبل از شروع مجدد نوشیدن الکل ، از پزشک خود سوال کنید. شما می خواهید مطمئن شوید که زانو به اندازه کافی بهبود یافته است و مانع بهبودی شما نمی شود
قسمت 3 از 3: بازسازی زانو
مرحله 1. تمرینات را انجام دهید
پس از بهبودی کافی و شروع دوباره حرکت دادن زانو ، پزشک ممکن است به شما تمریناتی بدهد که به شما کمک می کند تحرک را در زانو بازگردانید. هدف این تمرینات جلوگیری از سفتی ، افزایش قدرت ، بهبود دامنه حرکتی و افزایش انعطاف پذیری مفاصل زانو است. ممکن است به شما تمریناتی داده شود که بر تعادل و قدرت تمرکز دارد. شما باید آنها را چندین بار در روز انجام دهید تا به مرور زمان بهبود یابند.
نوع تمرینات و مدت زمان انجام آنها بستگی به میزان آسیب شما دارد. در صورت پیچ خوردگی شدید زانو ممکن است به موارد بیشتری نیاز داشته باشید. از پزشک بپرسید چه مدت باید تمرینات خود را انجام دهید
مرحله 2. در صورت نیاز از فیزیوتراپی استفاده کنید
اگر آسیب شما واقعاً بد بود ، ممکن است لازم باشد مدتی بعد از آسیب با فیزیوتراپیست کار کنید یا در خانه فیزیوتراپی انجام دهید. این در بیشتر موارد معمول نیست ، اما مواردی وجود دارد که برای بهبود کامل رباط های زانو و بازگشت زانو به حالت قبلی ضروری است.
تمریناتی که انجام می دهید به آسیب دیدگی شما بستگی دارد ، اما برای سفت شدن ، کاهش هرگونه تورم طولانی مدت و بازگرداندن زانو به دامنه کامل حرکت بدون درد مفید است
مرحله 3. به آرامی فعالیت را افزایش دهید
چند هفته پس از آسیب دیدگی ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به روال عادی زندگی روزمره خود بدون کمک حلقه ، عصا یا بریس کمک کنید. هنگامی که این اتفاق می افتد ، به احتمال زیاد او به شما پیشنهاد می کند که ابتدا با آرامش ، قدرت ، انعطاف پذیری و دامنه حرکتی خود را بعد از آسیب آزمایش کنید.
اگر درد را تجربه نمی کنید ، می توانید به سطح عادی فعالیت خود از جمله ورزش و سایر فعالیت های بدنی بازگردید
مرحله 4. در صورت لزوم جراحی کنید
در موارد نادر ، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که لازم است جراحی کنید. یکی از دلایل اصلی جراحی ترمیم رباط صلیبی قدامی (ACL) است ، که رباط داخل زانو است که به حرکت دادن آن به جلو و عقب کمک می کند. از آنجایی که این رباط یکپارچه است ، در صورت پارگی ، پارگی یا آسیب به این عضله ، باید به بهترین شکل ممکن ثابت شود. حتی بیشتر متداول است که ورزشکاران برای اطمینان از بازگشت به محدوده حرکتی و قدرتی قبلی به جراحی ACL نیاز داشته باشند.
- اگر بیش از یک رباط در زانو خود آسیب دیدید ، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. ممکن است برای رباط های شما بسیار سخت باشد که خود به خود ترمیم شوند.
- جراحی معمولاً آخرین راه حل است. در اکثر موارد ، همه روشهای دیگر ابتدا قبل از جراحی حتی به عنوان یک گزینه در نظر گرفته می شوند.
