آزمایش چک ادرار نوعی تجزیه و تحلیل مایع است که توسط متخصصان پزشکی برای غربالگری بیماریهای مختلف و عوارض سلامتی مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که نوار آزمایش با ادرار اشباع می شود ، رنگ آن تغییر می کند و نشان دهنده وجود ترکیباتی مانند پروتئین ها ، کتون ها ، هموگلوبین و نیتریت ها و همچنین عوامل بیماری زای مضر است. برای استفاده از ادرار افراد برای تعیین سلامت آنها ، ابتدا لازم است یک نمونه تازه جمع آوری شود. پس از آن ، می توانید هرگونه تغییر را در نوار علامت گذاری کرده و یافته های خود را برای تشخیص تشخیص دهید.
مراحل
قسمت 1 از 3: جمع آوری نمونه ادرار
مرحله 1. دستان خود را بشویید
دستان خود را با آب گرم مرطوب کرده و صابون ضد باکتری را حداقل 20 ثانیه بین آنها بمالید. دستان خود را با آب گرم و جاری بشویید ، سپس با یک حوله کاغذی تمیز یکبار مصرف خشک کنید. هنگام انجام آزمایش بر روی مایعات بدن ، همیشه باید دستکش بپوشید.
مرحله 2. ظرف نمونه استریل را با ادرار پر کنید
آزمایشات ادرار همیشه باید با استفاده از ادرار تازه انجام شود. مقدار کمی در توالت ادرار کنید ، سپس ادرار را متوقف کرده و ظرف جمع آوری را زیر مجرای ادرار یا نوک آلت تناسلی قرار دهید. ادرار را مستقیماً داخل ظرف تا نیمه پر کنید ، سپس درب آن را محکم کنید.
- برای اطمینان از خواندن دقیق ، جلوگیری از تماس ادرار با آلاینده های محیطی ضروری است.
- برای آزمایش خانگی ، می توانید نوار را مستقیماً در زیر جریان قرار دهید ، همانطور که در تست بارداری سنتی انجام می دهید.
- قبل از آزمایش ، ظرف را بچرخانید یا کمی تکان دهید تا ادرار مخلوط شود.
مرحله 3. نوار آزمایش را به ادرار آغشته کنید
سطح چنگک را در انتهای ضخیم چوب چک بگیرید. نوار را تا انتها غوطه ور کنید و مطمئن شوید که هر مربع آزمایشی را کاملاً پوشانده اید. هنگامی که نوار را اشباع کردید ، بلافاصله آن را از ظرف خارج کنید. نوار را در امتداد لبه ظرف بکشید.
بیشتر نوارهای آزمایش ادرار از 5 یا 7 مربع جداگانه تشکیل شده است. نوارهایی با 5 مربع برای آزمایش خون ، گلوکز ، پروتئین ، کتون و سطح pH استفاده می شود. نوارهایی با 7 مربع نیز شامل بیلی روبین و اوروبیلینوژن است
مرحله 4. با استفاده از یک ماده جاذب لبه نوار را در مقابل لکه کنید
پدها را با هیچ ماده ای لمس نکنید. یک ورق کاغذ صافی یا حوله کاغذی جاذب ادرار اضافی را جذب کرده و از قطره چکان جلوگیری کرده و محل آزمایش را تمیز و بهداشتی نگه می دارد. بقیه ادرار برای واکنش با مربع های آزمایش کافی خواهد بود.
- اجازه دهید ادرار از نوار خارج شود ، نه از طول آن.
- هرگز میله چوب را تکان ندهید یا آن را با یک شیء دیگر لکه نکنید.
مرحله 5. نوار را قبل از خواندن به طرف دیگر بچرخانید
هنگامی که در حالت افقی نگه داشته می شوید ، می توانید مطمئن شوید که مواد شیمیایی واکنشی از یک مربع به مربع دیگر نفوذ نمی کنند. مطمئن شوید که مربع های آزمایش رو به بالا هستند تا کاملاً قابل مشاهده باشند.
- مخلوط کردن ادرار از مربع های مختلف می تواند به راحتی نتایج آزمایش را از بین ببرد.
- بعد از جمع آوری و آزمایش نمونه ادرار ، دستان خود را بشویید.
قسمت 2 از 3: خواندن نوار تست
مرحله 1. تقریباً 2 دقیقه منتظر نتایج باشید
بین 30 تا 120 ثانیه طول می کشد تا ترکیبات موجود در ادرار با واکنش دهنده های موجود در مربع های آزمایش واکنش نشان دهند. دستورالعمل های آزمون خاصی را که انجام می دهید بخوانید تا زمان دقیق مورد نیاز را بدانید. هنگامی که واکنش در حال انجام است ، مربع ها به تدریج شروع به تغییر رنگ می کنند.
تلاش برای ردیابی زمان در سر شما بسیار مبهم است. یک تایمر تنظیم کنید یا دست دوم ساعت خود را زیر نظر داشته باشید تا دقیقاً بدانید که آزمایش چه زمانی کامل شده است
مرحله 2. مربع های آزمون را با نمودار رنگ مقایسه کنید
برای تجزیه و تحلیل آسان ، هر بسته نوار تست باید دارای یک نمودار رنگی باشد. هنگامی که زمان خواندن نوار فرا می رسد ، این نمودار را در دست داشته باشید. این به شما می گوید که چه عواملی باعث تغییر رنگ می شوند ، که به شما کمک می کند دوره درمان خود را محدود کنید.
نمودار رنگ اغلب در جایی روی خود بسته بندی نمایش داده می شود ، اگرچه ممکن است به عنوان یک صفحه جداگانه نیز درج شود
مرحله 3. مربع های آزمون را به ترتیب زمانی بخوانید
مربع های یک نوار تست طوری طراحی شده اند که به صورت متوالی واکنش نشان دهند-این امر باعث می شود تلاش برای بررسی یافته های شما بی نظم تر باشد. به طور معمول حدود نیم دقیقه طول می کشد تا مشاهده تغییرات را شروع کنید. مقدار مربع اول (نزدیکترین مربع به دست خود) را بررسی کنید ، سپس به بعدی بروید و از آنجا ادامه دهید تا کل نوار را بررسی کنید.
- چند لحظه وقت بگذارید و دستورالعمل های خاص مارک نوارهای آزمایشی را که با آنها کار می کنید بخوانید تا بررسی کنید که مربع ها را به ترتیب بررسی کرده اید.
- هرگونه تغییر رنگی که پس از دو دقیقه اولیه اتفاق می افتد ، نباید مورد توجه قرار گیرد ، زیرا هرچه ادرار بیشتر در معرض دید باقی بماند ، احتمال تولید مثبت کاذب بیشتر است.
مرحله 4. نتایج را با دقت تفسیر کنید
رنگهای مختلف نشان دهنده وجود مواد مختلف است. به عنوان مثال ، مقادیر زیاد پروتئین ، مربع پروتئین مربوطه (مخفف "PRO") را به رنگ فیروزه ای در می آورد ، در حالی که افزایش سطح نیتریت ("NIT") در UTI ها معمول است. برای درک بهتر اهمیت هر مقدار ، مرتباً به نمودار رنگ خود مراجعه کنید.
- شما همیشه می خواهید pH ، وزن مخصوص ("SG") و سطح گلوکز ("GLU") نمونه ادرار را بدون توجه به آنچه در حال غربالگری هستید ، بررسی کنید.
- محدوده لکوسیت ها و کتون ها می توانند به شرایط بالقوه جدی مانند عفونت های باکتریایی یا دیابت اشاره کنند.
قسمت 3 از 3: اطمینان از نتایج دقیق
مرحله 1. ادرار را فوراً آزمایش کنید
در حالت ایده آل ، نمونه باید به محض خروج از بدن مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. اگر این امکان وجود ندارد ، ادرار تازه را در یخچال بگذارید تا بتوان آن را بررسی کرد. نگه داشتن آن در شرایط سرد ، تجزیه مواد شیمیایی مختلف و شروع باکتری ها را کند می کند.
- اگر بیش از 2 ساعت طول می کشد تا نمونه را آزمایش کنید ، همیشه آن را در یخچال قرار دهید.
- نمونه هایی را که بیش از چند ساعت از عمر آنها می گذرد ، در صورت قرار گرفتن در معرض هوا یا رها کردن آنها در دمای اتاق ، دور بریزید. در صورت لزوم ، می توانید منتظر بمانید و بعداً نمونه جدیدی بگیرید.
مرحله 2. به ویژگی های فیزیکی ادرار توجه کنید
ظاهر یک نمونه اولین سرنخ ها را در مورد آنچه در داخل بدن می گذرد ارائه می دهد. ادرار سالم باید شفاف یا کم رنگ زرد باشد. اگر ادرار مورد آزمایش شما تیره یا غیرمعمول است ، مخصوصاً کدر است یا بوی غیرطبیعی دارد ، ممکن است نیازی به تجزیه و تحلیل کامل ادرار نداشته باشید تا به شما بگوید چیزی از کار افتاده است.
- برای دستیابی به بهترین نتایج ، قبل از جمع آوری نمونه ، از میزان کافی آب بدن اطمینان حاصل کنید.
- ادرار نارنجی ، قهوه ای یا قرمز ممکن است نشانه وجود خون در مجاری ادراری باشد. به طور مشابه ، ادرار سبز مایل به آبی می تواند ناشی از عفونت مجاری ادراری یا واکنش به داروهای تجویزی باشد.
مرحله 3. به خاطر داشته باشید که تست دیپستیک خطا ندارد
به طور کلی ، تجزیه و تحلیل ادرار یک راه راحت و قابل اعتماد برای دریافت نمای کلی از سطح سلامت بیمار است ، اما این یک سیستم کامل نیست. باکتری ها ، آلاینده های خارجی و ثانیه های در حال گذر همگی می توانند به قرائت نادرست کمک کنند. علاوه بر این ، ممکن است دستگاه های آزمایش و سایر مواد گاهی اوقات نتایج کاذب ارائه دهند.
اگر باید بتوانید عوارض جدی سلامتی را تشخیص دهید ، ممکن است نوع دیگری از آزمایش (مانند غربالگری دقیق خون) لازم باشد
نکات
- نوارهای آزمایش ادرار باید در بسته بندی اصلی خود قرار داده شوند (یا به محفظه ای محکم دیگر منتقل شوند) و در محلی خشک و کم نور در دمای اتاق نگهداری شوند.
- گرفتن مستقیم ادرار از کاتتر یا بیرون آوردن آن از ظرف با استفاده از سرنگ می تواند احتمال آلودگی مشکل ساز را حتی بیشتر کاهش دهد.
- اگر در حال جمع آوری نمونه در یک بیمارستان هستید ، حتماً هویت هر بیمار را با استفاده از حداقل 2 شناسه منحصر به فرد ، مانند نام و شماره پذیرش ، پیگیری کنید.
- پس از اتمام آزمایش ، نمونه را در دستشویی بریزید.
- حتما قبل و بعد از کار با ادرار دست های خود را کاملاً بشویید.
