نارساخوانی یک اختلال یادگیری رایج است که اتصال حروف و کلمات را با صداهایی که ایجاد می کند برای مغز سخت می کند. اگرچه برخورد با نارساخوانی می تواند ناامید کننده باشد ، اما شما همچنان می توانید در مدرسه پیشرفت کنید یا با حمایت و آموزش مناسب کار کنید. اگر فکر می کنید شما یا فرزندتان ممکن است دچار نارساخوانی باشید ، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند آزمایشاتی را انجام دهند تا دریابند آیا نارساخوانی ممکن است باعث مشکلات یادگیری شما شود یا خیر.
مراحل
روش 1 از 2: تشخیص علائم
مرحله 1. در کودکان خردسال به دنبال تاخیر در صحبت کردن و خواندن باشید
كودكان مبتلا به نارساخوانی نسبت به همسالان خود در شروع صحبت یا یادگیری نام حروف ، اعداد و رنگ ها دیرتر عمل می كنند. آنها همچنین خواندن ، نوشتن و املا را به سختی یاد می گیرند و اغلب از سطح مهارت مورد انتظار برای سن یا سطح نمره خود در این زمینه ها عقب هستند. اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است نارساخوانی داشته باشد ، از معلم خود بپرسید که مهارت های او در مقایسه با سایر بچه های هم سن و سال او چگونه است.
- اکثر بچه ها می توانند خواندن و نوشتن را در مهد کودک یا کلاس اول شروع کنند. اگر احساس می کنید که فرزند شما در تلاش است تا با این مهارت ها پیشرفت کند ، با متخصص اطفال خود در مورد آزمایش آنها صحبت کنید.
- برخی از نشانه هایی که باید در کودکان پیش دبستانی مراقب آنها باشید عبارتند از: تلفظ نادرست کلمات رایج ، تلاش برای نامگذاری اشیاء آشنا و مشکل در یادگیری آهنگها و قافیه های ساده.
- سعی کن نگران نباشی! همه بچه ها با سرعت خود یاد می گیرند. و اگر فرزند شما مبتلا به نارساخوانی تشخیص داده می شود ، مطمئن باشید که درمان ها و مداخلات زیادی برای کمک به او در یادگیری موفق وجود دارد.
مرحله 2. مشکلات املایی را در کودکان بزرگتر یا بزرگسالان بررسی کنید
املا برای بسیاری از افراد سخت است. اما برای افراد مبتلا به نارساخوانی واقعاً دشوار است ، زیرا مغز در اتصال حروف با صداهای گفتاری مشکل دارد. اگر شما یا فرزندتان با املای کلمات اصلی واژگان مشکل دارید ، به دنبال آزمایش نارساخوانی باشید.
- به عنوان مثال ، فرد مبتلا به نارساخوانی ممکن است اغلب حروف مشابه (مانند "d" و "b") را اشتباه بگیرد ، ترتیب حروف را در یک کلمه مخلوط کند یا در به خاطر سپردن اینکه کدام حروف کدام صداها را ایجاد می کند مشکل داشته باشد.
- کودکان در رده سنی K-2 کلاس دوم (حدود 5-7) ممکن است در یادگیری نام حروف یا به خاطر سپردن صداهایی که ایجاد می کنند دچار مشکل شوند. آنها همچنین ممکن است برای به خاطر سپردن قوانین رایج املا دچار مشکل شوند.
- بچه های بزرگتر (کلاس سوم و بالاتر) ممکن است به طور مداوم در نوشتن مشکل داشته باشند و حتی ممکن است یک کلمه را به چند روش مختلف در یک تکالیف نوشتاری یکسان تلفظ کنند. نوجوانان و نوجوانان مبتلا به نارساخوانی نیز در به خاطر سپردن اختصارات رایج مشکل دارند.
مرحله 3. مراقب مشکلات درک مطلب باشید
افراد مبتلا به نارساخوانی اغلب آنقدر وقت صرف می کنند تا کلمات فردی را بفهمند که در پیگیری معنای کلی آنچه در صفحه وجود دارد دچار مشکل می شوند. به این فکر کنید که آیا برای درک مطالبی که به تازگی خوانده اید دچار مشکل می شوید یا خیر. یا اگر نگران هستید که فرزند شما دچار نارساخوانی باشد ، سعی کنید یک قسمت ساده را بخواند و سپس چند س aboutال در این باره از او بپرسید.
- به عنوان مثال ، ممکن است از فرزندتان بخواهید صفحه ای را از کتاب تصویری بخواند ، سپس از او س questionsالاتی مانند: "خرس به دنبال چه بود؟ وقتی صدای افراد را در داخل چادر شنید ، او چه کرد؟ »
- این ممکن است در کودکان بزرگتر و بزرگسالان آشکارتر شود. به عنوان مثال ، نوجوانان و نوجوانان مبتلا به نارساخوانی اغلب راحت تر به سوالات مربوط به متن پاسخ می دهند ، اگر کسی آن را با صدای بلند برای آنها بخواند.
مرحله 4. مراقب چالش های نوشتاری باشید که از دوران ابتدایی شروع می شود
نارساخوانی علاوه بر مشکلات املایی ، می تواند مشکلات دیگری را در نوشتن ایجاد کند. این مسائل معمولاً در کودکان دبستانی آشکارتر می شود ، زیرا همان نوع مسائل نوشتاری در کودکان پیش دبستانی که به تازگی شروع به یادگیری نوشتن کرده اند شایع تر است. مراقب سایر مسائل نوشتاری باشید ، مانند:
- نوشتن حروف یا اعداد به صورت معکوس ، به ویژه پس از 7 سالگی (برگشت حروف در بچه های کوچکتر طبیعی است)
- مشکل در نوشتن چیزهایی که می توانید به راحتی آنها را با صدای بلند بیان کنید
- مهارتهای خطی ضعیف
- نیاز به زمان اضافی برای تکمیل کارهای نوشتاری
- مشکل در کپی کردن کلمات یا عبارات نوشته شده وجود دارد
- هنگام نوشتن از یک دستگیره ناخوشایند یا غیرمعمول استفاده کنید
مرحله 5. برای مشکلات در تلفظ و گفتار گوش دهید
نارساخوانی فقط باعث مشکلات نوشتاری و خواندن نمی شود. همچنین می تواند صحبت کردن را دشوارتر کند. شما ممکن است این مسائل را در کودکان پیش دبستانی بیشتر از کودکان بزرگتر یا بزرگسالان متوجه شوید. مراقب مشکلات گفتاری باشید ، مانند:
- اغلب برای یافتن کلمه مناسب تلاش می کنند
- ترکیب کلمات مشابه (مانند "انتظار" و "جنبه")
- مشکل در تلفظ صحیح کلمات طولانی
- جمع آوری هجاها یا ترتیب کلمات
مرحله 6. برای به خاطر سپردن لیست ها یا دنباله ها مشکل داشته باشید
اگر به خاطر سپردن چیزهایی مانند شماره تلفن ، لیست کوتاه کلمات یا چیزی مانند اشعار ترانه ها و قافیه های مهد کودک مشکل است ، ممکن است نارساخوانی مقصر باشد! به این فکر کنید که آیا شما یا فرزندتان تا به حال در به خاطر سپردن چیزهایی که دیگران به راحتی به خاطر می آورند ، مشکل داشته اند.
- به عنوان مثال ، یک کودک پیش دبستانی یا مهد کودک ممکن است برای به خاطر سپردن ترتیب اعداد 1 تا 10 یا نحوه خواندن آهنگ الفبا مشکل داشته باشد.
- یا ممکن است در تکمیل یک کار مشکل داشته باشید زیرا نمی توانید دنباله اصلی اقدامات لازم را انجام دهید.
مرحله 7. به مشکلات گیجی چپ-راست بعد از 7 سالگی توجه کنید
این امر غیر معمول نیست که کودکان در به خاطر سپردن تفاوت بین راست و چپ تا 7 سالگی دچار مشکل شوند. اما با نارساخوانی ، گیجی چپ و راست ممکن است همچنان با افزایش سن مشکل ساز شود. مراقب مشکلاتی باشید که از راست به چپ می گویند ، همراه با مسائل مرتبط ، مانند:
- نوشتن حروف و اعداد برعکس
- خواندن در جهت اشتباه (به عنوان مثال ، تلاش برای خواندن کلمات انگلیسی از راست به چپ به جای چپ به راست)
- داشتن زمان سخت برای پیروی از دستورالعمل ها یا خواندن نقشه ها
- با مهارت هایی مانند رقصیدن ، بستن کفش یا ورزش کردن مشکل دارید
مرحله 8. علائم جسمی و عاطفی غیر قابل توضیح را یادداشت کنید
مقابله با نارساخوانی ناامید کننده است و همه این ناامیدی و استرس می تواند بر احساس شما تأثیر بگذارد. کودکان مبتلا به نارساخوانی ممکن است هنگام تلاش برای خواندن یا نوشتن آشفته یا ناراحت شوند یا تمرکز طولانی مدت بر روی کار خود نداشته باشند. آنها حتی ممکن است علائم جسمی مانند سردرد ، معده درد یا سرگیجه را تجربه کنند.
- این مشکلات فقط بر کودکان مبتلا به نارساخوانی تأثیر نمی گذارد. اگر شما یک فرد بزرگسال یا نوجوان هستید که با ناامیدی نارساخوانی تشخیص داده نشده دست و پنجه نرم می کنید ، ممکن است احساس افسردگی ، اضطراب ، انزوا یا استرس داشته باشید.
- تصور اینکه نارساخوانی ممکن است باعث این علائم شود ناراحت کننده است. با این حال ، هنگامی که می دانید آیا نارساخوانی مقصر است ، گامی بزرگ در جهت احساس کنترل بیشتر و استرس کمتر برداشته اید!
روش 2 از 2: ارزیابی شدن
مرحله 1. یک تست غربالگری آنلاین رایگان را امتحان کنید تا ببینید آیا معیارها را برآورده می کنید
آزمایشات ساده ای وجود دارد که می توانید به صورت آنلاین انجام دهید تا مشخص شود آیا شما یا فرزندتان دچار نارساخوانی هستید. در حالی که این آزمایشات تشخیص قطعی را به شما نمی دهند ، اما می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا آزمایش خوبی است یا خیر. مثلا:
- اگر یک فرد بالغ هستید و فکر می کنید ممکن است دچار نارساخوانی باشید ، این اسکرین کوتاه را از مجله ADDitude امتحان کنید:
- انجمن بین المللی نارساخوانی همچنین یک آزمایش غربالگری کوتاه برای بزرگسالان ارائه می دهد:
- می توانید آزمایشات غربالگری آنلاین را برای فرزند خود یا خودتان در https://learningally.org/Dyslexia/Dyslexia-Test پیدا کنید
مرحله 2. در صورت مشکوک بودن به نارساخوانی به پزشک خود مراجعه کنید
تنها راه برای تشخیص قطعی نارساخوانی ، غربالگری و آزمایش حرفه ای است. اگر فکر می کنید شما یا فرزندتان ممکن است دچار نارساخوانی باشید ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند شما را به یک متخصص ارجاع دهند (مانند روانشناس آموزشی یا متخصص ناتوانی یادگیری) ، یا به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که چه نوع آزمایشاتی بیشتر مفید خواهد بود.
- پزشک ممکن است در مورد سابقه خانوادگی ، زندگی خانوادگی و سابقه تحصیلی شما س questionsالاتی از شما بپرسد.
- اگر علاقمند هستید که فرزندتان برای نارساخوانی مورد آزمایش قرار گیرد ، پزشک ممکن است بپرسد آیا می تواند اطلاعات خود را با معلمان فرزند شما یا روانشناس مدرسه شما تبادل کند.
- اگر فکر می کنید شما یا یکی از اعضای خانواده شما دچار نارساخوانی هستید ، منتظر بررسی آن نباشید! اگرچه می توانید از درمان ها و مداخلات در هر سنی بهره مند شوید ، مداخلات نارساخوانی زمانی موفق تر می شوند که در اسرع وقت شروع شوند.
مرحله 3. برای رد مشکلات بینایی ، شنوایی و مغزی آزمایش شوید
گاهی اوقات ، مشکلات خواندن ، نوشتن یا گفتار می تواند علائم برخی مسائل دیگر باشد ، به غیر از نارساخوانی. پزشک شما ممکن است با غربالگری شما برای سایر مشکلات سلامتی ، مانند:
- مشکلات بینایی ، مانند نزدیک بینی ، که ممکن است خواندن و نوشتن را دشوار کند
- مشکل در شنیدن یا درک اطلاعات شنیداری (شنیده شده)
- سایر اختلالات یادگیری یا اختلالات عصبی ، مانند ADHD
مرحله 4. برای بررسی مسائل عاطفی ، یک غربالگری سلامت روان انجام دهید
اضطراب ، افسردگی و سایر مسائل احساسی می تواند تمرکز بر مهارت های یادگیری مانند خواندن و نوشتن را دشوار کند. اگر شما یا فرزندتان ممکن است در خانه ، محل کار یا مدرسه با احساسات سخت یا شرایط استرس زا روبرو شوید ، به پزشک خود اطلاع دهید.
پزشک ممکن است بر اساس پاسخ شما به س questionsالات مربوط به زندگی خانوادگی یا سابقه سلامتی شما ، غربالگری سلامت روان را توصیه کند
مرحله 5. مهارت های خواندن و نوشتن خود را با آزمون های آموزشی ارزیابی کنید
اگر پزشک شما به نارساخوانی مشکوک است ، ممکن است آزمایش هایی را برای بررسی مهارت خواندن و نوشتن شما توصیه کند. در حالی که هیچ آزمون نارساخوانی وجود ندارد ، ترکیبی از آزمایش ها می تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا نارساخوانی علت احتمالی علائم شما یا فرزند شما است. برخی از آزمایشات تشخیصی رایج عبارتند از:
- تست های آگاهی واجی ، مانند آزمون جامع پردازش واجی (CTOPP). این تست ها توانایی شما را در درک صداهای زبان شما و نحوه ارتباط آنها با نمادها یا کلمات نوشته شده بررسی می کند.
- تست های رمزگشایی ، مانند آزمون کارایی خواندن کلمه -2. این تست ها بررسی می کنند که چگونه می توانید کلمات نوشته شده را به سرعت و با دقت تشخیص دهید و بخوانید.
- آزمونهای درک و روان ، مانند آزمونهای خواندن شفاهی خاکستری. این تست ها به دنبال توانایی شما در خواندن دقیق قطعات با صدای بلند و درک یا به خاطر آوردن اطلاعات از متن است.
- تستهای نامگذاری سریع ، مانند تست نامگذاری سریع خودکار ، که در آن از شما یا فرزندتان خواسته می شود تا اشیا یا نمادهای آشنا را به سرعت نامگذاری کند.
مرحله 6. در مورد گزینه های درمانی خود با پزشک خود مشورت کنید
اگر تشخیص داده می شود که شما یا فرزندتان دچار نارساخوانی هستید ، نگران نباشید. با مداخلات و امکانات مناسب ، می توان بر چالش های نارساخوانی غلبه کرد و به یک خواننده و نویسنده موفق تبدیل شد. با پزشک ، روانشناس یا هر کس دیگری که در ارزیابی شما مشارکت دارد در مورد گزینه های خود صحبت کنید.
- اگر فرزند شما مبتلا به نارساخوانی تشخیص داده شد ، با معلمان خود یک برنامه آموزشی تخصصی تهیه کنید. این ممکن است شامل تدریس شخصی با متخصصان (مانند آسیب شناسان زبان گفتار یا معلمان مطالعه) و امکانات ویژه ، مانند زمان اضافی برای آزمایش یا استفاده از فناوری کمکی باشد.
- اگر یک فرد بالغ مبتلا به نارساخوانی هستید ، پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا با کارفرمای خود در مورد اقامتگاه های ویژه ای که برای موفقیت بیشتر در کار نیاز دارید ، کار کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- برخی از مناطق مدرسه برای کودکان مبتلا به نارساخوانی و سایر مشکلات خواندن برنامه های خاصی ارائه می دهند. اگر فرزند شما دچار نارساخوانی است ، با تیم آموزش ویژه مدرسه خود کار کنید تا بدانید چه منابع در منطقه شما موجود است.
- در ایالات متحده ، مدارس دولتی موظفند به کودکانی که مبتلا به نارساخوانی و سایر اختلالات یادگیری هستند ، کمک بیشتری ارائه دهند. اگر فرزند شما دچار نارساخوانی است ، با معلمان فرزند خود در مورد تدوین IEP (طرح آموزش فردی) یا سایر خدمات آموزشی ویژه برای حمایت از یادگیری آنها صحبت کنید.
