آیا برای تأمل در مورد نیازهای شخصی خود به کمی زمان نیاز دارید؟ آیا از دست پدر و مادر خود عصبانی هستید که شما را ناعادلانه مورد انتقاد قرار داده اند؟ آیا به بی عدالتی در جهان اعتراض می کنید؟ اینها همه دلایلی است که ممکن است مردم برای متوقف کردن صحبت کردن انتخاب کنند. برای اینکه یک روز را بدون صحبت بگذرانید ، باید هدف خود را تعیین کرده و قبل از گذراندن یک روز سکوت کامل برنامه ریزی کنید.
مراحل
روش 1 از 3: برنامه ریزی برای روز سکوت خود
مرحله 1. انتخاب کنید که چه روز ساکتی را می خواهید
مردم به دلایل مختلف سکوت را انتخاب می کنند. گاهی اوقات این یک آزمایش اجتماعی عمومی یا اعتراض سیاسی است. در موارد دیگر ، این به عنوان راهی خصوصی برای کشف خود از طریق مدیتیشن است.
- روزهای سکوت خصوصی اغلب در محل عبادت معنوی یا عقب نشینی انجام می شود. مردم برای دور شدن از زندگی روزمره به چنین مکان هایی می روند. منظور این است که به شما کمک کند بی سر و صدا بدون هیچ گونه اختلالی درونی خود را کشف کنید.
-
قرار نیست روزهای سکوت عمومی در خلوت تکمیل شود. یک فرد معمولاً بدون صحبت کردن به فعالیتهای عادی روزانه خود می پردازد. این اغلب به عنوان نوعی اعتراض یا راهی برای جلب توجه به چیزی است.
- اگر در یک امر سیاسی شرکت می کنید ، ممکن است جزوه ای تهیه کنید که علت را توضیح دهد.
- اگر به دلیل ناراحتی از شخصی مانند والدین یا دوستان خود صحبت نمی کنید ، سکوت شما ممکن است او را متوجه میزان نارضایتی شما کند. با این حال ، به یاد داشته باشید که می تواند وضعیت را حتی بیشتر ملتهب کند.
مرحله 2. اگر قصد دارید در جمع سکوت کنید ، یک روز متوسط را انتخاب کنید
روزی را انتخاب کنید که بدانید با دیگران تعامل خواهید داشت. این امر توجه بیشتری را به این واقعیت جلب می کند که شما صحبت نمی کنید.
- اگر قصد شما مشارکت در یک امر سیاسی مانند روز ملی سکوت است ، شرکت در مدرسه یا روز کاری معمولی شما بخشی از پروژه است. دیگران ممکن است با سکوت شما علاقه مند یا متاثر شوند و توجه بیشتری را به هدف شما جلب کنند.
- اگر سکوت شما یک آزمایش اجتماعی است ، انتخاب یک روز متوسط بهترین گزینه است. ممکن است جالب باشد که تفاوت بین آنچه معمولاً در جریان است و آنچه که صحبت نمی کنید اتفاق می افتد جالب تر باشد.
مرحله 3. بدون صحبت کردن ، مکان مناسبی را برای یک روز خصوصی پیدا کنید
اگر می خواهید در طول روز تنها باشید ، مکانی را پیدا کنید که مناسب نیازهای شما باشد. از آنجایی که تنها یک روز است ، شاید راحت ترین حالت برای ماندن در خانه باشد. روش دیگر ، این است که از یک مکان عبادی محلی یا محلی برای مدیتیشن بخواهید تا شما را در آن روز میزبانی کند.
مرحله 4. به افراد نزدیک خود هشدار دهید
به مردم اجازه دهید سکوت کنند. نیازی نیست به همه بگویید ، اما اگر به افرادی که به طور مرتب با آنها صحبت می کنید اطلاع دهید ، سکوت راحت تر خواهد بود. قبل از اینکه روز خود را بدون صحبت شروع کنید ، به همسر ، فرزندان ، والدین ، همکاران یا معلمان خود اطلاع دهید.
- اگر در طول روز تعاملات مهمی با افرادی مانند والدین یا معلمان دارید ، وقتی قصد سکوت دارید به آنها اطلاع دهید تا بدانند در مورد شما چه می گذرد.
- اگر یک روز در اعتراض به والدین خود سکوت می کنید ، پیش از این به آنها اطلاع دهید ، اوضاع کمتر تنش زا و بدتر می شود. به سادگی به آنها بگویید وقتی آماده صحبت هستید.
- ممکن است بگویید: "مامان ، من فردا در روز ملی سکوت شرکت می کنم. فقط برای اینکه بدانید ، من تمام روز صحبت نخواهم کرد. اگر چیزی برای گفتگو با من دارید ، می توانیم آن را امروز یا فردا انجام دهیم."
مرحله 5. از یک دوست بخواهید که با شما سکوت کند
اگر هدف شما انجام یک آزمایش اجتماعی یا شرکت در یک اعتراض سیاسی است ، ممکن است مناسب باشد که از یک دوست بخواهید با شما شرکت کند. پس از آن می توانید روز را با هم منعکس کنید.
- سعی کنید بگویید: "سلام ، جورج ، آیا می خواهی روز سکوت را با من انجام دهی؟ این روزی است که دانشجویان سراسر کشور به عنوان راهی برای اعتراض به سکوت که افراد دگرباش جنسی به طور منظم با آن روبرو هستند ، صحبت نمی کنند. فکر می کنم تجربه خوبی باشد. شما طرفدارش هستید؟"
- اگر هدف شما کاملاً شخصی است ، شاید بهتر باشد روز خود را به تنهایی پیش ببرید.
روش 2 از 3: مقابله با چالش های سکوت
مرحله 1. از قبل در مورد نحوه برقراری ارتباط مودبانه فکر کنید
به احتمال زیاد با موقعیت هایی روبرو می شوید که باید برای انتقال یک پیام مهم صحبت کنید. در صورت امکان از بی ادبی یا بی احترامی خودداری کنید.
- به عنوان مثال ، اگر یکی از معلمان شما نمی داند که قصد دارید روز را بدون صحبت بگذرانید ، ممکن است مجبور شوید برایش یادداشت بنویسید یا به سادگی به او بگویید.
- به عنوان مثال ، اگر در روز ملی سکوت شرکت می کنید ، یک یادداشت همراه خود داشته باشید که نشان می دهد به سکوت روزانه جوانان LGBTQ اعتراض دارید.
- به یاد داشته باشید که از حرکات استفاده کنید. اگر یک روز را در محیط عمومی می گذرانید ، از زبان بدن خود برای برقراری ارتباط استفاده کنید. می توانید لبخند بزنید ، اشاره کنید ، سر خود را تکان دهید و در غیر این صورت بدن خود را حرکت دهید تا آنچه را که نیاز دارید بیان کند.
مرحله 2. اگر مجبورید صحبت کنید ، از کلمات کوتاه و معنی دار استفاده کنید
اگر باید دهان خود را باز کنید ، مراقب کلماتی باشید که انتخاب می کنید. به یاد داشته باشید که هدف شما این است که تا حد ممکن کم صحبت کنید. از حداقل کلمات لازم برای برقراری ارتباط استفاده کنید.
به عنوان مثال ، ممکن است معلم متوقف شود و از شما در مورد تغییر زمان جلسه روز بعد باشگاه سوال کند. اگر به دلایلی نمی توانید جزوه ای به آنها بدهید ، قبل از اینکه به سراغ توضیحات بروید ، به همه آنها گوش دهید. اگر فقط یک زمان خوب برای باشگاه شما وجود دارد ، سعی کنید بگویید: "3:30. اگر نه ، فردا می توانیم کنسل کنیم."
مرحله 3. تنفس کنید
هرگاه وسوسه شدید چیزی بگویید ، از طریق بینی نفس بکشید و از طریق دهان خود بیرون دهید. وقتی تا پنج می شمارید ، به آرامی نفس بکشید. نفس خود را برای چند ثانیه نگه دارید. با شمارش تا هشت نفس خود را بیرون دهید. تمرکز بر تنفس شما را آرام می کند. همچنین ممکن است به تمرکز شما از تمایل به صحبت کردن کمک کند.
مرحله 4. چالش را رعایت کنید
توجه کنید که یک روز بدون صحبت کردن چقدر سخت است. انگیزه شما هرچه باشد ، سکوت به شما زمان می دهد تا به چیزهایی توجه کنید که قبلاً توجه نکرده اید. احساسات خود ، واکنش های دیگران و تجربه کلی عدم استفاده از صدا را مشاهده کنید.
اگر روز شما شخصی است و به تنهایی سپری می شود ، به افکار و خواسته های ظاهر شده توجه کنید. این که آیا شما تصمیم می گیرید روز را مدیتیشن کنید یا فقط مدتی را در تنهایی بگذرانید ، به آنچه برای شما پیش می آید توجه کنید
روش 3 از 3: تفکر در روز خود
مرحله 1. به رابطه خود با سکوت توجه کنید
عمیقا به تجربه خود فکر کنید یا حتی در مورد آن بنویسید. نگه داشتن یک مجله یا ایجاد یک ضبط صدا از تجربه خود را در نظر بگیرید تا به تجربیات خود در آینده مراجعه کنید. س howال کنید که چه احساسی به شما دست داد و چرا سکوت با پرسیدن سوالاتی مانند:
- آن روز چقدر برای شما سخت بود؟ چه چیزی را به چالش کشیدید؟
- در مورد محیطی که در آن بودید به چه چیزی توجه کردید؟
- در مورد اطرافیان به چه چیزی توجه کرده اید؟ واکنش آنها به شما چگونه بود؟
- هر چند وقت یکبار متوجه شدید که می خواهید صحبت کنید؟ ناراحت کننده بود؟ تسکین؟
مرحله 2. با یک دوست بحث کنید
در مورد روز خود با دوستان یا خانواده صحبت کنید. به آنها اطلاع دهید که چه تاثیری بر شما و چشم انداز شما در زندگی دارد. از آنها بپرسید هنگام سکوت چه احساسی داشتید. آنها همچنین ممکن است بینش های جالبی داشته باشند.
اگر با یکی از دوستان خود سکوت کردید ، پس از پایان روز ، اظهار نظر کنید. مکالمه ای داشته باشید که در آن تجربیات خود را مقایسه کرده و با هم مقایسه کنید. احتمالاً بعد از گفتگو با ویژگیهای منحصر به فرد خود و دنیای درونی دوست خود بیشتر آشنا خواهید شد
مرحله 3. تعیین کنید که آیا موفق بوده اید
پس از بررسی رابطه خود با صحبت کردن و پس از صحبت با دیگران ، ممکن است بتوانید موفقیت روز خود را تجزیه و تحلیل کنید. شاید هدف شما فقط مشاهده خود بوده است ، یا شاید تأمل عمیق در مورد یک موضوع اجتماعی بوده است. از خود بپرسید آیا هدف اصلی خود را برآورده کرده اید؟ اگر نه ، دفعه بعد چه کاری می توانید بهتر انجام دهید؟
