جوش های سر مانند دردناک و خارش دار شدن جوش صورت یا کمر هستند ، اما درمان آنها دشوارتر است زیرا توسط موهای شما پوشانده شده است. تنها مزیت جوش های سر این است که تا حد زیادی توسط موهای شما پنهان می شوند ، اما روغن های طبیعی مو یا سرپوش شما می تواند جوش های سر شما را بدتر کند یا باعث ایجاد جوش های جدید شود. یادگیری نحوه درمان آکنه پوست سر و انجام اقدامات پیشگیرانه می تواند به شما اطمینان دهد که این محل جوش مشکلی تکراری نیست.
مراحل
قسمت 1 از 3: استفاده از محصولات موضعی
مرحله 1. از بنزوئیل پراکسید استفاده کنید
بنزوئیل پراکسید یک ماده رایج در شستشو و لوسیون های آکنه است. این دارو با از بین بردن باکتری هایی که در غیر این صورت ممکن است منافذ را مسدود کرده و باعث ایجاد جوش های جدید می شود ، عمل می کند. همچنین به پاکسازی چربی اضافی و سلول های مرده پوست از ناحیه آسیب دیده کمک می کند. بنزوئیل پراکسید معمولاً در محصولات مختلف بدون نسخه بین 2.5 تا 10 درصد متغیر است.
- اگر از محصول حاوی بیش از حد بنزوئیل پراکسید استفاده کنید ، عوارض جانبی احتمالی بنزوئیل پراکسید شامل سفید شدن مو و لباس می شود. هنگام استفاده از این محصول روی مو یا پوست سر باید احتیاط کرد.
- سایر عوارض جانبی شامل خشکی پوست ، قرمزی ، احساس سوزش و پوسته پوسته شدن احتمالی پوست است.
مرحله 2. اسید سالیسیلیک را بمالید
سالیسیلیک اسید یکی از رایج ترین ترکیبات موضعی آکنه است که در بیشتر شستشوی صورت و دستمال های دارویی یافت می شود. این به جلوگیری از انسداد منافذ کمک می کند و حتی می تواند منافذی را که قبلاً بسته شده اند ، مسدود کند و جوش های موجود روی پوست سر یا جاهای دیگر بدن را کوچک کند. معمولاً بین 0.5 تا پنج درصد نقاط قوت در اکثر موضوعات بدون نسخه یافت می شود.
عوارض جانبی احتمالی شامل سوزش پوست و احساس سوزش خفیف است
مرحله 3. از آلفا هیدروکسی اسید استفاده کنید
دو نوع آلفا هیدروکسی اسید وجود دارد: اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک. هر دو نوع آلفا هیدروکسی اسید اغلب در درمان های آکنه بدون نسخه استفاده می شوند ، زیرا می توانند سلول های مرده پوست را از بین ببرند و التهاب را کاهش دهند. برخی مطالعات نشان می دهند که آلفا هیدروکسی اسیدها می توانند رشد جدید و صاف پوست را نیز افزایش دهند.
مرحله 4. گوگرد را امتحان کنید
برخی از افراد مبتلا به آکنه متوجه می شوند که گوگرد یک گزینه درمانی مفید است. این می تواند به پاکسازی سلول های مرده پوست و چربی اضافی از بدن کمک کند و معمولاً هنگامی که در شستشوی پوست یا داروهای موضعی دارویی یافت می شود با سایر ترکیبات موضعی بدون نسخه ترکیب می شود.
توجه داشته باشید که برخی از محصولات حاوی گوگرد ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشند
قسمت 2 از 3: استفاده از محصولات دارای نسخه قوی
مرحله 1. از رتینوئیدها استفاده کنید
رتینوئیدها نوعی داروی موضعی هستند که از ویتامین A گرفته شده اند. رتینوئیدها از بستن فولیکول های مو برای کاهش بروز آکنه جلوگیری می کنند.
عصرها از محصولات حاوی رتینوئید استفاده کنید. با استفاده از آن سه بار در هفته شروع کنید و تا زمانی که پوست شما به دارو عادت می کند ، تا استفاده روزانه ادامه دهید
مرحله 2. Dapsone را امتحان کنید
داپسون (Aczone) یک آنتی بیوتیک است که با داروهای ضد التهابی ترکیب شده است. این ژل با از بین بردن باکتری ها و تمیز نگه داشتن منافذ پوست و رفع گرفتگی به درمان آکنه کمک می کند. اغلب با یک رتینوئید موضعی ترکیب می شود تا اثر هر دو دارو را به حداکثر برساند. عوارض جانبی احتمالی شامل خشکی پوست و قرمزی/سوزش می شود.
مرحله 3. از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده کنید
برای موارد شدیدتر آکنه ، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای درمان شیوع های فعلی و جلوگیری از موارد بعدی ضروری باشد. آنتی بیوتیک ها اغلب با بنزوئیل پراکسید برای کاهش احتمال ایجاد باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک بر روی پوست شما استفاده می شوند و ممکن است برای حداکثر اثربخشی با رتینوئیدها ترکیب شوند.
ترکیبات رایج آنتی بیوتیک هایی که برای درمان آکنه تجویز می شوند عبارتند از کلیندامایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزاکلین ، دوآک) و اریترومایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزامایسین)
مرحله 4. آنتی بیوتیک های خوراکی مصرف کنید
آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است برای آکنه های متوسط تا شدید تجویز شوند تا شیوع باکتری ها در بدن که ممکن است منجر به آکنه شود کاهش یابد. آنتی بیوتیک ها همچنین می توانند به کاهش التهاب ناشی از آکنه کمک کنند. رایج ترین آنتی بیوتیک های خوراکی که برای درمان آکنه تجویز می شوند ، تتراسایکلین ها ، شامل مینوسیکلین و داکسی سایکلین هستند.
مرحله 5. داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی را امتحان کنید
برخی از زنان و دختران نوجوان با شیوع مکرر آکنه متوجه می شوند که یک داروی ضد بارداری خوراکی ترکیبی به درمان آکنه کمک می کند. این داروها با ترکیب استروژن و پروژسترون ، داروهای ضد بارداری و محافظت از آکنه را ارائه می دهند.
- سه قرص ضد بارداری ترکیبی در حال حاضر در ایالات متحده موجود است: Ortho Tri-Cyclen ، Estrostep و Yaz.
- عوارض جانبی شایع عبارتند از سردرد ، سینه های حساس ، حالت تهوع ، افزایش وزن و خونریزی دوره ای ، اگرچه برخی از افراد عوارض جانبی جدی تری مانند افزایش خطر لخته شدن خون را تجربه می کنند. با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود آیا قرص ضد بارداری ترکیبی برای شما مناسب است یا خیر.
مرحله 6. در مورد عوامل ضد آندروژن سوال کنید
داروهای ضد آندروژن مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون) ممکن است برای زنان و دختران نوجوان که با آنتی بیوتیک های خوراکی موفقیت آمیز نبوده اند تجویز شود. این دسته از داروها با جلوگیری از تأثیر هورمون های آندروژنی بر غدد چربی پوست کار می کند.
عوارض جانبی شایع عبارتند از حساسیت به سینه ، پریودهای دردناک و احتباس احتمالی پتاسیم در بدن
قسمت 3 از 3: جلوگیری از جوش سر
مرحله 1. روزانه از شامپو استفاده کنید
برخی از افراد فقط هر چند روز موهای خود را می شویند ، اما اگر از شیوع مکرر جوش های سر رنج می برید ، ممکن است این مقدار کافی نباشد. در عوض سعی کنید هر روز موهای خود را با شامپو بشویید. این ممکن است به کاهش میزان چربی در موهای شما کمک کند ، که می تواند احتمال بروز جوش در سر را کاهش دهد.
- حتی ممکن است بخواهید از شامپوی شفاف کننده استفاده کنید یا شامپوی شفاف کننده را با شامپوی معمولی خود جایگزین کنید. جوش های سر اغلب در اثر تجمع محصولات مو ، سلول های مرده پوست و چربی ها ایجاد می شوند و شامپوی شفاف کننده در از بین بردن آنها موثرتر خواهد بود.
- سعی کنید از نرم کننده خودداری کنید تا ببینید آیا این کار باعث بهبود پوست سر شما نیز می شود. نرم کننده ها به مرطوب کردن موها کمک می کنند ، که ممکن است باعث چربی زیاد یا چربی در پوست سر شود.
مرحله 2. از عوامل محرک شناخته شده اجتناب کنید
اگر احساس می کنید که به طور مکرر جوش های سر دارید و موهای خود را به صورت روزانه می شویید ، ممکن است این مشکل ناشی از چیزی باشد که به موهای خود می زنید. سعی کنید از استفاده از محصولات آرایش مو خودداری کنید و ببینید آیا پوست سر شما شفاف می شود یا خیر. پس از مشخص شدن علت ، می توانید انواع مختلف محصولات آرایش مو را آزمایش کنید تا ببینید آیا مواد موجود در این محصولات با پوست شما سازگار است یا خیر.
- سعی کنید از محصولاتی استفاده کنید که بر پایه آب هستند یا به دنبال محصولاتی با برچسب غیر کومدوژنیک باشید ، به این معنی که آنها کمتر منافذ پوست شما را مسدود کرده و باعث بروز آکنه می شوند.
- از قرار دادن بیش از حد محصولات مو به خط مو خودداری کنید. برای مثال استفاده از ژل مو یا پوماد اشکالی ندارد ، اما سعی کنید آن را فقط روی تارهای اصلی مو بمالید بدون اینکه اجازه دهید به پوست سر یا خط مو برخورد کند.
مرحله 3. اجازه دهید سرتان نفس بکشد
برخی از افراد مستعد جوش های سر که از کلاه بیس بال یا وسایل ورزشی (مانند کلاه ایمنی) استفاده می کنند ، شیوع جوش های ناشی از گرما/اصطکاک/فشار را افزایش می دهند ، که گاهی اوقات به آن مکانیک آکنه نیز می گویند. اگر فکر می کنید که استفاده از کلاه یا کلاه ممکن است باعث آکنه پوست سر شما شود ، سعی کنید بیشتر موهای سرتان نفس بکشد. یا اگر باید روی سر خود روکش محافظ بپوشید ، مطمئن شوید که زیر سر کلاه خود از بند سر جاذب یا مویی جاذب استفاده می کنید.
دوش گرفتن بلافاصله پس از برداشتن کلاه/کلاه ایمنی و استفاده از شامپو نیز ممکن است میزان بروز جوش های سر را کاهش دهد
مرحله 4. موهای خود را روزانه مسواک بزنید/شانه کنید
برس زدن یا شانه زدن موهای شما به حذف سلول های مرده پوست کمک می کند و تارهای مویی را که توسط روغن های طبیعی پوست سر به آنها پیوسته است ، جدا می کند. این کار می تواند با برداشتن سلول های پوستی که ممکن است منافذ پوست شما را مسدود کرده اند و جدا کردن تارهای مو که ممکن است در غیر این صورت چربی ها را در پوست سر شما محبوس کرده باشند ، از بین برود.
مرحله 5. موهای خود را کوتاه کنید
اگر مستعد جوش های سر هستید ، کوتاه کردن موها به طول و ضخامت قابل کنترل تر ممکن است به کاهش شیوع بیماری کمک کند. داشتن موهای کوتاه تر و/یا نازک می تواند به کاهش میزان موهای چرب ، خاک و باکتری در برابر منافذ شما کمک کند.
