ساعد شما از آرنج تا مچ امتداد دارد. در هر یک از مفاصل بالا و پایین ساعد ، تاندونی وجود دارد که به حرکت این مفاصل و حفظ عملکرد استخوان ها و ماهیچه های شما کمک می کند. هنگامی که از تاندونیت ساعد رنج می برید ، التهاب در تاندون هایی وجود دارد که آرنج شما را به ساعد و مچ شما متصل می کند. اگر مشکوک هستید که دچار التهاب تاندون ساعد هستید ، برای تشخیص و درمان باید به پزشک مراجعه کنید ، اما به محض اینکه متوجه درد یا ناراحتی در ساعد خود شدید ، می توانید شروع به ارزیابی تاندونیت ساعد کنید.
مراحل
روش 1 از 3: بررسی علائم
مرحله 1. علائم التهاب تاندون ساعد را بررسی کنید
شما می توانید از تاندونیت ساعد در اطراف تاندون هایی که به استخوان نزدیک آرنج شما متصل می شوند ، احساس درد کنید. برخی از نامهای متداول تاندونیت ساعد عبارتند از آرنج تنیس بازو و آرنج بازیکن گلف باز. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر ممکن است دچار التهاب تاندون ساعد شوید:
- تورم خفیف در ناحیه
- حساسیت هنگام استفاده و هنگام فشار روی تاندون
- دردی که اغلب به عنوان یک درد کسل کننده توصیف می شود
- دردی که بیشتر هنگام حرکت اندام آسیب دیده ایجاد می شود
مرحله 2. در نظر بگیرید که آیا ممکن است آرنج بازیکن گلف باز داشته باشید
اصطلاح پزشکی آرنج بازیکن گلف باز ، اپیکوندیلیت داخلی است. درد ناشی از آرنج بازیکن گلف باز در قسمت داخلی آرنج است به دلیل التهاب در عضلات خم کننده ، ماهیچه هایی که به آرنج شما اجازه می دهد خم شود. ایجاد فشار بیش از حد بر روی این تاندون ها از طریق حرکات مکرر ، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. علائم آرنج بازیکن گلف باز عبارتند از:
- درد از آرنج شروع می شود و به قسمت تحتانی بازو می رسد
- سفتی در بازوی شما
- افزایش درد هنگام خم شدن و خم کردن مچ دست
- دردی که با حرکات خاصی مانند باز کردن شیشه ها و دست دادن تشدید می شود
مرحله 3. تعیین کنید که آیا آرنج تنیس دارید
آرنج تنیس باز یا اپیکوندیلیت جانبی در قسمت بیرونی آرنج قرار دارد. درد از حرکت مکرر شروع می شود که عضلات کشنده را درگیر می کند یا آنهایی که برای راست کردن آرنج کار می کنند. علائم آرنج تنیس بازو اغلب با ناراحتی خفیف شروع می شود و سپس در طی ماه ها به درد قابل توجهی می انجامد. اغلب هیچ آسیب یا حادثه خاصی وجود ندارد که بتوانید شروع درد را به آن نسبت دهید. علائم شایع تنیس آرنج عبارتند از:
- درد یا سوزش در قسمت خارجی آرنج و پایین ساعد
- گرفتن ضعیف
- بدتر شدن علائم هنگام استفاده بیش از حد از ماهیچه های مربوطه ، مانند انجام ورزش راکتی ، چرخاندن آچار یا دست دادن
روش 2 از 3: در نظر گرفتن علل تاندونیت ساعد
مرحله 1. به این فکر کنید که آیا در یک یا هر دو بازو علائم دارید
با هر نوع التهاب تاندون ساعد ، بیشتر شایع است که دست غالب شما تحت تأثیر قرار گیرد ، اما ممکن است هر دو بازو تحت تأثیر قرار گیرند. تاندونیت در تاندون هایی ایجاد می شود که شما به طور مداوم بیشترین نیرو را بر آنها اعمال می کنید.
تاندونیت همچنین ممکن است در تاندون هایی که کشش یا خم شدن (راست شدن یا خم شدن) را کنترل می کنند رخ دهد ، اما به ندرت در هر دو زمان به طور همزمان رخ می دهد. حرکت مکرر که بیشترین استرس را اعمال می کند - چه در برابر خم شدن و چه در برابر کشش - باعث ایجاد التهاب تاندون می شود
مرحله 2. حرکات تکراری که ممکن است در آرنج تنیس شما نقش داشته باشد را مشخص کنید
اگر شما با کشیدن آرنج خود به جسمی نیرو وارد کنید ، آرنج تنیس باز ممکن است ایجاد شود. اگرچه آرنج تنیس آرنج اغلب به دلیل بازی تنیس ایجاد می شود ، اما استفاده از راکت سبک تر و یک چرخش دو دست ممکن است شانس ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. برخی دیگر از حرکاتی که ممکن است باعث ایجاد آرنج تنیس بازو شوند عبارتند از:
- بلند کردن وزنه های مکرر یا استفاده از ابزارهای سنگین
- مشاغلی که شامل استفاده از فشردن و پیچاندن حرکات یا حرکات دقیق می شود
- حرکات جدید یا غیر معمول ، مانند باغبانی برای اولین بار در بهار ، بلند کردن نوزاد جدید یا بسته بندی و جابجایی خانه
مرحله 3. فعالیت هایی را که ممکن است در آرنج بازیکن گلف باز شما نقش داشته باشد ، در نظر بگیرید
اگرچه نام ورزش گلف است ، اما آرنج بازیکن گلف باز می تواند ناشی از ورزش های دیگری باشد که شامل گرفتن و یا پرتاب حرکات است ، مانند بیس بال ، فوتبال ، تیراندازی با کمان یا پرتاب نیزه. برخی دیگر از حرکات که ممکن است باعث ایجاد آرنج بازیکن گلف باز شود عبارتند از:
- انجام کارهایی که شامل حرکت مکرر آرنج است ، از جمله استفاده از کامپیوتر ، باغبانی ، خرد کردن یا نقاشی
- استفاده از ابزارهای ارتعاشی
- استفاده از یک راکت که برای توانایی شما بسیار کوچک یا سنگین است یا بالای صفحه را روی توپ قرار دهید
- شرکت در سایر فعالیتهای تکراری به مدت یک ساعت یا بیشتر در روزهای متوالی ، مانند وزنه برداری ، پختن ، چکش زدن ، چوب زدن یا خرد کردن چوب
روش 3 از 3: درمان تاندونیت ساعد
مرحله 1. فوراً تحت درمان قرار بگیرید
اگرچه تهدیدی برای زندگی نیست ، تاندونیت ساعد می تواند به دلیل درد و ناراحتی ، حرکت و فعالیت های شما را برای هفته ها یا ماه ها محدود کند. بدون درمان ، تاندونیت همچنین خطر ابتلا به پارگی تاندون را افزایش می دهد. این یک وضعیت جدی تر است که برای ترمیم عملکرد تاندون نیاز به ترمیم جراحی دارد.
- اگر تاندونیت چندین ماه ادامه یابد ، می توانید تاندونوز را تجربه کنید ، که بر روی تاندون تأثیر منفی می گذارد و باعث رشد غیرطبیعی عروق خونی جدید می شود.
- عوارض دراز مدت آرنج تنیس بازان می تواند منجر به عود مجدد آسیب ، پارگی تاندون و عدم درمان با ترمیم بدون جراحی یا جراحی به دلیل گرفتگی عصب در ساعد شود.
- عوارض طولانی مدت آرنج بازیکن گلف باز مزمن می تواند منجر به درد مزمن ، محدودیت حرکتی و انقباض پایدار یا ثابت (خم) در آرنج شود.
مرحله 2. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
اگر مشکوک به التهاب تاندون هستید ، برای ارزیابی و درمان با پزشک خود ملاقات کنید. تشخیص و درمان زودهنگام منجر به نتایج موفق تری برای التهاب تاندون ساعد می شود.
- برای تشخیص التهاب تاندون ساعد ، پزشک یک شرح حال کامل از سلامت گرفته و یک ارزیابی فیزیکی کامل انجام می دهد.
- اگر شما قبل از شروع درد آسیب دیدید ، ممکن است پزشک اشعه ایکس را تجویز کند.
مرحله 3. گزینه های درمان را با پزشک خود در میان بگذارید
پس از تشخیص ، پزشک درمان را برای کاهش درد و بهبود حرکت دست توصیه می کند. اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های پزشک خود را برای درمان ساعد خود رعایت کرده و هر گونه س questionsالی که در مورد درمان دارید بپرسید.
- پزشک شما ممکن است داروی ضدالتهابی را برای کمک به کاهش التهاب در ساعد ، کاهش درد و بهبود عملکرد بازو تجویز کند.
- ممکن است برای حمایت از ناحیه و کاهش هرگونه فشار بر روی ماهیچه ها و تاندون ها نیاز به بستن بریس باشید. بسته به شدت شرایط شما ، این بریس ممکن است ناحیه را بی حرکت کند یا فقط پشتیبانی کند.
- پزشک شما ممکن است برای کاهش التهاب و درد ، کورتیکواستروئیدها را در اطراف تاندون تزریق کند. اما اگر این وضعیت بیش از 3 ماه طول بکشد ، تزریق مکرر ممکن است تاندون را ضعیف کرده و خطر پارگی تاندون را افزایش دهد.
مرحله 4. در مورد پلاسما درمانی از پزشک خود سوال کنید
درمانهای پلاسمایی غنی از پلاکت شامل گرفتن خون شما ، چرخاندن آن برای جداسازی پلاکتها و تزریق مجدد این پلاکتها در ناحیه تاندون است.
اگرچه این درمان هنوز در حال تحقیق است ، اما در درمان برخی از بیماری های مزمن تاندون مفید بوده است. با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید آیا این درمان برای شما گزینه مناسبی است یا خیر
مرحله 5. درباره فیزیوتراپی اطلاعات کسب کنید
پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را همراه با سایر روش های درمان تاندونیت توصیه کند. در فیزیوتراپی ، نحوه انجام کشش های ساعد را که برای کاهش هر گونه سفت شدن عضلات طراحی شده است ، خواهید آموخت. دانستن اینکه چگونه می توان این تنگی را کاهش داد ، مهم است زیرا در ریزش پارگی های مرتبط با تاندونیت نقش دارد.
- مشاغل و فعالیتهای تفریحی که نیاز به چنگ زدن زیاد ، اعمال فشار بر عضلات کششی یا خم کننده یا حرکات مکرر دست یا مچ دارد ، می تواند باعث ایجاد ماهیچه های سفت شود که به التهاب تاندون کمک می کند.
- فیزیوتراپ شما ممکن است ماساژ اصطکاک عمیق را برای ترشح محرک های طبیعی که به بهبود تاندون کمک می کند ، توصیه کند. این روش ایمن ، ملایم و آسان است که از درمانگر یاد بگیرید.
مرحله 6. مراقب علائم شدید باشید
در برخی موارد ، التهاب تاندون ممکن است نیاز به درمان فوری پزشکی داشته باشد. علائم شدید را بیاموزید تا بدانید چه موقع باید بلافاصله از کمک کمک بگیرید. در صورت:
- آرنج شما گرم و ملتهب است و تب دارید
- شما نمی توانید آرنج خود را خم کنید
- به نظر می رسد آرنج شما تغییر شکل داده است
- شما گمان می کنید که ممکن است یک استخوان در اثر آسیب خاصی به آن ناحیه ترک خورده یا شکسته باشد
مرحله 7. از بهبودی خود با داروهای خانگی حمایت کنید
اگرچه برای تشخیص و درمان التهاب تاندون باید به پزشک مراجعه کنید ، اما برخی از داروهای خانگی وجود دارد که ممکن است به کاهش درد جزئی ناشی از تاندونیت کمک کند. از پزشک خود بپرسید که آیا این داروهای مناسب شرایط شما مناسب است یا خیر. ممکن است بتوانید برخی از دردهای تاندونیت خود را با روشهای زیر تسکین دهید:
- استراحت مفصل ملتهب و توقف فعالیتی که باعث ایجاد آن شده است
- سه تا چهار بار در روز و هر بار به مدت 10 دقیقه محل اتصال را با یک کیسه یخ بسته بندی شده روی حوله بریزید
- استفاده از داروهای ضد التهابی بدون نسخه ، مانند ناپروکسن (Aleve) یا ایبوپروفن (Motrin)
