فشار خون ارتوستاتیک یک علامت حیاتی است که از بیمارانی که مشکلات احتمالی فشار خون دارند جمع آوری می شود. چیزی که "فشار خون ارتوستاتیک" نامیده می شود زمانی رخ می دهد که فشار خون فرد هنگام تغییر وضعیت (از حالت خوابیده به حالت نشسته ، نشسته به حالت ایستاده و غیره) به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و منجر به احساس سبکی سر و سرگیجه ، حتی غش می شود. به طور خاص ، اگر فشار خون سیستولیک (تعداد بالاتر) هنگام ایستادن 20 واحد کاهش یابد ، یا فشار خون دیاستولیک (تعداد پایین تر) 10 واحد پس از ایستادن یا در عرض سه دقیقه کاهش یابد ، گفته می شود که فرد دارای "فشار خون ارتوستاتیک" است.. " شما می توانید فشار خون فرد را در موقعیت های مختلف اندازه گیری کنید تا مشخص شود آیا دارای افت فشار خون است یا خیر.
مراحل
قسمت 1 از 3: اندازه گیری فشار خون دراز کشیده
مرحله 1. از شخص بخواهید پنج دقیقه دراز بکشد
او باید کاملاً روی میز ، تخت یا نیمکت صاف باشد. بازو بند سنج یا فشارسنج را در قسمت بالای بازوی راست فرد محکم ببندید و با نوار Velcro محکم کنید.
مرحله 2. گوشی پزشکی خود را روی شریان بازویی قرار دهید
در حالی که کاف فشار خون به دور بازوی فرد بسته شده است ، کف دست او رو به بالا باشد و گوشی پزشکی را در قسمت داخلی آرنج قرار دهید. استتوسکوپ دارای سطح وسیعی است ، بنابراین قرار دادن آن در سطح داخلی آرنج باید اطمینان حاصل کند که شریان بازویی را که در آن ناحیه حرکت می کند ، می پوشاند. شما به عنوان راهی برای اندازه گیری فشار خون به صداهای موجود در شریان بازویی گوش می دهید.
مرحله 3. بازوبند را با پمپ باد کنید
به طور کلی شما باید آن را به عنوان شماره اولیه خود در حدود 200 افزایش دهید و به تدریج آن را از آنجا تخلیه کنید. وقتی باد باز می شود ، بدنبال فشار خون سیستولیک باشید. فشار خون سیستولیک نیروی پمپاژ خون از طریق شریان ها است و معمولاً بین 110 تا 140 است.
- هنگامی که شروع به شنیدن صداهای "تپ" در گوشی پزشکی خود می کنید ، میزان فشار خون سیستولیک را تشخیص می دهید. این صدای جریان خون در شریان بازویی است.
- در حالی که گوش خود را در حال باد شدن باز می کنید ، این عدد را در ذهن خود نگه دارید.
مرحله 4. قرائت دیاستولیک را پس از پاک شدن صدا ثبت کنید
این عدد باید کمتر باشد ، معمولاً بین 60 تا 90. این فشار بر شریان های بین ضربان قلب است.
عدد فشار خون سیستولیک ، یک برش و سپس عدد فشار خون دیاستولیک را بنویسید. هر دو بر حسب میلی متر جیوه یا میلی متر جیوه اندازه گیری می شوند. به عنوان مثال ، ممکن است "120/70 میلی متر جیوه" را بنویسید
مرحله 5. با گرفتن قرائت پالس شعاعی کار را تمام کنید
این نبضی است که شما با قرار دادن انگشت اشاره و وسط خود روی مچ دست راست داخل می یابید. وقتی نبض بیمار را احساس می کنید ، ساعت خود را تماشا کنید یا دقیقاً 60 ثانیه تماشا کنید و تعداد ضربان را بشمارید.
- اکثر افراد دارای نبض بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه (BPM) هستند. اگر نبض بیمار بالاتر از این باشد ، ممکن است نتواند بایستد و آزمایش را ادامه دهد.
- نبض (یا ضربان قلب) را بنویسید ، و سپس خود را برای قسمت های بعدی آزمون آماده کنید که از فرد می خواهید بایستد.
قسمت 2 از 3: اندازه گیری فشار خون ایستاده
مرحله 1. از شخص بخواهید بایستد
اطمینان حاصل کنید که در صورت عدم ثبات روی پای خود از تکیه گاه استفاده می کند. از آنها بخواهید با بازوی چپ او چیزی را نگه دارند تا بتوانید فشار خون و نبض را در بازوی راست بگیرید.
- منتظر بمانید تا بیمار پایدار شود ، اما باید آزمایش ها را در اسرع وقت (در اولین دقیقه) پس از ایستادن انجام دهید.
- به فرد اطلاع دهید که در صورت احساس سبکی یا ضعف در هر نقطه باید به شما اطلاع دهد تا بتوانید او را بنشینید. اگرچه او برای اینکه آزمایش با موفقیت انجام شود باید ایستاده باشد ، اما شما نمی خواهید این کار را به قیمت از دست دادن آنها انجام دهید.
مرحله 2. بازوی بازو را دوباره پمپ کنید
فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را اندازه گیری کرده و هر دوی این مقادیر را ثبت کنید. همچنین آزمایش نبض را تکرار کرده و نتایج خود را بنویسید.
مرحله 3. دو دقیقه صبر کنید
بیمار باید به ایستادن ادامه دهد. دو دقیقه پس از اولین اندازه گیری ایستاده (و پس از سه دقیقه کل ایستادن) ، مقدار فشار خون ایستاده دوم باید بدست آید. دوباره کاف را باد کرده و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را ثبت کنید. در فیزیولوژی معمولی ، قرائت سیستولیک و دیاستولی فرد باید در قرائت ایستگاه دوم بیشتر از خوانش اول باشد ، زیرا بدن زمان بیشتری برای جبران تغییر وضعیت بدن داشته است.
مرحله 4. آخرین اندازه گیری نبض بیمار (اندازه گیری در مچ دست)
یافته های خود را بنویسید. با محاسبه تغییرات فشار خون و مشاهده نتایج ، از شخص بخواهید بنشیند.
قسمت 3 از 3: ارزیابی نتایج
مرحله 1. نتایج را ارزیابی کنید
مقادیر ایستاده (1 دقیقه) را از قرائت های جدا شده کم کنید. همچنین مقادیر ایستاده (3 دقیقه) را از مقادیر تعیین شده کم کنید ، تا بتوانید مقایسه کنید و ببینید بدن چگونه سریع سازگار می شود.
- قضاوت کنید که آیا فرد به احتمال زیاد دچار افت فشار خون است. اگر فشار سیستولیک 20 میلی متر جیوه کاهش یابد یا فشار دیاستولیک 10 میلی متر جیوه کاهش یابد ، به احتمال زیاد این بیماری را دارند.
- توجه داشته باشید که این بیماری بر اساس فشار خون 1 دقیقه ای ایستاده و نه 3 دقیقه ای تشخیص داده می شود (3 دقیقه ای به سادگی مقایسه ای را برای مشاهده سرعت سازگاری بدن در زمان بیشتری برای ایستادن انجام می دهد).
- همچنین در نظر بگیرید که آیا نبض بیمار به میزان طبیعی افزایش می یابد یا خیر. معمول است که نبض بین 10 تا 15 ضربه در دقیقه افزایش می یابد. با این حال ، اگر ضربان ها 20 ضربه در دقیقه یا بیشتر افزایش یابد ، باید برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کند.
مرحله 2. علائم فرد را در نظر بگیرید
صرف نظر از تفاوت بین مقدار فشار خون در حالت خوابیده و ایستاده ، اگر فرد در هنگام ایستادن احساس سبکی و/یا سرگیجه می کند ، باید برای ارزیابی حرفه ای علت این علائم به پزشک مراجعه کند. تشخیص "افت فشار خون" می تواند صرفاً بر اساس این علائم باشد ، صرف نظر از تفاوت در مقادیر عددی فشار خون ، بنابراین مهم است که از شخص در مورد علائمی که ممکن است هنگام ایستادن ناگهانی با آن مواجه شود ، سوال شود.
مرحله 3. درک کنید که چرا اندازه گیری فشار خون ارتوستاتیک مهم است
داشتن "افت فشار خون" (فشار خون پایین بلافاصله هنگام ایستادن) بسیار رایج است ، به ویژه در میان افراد مسن. این حالت منجر به علائمی مانند سبکی سر و/یا سرگیجه هنگام ایستادن می شود و این خطر را دارد که فردی هنگام ایستادن به دلیل جریان خون ناکافی از حال برود. آگاهی از "افت فشار خون" به منظور اصلاح یا بهبود آن در بهترین حالت ممکن بسیار مهم است.
- در افراد مسن ، علل شایع فشار خون ارتوستاتیک عبارتند از داروهای مصرفی فرد ، کم آبی بدن ، مصرف ناکافی نمک (اگرچه نمک زیاد می تواند منجر به افزایش بیش از حد فشار خون شود) یا به سادگی پاسخ دیرهنگام فشار خون پس از ایستادن ، که تا حدی با روند طبیعی پیری ارتباط دارد.
- افت فشار خون ارتوستاتیک به مراتب کمتر در جوانان مشاهده می شود. با این حال ، گاهی اوقات می تواند در نتیجه بیماری های دیگر (بیماری پارکینسون ، سندرم های پارانئوپلاستی و غیره) ، کم آبی شدید یا مقادیر زیادی از دست دادن خون ثانویه ناشی از ضربه رخ دهد.
