سیستیت یک بیماری التهابی در مثانه است که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود. زنان و مردان می توانند به التهاب مثانه مبتلا شوند ، اگرچه زنان قربانیان اصلی این بیماری هستند. اگر سیستیت درمان نشود ، این بیماری به احتمال زیاد دردناک تر و تحریک کننده تر خواهد شد. باکتری ها می توانند گسترش یافته و باعث عفونت جدی تر کلیه شوند. با توجه به علائم اولیه ، می توانید درمان را آغاز کرده و عفونت را به سرعت از بین ببرید.
مراحل
قسمت 1 از 3: به سرعت علائم خود را درمان کنید
مرحله 1. علائم خود را شناسایی کنید
علائم رایج شامل موارد زیر است:
- تمایل مداوم به ادرار کردن ، حتی زمانی که مثانه خود را خالی کرده اید.
- احساس سوزش دردناک هنگام ادرار کردن
- دفع ادرار به مقدار کم.
- ادرار ابری و بوی قوی.
- احساس فشار در قسمت تحتانی شکم و ناراحتی در ناحیه لگن
- تب درجه پایین.
- مقدار کمی خون در ادرار شما وجود دارد.
- کودکان ممکن است علائمی داشته باشند که شامل تحریک پذیری ، اشتهای ضعیف و مشکل در کنترل مثانه است.
مرحله 2. به محض بروز علائم با پزشک خود مشورت کنید
نام های دیگر سیستیت عفونت مثانه و عفونت مجاری ادراری است. شروع سریع درمان می تواند به شما کمک کند تا سریعتر احساس بهتری داشته باشید و از عوارضی مانند عفونت کلیه جلوگیری کنید.
مرحله 3. برای درد از NSAID یا استامینوفن استفاده کنید
گاهی اوقات ، سیستیت می تواند باعث ناراحتی در شکم یا ناحیه لگن یا تب درجه پایین شود. شما می توانید این علائم را با NSAID (داروی ضد التهابی غیر استروئیدی) بدون نسخه درمان کنید. NSAID های رایج عبارتند از ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB) و ناپروکسن سدیم (Aleve). همچنین می توانید استامینوفن (تیلنول) مصرف کنید ، که ضدالتهاب نیست اما می تواند به تسکین درد و تب کمک کند.
- کمترین دوز ممکن را که م effectiveثر است مصرف کنید. مصرف بیش از حد یا استفاده طولانی مدت از داروهای مسکن OTC می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
- در صورت احساس درد در ناحیه کمر یا پهلو ، تب و لرز ، یا حالت تهوع و استفراغ ، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. ممکن است عفونت داشته باشید که نیاز به درمان فوری دارد.
مرحله 4. آنتی بیوتیک مصرف کنید
پزشک شما ممکن است بخواهد نمونه ادرار را برای بررسی وجود باکتری ها جمع آوری کند. رایج ترین نوع باکتری ایجاد کننده سیستیت Escherichia coli یا E. coli نامیده می شود.
- پزشک شما می داند برای کنترل موثر عفونت به کدام آنتی بیوتیک نیاز دارید. آنتی بیوتیک را دقیقاً طبق تجویز و در مدت زمان کامل نسخه مصرف کنید. با انجام این کار می توانید مطمئن باشید که این بیماری را به طور کامل درمان کرده اید و علائم شما عود ناگهانی نخواهد داشت.
- قبل از انجام هرگونه درمان گیاهی با پزشک خود مشورت کنید. هنگامی که یک عفونت فعال درگیر باشد ، آنتی بیوتیک ها داروهای انتخابی هستند. اگر از گیاهان دارویی یا داروهای گیاهی برای درمان علائم خود استفاده می کنید ، پزشک شما بهترین منبع شما است.
مرحله 5. داروهایی برای کمک به ناراحتی ادراری مصرف کنید
بسته به شدت التهاب مثانه ، پزشک ممکن است داروهایی به نام مسکن ادراری را توصیه یا تجویز کند. این داروها به کاهش ناراحتی هنگام ادرار کردن کمک می کنند. رایج ترین عامل مورد استفاده ، فنازوپیریدین نام دارد. شما هنوز نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارید حتی اگر پزشک شما مصرف فنازوپیریدین را توصیه کند.
مرحله 6. مقدار زیادی آب بنوشید
هر روز تا می توانید آب بنوشید. این کار به دفع باکتری های در حال رشد در مجاری ادراری شما از جمله مثانه کمک می کند.
موسسه پزشکی به مردان توصیه می کند که روزانه حدود 13 فنجان (3 لیتر) مایعات بنوشند. زنان باید حدود 9 فنجان (2.2 لیتر) مایعات در روز بنوشند. اگر عفونت دارید ، ممکن است بخواهید بیشتر بنوشید
مرحله 7. آب کرن بری را به مایعاتی که می نوشید اضافه کنید
آب کرن بری ملایم اسیدی است و به کاهش میزان باکتری در مثانه کمک می کند.
مصرف دوزهای بالاتر اسید اسکوربیک یا ویتامین C ممکن است در این مدت مفید باشد زیرا این امر به اسیدی شدن ادرار شما نیز کمک می کند. ادرار اسیدی زندگی باکتری ها را سخت می کند
مرحله 8. از نوشیدن مایعات حاوی قند یا مواد محرک اجتناب کنید
نوشیدنی هایی که حاوی کافئین هستند ، مانند چای و قهوه ، می توانند برای مخاط مثانه شما تحریک کننده باشند. باکتری هایی که باعث عفونت مثانه می شوند خود را به ناحیه داخلی مثانه متصل می کنند و باعث تحریک می شوند که دردی را که تجربه می کنید ، ایجاد می کند. اجتناب از نوشیدنی هایی که می توانند مخاط مثانه شما را بیشتر تحریک کنند ، می تواند به جلوگیری از درد اضافی و بهبودی کمک کند.
- با مصرف نوشابه ، نوشابه های شیرین و آب میوه ها ، شکر را به مایعاتی که از مثانه شما عبور می کنند ، اضافه کنید. شکر یک ماده مغذی برای رشد باکتری ها است. اجتناب از این نوع نوشیدنی ها در این مدت می تواند به بهبودی کمک کرده و از رشد بیشتر باکتری ها جلوگیری کند.
- نوشیدن فقط آب و آب کرن بری بهترین گزینه در حالی است که علائمی دارید.
مرحله 9. تا زمانی که عفونت برطرف نشده است از رابطه جنسی اجتناب کنید
برخی شواهد نشان می دهد که رابطه جنسی می تواند سیستیت را بدتر کند. اگر رابطه جنسی دارید ، از روغن زیاد برای کاهش اصطکاک و سوزش استفاده کنید.
قسمت 2 از 3: جلوگیری از مشکلات آینده
مرحله 1. بهداشت را رعایت کنید
در صورت داشتن دوره های مکرر سیستیت ، یا عفونت مثانه و مجاری ادراری ، دوش گرفتن به جای حمام توصیه می شود.
بعد از دفع مدفوع ، زنان باید از جلو به عقب پاک شوند. این به جلوگیری از ورود باکتری به مجرای ادرار و حرکت به داخل مثانه کمک می کند. به کودکان بیاموزید که با این روش نیز دستمال را پاک کنند
مرحله 2. مرتبا ادرار کنید
سعی کنید ادرار خود را برای مدت طولانی نگه ندارید. با ادرار مکرر ، به خروج مداوم مثانه کمک می کنید.
مرحله 3. قبل و بعد از رابطه جنسی ادرار کنید
با این کار می توانید از گسترش باکتری های ناخواسته ای که ممکن است در حین فعالیت جنسی منتقل شوند به مجرای ادرار و مثانه جلوگیری کنید. در صورت امکان ، قبل از برقراری رابطه جنسی از آب گرم برای شستن ناحیه تناسلی خود استفاده کنید.
مرحله 4. مقدار زیادی آب بنوشید
نوشیدن حداقل 6 تا 8 لیوان آب در روز باعث می شود مایعات از طریق مجاری ادراری شما حرکت کنند. این به جلوگیری از رشد باکتری و ایجاد عفونت کمک می کند.
مرحله 5. لباس زیر مناسب بپوشید
شورت نخی بپوشید و از پوشیدن لباس های تنگ و جوراب شلواری خودداری کنید. اجازه دادن به ناحیه تناسلی در معرض هوا ، به کاهش عرق و تجمع رطوبت کمک می کند که می تواند به رشد باکتری های ناخواسته کمک کند.
مرحله 6. از برخی محصولات زنانه اجتناب کنید
بسیاری از محصولات زنانه بر تعادل pH دستگاه ادراری تأثیر می گذارد. برخی از زنان همچنین ممکن است نسبت به مواد شیمیایی ، عطرها و غیره که در این محصولات استفاده می شود حساسیت بیشتری داشته باشند و در برابر آنها واکنش آلرژیک ایجاد کنند. به خصوص اگر به طور مکرر به سیستیت مبتلا می شوید ، استفاده از این محصولات را حذف کنید.
- دوش نگیر دوش زدن تعادل طبیعی باکتری های "خوب" و اسیدیته را در منطقه مختل می کند.
- از دئودورانت ها یا اسپری های بهداشتی زنان در ناحیه تناسلی خود اجتناب کنید.
- از حمام حبابی یا گرانول معطر خودداری کنید.
- در طول قاعدگی ، تامپون یا پد را به طور مکرر تغییر دهید.
- در صورت بروز خشکی واژن ، از روان کننده بر پایه آب برای فعالیت جنسی استفاده کنید.
- از روان کننده هایی که بر پایه سیلیکون یا نفت هستند استفاده نکنید.
مرحله 7. در صورت ابتلا به عفونت های مکرر آنتی بیوتیک ها را در دست داشته باشید
در برخی موارد ، اگر می دانید که فعالیت جنسی محرک عفونت شما است ، ممکن است آنتی بیوتیک را برای شما تجویز کند. نشان داده شده است که یک دوز منفرد بعد از مقاربت جنسی از این نوع عفونت جلوگیری می کند.
پزشک همچنین ممکن است یک دوز واحد را تجویز کند که باید هر روز به صورت معمول مصرف شود. یکی دیگر از گزینه هایی که پزشک شما ممکن است در نظر بگیرد این است که یک دوره 3 روزه آنتی بیوتیک تجویز شده برای شما به محض مشاهده اولین علائم شروع کند. دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک را دنبال کنید. این شامل دستورالعمل هایی درباره نحوه مصرف دارو و زمان بروز علائم در هنگام تماس با وی می شود
مرحله 8. مصرف پروبیوتیک ها را در نظر بگیرید
مصرف پروبیوتیک ها می تواند به تعادل طبیعی و سالم باکتری ها در بدن شما کمک کند. برخی شواهد اخیر نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است برای افرادی که از مشکلات مزمن مجاری ادراری رنج می برند مفید باشد.
مرحله 9. درمان یبوست
یبوست می تواند به عفونت مثانه ، به ویژه در کودکان کمک کند. این به این دلیل است که حفظ مدفوع در روده بزرگ ، که با یبوست اتفاق می افتد ، می تواند به مثانه فشار وارد کرده و عملکرد طبیعی آن را مختل کند.
- افزایش مصرف فیبر ، به ویژه غلات سبوس دار و سبزیجات ، به سرعت عبور زباله ها از طریق سیستم شما کمک می کند.
- نوشیدن مقدار زیادی آب به شما کمک می کند تا هیدراته بمانید و همچنین دفع مدفوع را آسان تر می کند.
- ورزش منظم همچنین می تواند عملکرد روده بزرگ را بهبود بخشد.
قسمت 3 از 3: دانستن زمان مراجعه به پزشک
مرحله 1. در صورت بروز علائم خاصی فوراً به پزشک مراجعه کنید
برخی از علائم ممکن است علائم هشداردهنده عفونت کلیه باشد و شامل کمردرد ، درد پهلو ، تب ، لرز و تهوع و استفراغ است.
- در صورت مشاهده استفراغ شدید ، اسهال ، بثورات یا علائم واکنش آلرژیک به آنتی بیوتیک یا سایر داروهای مصرفی ، فوراً با پزشک تماس بگیرید.
- در صورت مشاهده تورم لب ها ، زبان یا گلو ، یا مشکل در تنفس با 911 تماس بگیرید.
مرحله 2. فوراً با متخصص اطفال خود تماس بگیرید
اگر فکر می کنید فرزند شما UTI دارد ، فوراً با متخصص اطفال او تماس بگیرید. این عفونت ها در کودکان خردسال بسیار جدی تر از بزرگسالان است.
مرحله 3. اگر علائم شما عود کرد یا برطرف نشد ، با پزشک خود تماس بگیرید
پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ها و عود علائم ، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید. این می تواند به این معنی باشد که عفونت به طور کامل برطرف نشده است ، که عفونت شروع به گسترش کرده است یا ممکن است به دوره ای از یک آنتی بیوتیک متفاوت نیاز داشته باشید.
در صورت بروز هرگونه مشکل در مصرف آنتی بیوتیک باید با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 4. به هرگونه تغییر در علائم توجه کنید
اگر شروع به ادرار مکرر و دردناک کردید که چندین ساعت طول می کشد ، درد یا ناراحتی اضافی یا بدتر شدن ناگهانی هر یک از علائم مثانه شما ، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر ترشحات واژن یا زخم در ناحیه تناسلی دارید ، با پزشک خود تماس بگیرید. گاهی اوقات عفونت های قارچی و STI ها را می توان با سیستیت اشتباه گرفت و ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشید
مرحله 5. مراقب خون در ادرار خود باشید
وجود خون در ادرار می تواند به این معنی باشد که عفونت به کلیه های شما سرایت کرده است یا ممکن است سنگ کلیه داشته باشید. پزشک باید در اسرع وقت از خون موجود در ادرار شما مطلع شود.
مرحله 6. اگر قبلاً به التهاب مثانه مبتلا بودید ، با پزشک خود تماس بگیرید
اگر این اولین مورد سیستیت ، عفونت مثانه یا عفونت مجاری ادراری شما نیست ، پزشک با شروع درمان آن را در نظر می گیرد. در برخی موارد ، در صورت حساسیت بیشتر به این نوع عفونت ، می توان آنتی بیوتیک ها را برای شما تجویز کرد.
علاوه بر این ، ممکن است پزشک بخواهد محرک های احتمالی را برای شما تعیین کند که باعث عفونت های مکرر می شوند. پزشک می تواند با ارائه اطلاعاتی در مورد راه های جلوگیری از عوامل محرک شما ، و جلوگیری از عفونت ها به محض شروع ، از جمله استفاده از آنتی بیوتیک های تجویز شده ، کمک کند
مرحله 7. در صورت مذکر بودن ، پزشک خود را از علائم خود مطلع کنید
در حالی که ممکن است یک مرد به عفونت مثانه یا التهاب مثانه مبتلا شود ، گاهی اوقات این عفونت می تواند هشداردهنده چیزی جدی تر باشد. اطمینان حاصل کنید که پزشک از سیستیت شما اطلاع دارد.
نکات
- برخی از افراد با استفاده از یک پد گرم کننده که روی قسمت پایین قرار داده شده و روی ناحیه شکم خود قرار داده است ، تسکین می یابند.
- تمام دوره یا تجویز آنتی بیوتیک ها را به پایان برسانید ، حتی اگر قبل از از بین رفتن همه آنها احساس بهبودی داشته باشید.
- در صورت بارداری ، دیابت یا هرگونه بیماری جدی پزشکی ، پزشک باید فوراً از علائم و نشانه های سیستیت مطلع شود.
- در صورت یائسگی ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های مختلف را در نظر بگیرد یا در صورت بروز علائم عفونت ادراری ، آزمایش های اضافی انجام دهد.
