درمان محرومیت از آندروژن-همچنین به عنوان هورمون درمانی شناخته می شود-راهی برای کاهش هورمون های خاص ("آندروژن") در بدن مردان برای درمان سرطان پروستات است. (درمان جراحی نیز یک گزینه است.) مطالعات نشان داده اند که سرطان پروستات با کاهش سطح آندروژن ممکن است با سرعت کمتری کوچک یا رشد کند. بنابراین ، بسیاری از پزشکان و بیماران مبتلا به سرطان پروستات به درمان محرومیت از آندروژن به عنوان یک درمان مهم سرطان پروستات نگاه می کنند. با آگاهی از آن و مشورت با پزشک خود ، ممکن است دریابید که تحت درمان محرومیت از آندروژن ، درمان مناسب برای شماست.
مراحل
قسمت 1 از 3: مشورت با پزشک
مرحله 1. با پزشک خود صحبت کنید
پس از تشخیص اولیه سرطان پروستات در بیماران مبتلا به سرطان پروستات که قبلاً درمان نشده بودند ، احتمالاً مجموعه ای از ملاقات ها را با متخصص انکولوژی برنامه ریزی می کنید. پزشک وضعیت و شرایط شما را ارزیابی کرده و توصیه هایی در مورد درمان های احتمالی ارائه می دهد.
- در صورتی که پزشک قبلاً این کار را نکرده باشد ، پزشک سابقه پزشکی دقیق را جمع آوری کرده و معاینه فیزیکی انجام می دهد.
- پزشک شما تشخیص ، پیش آگهی و درمان های احتمالی را برای شما توضیح می دهد. براساس تشخیص ، آنها احتمالاً در مورد "درجه" یا سطح سرطان پروستات صحبت خواهند کرد. سرطان پروستات در مقیاس 1 تا 10 درجه بندی می شود که 5 یا بالاتر نشان دهنده بافت بسیار غیرطبیعی و نشان دهنده سرطان است. این نمره Gleason Score نامیده می شود هرچه امتیاز Gleason بالاتر باشد سرطان تهاجمی تر است.
- به احتمال زیاد قبل از اینکه شما را مجبور به دوره هورمون درمانی کند ، باید چندین بار با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 2. ارائه به تشخیص
متخصص شما تشخیص هایی را توصیه می کند که تشخیص اولیه شما را تأیید کرده و اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت شما جمع آوری کند. این تشخیص ها برای کمک به پزشک شما در دستیابی به ایده ای آگاهانه در مورد درمان آینده بسیار مهم است.
- پزشک آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات را انجام می دهد. آنها ممکن است چندین بار این کار را انجام دهند.
- متخصص شما سونوگرافی ترانس رکتال را انجام می دهد.
- اگر تشخیص های قبلی نشان دهنده سرطان پروستات باشد ، احتمالاً بیوپسی پروستات را انجام می دهند.
- انواع مختلفی از تشخیص ها وجود دارد که ممکن است برای تشخیص اینکه آیا سرطان پروستات فراتر از پروستات گسترش یافته است مورد استفاده قرار گیرد. این موارد شامل اسکن استخوان ، سی تی اسکن ، MRI یا بیوپسی غدد لنفاوی است. سرطان دیررس پروستات اغلب با کمردرد به ستون فقرات کمری متاستاز می دهد.
مرحله 3. در مورد درمان تصمیم بگیرید
پس از صحبت با پزشک و ارائه تشخیص ، شما و پزشک خود می توانید در مورد نوع خاصی از درمان هورمون درمانی تصمیم گیری کنید. مهم است که به توصیه پزشک خود توجه کنید ، زیرا آنها تجربه قابل توجهی دارند.
- اگر احساس ناراحتی می کنید ، باید نظر دوم را دریافت کنید.
- بسته به شرایط شما ، پزشک دوره خاصی از درمان هورمونی را پیشنهاد می کند. با این حال ، آنها ممکن است گزینه های متفاوتی را به شما ارائه دهند. وقت بگذارید و به مزایا و معایب هر گزینه فکر کنید.
- با خانواده خود در مورد گزینه های مختلفی که پزشک پیشنهاد کرده صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند پشتیبانی را به شما ارائه دهند یا ممکن است بینش شما نادیده گرفته شود. علاوه بر این ، گزینه ای که انتخاب می کنید ممکن است در آینده بر خانواده شما تأثیر بگذارد.
قسمت 2 از 3: دریافت درمان محرومیت از آندروژن
مرحله 1. از داروهای خوراکی خود استفاده کنید
در اولین قدم ، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند آگونیست GnRH برای مسدود کردن محور هیپوتالاموس هیپوفیز تجویز کند. این دارو میزان یا اثربخشی آندروژن ها را در بدن شما کاهش می دهد. این یک گزینه کمتر تهاجمی است ، اما ممکن است نتایج مثبتی ارائه دهد که خطرات مربوط به روشهای تهاجمی تر مانند جراحی را کاهش می دهد.
- داروهای خوراکی ممکن است در یک دوره کوتاه یا طولانی تجویز شوند.
- اطمینان حاصل کنید که داروهای خود را طبق توصیه پزشک مصرف کنید.
- توجه داشته باشید که سرطان ممکن است به مرور زمان در برابر درمان با آندروژن مقاومت ایجاد کند.
مرحله 2. هورمون درمانی را قبل یا بعد از نوع دیگری از درمان انجام دهید
درمان هورمونی-خوراکی یا تزریقی-اغلب قبل یا بعد از جراحی یا پرتودرمانی تجویز می شود. استفاده از آنتی آندروژن ها با آگونیست GnRH محاصره ترکیبی آندروژن را ایجاد می کند.
- در برخی موارد ، پزشک برای کاهش سرطان در آماده سازی برای برداشتن جراحی ، درمان هورمونی تجویز می کند.
- در مواقع دیگر ، پزشک پس از عمل جراحی یا اشعه درمانی ، هورمون درمانی را تجویز می کند تا هر گونه سرطان باقی مانده را کوچک یا ضعیف کند.
- این یکی از تهاجمی ترین گزینه های درمانی است.
مرحله 3. دارو را تزریق یا کاشته کنید
پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که دارویی را به شما تزریق کرده یا کاشته اید. این دارو توانایی بیضه های شما در تولید آندروژن را مهار می کند - فرایندی که به عنوان اخته شیمیایی شناخته می شود.
- هنگامی که داروها از بدن متوقف شده یا از بدن خارج می شوند ، اخته شیمیایی برگشت پذیر است.
- این درمان ممکن است بسیار پرهزینه باشد.
- یکی از عوارض جانبی اخته شیمیایی ، کوچک شدن بیضه ها است - چیزی که ممکن است برگشت پذیر نباشد.
- داروهای تزریقی باید هر ماه تکرار شوند.
- ایمپلنت ممکن است نیاز به تعویض سالانه یا با قطع درمان هورمونی داشته باشد.
مرحله 4. تحت عمل جراحی قرار بگیرید تا بیضه ها را بردارید (ارکئکتومی دو طرفه)
شاید تهاجمی ترین گزینه برای انجام هورمون درمانی این باشد که یک جراح بیضه های شما را خارج کند. این کار آندروژن های تولید شده توسط بیضه ها را از بین می برد.
- این کم هزینه ترین گزینه درمانی است.
- این منجر به تغییرات فیزیولوژیکی دائمی مانند افزایش وزن و افزایش بافت سینه می شود که با کاهش شدید تستوسترون در بدن همراه است.
- این گزینه م becauseثر است زیرا بیضه ها 80 تا 90 درصد تستوسترون بدن را تولید می کنند.
قسمت 3 از 3: یادگیری درمان محرومیت از آندروژن
مرحله 1. بدانید که هورمون درمانی چه زمانی توصیه می شود
اولین قدم شما در یادگیری در مورد هورمون درمانی این است که بدانید پزشکان چه زمان و در چه شرایطی استفاده از آن را تجویز می کنند. در نهایت ، همه افراد و تمام مراحل سرطان پروستات شایسته استفاده از هورمون درمانی نیستند. هورمون درمانی اغلب مورد استفاده قرار می گیرد:
- هنگامی که سرطان پروستات بسیار بزرگتر از آن است که بتوان با جراحی یا اشعه درمان کرد.
- در صورت تداوم سرطان پروستات پس از جراحی یا پرتودرمانی.
- همراه با سایر درمانها.
- به عنوان پیش زمینه درمان دیگر ، تهاجمی تر.
مرحله 2. انواع مختلف هورمون درمانی را بشناسید
قبل از تصمیم گیری در مورد درمان ، باید روشهای بسیار متفاوت این کار را بشناسید. در نهایت ، روشهای مختلف درمان هورمونی در سطوح تهاجمی یا ماندگاری متفاوت است.
- اخته جراحی ، که بیضه ها را از بین می برد - بزرگترین منبع آندروژن بدن.
- داروهای تزریقی یا کاشتنی که میزان تستوسترون ایجاد شده توسط بیضه ها را کاهش می دهند.
- داروهایی که میزان تستوسترون و سایر آندروژن های ایجاد شده توسط بدن شما را کاهش می دهند.
- داروهایی که از عملکرد صحیح آندروژن ها جلوگیری می کند.
مرحله 3. عوارض جانبی و اثربخشی هورمون درمانی را در نظر بگیرید
مانند سایر انواع درمان سرطان ، درمان محرومیت از آندروژن دارای عوارض جانبی و درجات مختلفی از اثربخشی است.
- اثربخشی به تعداد زیادی از عوامل بستگی دارد ، از جمله استفاده از آن همراه با سایر درمان ها ، شدت سرطان و سن یا سلامت عمومی بیمار.
- عوارض جانبی ممکن است شامل: گرگرفتگی ، کاهش میل جنسی ، کاهش بیضه ها ، پوکی استخوان ، شکستگی استخوان ، خستگی ، تهوع و افسردگی باشد. همچنین تأثیراتی بر ترکیب و متابولیسم بدن وجود دارد که ممکن است شامل کاهش توده عضلانی بدون چربی ، افزایش ذخیره چربی ، کاهش قدرت عضلانی ، حساسیت یا رشد بافت سینه و کاهش حساسیت به انسولین باشد.
- برخی از مطالعات نشان می دهد که ADT می تواند عوارض و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی را افزایش دهد.
