برفک توسط مخمر Candida albicans ایجاد می شود و معمولاً پس از آنتی بیوتیک توسط مادر یا نوزاد ایجاد می شود ، زیرا مخمر بعد از نابودی باکتری در بدن تمایل به رشد دارد. اگر مادر شیرده همزمان با نوزاد مبتلا به برفک یا عفونت قارچی نوک سینه است ، باید مادر و کودک را درمان کرد ، زیرا مادر ممکن است عفونت قارچی را در طول تغذیه به کودک منتقل کند. اکثر موارد برفک بدون تهدید محسوب می شوند ، زیرا خود بیماری به راحتی در خانه درمان می شود و اغلب بدون دارو برطرف می شود. اما موارد شدید برفک می تواند باعث کم آبی بدن و (به ندرت) تب شود و باید فوراً توسط پزشک درمان شود. آگاهی از نحوه تشخیص علائم مشکل برفک ، و همچنین نحوه درمان موارد خفیف در خانه ، می تواند به شادابی و سلامت کودک شما کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: درمان برفک با داروهای طبیعی
مرحله 1. با متخصص اطفال فرزند خود صحبت کنید
قبل از انجام هرگونه درمان طبیعی یا خانگی ، با متخصص اطفال کودک خود مشورت کنید. پزشک می تواند تشخیص را تأیید کرده و نظر پزشکی حرفه ای را در مورد بهترین روش درمانی برای نوزاد شما به شما ارائه دهد. در حالی که به نظر می رسد بسیاری از درمان های خانگی برای برفک دهان بی خطر هستند ، به خاطر داشته باشید که سیستم گوارش و سیستم ایمنی کودک شما هنوز کاملاً نابالغ است و ممکن است پزشک متخصص اطفال بخواهد با احتیاط ادامه دهد.
مرحله 2. به کودک خود اسیدوفیلوس بدهید
اسیدوفیلوس نوعی پودر شده از باکتری ها است که معمولاً در دستگاه گوارش سالم یافت می شود. مخمر و باکتری های روده یکدیگر را در بدن انسان متعادل می کنند و اغلب مصرف آنتی بیوتیک ها یا ایجاد برفک باعث افزایش رشد مخمر می شود. مصرف اسیدوفیلوس ممکن است به کاهش رشد مخمر و درمان علل برفک در نوزادان کمک کند.
- با ترکیب پودر اسیدوفیلوس با آب تمیز یا شیر مادر خمیر تهیه کنید.
- این خمیر را یکبار در روز به دهان نوزاد بمالید تا برفک برطرف شود.
- اگر کودک در حال تغذیه با بطری است می توانید یک قاشق چای خوری پودر اسیدوفیلوس را به شیر خشک یا شیر مادر اضافه کنید. اسیدوفیلوس را یک بار در روز تا برفک برطرف کنید.
مرحله 3. ماست را امتحان کنید
اگر کودک شما قادر به بلع ماست است ، پزشک متخصص اطفال توصیه می کند که ماست لاکتوباسیل شیرین نشده را به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید. این عمل مانند اسیدوفیلوس ، با ایجاد تعادل بین جمعیت مخمرها در دستگاه گوارش فرزند شما عمل می کند.
اگر فرزند شما به اندازه کافی برای بلع ماست نیست ، سعی کنید آن را با یک سواب پنبه تمیز روی ناحیه آسیب دیده بمالید. فقط از مقدار کمی ماست استفاده کنید و کودک خود را از نزدیک تحت نظر داشته باشید تا از خفه نشدن ماست اطمینان حاصل کنید
مرحله 4. از عصاره هسته گریپ فروت (GSE) استفاده کنید
عصاره دانه گریپ فروت ، وقتی با آب مقطر مخلوط شده و روزانه مصرف شود ، ممکن است به درمان علائم برفک در برخی از کودکان کمک کند.
- 10 قطره GSE را در یک اونس آب مقطر مخلوط کنید. برخی از پزشکان معتقدند که درمان ضد باکتریایی آب لوله کشی می تواند اثر GSE را کاهش دهد.
- از یک سواب پنبه ای تمیز استفاده کنید تا مخلوط GSE را هر ساعت یکبار در تمام ساعات بیداری به دهان کودک خود بمالید.
- قبل از شیردهی ، دهان کودک را با سواب بکشید. این ممکن است به کاهش طعم تلخ مربوط به پرستاری در حالی که کودک مبتلا به برفک است ، کمک کند و بتواند به برنامه غذایی معمول خود بازگردد.
- اگر برفک دهان تا روز دوم درمان بهبود قابل توجهی نداشته باشد ، می توانید قدرت مخلوط GSE را با حل 15 تا 20 قطره GSE در یک اونس آب مقطر ، به جای 10 قطره اصلی ، افزایش دهید.
مرحله 5. از روغن نارگیل خالص و بکر استفاده کنید
روغن نارگیل حاوی اسید کاپریلیک است که ممکن است به مبارزه با عفونت قارچی که باعث برفک می شود ، کمک کند.
- برای مالیدن روغن نارگیل به ناحیه آسیب دیده از یک سواب پنبه ای تمیز استفاده کنید.
- قبل از امتحان روغن نارگیل با پزشک اطفال خود مشورت کنید ، زیرا برخی از کودکان ممکن است به روغن نارگیل حساسیت داشته باشند.
مرحله 6. یک خمیر جوش شیرین درست کنید
خمیر جوش شیرین می تواند به درمان برفک در محل ابتلا کمک کند و می تواند هم در نوک سینه های مادر (در صورت شیردهی) و هم در دهان کودک استفاده شود.
- یک قاشق چایخوری جوش شیرین را با هشت اونس آب مخلوط کنید.
- خمیر را با یک سواب پنبه تمیز روی دهان بمالید.
مرحله 7. محلول آب شور را امتحان کنید
1/2 قاشق چایخوری نمک را در یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. سپس محلول محلول را با استفاده از یک سواب پنبه تمیز بمالید.
روش 2 از 3: درمان برفک با دارو
مرحله 1. میکونازول را تجویز کنید
میکونازول اغلب گزینه درمانی برای متخصصان اطفال درمان برفک است. میکونازول در یک ژل دارویی عرضه می شود که والدین یا سرپرست باید آن را روی دهان نوزاد قرار دهند.
- دستان خود را با صابون ضد باکتری بشویید. قبل از استفاده از هرگونه دارویی برای فرزند خود ، باید دستان خود را تمیز کنید.
- 1/4 قاشق چایخوری میکونازول را تا چهار بار در روز به مناطق آسیب دیده دهان کودک تزریق کنید. از انگشت تمیز یا پنبه تمیز استفاده کنید تا میکونازول مستقیماً در محل آسیب دیده اعمال شود.
- از ژل زیاد استفاده نکنید ، زیرا ممکن است باعث خفگی شود. همچنین باید از تجویز ژل در پشت دهان فرزند خود اجتناب کنید ، زیرا می تواند به راحتی روی گلوی او سر بخورد.
- درمان میکونازول را تا زمانی که پزشک متخصص اطفال به شما بگوید ادامه دهید ، ادامه دهید.
- مصرف میکونازول برای نوزادان زیر شش ماه توصیه نمی شود. خطر خفگی در کودکان زیر شش ماه به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.
مرحله 2. نیستاتین را امتحان کنید
نیستاتین اغلب به جای میکونازول ، به ویژه در ایالات متحده تجویز می شود. این یک داروی مایع است که در ناحیه آسیب دیده در دهان کودک با استفاده از قطره چکان ، سرنگ دارو یا یک سواب پنبه ای تمیز با نیستاتین تزریق می شود.
- قبل از تجویز هر دوز ، بطری نیستاتین را تکان دهید. دارو در مایع معلق است ، بنابراین تکان دادن بطری بسیار مهم است تا دارو به طور مساوی در سراسر بطری توزیع شود.
- داروساز شما باید قطره چکان ، سرنگ یا قاشق برای اندازه گیری و تجویز نیستاتین به شما بدهد. اگر داروساز شما ابزاری برای اندازه گیری و تجویز نیستاتین به شما نداده است ، دستورالعمل های همراه دارو را دنبال کنید.
- اگر کودک شما کوچک است ، پزشک متخصص اطفال توصیه می کند که نصف دوز را در هر طرف زبان کودک تجویز کنید ، یا ممکن است توصیه کند که از یک سواب پنبه ای تمیز برای مایع روی کناره های دهان کودک خود استفاده کنید.
- اگر فرزند شما به اندازه ای بزرگ است که از دستورات شما پیروی کند ، از کودک بخواهید نیستاتین را در اطراف دهان خود بچرخاند تا تمام سطح زبان ، گونه ها ، زبان و لثه ها را کاملاً بپوشاند.
- در صورت نزدیک بودن زمان غذا خوردن به کودک ، پنج تا ده دقیقه پس از تجویز نیستاتین صبر کنید.
- نیستاتین را حداکثر چهار بار در روز تجویز کنید. تجویز دارو را تا پنج روز پس از برطرف شدن برفک ادامه دهید ، زیرا معمولاً برفک اندکی پس از پایان درمان عود می کند.
- نیستاتین به ندرت عوارض جانبی مانند اسهال ، تهوع ، استفراغ یا ناراحتی معده ایجاد می کند یا ممکن است در برخی از کودکان واکنش های آلرژیک ایجاد کند. قبل از تجویز دارو به فرزند خود ، در مورد عوارض احتمالی نیستاتین با متخصص اطفال خود صحبت کنید.
مرحله 3. بنفش جنتیان را امتحان کنید
اگر فرزند شما هیچ شانس استفاده از میکونازول یا نیستاتین را نداشته است ، پزشک متخصص اطفال توصیه می کند بنفش جنتیان را امتحان کنید. بنفش جنتیان یک محلول ضد قارچی است که با استفاده از یک سواب پنبه روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شود. این دارو در اکثر داروخانه ها بدون نسخه موجود است.
- توصیه های دوز مصرفی روی بطری یا پزشک اطفال را دنبال کنید.
- بنفش جنتیان را با استفاده از یک سواب پنبه تمیز به مناطق آسیب دیده بمالید.
- بنفشه جنتیان را دو تا سه بار در روز به مدت حداقل سه روز تجویز کنید.
- توجه داشته باشید که بنفش جنتیک هم رنگ پوست و هم لباس را لکه دار می کند. بنفش جنتیک ممکن است باعث بنفش شدن پوست کودک شما در حین درمان با بنفشه جنتیان شود ، اما با قطع مصرف دارو این امر برطرف می شود.
- با متخصص اطفال خود در مورد استفاده از بنفشه جنتیان صحبت کنید ، زیرا برخی از کودکان ممکن است به دارو یا به رنگ ها و مواد نگهدارنده ای که در بنفشه جنتیان استفاده می شود حساسیت داشته باشند.
مرحله 4. در مورد فلوکونازول با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید
در صورت عدم موفقیت سایر روشها ، پزشک ممکن است فلوکونازول را برای نوزاد تجویز کند ، این یک داروی ضد قارچ است که کودک یکبار در روز به مدت هفت تا 14 روز آن را بلع می کند. این باعث رشد قارچ هایی می شود که باعث عفونت نوزاد شما می شود.
دستورالعمل های پزشک متخصص اطفال در مورد دوز را دنبال کنید
روش 3 از 3: مدیریت مراقبت در خانه برای برفک
مرحله 1. درک برفک
اگرچه برفک می تواند برای کودک شما دردناک و برای شما به عنوان والدین او مشکل باشد ، اما بدانید که در بیشتر موارد برفک برای کودک مضر نیست. برخی از موارد برفک بدون درمان پزشکی ظرف یک تا دو هفته برطرف می شود. موارد شدیدتر ممکن است تا هشت هفته طول بکشد تا بدون درمان بهبود یابند ، در حالی که مراقبت پزشک متخصص اطفال می تواند به بهبود برفک در کمتر از چهار تا پنج روز کمک کند. با این حال ، گاهی اوقات برفک عوارض جدی تری را شامل می شود و می تواند نشان دهنده یک مشکل شدیدتر باشد. اگر فرزند شما:
- تب دارد
- هر نوع خونریزی را به نمایش می گذارد
- کم آب شده است ، یا کمتر از حد معمول می نوشد
- در بلع یا تنفس مشکل دارد
- هرگونه عارضه دیگری دارد که به نظر شما نگران کننده است
مرحله 2. زمان بطری را کاهش دهید
مکیدن طولانی مدت نوک پستان بطری ممکن است دهان نوزاد شما را تحریک کند و او را مستعد عفونت قارچی دهان کند. زمان بطری را در هر وعده غذایی به 20 دقیقه محدود کنید. در موارد شدید برفک دهان برخی از نوزادان ممکن است به دلیل دهان درد نتوانند از شیشه استفاده کنند. در این صورت ممکن است لازم باشد به جای بطری از قاشق یا سرنگ استفاده کنید. با متخصص اطفال خود مشورت کنید تا بهترین راه را برای جلوگیری از تحریک بیشتر دهان نوزاد پیدا کنید.
مرحله 3. استفاده از پستانک را محدود کنید
پستانک یک راه عالی برای آرام کردن نوزاد است ، اما مکیدن مداوم همراه با استفاده از پستانک ممکن است باعث تحریک دهان کودک شما شود و او را بیشتر مستعد عفونت قارچی کند.
اگر فرزند شما مبتلا به برفک است یا مبتلا بوده است ، فقط زمانی به او پستانک بدهید که هیچ چیز دیگر او را آرام نکند
مرحله 4. در صورت ابتلا به برفک ، نوک سینه ها ، بطری ها و پستانک ها را استریل کنید
برای جلوگیری از گسترش برفک ، مهم است که شیر و بطری های آماده شده را در یخچال نگهداری کنید تا از رشد مخمر جلوگیری شود. همچنین باید نوک پستان ، بطری ها و پستانک ها را با آب داغ یا در ماشین ظرفشویی کاملاً تمیز کنید.
مرحله 5. در مورد قطع آنتی بیوتیک ها با پزشک خود مشورت کنید
اگر مادر شیرده در اثر مصرف آنتی بیوتیک ها یا درمان های استروئیدی دچار برفک دهان شود ، ممکن است لازم باشد که مصرف آن داروها را متوقف کند یا دوز دارو را تا زمانی که برفک برطرف شود کاهش دهد. با این حال ، این تنها در صورتی باید انجام شود که قطع یا کاهش دوز آنتی بیوتیک ها یا استروئیدها عوارض پزشکی برای مادر ایجاد نکند. اگر فکر می کنید داروی شما باعث برفک دهان می شود ، با پزشک خود مشورت کنید.
