سندرم تغییر حداقلی (MCS) یک اختلال کلیوی است که باعث پروتئین بیش از حد در ادرار شما و همچنین تورم و احتباس مایعات در سراسر بدن می شود. این یکی از شایع ترین اختلالات کلیوی است و سالانه صدها هزار نفر ، به ویژه کودکان را درگیر می کند. خوشبختانه ، MCS همچنین یکی از قابل درمان ترین بیماریهای کلیه است و اکثر افراد با درمان مناسب بهبودی کامل می یابند. آسیب طولانی مدت بسیار نادر است. اگر علائم MCS را مشاهده کردید ، برای معاینه به پزشک خود مراجعه کنید. اگر تشخیص داده اید که این بیماری وجود دارد ، تعدادی از داروها و داروهای سبک زندگی وجود دارد که باید به شما در بهبودی کامل کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص وضعیت
مرحله 1. اگر دچار تورم بدن و کف ادرار شدید ، به پزشک خود مراجعه کنید
اینها 2 نشانه اصلی MCS هستند. ادم یا تورم معمولاً در ناحیه پا و مچ پا ایجاد می شود ، اما می تواند به داخل شکم و حتی صورت شما نیز منتقل شود. این به این دلیل است که بدن شما مایعات را در خود نگه می دارد. همچنین پروتئین بیشتری در ادرار خود دفع می کنید که منجر به ایجاد کف و حباب اضافی می شود. در صورت مشاهده این علائم ، برای معاینه با پزشک خود وقت بگیرید.
- در برخی موارد ، ادم می تواند باعث افزایش غیر منتظره وزن شود.
- شما همچنین ممکن است خستگی و اشتهای افسرده را تجربه کنید ، اما این علائم مختص MCS نیست.
نکته:
به طور معمول ، چند روز تا یک هفته پس از ابتلا به عفونت تنفسی فوقانی ، متوجه علائم ناگهانی می شوید. به احتمال زیاد به عنوان اولین علامت پروتئین زیادی در ادرار خود خواهید داشت. سپس ، ممکن است افزایش وزن و ادم ، و همچنین پروتئین پایین در خون و افزایش کلسترول را تجربه کنید.
مرحله 2. در صورت مصرف داروهای تجویزی یا بدون نسخه به پزشک اطلاع دهید
در بیشتر موارد ، MCS به خودی خود اتفاق می افتد ، اما گاهی اوقات نیز ناشی از دارو است. در قرار ملاقات ، پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که به طور منظم مصرف می کنید ، مطلع کنید. اگر از داروهای بدون نسخه استفاده می کنید ، به پزشک اطلاع دهید ، زیرا اینها در پرونده پزشکی شما وجود نخواهد داشت. پزشک می تواند از این اطلاعات برای تعیین علت ایجاد MCS شما استفاده کند.
- استفاده بیش از حد از مسکن های NSAID یک علت رایج برای MCS ناشی از دارو است. برخی آنتی بیوتیک ها و بیسفوفونات ها نیز می توانند باعث ایجاد آن شوند.
- در صورت مصرف داروهای غیرقانونی نیز به پزشک خود اطلاع دهید. این اطلاعات مهمی است که پزشک شما برای درمان صحیح به آن نیاز دارد.
مرحله 3. سطح بیش از حد پروتئین در ادرار خود را بررسی کنید
اگر پزشک شما مشکوک باشد که به MCS یا هرگونه مشکل کلیوی مبتلا هستید ، احتمالاً نمونه ادرار را می گیرد. سپس آنها این نمونه را برای وجود پروتئین بیش از حد بررسی می کنند ، که نشانه بارز MCS است.
MCS همچنین می تواند باعث خون در ادرار شما شود. پزشک همچنین ادرار شما را برای وجود هرگونه اثری از خون آزمایش می کند
مرحله 4. عملکرد کلیه خود را با آزمایش خون اندازه گیری کنید
آزمایش خون می تواند میزان پروتئین ، کلسترول و مواد زائد متابولیک را در سیستم شما اندازه گیری کند. این نشان می دهد که کلیه های شما چقدر خوب کار می کنند. اگر زباله ها در حال جمع شدن هستند ، پزشک شما می داند که کلیه های شما آنطور که تصور می شود خون شما را تصفیه نمی کند. این یکی دیگر از نشانه های MCS است.
روش 2 از 3: مصرف داروی مناسب
مرحله 1. برای بهبود عملکرد کلیه از کورتیکواستروئیدها استفاده کنید
تقریباً همه موارد MCS با دور اولیه کورتیکواستروئیدها درمان می شوند. اینها التهاب و آسیب کلیه های شما را کاهش می دهند تا عملکرد طبیعی آنها بازگردد. اکثر مردم طی چند هفته پس از مصرف دارو بهبود چشمگیری را مشاهده می کنند. تمام دستورالعمل های دوز را که پزشک به شما می دهد را دنبال کنید تا بهترین نتایج را ببینید.
- به عنوان مثال ، پزشک ممکن است دوز بالای استروئیدها را برای 2 تا 3 ماه تجویز کند. سپس ، آنها ممکن است به تدریج شما را از دارو در طول چند ماه منصرف کنند. به احتمال زیاد پزشک شما را به یک نفرولوژیست (پزشک کلیه) ارجاع می دهد ، که دوره درمان شما و زمان مصرف داروهای شما را برنامه ریزی می کند.
- کورتیکواستروئیدها در کودکان م thenثرتر از بزرگسالان هستند ، بنابراین پزشک ممکن است داروهای مختلفی را همراه با استروئیدها امتحان کند.
- کورتیکواستروئیدها می توانند عوارضی مانند افزایش فشار خون و اشتها ، احتباس مایعات و نوسانات خلقی ایجاد کنند. این داروها باید پس از اتمام مصرف دارو فروکش کنند.
مرحله 2. از مهارکننده های ACE برای کاهش میزان پروتئین در ادرار خود استفاده کنید
این داروها معمولاً برای کاهش فشار خون استفاده می شوند ، اما می توانند به بهبود علائم MCS نیز کمک کنند. به طور خاص ، آنها میزان پروتئین در ادرار شما را کاهش می دهند و به کلیه های شما کمک می کند تا مواد زائد را به طور موثر تصفیه کنند. این داروها را دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده است مصرف کنید تا وضعیت شما بهبود یابد.
- مهار کننده های ACE همچنین می توانند به کاهش ادم کمک کنند ، بنابراین پزشک ممکن است آنها را قبل از استروئیدها برای کاهش تورم تجویز کند.
- از آنجا که فشار خون بالا می تواند باعث MCS شود ، مهار کننده های ACE نیز ممکن است یک درمان طولانی مدت موثر باشند.
- داروهای مسکن NSAID می توانند با مهار کننده های ACE تعامل داشته باشند ، بنابراین قبل از مصرف این داروها در حالی که از مهار کننده ACE استفاده می کنید ، با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 3. مایعات خارج از سیستم خود را با دیورتیک ها فیلتر کنید
ادم در اثر احتباس مایعات ایجاد می شود ، بنابراین پزشک شما ممکن است بخواهد آن را با دیورتیک ها ، که به آن قرص آب نیز می گویند ، درمان کند. این داروها باعث می شوند تا دفعات بیشتری ادرار کنید تا مایعات از بدن شما خارج شود.
- برخی از داروهای دیورتیک به جای نسخه ، بدون نسخه در دسترس هستند ، اما اینها توسط FDA تنظیم نمی شوند. فقط از داروهایی استفاده کنید که پزشک برای شما تجویز کرده است.
- از آنجا که کورتیکواستروئیدها می توانند باعث احتباس مایعات شوند ، پزشک ممکن است داروهای ادرارآور را همراه با تجویز استروئید توصیه کند.
مرحله 4. مصرف هرگونه داروی مرتبط با ایجاد MCS را متوقف کنید
اگرچه بیشتر موارد MCS به خودی خود رخ می دهند ، MCS ناشی از دارو ممکن است. اگر پزشک مشکوک است که یکی از داروهایی که مصرف می کنید باعث ایجاد مشکل می شود ، مصرف آن را طبق دستور قطع کنید. این باید به تدریج وضعیت شما را بهبود بخشد.
حتی اگر MCS شما ناشی از دارو باشد ، احتمالاً پزشک استروئیدهایی را برای درمان التهاب تجویز می کند
روش 3 از 3: پیروی از روشهای شیوه زندگی
مرحله 1. برای جلوگیری از احتباس مایعات ، رژیم کم نمک را دنبال کنید
رژیم های پر نمک می توانند ادم را بدتر کرده و باعث فشار خون بالا شوند. پزشکان اغلب توصیه می کنند تا حد امکان از نمک خودداری کنید تا از احتباس مایعات جلوگیری شود. بسته به سلامتی شما ، آنها ممکن است بگویند با بهبود MCS می توانید به رژیم عادی بازگردید ، یا ممکن است به شما توصیه کنند که برای جلوگیری از عود ، این رژیم را ادامه دهید. دستورات پزشک خود را برای بهترین نتایج دنبال کنید.
- عادت کنید که برچسب های تغذیه را بررسی کنید تا ببینید چه مقدار سدیم در غذاهایی که می خورید وجود دارد. شاید تعجب کنید که چقدر نمک اضافه شده است.
- غذاهای کنسرو شده ، فرآوری شده ، سرخ شده و منجمد معمولاً بیشتر از انواع تازه حاوی نمک هستند. همچنین سعی کنید تا آنجا که ممکن است در خانه آشپزی کنید ، زیرا رستوران ها نمک زیادی به اکثر غذاها اضافه می کنند.
مرحله 2. منابع پروتئینی بدون چربی و گیاهی بخورید
پروتئین های گیاهی برای بهبود عملکرد کلیه مفید هستند. سعی کنید پروتئین خود را از لوبیا ، حبوبات ، توفو ، سویا ، جو دوسر ، کینوا و سبزیجات سبز برگ به جای گوشت دریافت کنید.
اگر پروتئین حیوانی می خورید ، انواع بدون چربی مانند مرغ یا ماهی را انتخاب کنید. گوشت قرمز حاوی مقدار زیادی چربی اشباع شده است که برای سلامت کلی شما مضر است
مرحله 3. سطح کلسترول خود را کاهش دهید
کلسترول بالا می تواند باعث MCS شود ، بنابراین احتمالاً پزشک توصیه می کند که سطح کلسترول خود را کاهش دهید تا از عود علائم جلوگیری شود. به طور منظم ورزش کنید ، از رژیم غذایی سالم پیروی کنید و از سیگار کشیدن و الکل برای کاهش کلسترول به طور طبیعی خودداری کنید.
- کاهش کلسترول برای سلامت کلی بدن ، به ویژه سیستم قلبی عروقی مفید است.
- پزشک همچنین ممکن است داروهایی را برای کاهش کلسترول توصیه کند. داروهای نوع استاتین رایج ترین داروهای کلسترول هستند.
مرحله 4. میزان مایعاتی که می نوشید را کاهش دهید تا تورم بهبود یابد
اگر هنوز آب نگه دارید ، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف مایعات خود را کاهش دهید. این به بدن شما کمک می کند تا مایعات موجود را تخلیه کرده و ادم را بهبود بخشد.
