افراد مبتلا به آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس (که به سندرم هیوز ، سندرم آنتی بادی فسفولیپید و سندرم آنتی فسفولیپید نیز معروف هستند) در معرض افزایش ترومبوز (لخته شدن خون) هستند که می تواند باعث سکته مغزی ، حمله قلبی و سقط جنین شود. اگرچه این آنتی بادی ها برای اولین بار در بیماران لوپوس کشف شد ، اما نیمی از افرادی که آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس (LA) را حمل می کردند ، لوپوس ندارند. با تشخیص و درمان مناسب ، می توان از اثرات مضر LA جلوگیری کرد یا حداقل آن را مدیریت کرد.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی و تشخیص وجود داروهای ضد انعقاد خون
مرحله 1. هر علائمی را که ممکن است داشته باشید در نظر بگیرید
اگرچه ممکن است اصلاً وجود نداشته باشد ، برخی از علائم شامل داشتن یک یا چند سقط بدون دلیل ، سکته مغزی ، حمله قلبی و/یا لخته شدن خون در پاها یا ریه ها (همچنین ممکن است لخته در مغز ، ورید کلیوی یا شریان ها ایجاد شود) به
مرحله 2. پیدا کنید که آیا بیماری های دیگری دارید که ممکن است شما را مستعد ابتلا به LA کند
اگر از بیماری هایی مانند لوپوس ، بیماری التهابی روده ، عفونت های مزمن یا تومور رنج می برید ، احتمال ابتلا به LA بیشتر است.
به خاطر داشته باشید که LA ممکن است در هر زمان ایجاد شود. این که 10 سال پیش آن را نداشتید ، به این معنی نیست که اکنون آن را ندارید
مرحله 3. با پزشک خود تماس بگیرید
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید ، زیرا می تواند نشان دهنده تشکیل لخته خون خطرناک باشد:
- تورم و قرمزی در پاهای شما.
- تنگی نفس.
- درد ، بی حسی یا از دست دادن رنگ در بازو یا پا.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد انجام آزمایش ترومبوپلاستین جزئی (PTT) سوال کنید
اگر علائم دارید یا احساس می کنید مستعد ابتلا به LA هستید ، یک آزمایش PTT می تواند تعیین کند که آیا آنتی بادی های ضد انعقاد خون در خون شما وجود دارد یا خیر. با استفاده از سوزن ، خون از رگ (معمولاً بازو) جمع آوری شده و در ظرف نمونه قرار می گیرد. سپس یک ماده شیمیایی به نمونه خون اضافه می شود تا مدت زمان لخته شدن خون را اندازه گیری کند.
برخی از داروها ممکن است نتایج آزمایش را تحت تأثیر قرار دهند ، بنابراین باید مطمئن شوید که پزشک خود را در مورد داروهای تجویزی و بدون نسخه ای که مصرف می کنید برای اطمینان از دریافت نتایج دقیق ، به پزشک خود اطلاع دهید
مرحله 5. نتایج را تأیید کنید
اگر در آزمایش PTT خود نتیجه غیرطبیعی دریافت کردید ، به احتمال زیاد پزشک آزمایش بیشتری را برای تأیید نتایج تجویز می کند. برخی از نمونه ها شامل آزمایش زمان سم افعی راسل و آزمایش مهار ترومبوپلاستین است.
این آزمایشات ممکن است بیش از یکبار برای نظارت بر پیشرفت LA تکرار شوند ، به خصوص اگر شما نیز مبتلا به لوپوس هستید
روش 2 از 3: درمان داروهای ضد انعقاد لوپوس به صورت پزشکی
مرحله 1. یک برنامه درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید
هر فرد متفاوت است ؛ بنابراین ، شما باید روشهای مختلف درمان LA را با پزشک خود در میان بگذارید. او می تواند به شما کمک کند تعیین کنید که چه چیزی برای شما بهتر است. اگر علامتی ندارید یا در گذشته لخته خون نداشته اید ، ممکن است نیازی به هیچگونه درمان پزشکی نداشته باشید.
مرحله 2. برای کاهش اثر آنتی بادی ها ، درمان ضد انعقاد را در نظر بگیرید
این درمان شامل مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین ، هپارین یا دوز پایین آسپرین است که به جلوگیری از لخته شدن خون کمک می کند. آنها با مهار تولید ویتامین K (مسئول لخته شدن خون) در کبد عمل می کنند. این زمان لخته شدن خون را افزایش می دهد. در طول این درمان ، سطح ضد انعقاد خون شما کنترل می شود تا مشخص شود که چقدر و تا چه مدت باید به درمان ادامه دهید. برخی از افراد فقط باید چند ماه دارو مصرف کنند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است مجبور شوند در طول زندگی خود داروهای ضد انعقاد را کنترل کنند.
- اگر LA هنوز بعد از درمان اولیه وجود داشته باشد ، درمان معمولاً حداقل سه ماه دیگر قبل از انجام آزمایش بعدی ادامه می یابد.
- اگر نتیجه آزمایش دوم پس از درمان نشان دهد که خون بیمار دیگر حاوی ضد انعقاد لوپوس نیست ، درمان متوقف می شود.
مرحله 3. در مورد استفاده از استروئیدها برای کاهش سطح آنتی بادی با پزشک خود مشورت کنید
استروئیدها با کاهش فعالیت سیستم ایمنی عمل می کنند. سیستم ایمنی آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس را ایجاد می کند و می توان از استروئیدها برای سرکوب تولید آنها استفاده کرد. اگر فعالیت سیستم ایمنی سرکوب یا کاهش یابد ، سطح آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس نیز کاهش می یابد.
نمونه هایی از استروئیدها شامل کورتیزون ، پردنیزون و متیل پردنیزولون است
مرحله 4. استفاده از پلاسمافرز به عنوان یک درمان را در نظر بگیرید
پلاسمافرزیس فرآیندی است که در آن قسمت مایع خون که به آن پلاسما نیز گفته می شود و حاوی آنتی بادی های ضد انعقاد لوپوس است از سلول ها جدا می شود. دستگاه پلاسمای آسیب دیده را برداشته و پلاسما خوب یا جایگزین پلاسما که حاوی آنتی بادی ها نیست جایگزین می کند.
این نیز به عنوان تبادل پلاسما شناخته می شود
روش 3 از 3: درمان ضد انعقاد لوپوس در خانه
مرحله 1. در مورد قطع برخی داروها از پزشک خود سوال کنید
داروهایی مانند فنوتیازین ها ، قرص های ضد بارداری ، فنی توئین ، هیدرالازین ، کینین ، مهار کننده های ACE و آموکسی سیلین داروهایی هستند که می توانند LA را القا کنند. اگر فکر می کنید LA شما ناشی از دارویی است که مصرف آن را قطع می کنید می تواند به شما کمک کند. با این حال ، تا زمانی که با پزشک خود تأیید نکرده اید که انجام این کار بی خطر است ، نباید هیچ دارویی را قطع کنید.
مرحله 2. ترک سیگار برای بهبود جریان خون
نیکوتین موجود در سیگار رگ های خونی را منقبض کرده و جریان خون را مختل می کند. سیگار کشیدن فقط تشکیل لخته خون را تشدید می کند ، بنابراین بهتر است از آن به طور کامل خودداری کنید.
مرحله 3. به طور منظم ورزش کنید تا سیستم قلبی عروقی شما تقویت شود
ورزش با بهبود جریان خون در قسمت های مختلف بدن احتمال تشکیل لخته خون را به حداقل می رساند. ورزش هایی مانند پیاده روی سریع ، دویدن ، پله نوردی ، دوچرخه سواری ، شنا و ایروبیک همگی راه های خوبی را برای حرکت ارائه می دهند.
از ورزش یا تمرینات با خطر آسیب بالا خودداری کنید ، به ویژه اگر از داروهایی استفاده می کنید که باعث لخته شدن خون شما می شود
مرحله 4. برای افزایش جریان خون خوب وزن خود را کاهش دهید
چاقی منجر به تولید بیش از حد موادی در بدن می شود که از سلول های چربی و سلول های کبد ناشی می شود. این مواد می توانند از تجزیه لخته جلوگیری کرده و باعث تشکیل لخته شوند.
مرحله 5. از مصرف زیاد الکل خودداری کنید
نوشيدن بيش از حد باعث جمع شدن پلاکت ها در لخته هاي خون مي شود که مي تواند منجر به حمله قلبي يا سکته مغزي شود. بر اساس مطالعه محققان دانشگاه هاروارد در سال 2005 ، نوشیدن زیاد الکل خطر مرگ را در افرادی که در ابتدا از سکته قلبی جان سالم به در برده بودند دو برابر کرد.
نوشیدن مکرر توسط موسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم (NIAAA) به عنوان الگوهای نوشیدن که سطح غلظت الکل خون (BAC) را به 0.08 گرم در دسی لیتر می رساند ، تعریف شده است. برای مردان ، این معمولاً به معنای حدود 5 نوشیدنی در حدود 2 ساعت است ، برای زنان این به طور معمول 4 نوشیدنی در حدود دو ساعت است. با این حال ، به خاطر داشته باشید که BAC علاوه بر جنسیت تحت تأثیر بسیاری از عوامل دیگر نیز قرار می گیرد
مرحله 6. برای کاهش احتمال لخته شدن از غذاهای غنی از ویتامین K اجتناب کنید
ویتامین K مسئول انعقاد خون است. مصرف زیاد غذاهای غنی از ویتامین K می تواند در افراد مبتلا به ضد انعقاد لوپوس به لخته شدن خون کمک کند. همچنین ، اگر از داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین یا هپارین استفاده می کنید ، مصرف زیاد ویتامین K با تأثیر داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون که مانع از تولید ویتامین K می شوند ، مقابله می کند.
غذاهای غنی از ویتامین K شامل موارد زیر است: مارچوبه ، کلم بروکلی ، جوانه بروکسل ، کلم ، پودر چیلی ، خیار ، کاهو ، پونه کوهی ، جعفری ، آلو ، اسفناج ، پیازچه
مرحله 7. حرکت کنید
اگر مجبورید زمان زیادی را به نشستن اختصاص دهید (به عنوان مثال برای کار یا پرواز طولانی) ، برخیزید و حداقل یک بار در ساعت چند دقیقه حرکت کنید. اگر نمی توانید بلند شوید ، حداقل سعی کنید در حالت نشسته پاها و مچ پای خود را به اطراف بچرخانید. با انجام این کار ، تشکیل لخته ها دشوارتر می شود.
