مطالعات نشان می دهد که لوپوس ، یک بیماری خود ایمنی ، بیشتر در زنان 15 تا 44 ساله شایع است. این بیماری در درجه اول اندام هایی مانند مغز ، پوست ، کلیه ها و مفاصل را درگیر می کند. علائم آن اغلب به عنوان علائم بیماریهای دیگر خودنمایی می کند ، بنابراین تشخیص این بیماری دشوار است. کارشناسان خاطرنشان می کنند که درک علائم و روش های تشخیص بیماری لوپوس می تواند به شما در ابتلا و درمان این بیماری و همچنین جلوگیری از محرک های احتمالی کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: تشخیص علائم لوپوس
مرحله 1. صورت خود را از نظر بثورات پروانه ای بررسی کنید
به طور متوسط 30 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس یک راش مشخص روی صورت خود ایجاد می کنند که اغلب گفته می شود شبیه نیش پروانه یا گرگ است. بثورات در گونه ها و بینی گسترش می یابد ، اغلب در تمام گونه ها برجسته می شود و گهگاه قسمتی از پوست نزدیک چشم را می پوشاند.
- همچنین بثورات دیسکوئید در اطراف صورت ، پوست سر و گردن خود را بررسی کنید. این بثورات به صورت لکه های قرمز و برجسته ظاهر می شوند و می توانند آنقدر شدید باشند که حتی پس از از بین رفتن نیز جای زخم بر جای بگذارند.
- توجه ویژه ای به بثورات ایجاد شده یا بدتر از نور خورشید داشته باشید. حساسیت به اشعه ماوراء بنفش ، طبیعی یا مصنوعی ، می تواند زخم هایی را در قسمت های بدن در معرض آفتاب ایجاد کرده و بثورات پروانه ای را در صورت شما بدتر کند. این بثورات شدیدتر است و سریعتر از آفتاب سوختگی معمول ایجاد می شود.
مرحله 2. به هرگونه زخم دهان یا بینی توجه کنید
اگر مکرراً در سقف دهان ، کنار دهان ، لثه یا داخل بینی دچار زخم می شوید ، این می تواند یک علامت هشداردهنده دیگر باشد. به طور خاص ، اگر این زخم ها در واقع "زخم" نباشند ، اغلب این مورد اتفاق می افتد. در بیشتر موارد ، زخم های دهان و بینی مرتبط با لوپوس بدون درد هستند.
اگر این زخم ها در نور خورشید بدتر شوند ، این حتی نشانه قوی تری از لوپوس است. به این می گویند حساسیت به نور
مرحله 3. به دنبال علائم التهاب باشید
التهاب مفاصل ، ریه ها و مخاط اطراف قلب معمولاً در بیمارانی که لوپوس دارند رخ می دهد. علاوه بر این ، عروق خونی معمولاً ملتهب می شوند. مهمتر از همه ، شما ممکن است التهاب و تورم را در اطراف پا ، ساق پا ، دستها و چشمها مشاهده کنید.
- اگر مفاصل ملتهب دارید ، ممکن است احساس گرما و حساسیت کرده و متورم و قرمز به نظر برسند.
- بر اساس درد قفسه سینه ، التهاب قلب و ریه ها در خانه قابل تشخیص است. اگر هنگام سرفه یا نفس عمیق احساس درد شدید قفسه سینه می کنید ، می توانید این را به عنوان یک علامت احتمالی در نظر بگیرید. در صورت احساس تنگی نفس در این دوره ها نیز همین امر صدق می کند.
- علائم دیگری که نشان می دهد قلب یا ریه های شما ملتهب هستند شامل ریتم غیرطبیعی قلب و سرفه خون است.
- التهاب همچنین می تواند در دستگاه گوارش رخ دهد و می تواند از طریق علائمی مانند درد شکم ، تهوع و استفراغ مشاهده شود.
مرحله 4. به ادرار خود توجه کنید
در حالی که تشخیص ناهنجاری های ادراری در خانه دشوار است ، ممکن است علائم کمی وجود داشته باشد. اگر کلیه نتواند ادرار شما را به دلیل بیماری لوپوس فیلتر کند ، ممکن است پاهای شما متورم شود. بدتر از آن ، اگر کلیه های شما شروع به کار کرده اند ، ممکن است احساس تهوع یا ضعف کنید.
مرحله 5. به هرگونه مشکل در مغز و سیستم عصبی خود توجه کنید
لوپوس می تواند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد. برخی علائم ، مانند اضطراب ، سردرد و مشکلات بینایی ، شایع هستند و به لوپوس اختصاص داده نمی شود. با این حال ، تشنج و تغییرات در شخصیت علائم مشخصی هستند که بسیار جدی گرفته می شوند.
توجه داشته باشید که سردردها در بیماری لوپوس بسیار شایع هستند ، اما نسبت دادن آنها به این بیماری بسیار مشکل است. سردرد شایع است و دلایل احتمالی زیادی دارد
مرحله 6 از خود بپرسید آیا بیش از حد معمول خسته شده اید
خستگی شدید یکی دیگر از علائم رایج لوپوس است. این می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود ، اما اغلب این عوامل می توانند با لوپوس ارتباط داشته باشند. وقتی خستگی با تب همراه باشد ، ممکن است حتی بیشتر مطمئن شوید که لوپوس است.
مرحله 7. مراقب چیزهای عجیب دیگر در بدن خود باشید
ممکن است متوجه شوید که انگشتان دست یا انگشتان پا در معرض سرما تغییر می کنند (سفید یا آبی). این پدیده رینود نامیده می شود و در بیماری لوپوس رایج است. همچنین ممکن است متوجه خشکی چشم و تنگی نفس شوید. اگر همه این علائم با هم ظاهر شوند ، ممکن است با لوپوس سر و کار داشته باشید.
روش 2 از 3: تشخیص بیماری لوپوس
مرحله 1. برای قرار ملاقات خود با پزشک آماده شوید
شما می توانید برای تشخیص بیماری لوپوس به هر پزشک عمومی مراجعه کنید ، اما این پزشک ممکن است شما را به یک روماتولوژیست ارجاع دهد که ممکن است آزمایشات تأییدی بیشتری را تجویز کرده و با داروهای خاص برای بیماری لوپوس به مدیریت علائم کمک کند. به طور معمول ، شروع تشخیص پزشکی حرفه ای در مطب پزشک استاندارد خواهد بود.
- قبل از قرار ملاقات ، اطلاعاتی در مورد زمان شروع علائم و فراوانی آنها بنویسید. همچنین هرگونه دارو و مکمل هایی را که مصرف می کنید به عنوان محرک احتمالی یادداشت کنید.
- اگر والدین یا خواهر و برادر شما تا به حال مبتلا به لوپوس یا اختلال خود ایمنی دیگر بوده اند ، باید این اطلاعات را نیز با خود بیاورید. سابقه بیمار و خانواده برای تشخیص بیماری لوپوس بسیار مهم است.
مرحله 2. برای آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) آماده شوید
ANA یک آنتی بادی است که به پروتئین های بدن حمله می کند و این ANA در اکثر افراد مبتلا به شکل فعال لوپوس وجود دارد. این اغلب به عنوان یک آزمایش غربالگری اولیه استفاده می شود. با این حال ، همه افراد مبتلا به آزمایش ANA مثبت لوپوس ندارند. آزمایشات بیشتری برای تأیید وجود لوپوس مورد نیاز است.
به عنوان مثال ، یک آزمایش مثبت ANA همچنین می تواند اسکلرودرمی ، سندرم شوگرن و سایر بیماری های خود ایمنی را نشان دهد
مرحله 3. شمارش کامل خون را انجام دهید
این آزمایش خون میزان گلبول های قرمز ، گلبول های سفید ، پلاکت ها و هموگلوبین خون شما را اندازه گیری می کند. ناهنجاری های خاص می تواند یکی دیگر از علائم احتمالی لوپوس باشد. به عنوان مثال ، این آزمایش می تواند کم خونی را که از علائم شایع بیماری لوپوس است نشان دهد.
توجه داشته باشید که این آزمایش به خودی خود لوپوس را تشخیص نمی دهد. بسیاری از شرایط دیگر نیز می توانند باعث ایجاد ناهنجاری های مشابه شوند
مرحله 4. انتظار آزمایش خون برای التهاب را داشته باشید
پزشک شما ممکن است چندین آزمایش را انجام دهد که وضعیت التهابی را تأیید می کند ، اگرچه آنها به طور قطعی ثابت نمی کنند که شما مبتلا به لوپوس هستید. یکی از این آزمایشها میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR) شما را اندازه گیری می کند. این آزمایش میزان سرعت لازم برای نشستن گلبول های قرمز را در انتهای لوله آزمایش در یک ساعت اندازه گیری می کند. نرخ سریع می تواند نشان دهنده بیماری لوپوس باشد. نرخ سریع همچنین می تواند علامت سایر بیماری های التهابی ، سرطان ها و عفونت ها باشد ، بنابراین یک آزمایش مطلق نیز نیست.
آزمایش دیگری که برای لوپوس غیر اختصاصی است اما می تواند التهاب را آزمایش کند ، آزمایش پروتئین واکنشی C (CRP) است. این پروتئین کبد می تواند نشان دهنده وجود التهاب باشد ، اما بسیاری از شرایط دیگر نیز وجود دارد که می تواند باعث بروز این پروتئین شود
مرحله 5. از سایر آزمایشات خون مطلع شوید
از آنجا که هیچ آزمایش خون منحصر به لوپوس نیست ، پزشکان معمولاً طیف وسیعی از آزمایشات خون را برای محدود کردن تشخیص انجام می دهند. علائم معمولاً باید حداقل از چهار یازده علامت اصلی که پزشکان به دنبال آن هستند ، مطابقت داشته باشد. سایر آزمایشات احتمالی که ممکن است پزشک شما استفاده کند عبارتند از:
- آزمایش خون که میزان رسوب گلبول های قرمز را اندازه گیری می کند. این آزمایش میزان سرعت لازم برای نشستن گلبول های قرمز را در انتهای لوله آزمایش در یک ساعت اندازه گیری می کند. نرخ سریع می تواند نشان دهنده بیماری لوپوس باشد. نرخ سریع همچنین می تواند علامت سایر بیماری های التهابی ، سرطان ها و عفونت ها باشد ، بنابراین یک آزمایش مطلق نیز نیست.
- آنتی بادی به آزمایش فسفولیپیدها (APL). یک آزمایش APL به دنبال آنتی بادی هایی است که به فسفولیپیدها حمله می کنند و آنها در 30 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس وجود دارند.
- آنتی بادی آزمایش Sm. این آنتی بادی به پروتئین Sm در هسته سلول حمله می کند و در حدود 30 تا 40 درصد از بیماران لوپوس وجود دارد. علاوه بر این ، به ندرت در افراد بدون لوپوس ظاهر می شود ، بنابراین نتیجه مثبت تقریباً همیشه تشخیص لوپوس را تضمین می کند.
- یک آزمایش ضد dsDNA Anti-dsDNA پروتئینی است که به DNA دو رشته حمله می کند. تقریباً 50 درصد از بیماران لوپوس این پروتئین را در خون خود دارند. در افراد بدون لوپوس بسیار نادر است ، بنابراین نتیجه مثبت تقریباً همیشه منجر به تشخیص لوپوس می شود.
- تست های Anti-Ro (SS-A) و Anti-La (SS-B). این آنتی بادی ها به پروتئین های RNA در خون شما حمله می کنند. با این حال ، در بیماران مبتلا به سندرم شوگرن شایع تر است.
مرحله 6. آزمایش ادرار انجام دهید
آزمایش ادرار کلیه ها را تحت نظر دارد و کلیه های آسیب دیده می توانند نشانه لوپوس باشند. ممکن است لازم باشد نمونه ادرار ارائه دهید تا پزشک بتواند آزمایش ادرار انجام دهد. این آزمایش ادرار شما را برای وجود پروتئین اضافی یا وجود گلبول های قرمز بررسی می کند.
مرحله 7. در مورد آزمایش های تصویربرداری سوال کنید
اگر پزشک شما تصور کند که شما دارای نوعی لوپوس هستید که بر ریه ها یا قلب شما تأثیر می گذارد ، ممکن است یک آزمایش تصویربرداری سفارش دهد. ممکن است به اشعه ایکس سنتی قفسه سینه دستور داده شود تا به ریه های شما نگاه کند. اکوکاردیوگرام به قلب شما نگاه می کند.
- اشعه ایکس قفسه سینه می تواند سایه هایی را در ریه های شما نشان دهد که می تواند مناطق مایع یا التهاب را نشان دهد.
- اکوکاردیوگرام از امواج صوتی برای اندازه گیری ضربان قلب و تشخیص مشکلات احتمالی در قلب استفاده می کند.
مرحله 8. در مورد بیوپسی سوال کنید
اگر پزشک مشکوک باشد که لوپوس به کلیه های شما آسیب رسانده است ، ممکن است بیوپسی کلیه انجام دهد. هدف از این بیوپسی بدست آوردن نمونه ای از بافت کلیه است. آنها وضعیت کلیه های شما را بر اساس میزان آسیب و میزان آسیب آن ارزیابی می کنند. پزشکان می توانند از این بیوپسی برای تعیین بهترین درمان لوپوس استفاده کنند.
روش 3 از 3: یادگیری درباره بیماری لوپوس
مرحله 1. یاد بگیرید لوپوس چیست
لوپوس یک بیماری خود ایمنی است ، به این معنی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به قسمت های سالم بدن شما حمله کند. باز هم ، بیشتر بر اندام ها ، مانند مغز ، پوست ، کلیه ها و مفاصل تأثیر می گذارد. این بیماری همچنین مزمن است ، به این معنی که برای طولانی مدت ادامه دارد. با حمله سیستم ایمنی بدن به بافت سالم ، بدن ملتهب می شود.
هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال ، درمان می تواند علائم را کاهش دهد
مرحله 2. سه نوع اولیه لوپوس را بشناسید
وقتی افراد به لوپوس مراجعه می کنند ، معمولاً به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) اشاره می کنند. این نوع لوپوس بر پوست و اندام های شما ، به ویژه کلیه ها ، ریه ها و قلب شما تأثیر می گذارد. انواع دیگری از لوپوس شامل لوپوس اریتماتوز پوستی و لوپوس ناشی از دارو وجود دارد.
- لوپوس اریتماتوز پوستی فقط روی پوست تأثیر می گذارد و سایر اندام های بدن شما را تهدید نمی کند. به ندرت به SLE تبدیل می شود.
- لوپوس ناشی از دارو می تواند پوست و اندام های داخلی شما را تحت تأثیر قرار دهد ، اما با استفاده از داروهای خاص ایجاد می شود. معمولاً وقتی این داروها از سیستم بیمار خارج شوند ، از بین می رود. علائم مرتبط با این نوع لوپوس معمولاً خفیف هستند.
مرحله 3. علل را مشخص کنید
اگرچه درک بیماری لوپوس برای پزشکان دشوار بوده است ، اما با گذشت زمان آنها ویژگی های آن را شناسایی کرده اند. به نظر می رسد که لوپوس توسط ترکیبی از ژن ها و محیط شما ایجاد می شود. به عبارت دیگر ، اگر شما مستعد ژنتیکی برای بیماری لوپوس هستید ، عوامل محیطی می توانند آن را تحریک کنند.
- محرک های رایج لوپوس شامل داروها ، عفونت ها یا تماس با نور خورشید است.
- لوپوس ممکن است توسط داروهای سولفا ، داروهایی که شما را در برابر نور خورشید ، پنی سیلین یا آنتی بیوتیک ها حساس تر می کند ، ایجاد شود.
- شرایط جسمی که می تواند لوپوس را تحریک کند شامل عفونت ، سرماخوردگی معمولی ، ویروس ، خستگی ، آسیب دیدگی یا فشار روحی است.
- این اشعه ماوراء بنفش خورشید است که می تواند باعث ایجاد لوپوس شود. اشعه ماوراء بنفش از لامپهای فلورسنت می تواند همین کار را انجام دهد.
