اگر شما (یا یکی از عزیزان) در حال گذراندن شیمی درمانی هستید ، ممکن است از برخی عوارض جانبی این درمان مطلع باشید. در حالی که شیمی درمانی سلول های سرطانی را از بین می برد ، اما می تواند بر سلول های سالم بدن شما نیز تأثیر بگذارد. بسته به رژیم شیمی درمانی خاص شما ، ممکن است تهوع و استفراغ ، خستگی ، مشکلات گوارشی ، ریزش مو و/یا زخم های دهان ، تغییر خلق و خو و همچنین افزایش خطر عفونت ها را تجربه کنید. خوشبختانه راه هایی برای کاهش عوارض جانبی ناشی از شیمی درمانی وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 7: کنترل تهوع و استفراغ
مرحله 1. وعده های غذایی کم حجم بخورید و به آرامی بنوشید
وعده های غذایی زیاد و مقدار زیاد مایعات می توانند علائم تهوع را تشدید کنند. حتی الامکان سعی کنید وعده های غذایی کوچکتر در طول روز بخورید ، برخلاف صبحانه ، ناهار و شام معمولی. نوشیدن نوشیدنی ها نیز می تواند مفید باشد.
مرحله 2. از غذاهایی با طعم و بوی قوی اجتناب کنید
غذاهای بیش از حد شیرین یا چرب ، و همچنین غذاهای سرخ شده ، بیشتر از غذاهای بی مزه باعث تهوع و استفراغ می شوند. بوی غذا در مورد جلوگیری از حالت تهوع نیز به همان اندازه اهمیت دارد و ممکن است متوجه شوید که خوردن غذاهای سرد آنها را معطرتر می کند.
- با پختن و فریز کردن وعده های غذایی قبل از شیمی درمانی بعدی ، می توانید از حالت تهوع ناشی از بوی پخت و پز جلوگیری کنید.
- ممکن است بوهای دیگری مانند صابون ، مواد شوینده یا هر چیز دیگری پیدا کنید که باعث تهوع شما نیز می شود. هرچه می توانید انجام دهید تا قرار گرفتن در معرض سایر رایحه های محرک را به حداقل برسانید.
مرحله 3. لباس های گشاد بپوشید
فشار کمربند یا پیراهن تنگ به شکم می تواند احساس تهوع را بدتر کند. سعی کنید در بدترین علائم خود پیراهن و شلوار گشاد بپوشید تا از افزایش آنها ، به ویژه بلافاصله بعد از غذا جلوگیری کنید.
مرحله 4. دهان خود را اغلب شاداب کنید
طعم بد فلزی در دهان شما یکی دیگر از عوارض جانبی شیمی درمانی است. طعم آن می تواند منجر به حالت تهوع یا عدم تمایل ساده به غذا شود. دهان خود را با دهانشویه بشویید یا آدامس بدون قند بجوید تا به مبارزه با هرگونه طعم بد شیمیایی کمک کند.
شستشوی دیگری که ممکن است بخواهید امتحان کنید افزودن نصف قاشق چایخوری نمک و جوش شیرین به یک چهارم آب است
مرحله 5. برای کاهش حالت تهوع ، دمنوش های گیاهی را امتحان کنید
برخی از چای های گیاهی به دلیل توانایی خود در مبارزه با حالت تهوع شناخته شده اند. یک مطالعه نشان داد که چای زنجبیل به کاهش حالت تهوع (اما نه استفراغ) ناشی از شیمی درمانی کمک می کند. چای نعناع چای دیگری است که برای درمان حالت تهوع استفاده می شود. با این حال ، در مورد تهوع ناشی از شیمی درمانی فاقد تحقیقات است.
مرحله 6. از هرگونه درمان "معجزه آسا" اجتناب کنید
هرگونه داروی گیاهی یا "فوق غذا" با قیمت بالا (یا حتی قیمت پایین) که ادعا می کند حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی را درمان می کند ، باید با شک و تردید مورد بررسی قرار گیرد. قبل از صرف هزینه برای آن ، نتایج اثبات شده (مطالعات منتشر شده در منابع معتبر) را بررسی کنید.
همچنین باید قبل از مصرف هر نوع مکمل از پزشک خود بخواهید تا مطمئن شود که با هیچ یک از داروهای تجویزی شما تداخل ندارد
مرحله 7. برای داروی ضد تهوع با پزشک خود مشورت کنید
پزشک شما انتخاب زیادی از داروهای ضد تهوع مختلف برای انتخاب خواهد داشت ، اما انتخاب مناسب شما بستگی به شدت علائم شما و همچنین نوع شیمی درمانی که دریافت می کنید بستگی دارد. داروهای ضد تهوع که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:
- دگزامتازون
- اندانسترون (یا زوفران)
- متوکلوپرامید (یا Reglan)
- درمان بیماری های حرکتی مانند Gravol (Dimenhydrinate) اغلب برای کنترل تهوع استفاده می شود که بیش از چند روز پس از شیمی درمانی ادامه می یابد.
- کانابینوئیدها
- داروهای ضد اضطراب مانند آتیوان
- مهار کننده های پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین H2
مرحله 8. اطمینان حاصل کنید که همه داروهای خود را به ترتیب صحیح مصرف می کنید
به احتمال زیاد با انجام شیمی درمانی رژیم کاملی از داروها را دریافت خواهید کرد. از پزشک خود بخواهید دستورالعمل های واضحی را در مورد برنامه دارویی که هر داروی ضد تهوع را تا حد ممکن م effectiveثر می کند ، درخواست کنید.
- توجه داشته باشید که زمانبندی مناسب داروهای ضد تهوع در ارتباط با سایر داروهای شما کلید موثر است.
- همچنین ، از آنجا که برنامه درمانی شما بستگی به این دارد که همه داروهای خود را طبق برنامه مصرف کنید ، در صورت مشکل در پایین نگه داشتن مایعات یا داروهای خود ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. در موارد شدید ، ممکن است نیاز به تزریق داخل وریدی داروهای شما (و همچنین مایعات برای کمک به حفظ آب بدن در صورت استفراغ زیاد) داشته باشید.
روش 2 از 7: مقابله با خستگی
مرحله 1. سعی کنید فعال بمانید
اگرچه متناقض به نظر می رسد ، اما کسانی که فعال هستند تمایل دارند سطح انرژی خود را بیشتر حفظ کنند تا کسانی که سعی می کنند در روزهای بعد از شیمی درمانی به طور کامل از پای خود دور بمانند. در حالی که باید فعال بمانید ، زیاد به خود فشار نیاورید.
- به جای ورزش شدید ، به سادگی سعی کنید یک یا دو پیاده روی در روز داشته باشید.
- به طور کلی ، سعی کنید فعالیتهایی را که دوست دارید ادامه دهید ، اما نسخه های کوتاه تر و آسان تر آنها را امتحان کنید.
- برخی از انواع شیمی درمانی به ویژه در روزهای پس از درمان خسته کننده است. اگر این مورد در مورد شما صادق است و حتی بیرون آمدن و راه رفتن یا ورزش نیز بسیار دشوار است ، خودتان را ببخشید و برای مشاوره و راهنمایی بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
مرحله 2. به انرژی خود امتیاز دهید
روز به روز پیگیری کنید ، و احتمالاً متوجه روندی برای زمانی می شوید که بیشترین فعالیت را دارید. برای این دوره زمانی فعالیتهای مورد علاقه یا مهم خود را برنامه ریزی کنید.
- برخی از افراد بلافاصله پس از درمان چند "روز بد" دارند ، و قبل از شروع درمان بعدی "روزهای خوب" دارند. می توانید از این "روزهای خوب" برای بهره وری بیشتر و انجام کارهایی که باید انجام دهید استفاده کنید.
- در "روزهای بد" خود ، مهم است که به خود اجازه استراحت دهید تا بدن شما بهبود یابد.
مرحله 3. استراحت کنید
به بدن خود گوش دهید. در صورت نیاز در چرت زدن در طول روز احساس گناه نکنید. سعی کنید چرت زدن ها را یک ساعت یا کمتر نگه دارید و آنها را روی صندلی راحت قرار دهید تا روی تخت ، زیرا این کار راحت تر از خواب بلند می شود و روز خود را از سر می گیرد.
مرحله 4. بی خوابی را کنترل کنید
بسته به نوع سرطان ، 30 تا 75 درصد از بیماران بی خوابی را به عنوان علامت گزارش کرده اند. استراحت مناسب مهمتر از همیشه است در حالی که بدن و سیستم ایمنی بدن شما با سرطان و اثرات شیمی درمانی مبارزه می کند. با پزشک خود مشورت کنید تا بتواند در صورت نیاز داروهای خواب را تجویز کند.
- برخی از بهترین راه ها برای مبارزه با بی خوابی عبارتند از اجتناب از محرک هایی مانند کافئین در عصر و اطمینان از اینکه اتاق شما آرام ، تاریک و دارای دمای راحت است.
- می توانید اطلاعات بیشتری در مورد کنترل بی خوابی در نحوه جلوگیری از بی خوابی پیدا کنید.
مرحله 5. مراقب شمارش سلول های خونی خود باشید
یکی از شایع ترین عوارض جانبی شیمی درمانی کاهش تعداد گلبول های قرمز و گلبول های سفید خون است.
- کم بودن تعداد گلبول های قرمز خون را کم خونی می نامند. منجر به افزایش خستگی می شود. درمان شامل مکمل های آهن و ویتامین B12 و همچنین گزینه تزریق Epogen است که توسط پزشکان بین چرخه شیمی درمانی برای افزایش شمارش سلول های خونی شما انجام می شود.
- آدرس کم خونی زمینه ای سطوح پایین گلبول های قرمز نیز می تواند باعث خستگی شود. اگر کم خونی دارید ، ممکن است در طول درمان های شیمی درمانی مستعد خستگی باشید. اگر سطح انرژی بسیار پایینی دارید ، از پزشک خود کمک بخواهید.
- گلبول های سفید خون نیز در طول شیمی درمانی کاهش می یابد و این به آن نوتروپنی می گویند. گلبولهای سفید خون برای مبارزه با عفونت مهم هستند. بنابراین ، در طول درمان های شیمی درمانی با پزشک خود مشورت کنید تا هم گلبول های قرمز و هم سفید خون خود را تحت نظر داشته باشید.
مرحله 6 برخی از تکنیک های آرامش را امتحان کنید
اغلب ، افرادی که شیمی درمانی می کنند دچار اضطراب می شوند که به نوبه خود منجر به خستگی می شود. برای مبارزه با این احساس اضطراب ، برخی از تکنیک های آرامش را امتحان کنید. فعالیت هایی مانند مدیتیشن ، یوگا و تمرینات تنفسی مختلف می تواند به شما در آرامش و کاهش خستگی ناشی از اضطراب کمک کند.
- برای ارتباط با افرادی که تجربه شما را به اشتراک می گذارند ، به گروه پشتیبانی بپیوندید. یا ، برای مراجعه به یک روانشناس که به طور خاص با بیماران سرطانی کار می کند ، درخواست مراجعه کنید.
- اگر به طور خاص به یوگا و جنبه معنوی مدیتیشن علاقه دارید ، می توانید برای اطلاعات بیشتر و با هزینه بسیار ارزان تر از شرکت در اکثر کلاس های یوگا ، از معبد بودایی محلی دیدن کنید.
مرحله 7. سایر استرس ها را از بین ببرید
در حالی که گذراندن شیمی درمانی به اندازه کافی استرس زا است ، ممکن است موارد استرس زای دیگری نیز داشته باشید که با آنها سر و کار دارید. اگر می توانید آنها را از زندگی خود حذف کنید. سایر موارد استرس زا و راه های مقابله با آنها عبارتند از:
- کارهای خانه - می توانید از دوستان یا عزیزان خود در خانه کمک بگیرید. همچنین می توانید فعالیت های خود را برای استفاده از روزهای خوب خود برنامه ریزی کنید. به عنوان مثال ، وعده های غذایی هفته را در روز تعطیل خود آماده کنید و آنها را در یخچال یا فریزر قرار دهید ، بنابراین نگران آشپزی بعد از کار نباشید.
- کار - از کارفرمای خود در مورد احتمال کار در خانه برای بخشی از روز در بدترین عوارض جانبی خود بپرسید. در حالی که ممکن است نتوانید از کار مرخصی بگیرید ، اما ممکن است بتوانید حجم کار خود را به گونه ای تقسیم کنید که به شما در مدیریت خستگی کمک کند.
روش 3 از 7: کاهش اثرات بر روی روده
مرحله 1. هیدراته بمانید
نوشیدن مایعات فراوان هنگام گذراندن شیمی درمانی ضروری است. مایعات اضافه شده نیز می تواند از یبوست جلوگیری کند. نوشیدن هشت عدد 8 اونس را هدف قرار دهید. هر روز یک لیوان آب یا بیشتر اگر ورزش می کنید ، زیاد عرق می کنید ، یا اگر بیرون خیلی گرم است. در صورت تمایل ، نعناع یا میوه را به آب خود اضافه کنید تا طعم دار شود.
مرحله 2. برای جلوگیری از یبوست غذای غنی از فیبر بخورید
غذاهای غنی از فیبر حجم زیادی به مدفوع شما می بخشد ، که به حرکت آن در طول دستگاه گوارش کمک می کند. بسیاری از غذاهای غنی از فیبر نیز در گروه کم قند و کم چرب قرار می گیرند که در مبارزه با حالت تهوع اشتها آورتر می شوند. غذاهایی که فیبر بالایی دارند عبارتند از:
- نان های غلات کامل: پوسته سبوس ، نان گندم و چاودار.
- میوه: آلو ، سیب ، انبه ، گلابی ، تمشک ، توت فرنگی و توت سیاه.
- حبوبات: لوبیا چیتی ، لوبیا قرمز ، عدس و لوبیا سیاه.
- آجیل: بادام ، پسته ، بادام زمینی ، گردو و بادام زمینی.
- سبزیجات: کنگر فرنگی ، جوانه بروکسل ، کدو زمستانی ، کلم بروکلی ، سویا ، نخود فرنگی ، اسفناج ، بامیه و هویج.
مرحله 3. فعال بمانید
فعالیت بدنی علاوه بر کمک به مبارزه با خستگی ، به فعال نگه داشتن سیستم گوارش نیز کمک می کند. حتی اگر نمی توانید شدید ورزش کنید ، سعی کنید حداقل یک پیاده روی در روز انجام دهید.
مرحله 4. نرم کننده مدفوع بردارید
اگر با یبوست دست و پنجه نرم می کنید ، طیف وسیعی از نرم کننده های مدفوع هم بدون نسخه و هم با نسخه در دسترس است. با پزشک خود صحبت کنید تا پیشنهادات خاصی در مورد نوع رژیم شیمی درمانی که تحت آن هستید ، انجام دهید.
مرحله 5. برای اسهال مداوم با پزشک خود مشورت کنید
در حالی که برخی از افراد به دلیل شیمی درمانی دچار یبوست می شوند ، برخی دیگر دچار اسهال می شوند. اسهال کنترل نشده می تواند منجر به کم آبی بدن و سطوح خطرناکی از پتاسیم شود که بدن شما برای عملکرد به آن نیاز دارد. اگر علائم شما بیش از یک یا دو روز ادامه یافت با پزشک خود مشورت کنید.
- به جای غذاهای سرخ شده یا چرب ، غذاهای پخته شده با پروتئین بالا مانند گوشت بدون چربی ، ماهی ، تخم مرغ ، مرغ را انتخاب کنید.
- سبزیجات پخته را به جای سبزیجات خام انتخاب کنید.
- میوه های تازه را بدون پوست یا میوه کنسرو شده (به جز آلو) انتخاب کنید.
- اگر فقط گاهی اسهال خفیف دارید ، آب اضافی بنوشید تا هیدراته بمانید.
- اسهال شدید مستلزم مراجعه به پزشک است و ممکن است نیاز به کاهش دوز در درمان های شیمی درمانی شما باشد.
روش 4 از 7: مقابله با ریزش مو و خارش پوست سر
مرحله 1. اگر انتظار ریزش مو دارید ، از پزشک خود بپرسید
همه درمان های شیمی درمانی باعث ریزش مو نمی شوند. یکی از بهترین راه ها برای مقابله با ریزش مو ناشی از شیمی درمانی این است که برای آن آماده شوید. با متخصص سرطان خود مشورت کنید و بپرسید که آیا به دلیل درمان خود انتظار ریزش مو دارید یا خیر. اگر پاسخ شما مثبت است ، انتظار می رود از هفت تا بیست و یک روز پس از اولین درمان ، ریزش موهای خود را شروع کنید.
مرحله 2. موهای خود را به آرامی درمان کنید
از سفید شدن ، پر کردن یا سایر روشهای سخت برای موهای خود (حتی قبل از شیمی درمانی) خودداری کنید تا بهترین شانس را برای حفظ موهای خود داشته باشید. شما همچنین باید از برس نرم و شامپوی بسیار ملایم مانند شامپو بچه استفاده کنید تا موهای خود را حفظ کنید.
شامپو بچه همچنین به کاهش هرگونه خارش ناشی از پوست سر کمک می کند
مرحله 3. برای هرگونه خارش از کرم هیدروکورتیزون استفاده کنید
همچنین ممکن است دچار خارش در پوست سر خود شوید. کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه می تواند خارش سر را کاهش دهد. طبق دستور اعمال شود.
می توانید از داروساز محلی خود برای انتخاب این دارو در داروخانه کمک بخواهید
مرحله 4. تراشیدن سر خود را در نظر بگیرید
شما می توانید خارش ناشی از روند ریزش مو را به سادگی با تراشیدن سر خود هنگام شروع علائم کمک کنید. برای برخی از بیماران ، پایان دادن به روند ریزش مو با تراشیدن موهای سر نیز به جلوگیری از خجالت و اضطراب مربوط به روند ریزش و لکه های مرتبط کمک می کند.
مرحله 5. سر خود را بپوشانید
بسیاری از افرادی که موهای خود را پس از سرطان از دست می دهند ، پوشش سر مانند روسری ، عمامه ، کلاه یا کلاه گیس را انتخاب کردند. می توانید روسری ها را در الگوها و پارچه های زیبا و همچنین کلاه های سرگرم کننده و فانتزی پیدا کنید. برخی از طرح های بیمه حتی هزینه پوشش سر را نیز پوشش می دهند.
مرحله 6. از محافظ سر استفاده کنید
اگر دچار ریزش مو (یا اصلاح مو) شده اید ، مهم است که از پوست سر خود در برابر نور خورشید و سرمای شدید محافظت کنید. حتماً قبل از بیرون رفتن در معرض نور خورشید ، حتی اگر سرتان را پوشانده اید ، کرم ضد آفتاب بزنید.
روش 5 از 7: مقابله با تغییرات خلقی
مرحله 1. تغییرات خلق و خو را تشخیص دهید
گاهی اوقات بیماران شیمی درمانی پس از دریافت درمان دچار تغییرات خلقی می شوند. تغییرات خلقی می تواند شامل اضطراب ، ترس ، عدم اطمینان ، عصبانیت و ناراحتی باشد. به احساسات خود در هر روز فکر کنید ، یا یک مجله برای ثبت حالات خود تهیه کنید تا بتوانید تغییرات را تشخیص دهید.
مرحله 2. با پزشک خود مشورت کنید
اگر نگران تغییرات خلقی خود هستید با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند به شما در تعیین اینکه آیا تغییرات ناشی از استرس هستند یا مستقیماً به درمان ها و/یا داروهای شما مربوط می شوند کمک کنند. آنها ممکن است بتوانند داروهای شما را به داروهای با عوارض جانبی کمتر تغییر دهند.
مرحله 3. از یک درمانگر سلامت روان کمک بگیرید
یک درمانگر سلامت روان می تواند به شما در یادگیری راهکارهایی برای مقابله با تغییرات خلقی کمک کند. ممکن است از شما خواسته شود در درمان رفتاری شناختی یا سایر روشهای درمانی شرکت کنید. گاهی اوقات ، داروها برای مقابله با تغییرات خلقی تجویز می شوند ، مگر اینکه با برنامه درمانی فعلی و داروهای شیمی درمانی شما تداخل داشته باشد.
روش 6 از 7: جلوگیری از عفونت ها
مرحله 1. از ازدحام جمعیت و افراد بیمار اجتناب کنید
بیماران شیمی درمانی بیش از سایرین مستعد ابتلا به عفونت هستند. برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ، از افراد بیمار یا هر فردی که مبتلا به سرماخوردگی ، آنفولانزا ، تب یا هرگونه عفونت دیگر است خودداری کنید. همچنین باید از شلوغی مانند در مدارس ، مراکز خرید و تجمعات عمومی اجتناب کنید.
مرحله 2. تمیز نگه دارید
برای کاهش خطر عفونت ، شستن مرتب دستها به ویژه قبل از غذا ، بعد از استفاده از حمام ، دمیدن بینی ، سرفه یا عطسه یا نوازش حیوانات بسیار مهم است. همچنین باید هر روز حمام کنید. مطمئن شوید که پا ، کشاله ران ، زیر بغل و سایر مناطق مرطوب و عرق کرده را تمیز کنید.
وارد وان های داغ نشوید و در حوضچه ها ، دریاچه ها ، رودخانه ها و یا پارک های آبی قدم نزنید ، بازی نکنید یا شنا نکنید. ممکن است میکروب هایی در آب وجود داشته باشد که می تواند شما را بیمار کند
مرحله 3. از پوست خود در برابر میکروب ها و خراش ها محافظت کنید
پوست خشک به راحتی آسیب می بیند ، بنابراین با استفاده از لوسیون روزانه پوست خود را مرطوب نگه دارید. هنگام انجام فعالیت هایی که می تواند منجر به آسیب شود ، از دستکش و سایر وسایل محافظ استفاده کنید. اگر دچار خراشیدگی شدید ، حتماً آن را فوراً تمیز کنید. همچنین باید خراش را با بانداژ بپوشانید تا از ورود میکروب به سیستم شما جلوگیری شود. از تماس با خاک و اجسام کثیف خودداری کنید.
- از تماس با جعبه های بستر گربه ، قفس پرندگان و مخازن ماهی یا خزندگان خودداری کنید.
- هنگام باغبانی دستکش بپوشید و بعد از آن دست ها را بشویید.
- گل های تازه یا گیاهان زنده را در اتاق خواب خود نگه ندارید.
مرحله 4. غذای خود را کاملاً بپزید
غذای پخته نشده یا خام می تواند منجر به عفونت شود. استیک ها ، برشته ها و ماهی باید تا 145 درجه فارنهایت (65.5 درجه سانتی گراد) و طیور تا 160 درجه فارنهایت (71 درجه سانتی گراد) پخته شوند. اطمینان حاصل کنید که گوشت خام ، مرغ ، غذاهای دریایی و تخم مرغ را از غذاهای آماده دور نگه دارید تا از آلودگی جلوگیری شود. تخته ها ، صفحات میز و ظروف تمیز را تمیز نگه دارید.
محصولات پاستوریزه را به جای محصولات غیر پاستوریزه مانند لبنیات و عسل انتخاب کنید
روش 7 از 7: مبارزه با زخم های دهان
مرحله 1. از برخی غذاها دوری کنید
از غذاهای تند ، شور یا اسیدی مانند پرتقال یا فلفل تند خودداری کنید. همچنین باید از خوردن غذاهایی با لبه های تیز مانند چیپس سیب زمینی یا غلات اجتناب کنید. بیماران گزارش داده اند که مکیدن بستنی یا تکه های یخ و همچنین خوردن بستنی (کمی گرم شود) ممکن است التهاب ناشی از زخم های دهان را تسکین داده و کاهش دهد.
مرحله 2. از مصرف الکل یا کافئین خودداری کنید
هر دوی این مواد می توانند زخم های دهان شما را تحریک کنند. سعی کنید از نوشیدنی های الکلی ، قهوه ، چای یا نوشیدنی های انرژی زا خودداری کنید. اگر یکی از این نوشیدنی ها را مصرف می کنید ، بلافاصله پس از نوشیدن دهان خود را با آب بشویید.
اینکه آیا شما در طول درمان خود باید الکل بنوشید یا نه ، بستگی به داروهای شیمی درمانی خاصی دارد که مصرف می کنید. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید الکل با درمان شما تداخل ندارد
مرحله 3. دندان ها یا پروتزهای خود را تمیز نگه دارید
از یک سواب نرم یا مسواک بسیار نرم برای تمیز کردن دندان های خود استفاده کنید تا از تحریک هرگونه زخم دهان یا قسمت های ملتهب دهان جلوگیری شود. همچنین باید دهان خود را با یک قاشق چای خوری نمک محلول در آب گرم بعد از هر وعده غذایی شستشو دهید. این به پاکسازی زخم های دهان و در نهایت بهبود آنها کمک می کند.
از هرگونه دهانشویه مبتنی بر الکل اجتناب کنید زیرا ممکن است باعث تحریک شود
مرحله 4. برای از بین بردن زخم های دهان خود دارو مصرف کنید
پزشک شما ممکن است دهانشویه هایی مانند "دهانشویه جادویی" (ترکیبی از ژل Maalox و Lidocaine) را برای کاهش زخم ها و زخم های دهان تجویز کند.
