گاهی اوقات داشتن یک گفتگوی صادقانه و آگاهانه در مورد یک رویداد یا موضوع ترسناک می تواند کمی نگران کننده به نظر برسد. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که نیاز به بحث در مورد یک موضوع ترسناک دارید ، مهم این است که با درایت و حساسیت پیش بروید. بهتر است مکالمه خود را با سن و بلوغ طرف مقابل تنظیم کنید ، به ویژه اگر با کودکی صحبت می کنید. یک مکان آرام برای صحبت پیدا کنید که در آن شما را قطع نکند و بگذارید مکالمه به طور طبیعی جریان یابد. به طور فعال گوش دهید و در عین حال تا آنجا که می توانید اطلاعات ارائه دهید.
مراحل
روش 1 از 3: شروع مکالمه
مرحله 1. مکالمه را از قبل تمرین کنید
جلوی آینه بایستید و در مورد چگونگی گفتگو صحبت کنید. یا ، از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد بخواهید که به عنوان یک شریک جانشین مکالمه عمل کند. شما حتی می توانید نقاط اصلی صحبت خود را در ذهن خود قرار دهید. نکته اصلی این است که ایده ای از آنچه می خواهید بگویید داشته باشید.
- به عنوان مثال ، ممکن است تصمیم بگیرید که 3 نکته اصلی وجود دارد که می خواهید به آنها بپردازید.
- اگر دوست شما دچار سانحه رانندگی شد و اکنون از رانندگی امتناع می کند ، ممکن است صحبت را با گفتن این جمله آغاز کنید: "متوجه شده ام که اخیراً از رانندگی اجتناب کرده اید ، آیا دوست دارید در مورد آن صحبت کنید؟"
- هر سوالی را که می خواهید زودتر بپرسید بنویسید. در صورتی که این کار برای شما راحت تر است ، برخی از سوالات را از طریق ایمیل یا از طریق نامه بپرسید. این همچنین به شخص دیگر زمان می دهد تا بدون احساسات دشواری که ممکن است در صورت درخواست شخصاً ظاهر شود ، پاسخ دهد.
مرحله 2. آرامش خود را حفظ کنید و احساسات خود را کنترل کنید
اگر موضوع را به شیوه ای بسیار احساسی مورد بحث قرار دهید ، ممکن است طرف مقابل بیشتر به احساسات شما توجه کند تا به مکالمه واقعی. به خصوص ، ممکن است یک کودک از پاسخ های شما بترسد و صحبت را متوقف کند. اگر قبل از مکالمه احساس اضطراب می کنید ، تعدادی نفس عمیق بکشید و از 100 به عقب بشمارید.
- این بدان معنا نیست که شما باید بی احساس باشید. اشکالی ندارد اگر نگران یا ناراحت هستید تصدیق کنید ، فقط اجازه ندهید احساسات شما کل گفتگو را هدایت کند.
- به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "این رویداد واقعاً من را نگران می کند و من فکر می کنم ما باید در مورد آن صحبت کنیم."
- به عنوان مثال ، اگر سرقت از منزل را تجربه کرده اید و می خواهید این موضوع را با فرزندان خود در میان بگذارید ، سعی کنید صدای خود را در سطح کنترل و کنترل قرار دهید. خوب است بپذیرید که شما نیز ترسیده اید. اما ، وحشت زدگی در اواسط مکالمه فقط آنها را متقاعد می کند که وحشت داشته باشند.
مرحله 3. لحظه ای آرام را برای صحبت انتخاب کنید
اگر با یکی از اعضای خانواده خود صحبت می کنید ، شاید بعد از شام او را کنار بگذارید. اگر می خواهید در جمع صحبت کنید ، مکانی را انتخاب کنید که آرام و مناسب برای گفتگو باشد ، مانند کافی شاپ. قطع شدن یا ناتوانی در شنیدن یکدیگر ، بحث در مورد یک موضوع ترسناک یا ترسناک را دشوارتر می کند.
- این همچنین بدان معناست که شما می توانید تمام توجه خود را به مکالمه مورد نظر معطوف کنید.
- اگر در مورد تیراندازی اخیر مدرسه با فرزندان خود صحبت می کنید ، صحبت با آنها بعد از شام ممکن است گزینه خوبی باشد. همچنین ممکن است از آنها بخواهید تلفن های خود را کنار بگذارند تا بتوانند روی مکالمه تمرکز کنند.
مرحله 4. چندین مکالمه کوتاه را شروع کنید
اگر به خصوص با کودکی برخورد می کنید ، بهتر است انتظارات واقع بینانه ای در مورد مدت زمانی که او واقعاً می خواهد صحبت کند داشته باشید. تقریباً همیشه بهتر است بحث کلی خود را به چند جلسه کوتاه تقسیم کنید. این به فرد اجازه می دهد آنچه را که در مورد آن صحبت کرده اید جذب کند و کمی در مورد آن فکر کند.
- به عنوان مثال ، در اولین گفتگوی خود ، هدف شما ممکن است به سادگی ارزیابی احساسات کلی آنها در مورد یک موضوع ترسناک باشد. سپس ، در گفتگوهای بعدی ، هدف ارائه اطلاعات دقیق و واقعی در مورد موضوع است. به آنها زمان کافی برای پرسیدن سوالات نیز بدهید.
- اگر با شخصی صحبت می کنید که نگران حمله احتمالی تروریستی است ، اولین گفتگو ممکن است بر این باشد که وی توضیح دهد که دقیقاً از چه نوع حمله یا سناریویی ترس دارد. دفعه بعد که صحبت می کنید ، ممکن است ارائه برخی آمارها یا اطلاعات کلی در مورد چگونگی زنده ماندن بهتر از یک حمله مفید باشد.
روش 2 از 3: صحبت در مورد مسئله یا رویداد
مرحله 1. از آنها درباره آنچه می دانند بپرسید
اگر موضوع ترسناک مورد توجه اخبار یا شایعات است ، این راهی عالی برای جلب نظر طرف مقابل در مورد اطلاعاتی است که در واقع دارد. همچنین به شما این ایده را می دهد که دقیقاً چه چیزی در مورد این اطلاعات به آنها مربوط می شود. به سادگی بگویید: "در این مورد چه می دانید؟" یا "چه شنیده اید؟"
به عنوان مثال ، اگر فرزند شما از تیراندازی اخیر در مدرسه می ترسد ، اجازه دهید او هم شایعات و هم حقایقی را که در اطراف شنیده می شود بیان کند ، می تواند به شما کمک کند تا بحث را محدود کنید
مرحله 2. سermالات پیگیری باز را با هم مخلوط کنید
هنگامی که فرد شروع به صحبت می کند ، مهم است که هم گوش دهید و هم پاسخ دهید. از آنها س questionsالاتی بپرسید که با چرا ، چگونه یا چه چیزی شروع می شود. اگر می توانید ، از این س questionsالات به عنوان راهی برای آنها برای توضیح نحوه انجام اقدامات و کنترل کمی بر وضعیت استفاده کنید.
به عنوان مثال ، اگر در مورد یک رویداد خشونت آمیز صحبت می کنید ، ممکن است بپرسید: "فکر می کنید چرا این اتفاق افتاده است؟" می توانید این سال را دنبال کنید ، "چگونه می توانیم از تکرار این اتفاق جلوگیری کنیم؟"
مرحله 3. از گفتن "من نمی دانم" نترسید
بسیار وسوسه انگیز است که طوری رفتار کنید که انگار همه پاسخ ها را دارید ، مخصوصاً اگر والدین خود هستید ، اما گاهی اوقات بهتر است محدودیت های خود را نیز نشان دهید. اگر از پاسخ خود مطمئن نیستید ، بگویید. اگر فقط حدس می زنید یا بیان می کنید که به نظر شما چه اتفاقی می افتد ، خوب است این را به طرف مقابل بگویید.
به عنوان مثال ، اگر از شما سال شود که "چرا مردم کارهای بد می کنند؟" می توانید با گفتن "نمی دانم" شروع کنید و سپس افکار خود را گسترش دهید
مرحله 4. اطمینان مستمر را ارائه دهید
به شخصی که با او صحبت می کنید بگویید که مکالمه را محرمانه نگه می دارید و او نمی تواند با شما صحبت کند. تأکید کنید که آنها ایمن هستند و هیچ کس به افرادی که دوستشان دارند آسیبی نمی رساند. به آنها اطلاع دهید که همیشه می توانند با سوالات یا فقط برای صحبت به شما مراجعه کنند.
ارائه نمونه های عینی از اقدامات ایمنی در محل می تواند پیام ایمنی شما را تقویت کند. به عنوان مثال ، اگر در مورد ایمنی مدرسه با کودک صحبت می کنید ، ممکن است بر اهمیت نگهبانان و تمرینات ایمنی تأکید کنید
مرحله 5. راه هایی را برای کمک به دیگران که در اثر یک حادثه آسیب زا آسیب دیده اند پیشنهاد دهید
گاهی اوقات کمک می کند که وقتی احساس ترس یا ترس دارید اقدام کنید. طوفان فکری برای کمک ، مانند جمع آوری پول برای قربانیان. به این فکر کنید که آیا آگاهی بیشتر یا آموزش به شما کمک می کند یا خیر و برنامه هایی را برای رفع این نیازها در نظر بگیرید.
- به عنوان مثال ، اگر در حال صحبت با شخصی هستید که از یک رابطه سوء استفاده کننده جان سالم به در برده است ، ممکن است او علاقه مند باشد که در تهیه وسایل مورد نیاز برای یک پناهگاه محلی کمک کند.
- به یاد داشته باشید که اندازه حرکت مهم نیست ، بیشتر این است که به طور مداوم احساس ترس نکنید یا مانند یک قربانی نباشید.
مرحله 6. درباره نحوه یادبود مجروحان یا متوفیان بحث کنید
اگر با کودکی صحبت می کنید ، این ممکن است به سادگی قاب عکس ها باشد. همچنین می توانید درختی بکارید یا نقاشی دیواری عمومی را در حافظه بسپارید. اگر این رویداد در مقیاس بزرگ بود ، جمع آوری بودجه برای یک لوح می تواند راه خوبی برای حفظ خاطرات و آموزش دیگران به طور همزمان باشد.
به عنوان مثال ، اگر در مورد مرگ یکی از نزدیکان خود با کودک صحبت می کنید ، ممکن است یک کمک مالی کوچک به یک موسسه خیریه یک گزینه باشد
روش 3 از 3: نزدیک شدن به موضوع به روش مناسب
مرحله 1. پاسخ های خود را برای مخاطب تنظیم کنید
اگر با کودکی صحبت می کنید ، مکالمه خود را متناسب با سن و سطح بلوغ او نگه دارید. در مورد یک کودک یا بزرگسال ، هرگونه صدمات قبلی را که ممکن است متحمل شده باشند و می تواند بر نحوه گفتگو تأثیر بگذارد ، در نظر بگیرید. هنگامی که شک دارید ، به طور کلی بهتر است بر گوش دادن تمرکز کنید و فقط حداقل اطلاعات را ارائه دهید.
به عنوان مثال ، اگر کودکی کمتر از 5 سال دارد ، می توانید او را کاملاً از مکالمات مزاحم محافظت کنید. به جای بحث در مورد جزئیات یک حمله تروریستی ، ممکن است مکالمه را بر اهمیت اعمال و انتخابهای خوب در مقابل اقدامات بد متمرکز کنید
مرحله 2. اگر با بچه های کوچکتر سر و کار دارید ، کتابی را با موضوع معرفی کنید
تعدادی کتاب موجود است که همه چیز را پوشش می دهد ، از ترس های عمومی گرفته تا رویدادهای ترسناک خاص. کتابی متناسب با سن کودک و موضوع کلی ترسناک انتخاب کنید. کتاب را با هم بخوانید و در ادامه مطلب بر روی مطالب صحبت کنید.
- به عنوان مثال ، کتابهایی وجود دارد که درباره مرگ و میر در خانواده و چگونگی احساس آنها در کودک بحث می کند. حتی کتاب های داستانی نیز وجود دارد که نشان می دهد ترس چیست و چگونه می تواند بر شما تأثیر بگذارد.
- به عنوان مثال ، یک کودک نوپا ممکن است از کتابی استفاده کند که در آن می گوید که ویزیت دندانپزشک خوب است و لازم نیست ترسناک باشد.
مرحله 3. از یک متخصص بهداشت روانی کمک بگیرید
اگر از بحث در مورد موضوعات خاصی ناراحت هستید ، ممکن است لازم باشد برای کمک به یک درمانگر یا مشاور مراجعه کنید. شما می توانید با مراجعه به انجمن روانشناسی آمریکا یا درخواست پزشک مراقبت های اولیه خود ، یک درمانگر در منطقه خود پیدا کنید. سپس ، می توانید تصمیم بگیرید که آیا دوست دارید در جلسات بنشینید یا به آنها حریم خصوصی بدهید.
