تعدادی از انواع تشخیص وجود دارد. دو زمینه رایج که افراد در آنها تشخیص دهنده می شوند ، پزشکی و تحصیلات هستند. اگر عاشق حل معماها هستید و واقعاً درباره افرادی که با آنها تماس می گیرید کنجکاو هستید ، تشخیص پزشک بودن ممکن است یک راه عالی برای شما باشد. تبدیل شدن به یک متخصص تشخیصی بسیار متفاوت از تشخیص پزشک است. یک مسیر آموزشی و شغلی را انتخاب کنید که متناسب با علایق و نیازهای شما باشد.
مراحل
روش 1 از 2: تبدیل شدن به یک تشخیص آموزشی
مرحله 1. در دوران دبیرستان گزینه های شغلی را کشف کنید
در دوران دبیرستان ، ممکن است هنوز ندانید که می خواهید به عنوان شغل چه کار کنید. با این حال ، اگر فکر می کنید که ممکن است بخواهید یک متخصص تشخیص آموزشی شوید ، مواردی وجود دارد که می توانید برای کسب تجربه انجام دهید و ببینید آیا این برای شما مناسب است یا خیر.
- داوطلب شدن در سازمانی برای افراد دارای نیازهای ویژه.
- به بچه های کوچکتر آموزش دهید یا به آنها آموزش دهید که ببینند آیا از کار تک به تک با جوانان لذت می برید.
- تشخیص دهندگان آموزشی به صورت جداگانه با دانش آموزان برای تشخیص تفاوت ها و ناتوانی های یادگیری همکاری می کنند. وظیفه آنها این است که به آنچه دانش آموز برای یادگیری و پیشرفت در محیط مدرسه نیاز دارد کمک کنند.
مرحله 2. لیسانس خود را تکمیل کنید
شما می توانید قبل از تصمیم گیری برای تبدیل شدن به یک متخصص تشخیص آموزشی ، مدرک کارشناسی خود را در زمینه تحصیل یا در موضوعات مختلف دریافت کنید. تکمیل مدارک کارشناسی به طور کلی حدود چهار سال به طول می انجامد که از طریق یک برنامه تمام وقت انجام می شود.
- هنگام درخواست شغل یا تحصیلات تکمیلی داشتن تخصص در آموزش و پرورش بسیار مطلوب تلقی می شود. برای انجام این کار ، باید کلاسهای خاصی را در گرایش خود بگذرانید و در مورد موارد مورد نیاز برای انجام تخصص با مشاور خود صحبت کنید.
- اگر به صورت تمام وقت کار می کنید یا وقت کافی برای یک دوره تمام وقت ندارید ، می توانید برای تکمیل مدرک کارشناسی خود به همان اندازه زمان نیاز داشته باشید.
مرحله 3. کارهای داوطلبانه انجام دهید
مرکز ملی پاکسازی متخصصان در آموزش و پرورش ویژه به شدت به دانش آموزانی توصیه می کند که با انجام کارهای داوطلبانه با افراد دارای معلولیت ، اعتبار خود را افزایش دهند. برخی از گروه هایی که کار با آنها را توصیه می کنند عبارتند از:
- قوس ایالات متحده
- انجمن ملی مهر عید پاک
- المپیک ویژه
مرحله 4. به عنوان معلم کار کنید
به منظور شروع آموزش برای تشخیص بیماری آموزشی ، باید حداقل دو سال سابقه تدریس داشته باشید. این مهم است ، زیرا به شما این تجربه را می دهد که باید یک متخصص تشخیص صالح باشید و به شما نشان می دهد که آیا این مسیر شغلی برای شما مناسب است.
- برای تبدیل شدن به یک معلم ، باید در آزمون گواهینامه موفق شوید و چک های سوابق ملی را پشت سر بگذارید.
- شرایط صدور گواهینامه برای معلمان بر اساس ایالت متفاوت است. الزامات صدور گواهینامه ایالت خود را در وب سایت رسمی هیئت مدیره مدرسه بررسی کنید.
مرحله 5. مدرک کارشناسی ارشد خود را در آموزش و پرورش تکمیل کنید
این مدرک کارشناسی ارشد است که برای ادامه گواهینامه و حرفه ای به عنوان تشخیص نیاز دارید. برخی از دانشگاه ها به شما اجازه می دهند مدرک کارشناسی ارشد و کارشناسی خود را در یک برنامه ترکیبی تکمیل کنید ، که می تواند کل دوره تحصیل را کوتاه تر و مستقیم تر کند.
- اگر قبلاً تدریس را از طریق یک برنامه گواهینامه شروع کرده اید ، ممکن است برای یک برنامه کارشناسی ارشد سنتی بیش از حد مشغول باشید. بسیاری از برنامه های آنلاین قادر خواهند بود برنامه شلوغ شما را برآورده کنند.
- اگر دارای مدرک کارشناسی ارشد در زمینه دیگری هستید ، ممکن است بتوانید به جای داشتن مدرک کارشناسی ارشد کاملاً متفاوت ، گواهینامه بگیرید.
مرحله 6. گواهینامه حرفه ای خود را دریافت کنید
در برنامه کارشناسی ارشد که در آن ثبت نام می کنید ، می توانید یک مسیر صدور گواهینامه تشخیص آموزشی را دنبال کنید. این امر شما را ملزم به گذراندن دوره هایی مانند آموزش دانش آموزان با اختلالات احساسی/رفتاری ، مداخلات و حمایت از رفتار مثبت در مدارس ، ارزیابی و ارزیابی دانش آموزان دارای معلولیت ، ارزیابی روانشناختی ، ارزیابی و ارزیابی دانش آموزان دارای معلولیت می کند.
اگر دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته دیگری یا دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته دیگری هستید ، می توانید از طریق یک برنامه تحصیلات تکمیلی به طور بالقوه برای صدور گواهینامه اقدام کنید. این به طور کلی به این معنی است که با مشاور خود ملاقات کنید تا لیستی از دوره هایی را که برای جبران کمبودهای تحصیلی تا این مرحله گذرانده اید تهیه کنید
مرحله 7. برای مشاغل درخواست دهید
رشد شغلی قابل توجهی در این زمینه وجود دارد ، به این معنی که چشم اندازهای یافتن شغل خوب است. شما باید بدانید که در آگهی های شغلی باید به دنبال چه چیزی باشید و در مورد مشاغلی که به نظر می رسد برای شما مناسب هستند درخواست کنید.
- شانس خود را برای یافتن شغل با تاکید بر تجربه مربوطه در رزومه خود افزایش دهید.
- هرچه تجربه بیشتری در زمینه تدریس و کار در زمینه داشته باشید ، رزومه شما بهتر به نظر می رسد.
- اگر در محل زندگی خود فرصت های شغلی مشاهده نمی کنید ، ممکن است لازم باشد به دنبال کار دیگری باشید تا بتوانید در این زمینه کار کنید.
روش 2 از 2: تبدیل شدن به یک تشخیص پزشکی
مرحله 1. در دوران دبیرستان برای حرفه پزشکی آماده شوید
اگر می خواهید پزشک تشخیصی شوید ، باید پزشک شوید. برای انجام این کار ، باید وارد دانشکده پزشکی شوید که کاملاً رقابتی است. با کسب نمرات عالی و شرکت در فعالیتهای فوق برنامه ، آمادگی اولیه را آغاز کنید.
- نمرات عالی ، نمرات آزمون استاندارد و رزومه قوی از برنامه های درسی شما را به کاندیدای جذاب تری برای کالج های معتبر تبدیل می کند.
- در دوران دبیرستان ، در کلوب های علم یا زیست شناسی شرکت کنید تا درباره علم بیشتر بدانید و اینکه آیا حرفه پزشکی برای شما مناسب است یا خیر.
مرحله 2. مدرک کارشناسی خود را دریافت کنید
اولین قدم برای دکتر شدن گرفتن مدرک کارشناسی خود از یک کالج یا دانشگاه معتبر است. شما می توانید رشته های مختلف را انتخاب کنید ، اما هیئت کالج رشته های پیش پزشکی ، زیست شناسی و ورزش را به عنوان رشته های پیشنهادی لیست می کند.
- برای ورود به دانشکده پزشکی به نمرات عالی نیاز دارید ، زیرا پذیرش بسیار رقابتی است.
- در حالی که در کالج هستید ، در فعالیت های فوق برنامه شرکت کنید که به شما کمک می کند به عنوان متقاضی دانشکده پزشکی رقابتی به نظر برسید. به یک باشگاه علمی بپیوندید ، در بیمارستان یا مرکز خوابگاه داوطلب شوید ، یا به دانش آموزان علوم دیگر آموزش دهید.
مرحله 3. امتحان MCAT را پشت سر بگذارید
MCAT مخفف عبارت Medical College Admission Test (MCAT) است. خردسالان کالج که قصد دارند برای دانشکده پزشکی اقدام کنند باید برای شرکت در MCAT ثبت نام کنند. این یک آزمون استاندارد و چند گزینه ای است که کمیته های پذیرش دانشکده پزشکی از آن برای ارزیابی میزان موفقیت متقاضی در برنامه خود استفاده می کنند.
- MCAT بسیار مشهور است. مطمئن شوید که برای آن سخت مطالعه می کنید و زمان زیادی را برای آماده سازی به خود اختصاص می دهید ، به جای اینکه سعی کنید آن را متراکم یا بال کنید.
- در صورت نیاز به یک معلم خصوصی مراجعه کنید. می توانید یک معلم خصوصی استخدام کنید یا در کلاس آمادگی آزمون شرکت خصوصی شرکت کنید.
مرحله 4. برای دانشکده های پزشکی درخواست دهید
به منظور تشخیص پزشک ، به مدرک پزشکی نیاز دارید. برای انجام این کار ، باید در دانشکده پزشکی شرکت کنید. اکثر دانشکده های پزشکی در ایالات متحده از سرویس برنامه کاربردی کالج پزشکی آمریکا (AMCAS) استفاده می کنند که فرآیند درخواست را متمرکز می کند. به این ترتیب ، شما می توانید دانشکده های پزشکی مورد نظر خود را انتخاب کرده و یک درخواست واحد ارسال کنید که به همه آنها برود.
- برای چندین دانشکده پزشکی درخواست دهید. فرایند درخواست بسیار رقابتی است ، بنابراین اگر به مدارس برتر خود نروید ، داشتن برنامه پشتیبان خوب است.
- اکثر دانش آموزان فرایند درخواست دانشکده پزشکی را در تابستان پس از سال اول تحصیل در کالج آغاز می کنند. برخی ترجیح می دهند پس از اتمام مدارک کارشناسی خود قبل از درخواست ، یک سال مرخصی بگیرند.
مرحله 5. تکمیل دانشکده پزشکی و امتحانات صدور مجوز
دانشکده پزشکی به طور کلی چهار سال مطالعه فشرده و تمام وقت است. برنامه درسی شامل آموزش مبتنی بر کلاس و همچنین کارهای عملی است که شما را وارد محیط بالینی می کند.
- همچنین باید در دو قسمت اول آزمون مجوز پزشکی ایالات متحده (USMLE) نمره قبولی را دریافت کنید. این امتحان سه قسمتی است.
- قبل از ورود به سال سوم دانشکده پزشکی ، باید قسمت اول امتحان را بگذرانید. قسمت دوم در سال چهارم شما گرفته شده است. این بخش دوم بیشتر بر تشخیص بیمار تمرکز می کند ، که برای تشخیص پزشک کلیدی است.
مرحله 6. تکمیل اقامت پزشکی
اقامت پزشکی شما عموماً یک دوره سه ساله پس از تحصیل در رشته پزشکی است که به طور شدید در زمینه خاصی از پزشکی فعالیت می کنید. در این زمان است که شما بیشتر آموزش تجربی خود را به عنوان یک پزشک حرفه ای فرا می گیرید. روند تطبیق با برنامه رزیدنتی پیچیده است ، اما همه پزشکان در حال آموزش باید آن را طی کنند.
- اگر قصد دارید متخصص تشخیص بیماری شوید ، به دنبال اقامتی باشید که این هدف را پشتیبانی کند. حوزه های تخصصی که به شدت بر روی تشخیص متمرکز شده اند عبارتند از: طب داخلی ، اورژانس ، پزشکی خانواده ، اطفال ، عصب شناسی ، روانپزشکی ، رادیولوژی ، انکولوژی پرتویی ، پوست و آسیب شناسی.
- پس از اتمام اقامت خود ، باید قسمت سوم USMLE را نیز گذرانده و مجوز دولتی را در ایالت موردنظر برای تمرین دریافت کنید.
- همچنین ممکن است تصمیم بگیرید که توسط هیئت مدیره در یک زمینه خاص گواهینامه بگیرید. این همیشه برای تمرین در یک زمینه ضروری نیست ، اما اعتبار شما را افزایش می دهد و می تواند شما را برای مشاغلی مانند مدیر پزشکی در بیمارستان یا کلینیک واجد شرایط کند.
مرحله 7. برای مشاغلی که بر تشخیص تأکید دارند ، درخواست دهید
بسیاری از پزشکان در طول اقامت خود شروع به جستجوی شغل می کنند. همچنین متداول است که ساکنان در هر کجا که اقامت خود را انجام داده اند به موقعیت های تمام وقت منتقل شوند.
- اگر به دنبال انجام کاری هستید که تجربه بیشتری در تشخیص به شما می دهد ، می توانید شغل را در جاهای دیگر جستجو کنید.
- استخدام کنندگان از بیمارستان ها و مراکز خصوصی اغلب به دنبال پزشکان جوان برای استخدام در مشاغل آزاد هستند.
مرحله 8. تشخیص افتراقی را تمرین کنید
تشخیص افتراقی زمانی است که شما یک علامت معین را می گیرید و از آن تشخیص می دهید که چه عاملی می تواند ایجاد شود. پزشکان با طیف وسیعی از علائم و علل احتمالی آنها آشنا هستند. هنگامی که یک بیمار علائم خاصی را نشان می دهد ، از دانش خود در زمینه پزشکی برای تعیین علل احتمالی و غیر محتمل استفاده کنید.
ابزارهای آنلاین وجود دارد که "تشخیص افتراقی فوری" را ارائه می دهند. اینها می تواند برای شخص غیر روحانی مفید و جالب باشد ، اما هیچ چیز جایگزین نظر متفکرانه و باتجربه پزشک نمی شود
مرحله 9. تا آنجا که ممکن است به تمرین تشخیص ادامه دهید
راه ایجاد حرفه برای تشخیص بیماری این است که مهارت ها و تمرین خود را تقویت کنید. چه در بیمارستان کار کنید و چه در مطب خصوصی ، می توانید به عنوان فردی شناخته شوید که با گذراندن وقت با بیماران ، پرسیدن سوالات مناسب و کنجکاو ماندن ، تشخیص فوق العاده ای را انجام می دهد.
- به زمینه ای که علائم بیمار در آن بوجود می آید و داستان پیش زمینه ای که به شما می گویند توجه کنید.
- امکانات غیر معمول را صرفاً به این دلیل که بارزترین آنها نیستند ، تخفیف ندهید.
- در هنر معاینه فیزیکی و خواندن هر نوع ابزار تشخیصی ، مانند دستگاه های الکتروکاردیوگرافی و تصویربرداری پزشکی ، مهارت کسب کنید.
نکات
- در هر زمینه ای ، تشخیص بیماری نیاز به کنجکاوی و حوصله دارد. تشخیص دهندگان شنوندگان خوبی هستند که دوست دارند به مسائل فکر کنند و معماها را حل کنند.
- توانایی خود را برای پرسیدن س andالات و گوش دادن انتقادی به پاسخ ها تقویت کنید. بیماران یا دانش آموزان ممکن است متوجه نشوند که چقدر اطلاعات با پاسخ های ساده به س questionsالات گسترده به شما می دهند.
