در پایان سه ماهه سوم بارداری ، بدن شما نشانه هایی را نشان می دهد که زمان تولد نوزاد شما از طریق زایمان و زایمان فرا رسیده است. اگرچه هر زایمانی منحصر به فرد است و پیش بینی آن دشوار است ، اما آمادگی کافی می تواند به شما در هنگام زایمان اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد و به تجربه زایمان شما کمک کند تا آنجا که ممکن است. هنگام آماده شدن برای زایمان و زایمان ، باید در هر مرحله با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید و تا آنجا که ممکن است برای اضافه شدن جدید به خانواده خود آماده شوید.
مراحل
قسمت 1 از 2: آماده سازی بدن برای زایمان و کار
مرحله 1. سه مرحله زایمان را درک کنید
اگرچه مدت زمان هر مرحله برای هر مادر متفاوت است ، اما شما هر سه مرحله را در طول زایمان تجربه خواهید کرد:
- اولین مرحله زایمان شامل زایمان اولیه و کار فعال است. در مرحله اول ، ماهیچه های رحم شروع به سفت شدن یا منقبض شدن کرده و سپس شل می شوند ، که به نازک شدن و باز شدن دهانه رحم کمک می کند تا کودک شما بتواند از کانال زایمان عبور کند. زایمان شما با انقباضات زودرس نامنظم شروع می شود و کمتر از یک دقیقه طول می کشد. این مرحله اولیه می تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد. سپس انقباضات فعال را تجربه می کنید که معمولی بوده و حدود یک دقیقه طول می کشد. هنگامی که انقباضات فعال را تجربه کردید ، باید به بیمارستان یا مرکز زایمان مراجعه کنید. شما در نهایت به مرحله دوم زایمان منتقل می شوید ، زمانی که دهانه رحم شما به طور کامل باز می شود و شما آماده زایمان هستید.
- مرحله دوم از طریق تولد واقعی طول می کشد. در مرحله دوم ، دهانه رحم شما کاملاً متسع می شود و نوزاد شما از کانال تولد به سمت پایین و خارج می شود. سپس کودک شما متولد می شود.
- مرحله سوم زایمان پس از تولد نوزاد شما اتفاق می افتد. تا زمانی که جفت از مجرای زایمان خارج نشود ، انقباض خواهید داشت.
مرحله 2. تمرینات کگل را علاوه بر ورزش روزانه انجام دهید
شما باید در تمام دوران بارداری یک برنامه ورزشی روزانه سبک تا ملایم را رعایت کنید و بر انجام تمرینات کگل برای تقویت ماهیچه ها و رباط های لگن تمرکز کنید. این تمرینات به بدن شما کمک می کند تا برای زایمان و زایمان آماده شود.
- برای انجام تمرینات کگل ، همان ماهیچه هایی را در ناحیه لگن خود فشار دهید که برای متوقف کردن ادرار از آن استفاده می کنید. شکم یا ران ها را حرکت ندهید ، فقط ماهیچه های لگن خود را حرکت دهید.
- فشار را سه ثانیه نگه دارید ، سپس آنها را برای سه ثانیه رها کنید.
- با نگه داشتن و رها کردن سه ثانیه شروع کنید. هر هفته یک ثانیه به زمان نگه داشتن و رها کردن اضافه کنید تا بتوانید 10 ثانیه فشار دهید.
- تمرین کگل را 10 تا 15 بار در هر جلسه تکرار کنید. سه جلسه یا بیشتر در روز انجام دهید.
مرحله 3. با همسر خود کلاسهای زایمان و فرزندپروری داشته باشید
اگر شریکی دارید که قرار است بخشی از زندگی نوزاد باشد ، باید قبل از زایمان در کلاسهای زایمان و فرزندپروری شرکت کنید. اگر در بیمارستان زایمان می کنید ، بیمارستان شما می تواند کلاس های زایمان را ارائه دهد و بسیاری از کلینیک های پزشکی نیز این کلاس ها را ارائه می دهند.
در طول این کلاس ها ، نحوه تغذیه با شیر مادر ، نحوه مراقبت از نوزاد جدید ، نحوه بارداری سالم و نحوه ماساژ نوزاد را خواهید آموخت
مرحله 4. از پزشک خود در مورد غذا خوردن در هنگام زایمان سوال کنید
اکثر پزشکان به شما توصیه می کنند هنگام زایمان مایعات شفاف و میان وعده های کوچک مانند تکه نان تست ، سیب ، Jell-O یا بستنی بخورید تا قدرت خود را هنگام زایمان بالا نگه دارید. با این حال ، شما باید از وعده های غذایی بزرگ و سنگین (بدون استیک و بدون همبرگر) اجتناب کنید و فقط غذاهایی بخورید که معده شما را ناراحت نکند ، زیرا احتمالاً در حال حاضر به دلیل زایمان احساس درد معده می کنید.
- در حین زایمان ، شما باید مایعاتی مانند آب مرغ شفاف ، تهیه شده با سدیم کم ، آب میوه بدون تفاله ، چای و نوشیدنی های ورزشی مصرف کنید. همچنین می توانید تکه های یخ را بمکید تا در حین انجام تمرینات تنفسی در هنگام زایمان ، حال شما را تازه کند.
- برخی از پزشکان ممکن است فقط مایعات شفاف را توصیه کنند ، به خصوص اگر فکر می کنند شما به احتمال زیاد نیاز به زایمان سزارین دارید.
قسمت 2 از 2: ایجاد یک برنامه تولد
مرحله 1. برنامه زایمان خود را با کمک شریک زندگی و پزشک خود بنویسید
اگرچه پیش بینی هرگونه زایمان هرگز امکان پذیر نیست ، داشتن یک برنامه تولد کتبی یا تایپ شده می تواند به شما کمک کند آنچه را که دوست دارید در طول زایمان و زایمان شما رخ دهد ، ترسیم کنید. شما باید یک کپی از برنامه تولد خود را به شریک ، پزشک و هر کارمندی در بیمارستان ارائه دهید.
بسیاری از بیمارستانها یک برنامه تولد استاندارد ارائه می دهند که می توانید آن را تکمیل و ارسال کنید تا از خواسته های شما مطلع شوند
مرحله 2. گزینه های زایمان خود را با پزشک خود در میان بگذارید
شما می توانید تصمیم بگیرید که نوزاد خود را در خانه (تولد در خانه) یا در بیمارستان (تولد در بیمارستان) داشته باشید. ممکن است تصمیم بگیرید که نوزاد خود را در یک مرکز زایمان در ناحیه خود به جای بیمارستان نگه دارید. تصمیم گیری در مورد محل تولد فرزند شما بسیار طاقت فرسا است ، بنابراین قبل از تصمیم گیری ، گزینه های خود را با پزشک و شریک زندگی خود در میان بگذارید. در نهایت ، شما باید کاری را انجام دهید که به نظر شما برای سلامتی خود و نوزاد شما بهترین است.
- زایمان در بیمارستان یک برنامه استاندارد برای بسیاری از زنان باردار است. شما باید به دنبال بیمارستانی باشید که در فاصله رانندگی تا خانه شما قرار دارد و یک پزشک در کارکنان که احساس راحتی می کنید و به او اعتماد دارید. بسیاری از بیمارستانها تورهایی را برای زنان مورد انتظار ارائه می دهند ، از جمله طبقه ای که احتمالاً شما در آن زایمان خواهید کرد ، بنابراین قبل از زایمان با محیط آشنا هستید.
- زایمان خانگی جایگزینی برای زایمان در بیمارستان است و می تواند فضای راحتی را برای تولد فرزند شما فراهم کند. با این حال ، زایمان در خانه خطراتی را شامل می شود. شما باید یک ماما را با دقت انتخاب کنید ، زیرا می دانید که ماماهایی که در ایالات متحده به دنیا می آیند نیازی به گواهینامه ندارند و ممکن است هیچ آموزشی نداشته باشند. میزان مرگ و میر نوزادان متولد شده در هنگام زایمان در خانه سه برابر نوزادان در بیمارستان است.
مرحله 3. تصمیم بگیرید که در چه مرحله ای از زایمان به بیمارستان می روید
اگر در بیمارستان زایمان می کنید ، باید در چه مرحله ای از زایمان برای رفتن به بیمارستان برنامه ریزی کنید. هنگامی که در پایان مرحله اول زایمان دچار انقباضات فعال می شوید ، باید به بیمارستان بروید.
مامای شما همچنین باید از زمان تماس شما برای کمک در خانه در حین زایمان مطلع شود. بسته به سیاست های ماما ، هر دوی شما می توانید در مورد تخمین تقریبی تصمیم بگیرید که چه زمانی باید از شما انتظار داشته باشد که به خانه شما بیاید و به زایمان کمک کند. در صورت بروز عوارض ممکن است لازم باشد در بیمارستان زایمان کنید
مرحله 4. گزینه های مدیریت درد خود را مورد بحث قرار دهید
زایمان یک فرایند شدید و دردناک است. پزشک باید گزینه های مدیریت درد شما را مشخص کند و شما باید در مورد میزان درد بدون دارو یا با دارو به توافق برسید. شما می توانید یک یا چند مورد از این گزینه ها را انتخاب کنید:
- اپیدورال: این داروی بی حسی مستقیماً به ستون فقرات شما تزریق می شود و جریان خون شما را دور می زند. این امر برای نوزاد شما ایمن تر است و از تسکین سریع درد جلوگیری می کند. این یک گزینه تسکین درد محبوب برای بسیاری از زنان در حال زایمان است. اگرچه ممکن است 15 دقیقه یا بیشتر طول بکشد اما اپیدورال می تواند به محض درخواست شما تجویز شود ، حتی اگر به مقدار مشخصی متسع نشده باشید. بیهوشی کل بدن شما از جمله اعصاب رحم را بی حس می کند و در نتیجه درد انقباضات شما را بی حس می کند.
- بلوک پودندال: از این روش برای تسکین درد مرحله دوم زایمان استفاده می شود و معمولاً برای زمانی که در مرحله زایمان طبیعی هستید استفاده می شود. در صورت نیاز به استفاده از فورسپس یا کشیدن خلاء واژینال ، پزشک شما ممکن است از این دارو استفاده کند. این درد در ناحیه پرینه یا واژن شما را کاهش می دهد اما شما همچنان انقباضات خود را احساس می کنید.
- بلوک ستون فقرات یا بلوک زین: این مسکن ها به ندرت برای زایمان طبیعی استفاده می شوند. اگر شما در حین زایمان اپیدورال نداشتید اما برای زایمان خود تسکین درد می خواهید ، یک دوز واحد قبل از زایمان تجویز می شود. آنها مسکن های سریع عمل می کنند و شما هنگام زایمان بی حس می شوید. در صورت ابتلا به بلوک نخاعی ، باید هشت ساعت پس از زایمان به پشت بمانید.
- دمرول: این داروی مسکن را می توان از طریق شلیک در باسن یا IV تزریق کرد. می توانید دو تا سه ساعت قبل از زایمان دمرول به شما داده شود و سپس دوزهای آن را هر دو تا چهار ساعت تجویز کنید. این دارو در انقباضات شما تداخلی ایجاد نمی کند و به برخی از زنان داروی دمرول داده می شود تا ریتم عادی تری برای انقباضات خود ایجاد کند.
- نوبین: این یکی دیگر از داروهای مسکن است که از طریق IV تجویز می شود. این یک مخدر مصنوعی است که بدن را بی حس نمی کند اما می تواند درد و اضطراب را کاهش دهد.
- برخی از پزشکان ممکن است از اکسید نیتروژن (مانند مواردی که در مطب های دندانپزشکی استفاده می کنند) استفاده کنند.
- بیهوشی عمومی و منطقه ای: بیهوشی عمومی به ندرت برای زایمان استفاده می شود و فقط برای زایمان های اورژانسی جراحی استفاده می شود. شما آن را از طریق استنشاق یا تزریق دریافت خواهید کرد و در صورت انجام سزارین اورژانسی ، کل بدن شما را به خواب می برد. همچنین ممکن است در صورت زایمان بریچ واژینال برای کمک به تحویل سر نوزاد ، لازم باشد. شما با بیهوشی عمومی برای کل زایمان از خانه خارج می شوید و این می تواند باعث بیدار شدن و حالت تهوع شما در هنگام بیدار شدن از زمان تولد شود.
- زایمان طبیعی (بدون دارو): اگر نگران استفاده از داروهای ضد درد در حین زایمان هستید ، ممکن است تصمیم بگیرید که برای زایمان طبیعی بدون دارو اقدام کنید. با پزشک خود در مورد عدم درمان در طول زایمان یا استفاده از ترکیبی از داروها و تکنیک های طبیعی زایمان صحبت کنید.
مرحله 5. تعیین کنید که آیا می خواهید محیط زایمان را شخصی سازی کنید
اگر در حال زایمان در بیمارستان هستید ، باید هرگونه درخواست خاصی را برای محیط زایمان در اتاق بیمارستان مورد بحث قرار دهید. این می تواند شامل کم نور شدن چراغ ، پخش موسیقی یا پوشیدن لباس شخصی هنگام زایمان باشد. قبل از زایمان ، پزشک باید از هرگونه درخواست خاصی برای منطقه زایمان مطلع شود.
اگر در حال زایمان در خانه هستید ، باید در مورد محیط زایمان با شریک زندگی و ماما صحبت کنید. ممکن است تصمیم بگیرید که در وان حمام یا در استخری مخصوص برای زایمان های خانگی زایمان کنید. همچنین ممکن است تصمیم بگیرید که هنگام زایمان موسیقی ، نور و سایر عناصر آرامش بخش در محیط باشد
مرحله 6. در مورد شرایطی که ممکن است نیاز به زایمان سزارین داشته باشد ، از پزشک خود بپرسید
این مهم است که شما خود را برای احتمال سزارین در برنامه تولد خود آماده کنید. این عبارت را به صورت زیر بیان کنید: "در صورت لزوم انجام زایمان سزارین …". بسته به بارداری شما ، پزشک ممکن است به دلایل پزشکی یک سزارین را توصیه کند یا پزشک شما در مواقع اضطراری در حین زایمان شما را ملزم به انجام سزارین کند. پزشک شما ممکن است سزارین را در موارد زیر توصیه کند:
- شما برخی بیماریهای مزمن مانند بیماری قلبی ، دیابت ، فشار خون بالا یا بیماری کلیوی را دارید.
- شما دارای عفونی مانند HIV یا تبخال تناسلی فعال هستید.
- سلامت نوزاد شما به دلیل بیماری یا بیماری مادرزادی در خطر است. اگر کودک شما خیلی بزرگ است و نمی تواند با خیال راحت از طریق کانال زایمان حرکت کند ، پزشک ممکن است به شما سزارین توصیه کند.
- شما اضافه وزن دارید ، زیرا چاقی می تواند عوامل خطرساز دیگری ایجاد کند و ممکن است به سزارین نیاز داشته باشد.
- کودک شما در موقعیت بریچ قرار دارد ، جایی که او اول پا یا باسن است و نمی تواند چرخانده شود.
- شما در دوران بارداری قبلی خود سزارین کرده اید.
مرحله 7. تصمیم بگیرید که آیا به زودی بعد از زایمان قصد شیر دادن دارید یا خیر
تماس پوستی با پوست در اولین ساعت نوزاد در دنیا برای سلامت نوزاد شما مهم است و به شما و کودک شما کمک می کند تا با او ارتباط برقرار کنید. این ساعت را ساعت طلایی می نامند و اغلب توصیه می شود که در اسرع وقت پس از زایمان با پوست خود تماس پوستی داشته باشید. شما همچنین باید تصمیم بگیرید که آیا بعد از به دنیا آمدن نوزاد خود شیر می دهید یا خیر ، زیرا بیمارستان باید از خواسته های شما آگاه شود.
