Spina bifida یکی از شایع ترین نقایص مادرزادی در ایالات متحده است که تقریباً از هر 2 ، 858 نوزاد متولد شده در ایالات متحده ، 1 نفر را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که مغز ، نخاع یا پوشش محافظ هریک - که مننژ نیز نامیده می شود - به درستی توسعه نیابد ، نقص لوله عصبی شکل می گیرد و ممکن است عوارضی ایجاد شود. در حال حاضر علت آن ناشناخته است ، اما دانشمندان معتقدند عوامل زیادی در آن دخیل هستند. روش های مختلفی برای تشخیص اسپینا بیفیدا وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 2: بررسی Spina Bifida در نوزادان ، کودکان و بزرگسالان
مرحله 1. تغییر رنگ ناحیه ستون فقرات یا لکه های مادرزادی را بررسی کنید
تغییر رنگ می تواند نقطه عدم تکمیل لوله عصبی باشد. همچنین ممکن است ناهنجاری در ستون فقرات وجود داشته باشد.
به خاطر داشته باشید که بسیاری از علائم تولد طبیعی هستند و مشکلی را نشان نمی دهند. در صورت مشکوک بودن به مشكل ، از پزشك خود بخواهيد تا هرگونه علامت تولدي را كه در امتداد ستون فقرات شما وجود دارد ، بررسي كند
مرحله 2. ستون فقرات را برای توده های چربی ، برجستگی ها یا گودی ها احساس کنید
ممکن است ناهنجاری استخوان ، چربی یا غشای ستون فقرات وجود داشته باشد. این معمولاً نشانه مشکلات بسته لوله عصبی است.
مرحله 3. به دنبال توده های کوچکی از مو در امتداد ستون فقرات باشید
وقتی ستون فقرات آنطور که باید بسته نمی شود ، گاهی یک تار مو در دهانه وجود دارد. این را نمی توان تا بعد از تولد ، مانند برخی علائم دیگر تشخیص داد ، زیرا سونوگرافی ستون فقرات را در زاویه مناسب نشان نمی دهد.
مرحله 4. علائم احتمالی شدید را در نظر بگیرید
در برخی موارد اسپینا بیفیدا ، ممکن است علائم شدیدی وجود داشته باشد ، مانند مشکلات مربوط به پایین تنه ، که شامل تغییر شکل و همچنین ضعف عضلانی است. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی جسمی و ذهنی. با این حال ، اکثر افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا بدون هیدروسفالی دارای هوش طبیعی هستند.
- فلج
- مشکلات کنترل ادرار و روده.
- نابینایی و/یا ناشنوایی (به ندرت).
مرحله 5. به دنبال یک کیسه مایع در معرض دید باشید
کیسه از ناحیه ستون فقرات بیرون زده است ، که یا مننژوسل (بدون اتصال نخاع) و یا مننژیومیلوسل (اتصال نخاع) از اسپینا بیفیدا است. گاهی اوقات یک لایه نازک از پوست کیسه را می پوشاند که از پشت بیرون زده است. سایر علائم مرتبط به شرح زیر است:
- فلج جزئی یا کلی ممکن است رخ دهد.
- مشکلات مثانه و روده امکان پذیر است.
مرحله 6. به دنبال مشکلات خوردن یا تنفس باشید
وضعیتی به نام ناهنجاری Chiari II ممکن است ، جایی که قسمتی از مغز در ناحیه گردن یا کانال نخاعی پایین تر بیرون زده است. این باعث مشکلات مختلفی می شود که شامل برخی از عملکردهای بازو نیز می شود.
مرحله 7. از یک سر غیر طبیعی بزرگ آگاه باشید
ممکن است تجمع مایع در اطراف مغز ، که هیدروسفالی نیز نامیده می شود ، ایجاد شود و فشار مضر بر ناحیه اطراف ایجاد کند. شایع ترین علائم هیدروسفالی در نوزادان افزایش اندازه سر است ، اما نوزادان به طور بالقوه می توانند علائم زیادی از جمله تشنج ، خواب آلودگی ، کبودی چشم ، کاهش چشم و تهوع یا استفراغ را داشته باشند.
- نوزادان ممکن است دچار مننژیت شوند ، عفونی در بافتهای اطراف مغز. مننژیت می تواند باعث آسیب مغزی شود و زندگی نوزاد را تهدید کند.
- ممکن است اختلالات یادگیری مانند محدوده توجه کوتاه ، مشکلات زبان و خواندن و مشکلات ریاضی وجود داشته باشد.
مرحله هشتم: عکسبرداری از ستون فقرات ، MRI یا سی تی اسکن انجام دهید
معمولاً این مورد برای spina bifida occulta (SBO) ، خفیف ترین شکل spina bifida است ، اما می تواند انواع دیگر را نیز تأیید کند. روش اولیه برای کشف اشکال SBO که ممکن است مشکلاتی ایجاد کند ، اشعه ایکس است که می تواند شکاف یا ناهنجاری کوچکی از ستون فقرات را تشخیص دهد ، یا در اغلب موارد نخاعی که به هم چسبیده ، ضخیم شده ، حاوی توده چربی است ، به دو قسمت تقسیم شود. ، یا به پوست متصل شده است. این را می توان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) نیز تشخیص داد. اکثر افراد مبتلا به SBO هیچ مشکلی ندارند. با این حال ، ممکن است علائم دیگر مرتبط با SBO وجود داشته باشد ، مانند:
- درد ، بی حسی یا ضعف در پشت یا ساق پا
- تغییر شکل پاها ، پاها ، پشت
- تغییر در عملکرد مثانه یا روده
روش 2 از 2: تشخیص Spina Bifida در دوران بارداری
مرحله 1. آزمایش سرمی مادر آلفا فتوپروتئین (MSAFP) را انجام دهید
در طول سه ماهه دوم (در سه ماهه اول قابل تشخیص نیست) ، تقریباً در 16-18 هفته ، اسپینا بیفیدا معمولاً از طریق MSAFP که چیزی به نام آلفا-فتوپروتئین (AFP) را اندازه گیری می کند ، تشخیص داده می شود. سطوح بالاتر AFP نشانه بالقوه لوله عصبی بدون پوشش است.
به خاطر داشته باشید که آزمون MSAFP 100٪ دقیق نیست و ممکن است به آزمایشات بیشتری نیاز باشد
مرحله 2. سونوگرافی انجام دهید
اگر سطح AFP شما بالا باشد ، احتمالاً پزشک شما می خواهد سونوگرافی انجام دهد. سونوگرافی می تواند تصاویری از ستون فقرات و نخاع نوزاد متولد نشده ارائه دهد ، که ممکن است پزشک را قادر به تشخیص اسپینا بیفیدا کند.
مرحله 3. درخواست آمنیوسنتز کنید
در طول آمنیوسنتز ، پزشک مقداری مایع کیسه آمنیوتیک را که از جنین محافظت می کند ، خارج می کند. با استفاده از این مایع ، پزشک می تواند سطح بالای AFP را غربال کند. با این حال ، یک نقطه ضعف این آزمایش این است که آنقدر کامل نیست که بدانیم میزان تأثیر اسپینا بیفیدا روی نوزاد چیست.
مرحله 4. برای اسکن داخلی اسپینا بیفیدا درخواست کنید
اسکنهای پس از زایمان ، پس از تولد نوزاد ، اغلب تنها راهی هستند که اشکال ملایم تری از نخاع کشف می شود. می توان از اشعه ایکس ، ام آر آی یا سی تی اسکن استفاده کرد. این گزینه عمدتا زمانی استفاده می شود که علائم نخاع بیفیدا به وضوح قابل مشاهده نباشد.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- کودکانی که دچار هیدروسفالی می شوند ، معمولاً برای تخلیه مایع به شانت نصب شده در نزدیک مغز نیاز دارند.
- با مراقبت مناسب ، اکثر کودکان مبتلا به اسپینا بیفیدا تا بزرگسالی به خوبی زندگی می کنند.
- مسائل مربوط به کنترل مثانه معمولاً از طریق کاتتریزاسیون حل می شود.
- ممکن است جراحی مننگوسل برای دو شدیدترین شکل اسپینا بیفیدا ، منینگوسل و میلومننگوسل ضروری باشد. برای جلوگیری از عفونت ، این روش در صورتی لازم است که کیسه مایع طی دو روز پس از تولد توسط پوست پوشانده نشده باشد.
- کسانی که از اسپینا بیفیدا رنج می برند ممکن است به عصا ، بریس یا ویلچر نیاز داشته باشند.
- در صورت بارداری ، اسید فولیک را به رژیم غذایی خود (روزانه 400 میکروگرم) اضافه کنید تا خطر ابتلا به اسپینا بیفیدا کاهش یابد. افزودن غذاهای حاوی اسید فولیک (به عنوان مثال نان غنی شده ، زرده تخم مرغ ، سبزیجات سبز تیره ، غلات غنی شده ، غلات کامل) به رژیم غذایی شما می تواند کمک کننده باشد.
- در دوران بارداری سیگار نکشید و الکل ننوشید.
هشدارها
- نوزادان اسپانیایی زبان در معرض افزایش خطر ابتلا به spina bifida هستند.
- برخی علائم ممکن است تا زمانی که کودکان کمی بزرگتر شوند ظاهر نشوند. علائم بالقوه ای که در این گروه قرار می گیرند عبارتند از آلرژی به لاتکس ، اختلالات خواب ، افسردگی و مشکلات گوارشی در آینده.
