کارشناسان معتقدند که بهترین درمان برای شکستگی مچ پا بستگی به محل وقفه و شدت آسیب شما دارد. شکستگی استخوان می تواند واقعاً دردناک باشد ، اما شما می توانید ناراحتی خود را با کمک های اولیه ، کمک پزشکی و مراقبت از خود کنترل کنید تا زمانی که مچ پای شما بهتر شود. اگر مشکوک هستید که مچ پای شما شکسته است ، فوراً به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص صحیح را دریافت کنید زیرا به احتمال زیاد به درمان پزشکی نیاز خواهید داشت. تحقیقات نشان می دهد که مچ پای شکسته معمولاً در عرض 6 تا 8 هفته بهبود می یابد ، اما اگر آسیب دیدگی شما شدید باشد ، ممکن است بیشتر طول بکشد.
مراحل
قسمت 1 از 5: تشخیص شکستن مچ پا
مرحله 1. اگر در مچ پا و اطراف آن احساس درد می کنید توجه کنید
شکستگی استخوان باعث درد و تورم فوری و شدیدی می شود. شکستگی استرس ممکن است باعث درد شود که با گذشت زمان افزایش می یابد. هنگام استراحت مچ پا ، درد باید کاهش یابد ، اما از بین نمی رود.
- اگر مچ پای شما شکسته باشد ، به احتمال زیاد اصلاً نمی تواند وزن خود را تحمل کند.
- اگر مچ پای شما در قسمت بیرونی یا پشت مچ پا حساس است ، باید توسط پزشک ارزیابی شود.
مرحله 2. به از دست دادن عملکردی که در مچ پا تجربه می کنید توجه کنید
این یک راه خوب برای تشخیص این است که مچ پای شما شکسته یا فقط رگ به رگ شده است. اگر استخوان شما شکسته شده باشد ، حرکت آن تقریباً غیرممکن است ، در حالی که اگر رگ به رگ شدگی داشته باشید هنوز می توانید آن را حرکت دهید. درد ، تورم و سلولهای التهابی که باعث متورم شدن مچ پا می شوند ، به این از دست دادن عملکرد کمک می کند.
علاوه بر این ، شکستگی مچ پا می تواند بر هماهنگی شما تأثیر بگذارد زیرا شکستگی می تواند بر توانایی مغز شما در دانستن موقعیت اندام تأثیر بگذارد
مرحله 3. تورم را بررسی کنید
اگر مچ پای خود را شکسته اید ، بدن شما سعی می کند با فرستادن تعداد زیادی سلول التهابی ("التیام بخش") به ناحیه آسیب دیده ، مچ پای آسیب دیده را از آسیب بیشتر محافظت کند. سلولهای التهابی کیت های ترمیمی را برای ترمیم آسیب حمل می کنند. متأسفانه این سلول ها همچنین باعث تورم و ناراحتی می شوند.
باور کنید یا نه ، مچ پای آسیب دیده شما در واقع از تورم غیر مستقیم سود می برد ، حتی اگر احساس درد و سرخوردگی در شما ایجاد کند. تورم درجات زیادی از حرکت مچ پای درگیر را ممنوع می کند. بنابراین ، باعث بهبود سریع می شود
مرحله 4. به دنبال قرمزی یا کبودی روی مچ پا یا اطراف آن باشید
قرمزی یا برافروختگی مچ پا آسیب دیده به این معنی است که خونریزی در ناحیه وجود دارد. خون سلولهای بهبودی را به منطقه منتقل می کند تا بهبود سریعتر را ترویج دهد.
مرحله 5. حرارت را که در ناحیه اطراف مچ پا احساس می کنید کنترل کنید
وقتی خون به مچ پای شما هجوم آورد ، باعث می شود که مچ پای شما واقعا داغ شود. ممکن است احساس کنید تب دارید که فقط در مچ پا احساس می کنید.
قسمت 2 از 5: ارائه کمک های اولیه
مرحله 1. قبل از پیچاندن مچ پا ، هرگونه زخم را تمیز کنید
در صورت شکستگی یا شکستگی باز ، هرگونه بقایا را برداشته و زخم را به آرامی بشویید. برای به حداقل رساندن خطر عفونت از شوینده های ضد عفونی کننده استفاده کنید. سپس برای گرفتن نوبت با پزشک خود تماس بگیرید.
- تا زمان ملاقات با پزشک خود ، می توانید مخفف PRICE را برای راهنمایی اقدامات اولیه خود دنبال کنید. PRICE مخفف: Protect، Rest، Ice، Compress و Elevate می باشد.
- برای محافظت از مچ پا از یک بسته ACE یا آتل روی مچ پا استفاده کنید تا زمانی که بتوانید توسط متخصص پا ملاقات کنید.
مرحله 2. با استفاده از آتل از مچ پا در برابر آسیب بیشتر محافظت کنید
ابتدایی ترین آتل یک جسم مسطح محکم است ، مانند خط کش ، که می توانید به استخوان شکسته خود فشار دهید. می توانید آن را با گاز یا نوار طبی در جای خود نگه دارید. این به جلوگیری از حرکت استخوان شکسته کمک می کند. برای یادگیری نحوه صحیح اسپلینت مچ پا ، اینجا را کلیک کنید.
اگر آتل ندارید اما از کفش هایی که مچ پای شما را می پوشند استفاده می کنید ، مانند چکمه های پیاده روی یا چکمه های معمولی ، بندها را تا جایی که می توانید محکم کنید تا مچ پای شما بی حرکت بماند در حالی که راهی بیمارستان می شوید
مرحله 3. مچ پای خود را استراحت دهید
ادامه راه رفتن و تحمل وزن روی مچ پای آسیب دیده باعث آسیب می شود. باید منتظر کمک باشید. اگر در موقعیتی هستید که باید منطقه ای را که در آن هستید ترک کنید ، از دیگران بخواهید تا هنگام دور زدن از شما حمایت کنند یا یک شاخه یا تیر محکمی پیدا کنید که می توانید از آن به عنوان عصا استفاده کنید.
استراحت حتی پس از درمان اولیه نیز باید ادامه یابد. سه روز اول پس از آسیب باید به استراحت اختصاص یابد. قبل از شروع هرگونه فعالیتی که شامل استفاده از مچ پا می شود ، منتظر ترخیص پزشک باشید
مرحله 4. برای تسکین درد و تورم روی مچ پای خود یخ بمالید
برای خنک کردن مچ پای آسیب دیده از یک کیسه یخ ، یک کیسه یخ یا حتی یک کیسه سبزیجات یخ زده استفاده کنید. یخ جریان خون به مچ پا را کاهش می دهد ، بنابراین تورم را کاهش می دهد. سرما همچنین دردی را که احساس می کنید پنهان می کند. مچ پای خود را به مدت 15 تا 20 دقیقه در هر ساعت یخ بزنید.
- در صورت امکان از یخ خرد شده استفاده کنید زیرا می تواند خطوط مچ پای شما را دنبال کند.
- از قرار دادن یخ به طور مستقیم روی پوست خودداری کنید ، زیرا دمای واقعاً سرد می تواند پوست شما را مانند گرما بسوزاند.
مرحله 5. مچ پای خود را با باندهای الاستیک فشرده کنید
فشرده سازی ناحیه آسیب دیده باعث کاهش جریان خون در محل آسیب دیده می شود. بنابراین ، سلولهای التهابی کمتری برای ایجاد تورم در دسترس خواهند بود. اگر آتل روی مچ پای خود گذاشته اید و آن را با باند الاستیک پیچیده اید ، در حال حاضر مچ پای خود را فشرده می کنید.
همچنین می توانید آتل را نادیده بگیرید و مچ پای خود را با بانداژهای الاستیک بپیچید تا راهی بیمارستان شوید
مرحله 6. مچ پای خود را بالا بیاورید
وقتی مچ پای خود را بالا می آورید ، جریان خون به آن ناحیه را کاهش می دهید. به همین دلیل ، تورم مچ پای شما کاهش می یابد. می توانید مچ پای خود را در حالت نشسته یا دراز کشیده بالا بیاورید. سعی کنید مچ پای خود را در اسرع وقت پس از آسیب رساندن به مچ پا بالا بیاورید.
- نشسته: مچ پای شما باید بالاتر از باسن شما قرار گیرد.
- دراز کشیدن: مچ پای شما باید بالاتر از قلب و سینه شما قرار گیرد.
مرحله 7. برای کنترل درد ، استامینوفن مصرف کنید
در صورت استفاده از مخفف PRICE ، می توانید برای تنظیم درد از استامینوفن استفاده کنید. 325 تا 650 میلی گرم قرص ، 1 قرص هر 4 ساعت یکبار مصرف کنید ، مگر این که دستور قبلی پزشک برای اجتناب از استامینوفن داشته باشید.
تا زمان مراجعه به بیمارستان از داروهای مسکن دیگر مانند ایبوپروفن استفاده نکنید. مسکن هایی مانند ایبوپروفن خون شما را نازک می کنند و در صورت نیاز به جراحی می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند
قسمت 3 از 5: جستجوی کمک پزشکی
مرحله 1. برای تشخیص مناسب به پزشک مراجعه کنید
پزشک مچ پای شما را معاینه می کند و به احتمال زیاد آزمایش های تشخیصی مانند اشعه ایکس را انجام می دهد. این به پزشک این امکان را می دهد که مچ پا شکسته ، کشیده یا پیچ خورده باشد.
- در صورت شکستگی مچ پا ، پزشک به احتمال زیاد گچ بر روی آن می گذارد. برای پیچ خوردگی یا کشیدگی ، ممکن است آتل یا بانداژ را به شما بدهند تا زمانی که بهبود یابد. در موارد نادر ، صدمات شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
- ممکن است پزشک برای روزهای پس از آسیب شما مسکن تجویز کند. در برخی موارد ، آنها ممکن است مصرف داروهای مسکن بدون نسخه را توصیه کنند.
- حتی اگر به پزشک مراقبت های اولیه یا اورژانس مراجعه کنید ، ممکن است برای درمان به متخصص پا مراجعه کنید.
مرحله 2. اگر مچ پای شما شکسته است ، گچ بر روی آن قرار دهید
گچ یک چکمه سیمانی است که پای شما را بی حرکت می کند و اجازه می دهد تا انتهای شکسته استخوان در مچ پای شما به طور طبیعی متحد شود. پزشک گچ را اعمال می کند و بعد از بهبود استخوان شما باید آن را بردارید. این روش دردناک نیست.
به احتمال زیاد باید حداقل 4-8 هفته از گچ استفاده کنید
مرحله 3. اگر مچ پای شما شکسته و دررفته باشد ، عمل بسته را انجام دهید
کاهش بسته نوعی مانور است که توسط پزشکان برای بازگرداندن استخوان در محل مناسب و بدون نیاز به جراحی انجام می شود. مهم است که مچ پا را به محل طبیعی خود برگردانید تا بتوانید با بهبودی مچ پا مانند حالت عادی حرکت کنید. جراح ارتوپدی معمولاً این مانور را انجام می دهد.
ریخته گری پس از کاهش مورد نیاز است تا از ثابت ماندن استخوان ها در محل خود اطمینان حاصل شود. در موارد شدید بی ثباتی مفصل مچ پا ، صفحات و پیچ های فلزی باید به صورت خارجی (به نام تثبیت خارجی) یا داخلی (به نام تثبیت داخلی) وارد شوند تا استخوان ها در جای خود ثابت بمانند
مرحله 4. در صورت داشتن جراحت شدید با پزشک خود مشورت کنید
این می تواند شامل شکستگی های متعدد یا دررفتگی شدید باشد. انجام جراحی به شما کمک می کند تا استخوان های خود را در جای مناسب خود قرار دهید و آنها را در آن مکان های مناسب نگه دارید. از جنبه های مثبت ، انجام عمل جراحی زمان بهبودی شما را تسریع می کند-در حالی که شما باید منتظر گچ بری باشید ، چند روز پس از عمل بهبود خواهید یافت.
جراحی مچ پا دو قسمت دارد. ابتدا ، شما تحت بازسازی باز قرار می گیرید ، که طی آن استخوان های شما به محل مناسب خود بازگردانده می شوند. سپس ، از طریق تثبیت خارجی ، صفحات فلزی در استخوان حفر شده و پیچ هایی برای اطمینان از حرکت بسیار دقیق استخوان های آسیب دیده ایجاد می شود
قسمت 4 از 5: بهبودی پس از درمان پزشکی
مرحله 1. کمی استراحت کنید
صرف نظر از نوع درمانی که دریافت می کنید ، باید چند روز آینده به خود استراحت دهید. بدن شما تجربه ای آسیب زا را تجربه کرده است و برای بهبود نیاز به زمان دارد. مخفف PRICE را دنبال کنید تا مطمئن شوید که به مچ پای خود مراقبت لازم را می کنید.
مرحله 2. مصرف برخی داروهای ضد درد بدون نسخه را در نظر بگیرید
اگر پس از درمان دارویی درد زیادی را تجربه می کنید ، از برخی مسکن ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. اگر پزشک مسکن دیگری تجویز کرده است ، دستورالعمل های او را دنبال کنید.
مرحله 3. از عصا برای حمایت از خود استفاده کنید
در چند روز اول ، باید با استفاده از عصا که پزشک به شما داده است ، پیاده روی کوتاهی در خانه داشته باشید. ممکن است در ابتدا بسیار ناراحت کننده باشد ، اما به آنها عادت خواهید کرد. شما نباید به پای خود فشار بیاورید ، مگر اینکه پزشک معالجه دیگری کرده باشد. حتی در چند روز اول نباید پای خود را روی زمین بگذارید.
تا زمانی که شکستگی شما در حال بهبودی است ، هیچ گونه فعالیت تحمل وزن انجام ندهید ، مگر اینکه پزشک به شما توصیه کند که مشکلی نیست. برخی از شکستگی ها ممکن است تحت شرایط خاصی بتوانند وزن خود را تحمل کنند ، مانند پوشیدن چکمه مخصوص
مرحله 4. از خیس کردن گچ خودداری کنید
اگر گچ خود را خیس کردید ، بلافاصله برای ارتودنسی جدید با ارتوپد خود تماس بگیرید. این بسیار مهم است زیرا در صورت تجمع آب در داخل گچ (بین گچ و پوست شما) ، پوست شما تحت تأثیر قرار می گیرد و عفونت بسیار سریع رخ می دهد.
یکی دیگر از مشکلات گچ مرطوب این است که می تواند شل شود ، به این معنی که مچ پای شما را به درستی در جای خود نگه نمی دارد
مرحله 5. با فیزیوتراپیست قرار ملاقات بگذارید
با بهبودی مچ پا ، باید قدرت خود را در آن مچ پا شروع کنید. برای انجام این کار ، باید به فیزیوتراپی بروید و تمریناتی را انجام دهید که به ایجاد تحرک و انعطاف پذیری مچ پا کمک می کند.
قسمت 5 از 5: بازسازی مچ پا
مرحله 1. مچ پای خود را بازسازی کنید تا قدرت و دامنه حرکتی خود را بازیابید
انجام گچ یا عمل جراحی برای بازگرداندن استخوان ها تنها نیمی از روند بهبودی است. توانبخشی (معروف به فیزیوتراپی) برای بازیابی ثبات ، تحرک و عملکرد مچ پا اهمیت دارد. توانبخشی شامل تمرینات ثبات و تحرک مفصل مچ پا ، تقویت عضلات ساق پا و کشش است.
- ثبات باید قبل از تحرک آموزش داده شود. تمرینات پایداری حداکثر میزان مجاز حرکت در مچ پا را بدون خطر جراحت تقویت می کند. ثبات نیز برای تحمل فشار خارجی وارد شده به مچ پا ضروری است.
- معمولاً 6-8 هفته طول می کشد تا شکستگی مچ پا بهبود یابد.
- متخصص ارتوپد ممکن است به شما اجازه دهد تا 4 هفته حرکات مختلف را انجام دهید. آنها همچنین ممکن است شما را به یک بازیگر بوت متحرک منتقل کنند.
- با پزشک خود مشورت کنید تا او بتواند میزان بهبودی مچ پای شما را ارزیابی کند.
مرحله 2. تمرینات ثبات مفصل مچ پا را انجام دهید
قبل از انجام هرگونه تمرین با پزشک و فیزیوتراپ خود مشورت کنید. تمرینات ثبات مفاصل مچ پا معمولاً ظرف یک هفته پس از جراحی یا هنگامی که گچ برداشته می شود انجام می شود. این یک تمرین ساده برای پایداری مفصل مچ پا است:
- روبروی دیوار بایستید تا فاصله بازو از دیوار فاصله داشته باشد. به دیوار فشار دهید. مستقیم نگاه کنید ، تیغه های شانه خود را پایین و عقب نگه دارید و یک چانه دوتایی بسازید. اینگونه ایستادن از صاف بودن ستون فقرات شما مطمئن می شود.
- طوری به روده خود بمالید که انگار کسی سعی می کند به شکم شما مشت بزند. ماهیچه های باسن خود را به هم فشار دهید. انجام این مانور ماهیچه های اصلی و خلفی زنجیره را آموزش می دهد. هر دو برای آموزش تنظیم صحیح مفصل مچ پا و جلوگیری از آسیب مجدد حیاتی هستند.
- پای سالم را از زمین بلند کنید. این موقعیت را به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. ایستادن روی یک پا وضعیت ناپایداری را ایجاد می کند. این کار مچ پای آسیب دیده را برای مقاومت در برابر نیروهای ناپایدار آموزش می دهد. در برابر هوس نگاه کردن به پای خود مقاومت کنید. نگاه مستقیم به یک جهت در طول حرکت ، حس عمقی را نیز آموزش می دهد.
- متداول است که در چند تلاش اول دچار لرزش شوید. به مدت 1 دقیقه استراحت کرده و سپس این عمل را دوبار تکرار کنید. این کار را یکبار با پای دیگر انجام دهید تا مطمئن شوید که تمرینات قدرتی یکسانی را دریافت کرده است.
مرحله 3. ورزش تحرک مفصل مچ پا را انجام دهید
تحرک مفصل مچ پا در فعالیتهای روزمره مانند پیاده روی ، بالا رفتن از پله ، رانندگی و موارد دیگر بسیار مهم است. هدف بازگرداندن تحرک مچ پا به الگوهای طبیعی حرکت است. تمرینات تحرک مفصل مچ پا معمولاً زمانی انجام می شود که ثبات مفصل مچ پا برقرار شود. "الفبا" نمونه ای از تمرینات تحرک مفصل مچ پا است:
- روی صندلی بنشینید و پای خود را با مچ پای آسیب دیده به طوری که موازی با زمین باشد ، دراز کنید. وانمود کنید که پای آسیب دیده یک قلم است و حروف الفبا را از A-Z در هوا بکشید و برعکس کنید.
- ممکن است سفتی در مچ پای خود احساس کنید. سفتی را کار کنید اما نه آنقدر سخت که احساس درد کنید. تمرکز شما باید بر حرکت مچ پای شما باشد نه صافی سکته ها.
- به مدت 2 دقیقه استراحت کرده و حرکت را دوبار تکرار کنید.
مرحله 4. انجام ساق پا را انجام دهید
این تمرین ماهیچه های ساق پا ، تاندون آشیل و رباط های مفصل مچ پا را هدف قرار می دهد. حرکت ما را برای فعالیت های روزمره مانند راه رفتن ، دویدن ، بالا رفتن از پله ها و دستیابی به اشیاء بلند تقلید می کند. برای انجام این:
- در حالی که گوی های پا روی لبه یک پله روی پله ها قرار دارد و پاشنه های شما آویزان است بایستید. روده را مکیده نگه دارید ، بلند ایستاده و دستان خود را به دیوار یا نرده نگه دارید.
- به صورت نوک پا روی توپ های پا بلند شوید. سعی کنید تا جایی که می توانید روی نوک انگشتان پا بایستید. پاشنه های پا باید بالاتر از پله بلند شوند. در حین انجام این کار ، نفس خود را بیرون دهید تا فشار خون شما نرمال بماند.
- به آرامی پایین بروید تا پاشنه های شما چند اینچ زیر لبه یک پله قرار گیرد. در حین انجام این کار ، نفس بکشید. این کار عضله ساق پا را در تمام دامنه حرکتی خود کار می کند و نقطه ضعفی را پشت سر نمی گذارد. 10 بار برای یک ست تکرار کنید. یک دقیقه استراحت کنید و 2 ست دیگر انجام دهید.
مرحله 5. سعی کنید فرهای حوله پا را فر کنید
کف پا حاوی تعداد زیادی ماهیچه کوچک پا است. ماهیچه های کوچک پا در یک غلاف به نام فاشیای کف پا محصور شده اند. تحرک فاسیای کف پا در جلوگیری از آسیب مچ پا بسیار مهم است. فرهای حوله به شانه ها کمک می کند تا علیرغم استرس روزانه بر روی پا شل بمانند. برای انجام فر کردن حوله:
- روی صندلی یا نیمکت بنشینید. حتی می توانید این کار را هنگام تماشای تلویزیون یا خواندن مقاله wikiHow انجام دهید. یک حوله نازک متوسط را به صورت طولی روی زمین قرار دهید. پای خود را روی انتهای حوله بگذارید.
- با پیچاندن انگشتان پای خود ، انتهای دیگر حوله را به سمت خود بکشید. پاشنه باید همیشه روی زمین کاشته شود. این تمرین را سه بار دیگر تکرار کنید و با پای دیگر جابجا شوید.
مرحله 6. انعطاف پذیری خود را با کشش ساق پا افزایش دهید
انعطاف پذیری به اندازه قدرت در مورد سلامت مچ پا اهمیت دارد. کشش ساق پا عمدتاً ماهیچه های ساق پا و تاندون آشیل را هدف قرار می دهد. هر دو برای انعطاف پذیری بالای مچ پا حیاتی هستند. برای انجام این:
- مقابل یک دیوار بایستید و با بازوهای خود به آن فشار بیاورید. بازوهای شما باید در سطح قفسه سینه و عرض شانه ها از هم فاصله داشته باشند. تیغه های شانه باید به عقب و پایین کشیده شوند.
- پای راست خود را پشت پای چپ قرار دهید و پای راست خود را صاف نگه دارید. پاشنه پا باید با زمین تماس داشته باشد و انگشتان پا در طول کشش به سمت جلو باشد.
- پای چپ را به جلو خم کنید تا ماهیچه ساق پای راست کشیده شود. شما باید کشش یا ناراحتی خفیفی را احساس کنید که در عضلات ساق پای راست شما قابل تحمل است. اگر احساس درد می کنید ، متوقف شوید.
- این موقعیت را برای افراد زیر 40 سال به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. افراد بالای 40 سال باید کشش خود را برای 60 ثانیه حفظ کنند. با افزایش سن ماهیچه ها سفت می شوند. حفظ کشش های طولانی مدت به شل شدن ماهیچه ها کمک می کند.
مرحله 7. سعی کنید رول توپ تنیس را انجام دهید
رول توپ تنیس استرس انباشته شده عضلات پا و فاسیای کف پا را تسکین می دهد. برای انجام آنها:
- یک توپ تنیس معمولی را روی زمین بگذارید. روی یک صندلی بنشینید و قسمت وسط پای خود را روی توپ تنیس قرار دهید.
- توپ را به صورت دایره ای بچرخانید. این کار را به مدت 1 دقیقه در جهت عقربه های ساعت انجام دهید و سپس 1 دقیقه در جهت عقربه های ساعت حرکت کنید. توپ را به مدت 1 دقیقه به جلو و عقب بچرخانید. توپ را به مدت 1 دقیقه پهلو به پهلو بچرخانید.
- به پای دیگر خود بروید. این عمل را سه بار روی هر دو پا انجام دهید.
نکات
- با بدن خود صبور باشید. تا زمانی که بهبود می یابد آن را زیاد فشار ندهید وگرنه ممکن است خطر آسیب بیشتر به مچ پا را داشته باشید.
- اگر درد شدیدی دارید ، استامینوفن مصرف کنید.
- برای کاهش خطر شکستگی ، از سطوح ناهموار برای راه رفتن و دویدن اجتناب کنید ، کفش مناسب بپوشید و هنگام خستگی از ورزش خودداری کنید.
- شما می توانید با حفظ وزن سالم و عدم سیگار کشیدن ، خطر شکستگی مچ پا را کاهش دهید ، زیرا اضافه وزن و سیگار کشیدن هر دو خطر شکستگی را افزایش می دهند.
هشدارها
- اگر فکر می کنید مچ پای شما شکسته است فوراً به بیمارستان بروید.
- قبل از مراجعه به پزشک از داروهایی مانند ایبوپروفن استفاده نکنید ، زیرا این کار می تواند خون شما را نازک کند.
