اگر کودک شما به طور ناگهانی تصمیم گرفت که مدفوع نکند یا در دفع مدفوع مشکل دارد ، احتمالاً نگران هستید. یبوست بسیار شایع است ، به ویژه در کودکان. خوشبختانه در کودکان نوپا و کودکان ، یبوست معمولاً نشانه یک مشکل پزشکی دیگر نیست. در عوض ، این یک مشکل عملکردی است به این معنی که هیچ مشکل فیزیکی یا فیزیولوژیکی وجود ندارد. کودک شما ممکن است به راحتی مدفوع را ناراحت کننده ، دردناک ، ناخوشایند یا دشوار بداند. با بهبود مدفوع از طریق رژیم غذایی به راحتی می توان از یبوست جلوگیری کرد. وقتی مدفوع راحت و دفع آن راحت باشد ، کودک شما یاد می گیرد که از مدفوع نترسد.
مراحل
قسمت 1 از 2: بهبود گوارش
مرحله 1. به فرزند خود آب دهید
روزانه به کودک خود حداقل 32 اونس آب یا آب رقیق شده بدهید. سعی کنید 75 of از این آب را تهیه کنید ، زیرا آب آن حاوی قند است که می تواند باعث اسهال شود. این مایع اضافی در مدفوع باعث نرم شدن و دفع راحت تر آن می شود.
برای رقیق شدن آب ، به ازای هر اونس آب ، 1 اونس آب اضافه کنید. از مصرف آب میوه هایی که قند اضافه کرده اند خودداری کنید. رقیق کردن آب آلو ، گلابی یا سیب را در نظر بگیرید
مرحله 2. غذاهای غنی از فیبر ارائه دهید
اگر فرزند شما بین یک تا سه سال سن دارد ، باید 19 گرم فیبر در روز دریافت کند. اگر بین چهار تا هشت سال سن دارد ، باید 25 گرم فیبر در روز دریافت کند. فیبر در تجمع مدفوع بسیار مهم است. برای افزایش میزان فیبر در رژیم غذایی فرزند خود ، موارد زیر را ارائه دهید:
- میوه ها (پوست خود را از آنجا که حاوی فیبر است) بگذارید: گلابی ، آلو ، سیب ، انجیر و هلو.
- انواع توت ها: بلوبری ، توت فرنگی ، تمشک و توت سیاه.
- غلات کامل فرآوری نشده حاوی سبوس (لایه خارجی دانه غلات): جو دوسر ، گندم ، ذرت و سبوس برنج.
- لوبیا: انواع مختلفی نیز می توانند مواد معدنی را ارائه دهند ، اما آنها را به آرامی معرفی کنید زیرا کودک نوپا ممکن است گاز گرفته باشد.
- سبزیجات: سبزیجات سبز برگ (مانند خردل ، کلارد ، سبزی شلغم ، سبزیجات چغندر ، اسفناج ، کلم پیچ ، سوئیس) ، کلم بروکلی ، کلم بروکسل ، کدو ، کلم ، گل کلم ، نخود فرنگی و هویج.
- آجیل و دانه ها (از جمله بذر کتان آسیاب شده): اینها را فقط به کودکان بالای 5 سال ارائه دهید زیرا ممکن است در کودکان کوچکتر خطر خفگی داشته باشد.
مرحله 3. از غذاهای فرآوری شده خودداری کنید
غذاهای فرآوری شده معمولاً سرشار از قند و فیبر کمی هستند. این ترکیب می تواند باعث اسهال شود ، کالری اضافی اضافه کند ، منجر به چاقی شود و به دیابت دوران کودکی (که همه آنها در حال افزایش است) کمک کند. شما همچنین باید از غذاهایی که دارای اثر الزام آور هستند که یبوست را بدتر می کند ، اجتناب کنید. از خوردن این غذاها برای مدتی اجتناب کنید یا آنها را کاهش دهید:
- موز نارس یا سبز
- محصولات لبنی: شیر ، ماست ، پنیر ، بستنی
- گوشت قرمز
- برنج سفید
مرحله 4. قبل از دادن دارو با پزشک مشورت کنید
هنگامی که شروع به آبرسانی و افزایش فیبر کرده اید ، مدفوع کودک خود را حداقل برای پنج روز کنترل کنید. در صورت عدم بهبود ، با پزشک فرزند خود در مورد توصیه نرم کننده نرم کننده مدفوع که برای کودکان طراحی شده است ، صحبت کنید. متوجه شوید که استفاده از هر نوع شیاف ، ملین یا نرم کننده مدفوع می تواند مشکل را در دراز مدت بدتر کند ، زیرا فرزند شما می تواند برای حرکات روده به این موارد تکیه کند. با این حال ، استفاده کوتاه مدت از داروها تا زمان اعمال تغییرات رژیم غذایی می تواند بی خطر و م effectiveثر باشد ، به ویژه اگر یبوست شدید باشد.
شیاف و تنقیه می تواند برای کودک نوپا تجربه ای آسیب زا باشد ، بنابراین در صورت امکان باید سعی کنید از استفاده از آنها اجتناب کنید
قسمت 2 از 2: پیشگیری و تشخیص یبوست
مرحله 1. کودک خود را ماساژ دهید
با ماساژ آرام شکم کودک ، روده او را تحریک کنید. از حرکات ملایم و دایره ای برای اعمال فشار استفاده کنید. از قسمت پایین سمت راست شکم شروع کرده و با حرکات دایره ای به سمت بالا و سپس در سراسر شکم ماساژ دهید. این کار را تا قسمت پایین سمت چپ شکم ادامه دهید. در صورتی که ماساژ باعث تحریک حرکت طبیعی روده شود آماده باشید.
هرگز سخت فشار ندهید. شما ممکن است توده ای را احساس کنید ، به ویژه در قسمت پایین سمت چپ شکم. این طبیعی است. شما فقط مدفوع را احساس می کنید. از وسوسه فشار شدید بر این توده اجتناب کنید
مرحله 2. آموزش توالت فرنگی را به تجربه ای مثبت تبدیل کنید
اگر به آموزش توالت رفتن بپردازید ، ممکن است کودک شما دچار استرس شود و باعث مقاومت فعال او در برابر حرکات روده شود. فرزند شما ممکن است آموزش توالت را به عنوان تنبیه و چیزی که باید از آن اجتناب شود ، تلقی کند. در عوض ، آن را به یک تجربه دلپذیر تبدیل کنید. به کودک خود برای استفاده از توالت پاداش دهید و زمانی را که فرزند شما روی لگن قرار دارد صرف کنید و برای او داستان بخوانید یا برای او قصه بگویید. تمام مدت با او باشید ، شاد و مثبت باشید.
- سعی کنید کودک نوپا را عادت دهید که کمی بعد از غذا ، هر روز حدود 10 دقیقه روی گلدان بنشیند.
- کودک نوپای شما ممکن است در حال بررسی زمینه های زندگی خود باشد که می تواند کنترل کند ، که شامل مدفوع (تا حدی) می شود. با او به قطار توالت کار کنید. به سادگی او را مجبور نکنید
مرحله 3. کودک نوپای خود را فعال نگه دارید
راه رفتن یا دویدن در واقع محتویات روده را ماساژ می دهد و فعالیت را به عنوان یک درمان طبیعی برای یبوست در نظر می گیرد. سعی کنید کودک نوپای خود را بدوید و حداقل یک ساعت در روز بازی کند.
به فرزند خود نشان دهید که چگونه روی شکم خود لغزش کند. این یک روش عالی برای فشار مستقیم بر روی روده است و به شل شدن مدفوع کمک می کند
مرحله 4. به علائم یبوست عملکردی توجه کنید
در صورتی که کودک شما کمتر از چهار سال سن داشته باشد ، یبوست محسوب می شود و دو مورد از شرایط زیر را تجربه می کند:
- دو یا چند بار دفع مدفوع در هفته
- از دست دادن کنترل بر روی اجابت مزاج (بی اختیاری مدفوع) حداقل یک بار در هفته پس از یادگیری استفاده از توالت
- سابقه نگه داشتن روی مدفوع یا مقاومت در برابر تمرینات نازک
- سابقه حرکات دردناک یا دشوار روده
- وجود مدفوع بزرگ در راست روده
-
سابقه مدفوع بزرگ که ممکن است توالت را مسدود کند
تصور کنید کودک شما انگشت شست و اشاره خود را با هم لمس کرده و یک حلقه ایجاد می کند. اگر مدفوع کودک شما بزرگتر از قطر آن حلقه باشد ، ممکن است مدفوع او ناراحت کننده باشد
مرحله 5. مدفوع متوسط را برای یک کودک نوپا در نظر بگیرید
طیف وسیعی از مواردی که به عنوان "عادی" دفعات دفع مدفوع در نظر گرفته می شود ، درست مانند بزرگسالان وجود دارد. بیشتر نوزادان دو تا چهار مدفوع در روز دفع می کنند. وقتی کودکان کمی بزرگتر می شوند ، کودکان مدفوع خود را تثبیت کرده و بین یک تا دو مدفوع در روز انجام می دهند.
اگر کودک شما تمایل بیشتری به دفع مدفوع دارد اما هیچ ناراحتی یا مشکلی را نشان نمی دهد ، این احتمالاً برای کودک شما طبیعی است
نکات
- می توانید غلات کامل یا دانه های کتان را آسیاب کرده و سبوس را روی غلات ، سس سیب ، سوپ یا خورشت بپاشید.
- اگر یبوست دارید که با تغییر رژیم غذایی بهبود نمی یابد یا باعث درد ، استفراغ یا کاهش اشتها می شود ، با پزشک کودک خود مشورت کنید.
