فیبروم رحمی تومورهای غیر سرطانی هستند که روی دیواره رحم رشد می کنند. آنها تقریباً شایع هستند ، با برخی از برآوردها بیان می شود که بیش از نیمی از زنان تا سن 50 سالگی به این بیماری مبتلا هستند. در اکثر زنان ، فیبروئیدها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند و مورد توجه قرار نمی گیرند. با این حال ، در برخی از زنان فیبروئیدها علائم جدی ایجاد می کنند که باید تحت درمان پزشکی قرار گیرند. برای دریافت درمان مناسب ، باید بتوانید علائم را تشخیص داده و از پزشک خود تشخیص پزشکی مناسب بگیرید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی فیبرومهای رحمی
مرحله 1. علائم سیکل قاعدگی را شناسایی کنید
فیبروم رحمی می تواند باعث تغییر و مشکلات چرخه قاعدگی شما شود. اگر قاعدگی نسبتاً منظمی داشته اید و تغییر می کند ، این تغییرات می تواند ناشی از فیبروم رحمی باشد. با این حال ، این علائم ممکن است نشانه مشکلات دیگر سلامتی نیز باشد. علائمی که ممکن است نشان دهنده فیبروم رحم باشد عبارتند از:
- خونریزی زیاد در دوران قاعدگی
- گرفتگی شدید قاعدگی
- خونریزی بین پریودها
مرحله 2. به علائم حاد توجه کنید
انواع مختلفی از مشکلات سلامتی وجود دارد که می تواند هم در طول و هم در بین دوره ها ظاهر شود که می تواند نشان دهنده فیبروم رحم یا مشکلات دیگر سلامتی باشد. برخی از علائم به طور مستقیم با پریود شما در ارتباط هستند اما بسیاری از آنها به سادگی بر سلامت عمومی شما تأثیر می گذارد. علائمی که می تواند نشان دهنده فیبروم باشد عبارتند از:
- نفخ یا توده ای غیر دردناک در قسمت پایین شکم
- تکرر ادرار ناشی از فیبروم که مثانه را فشرده می کند
- درد هنگام مقاربت جنسی
- درد پایین کمر
- یبوست
- ترشحات مزمن واژن
- ناتوانی در دفع ادرار
مرحله 3. مشکلات مربوط به باروری را شناسایی کنید
حتی اگر علائم حاد نداشته باشید ، فیبروم رحمی می تواند مشکلاتی در تولید مثل ایجاد کند. اگر مشکل ناباروری دارید ، ممکن است ناشی از فیبروم رحم باشد ، اگرچه ممکن است به دلیل سایر مشکلات سلامتی نیز ایجاد شود.
اگر برای بارداری مشکل دارید ، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند آزمایشاتی را روی شما انجام دهد و ارزیابی کند که آیا مشکلات پزشکی مانع باردار شدن شما شده است یا خیر
مرحله 4. عوامل خطر خود را ارزیابی کنید
برخی عوامل خطر وجود دارد که می تواند احتمال ابتلا به فیبروم رحمی را افزایش دهد. عوامل خطری که احتمال ابتلا به فیبروم رحم را افزایش می دهند عبارتند از:
- قومیت: زنان آفریقایی تبار بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم هستند و بیشتر در سنین پایین به آن مبتلا می شوند. همچنین ، در حالی که خطر ابتلا به فیبروم در زنان دیگر با افزایش سن کاهش می یابد ، زنان آمریکایی آفریقایی تبار افزایش می یابد.
- وزن: در صورت داشتن اضافه وزن یا چاقی ، احتمال ابتلا به فیبروئیدها اندکی افزایش می یابد.
- سن در اولین قاعدگی: هرچه سن شما در اولین قاعدگی کمتر باشد ، احتمال اینکه در نهایت به فیبروم رحم مبتلا شوید بیشتر است.
- عدم باروری: اگر هرگز فرزندی به دنیا نیاورده اید ، احتمال ابتلا به فیبروم وجود دارد.
قسمت 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. یک معاینه پزشکی بگیرید
اگر مشکوک به وجود فیبروم هستید ، باید یک معاینه پزشکی بگیرید. پزشک در مورد علائم شما از شما س askال می کند ، یک معاینه عمومی انجام می دهد و سپس معاینه لگن را انجام می دهد. پزشک مراقبت های اولیه می تواند معاینه و آزمایش اولیه را انجام دهد. سپس آنها شما را برای ارزیابی و درمان بیشتر به متخصص زنان ارجاع می دهند.
به احتمال زیاد پزشک معاینه داخلی لگن را انجام می دهد. برای انجام این کار ، پزشک به داخل دهانه رحم شما نگاه می کند و سپس یک آزمایش دو دستی انجام می دهد تا اندازه رحم شما را ارزیابی کند. آنها همچنین احتمالاً آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش عفونت را انجام می دهند
مرحله 2. تحت سونوگرافی قرار بگیرید
پس از معاینه فیزیکی ، پزشک ممکن است سونوگرافی رحم را سفارش دهد. این ممکن است شامل غربالگری خارجی و داخلی (ترانس واژینال) باشد. این ممکن است برای تشخیص جایی که ممکن است فیبروم باشد ، اندازه آن و تعداد آن ضروری باشد ، ضروری باشد.
مرحله 3. در مورد نوع فیبروم شما بحث کنید
وقتی پزشک فیبروم را تشخیص داد ، به شما می گوید که چه نوع بیماری دارید. سه نوع فیبروم رحمی وجود دارد: زیر سروزال ، داخل شکمی و زیر مخاطی. آنها بر اساس جایی که در دستگاه تناسلی شما قرار دارند متفاوت هستند. این انواع مختلف فیبروم می توانند علائم متفاوتی ایجاد کنند و ممکن است به انواع مختلفی از درمان نیاز داشته باشند.
- فیبرومهای زیر سروزیال بیش از 50 درصد در خارج از رحم گسترش می یابند. این فیبروم ها به ندرت بر باروری تأثیر می گذارند.
- فیبروئیدهای داخل عضلانی رحم هستند ، بدون هیچ گونه تورفتگی در حفره رحم.
- فیبروئیدهای زیر مخاطی در حفره رحم ظاهر می شوند. این فیبروم ها می توانند میزان بارداری شما را به میزان چشمگیری کاهش دهند.
مرحله 4. موافقت با درمان دارویی
بسته به نوع فیبروم شما و شدت آنها ، پزشک برنامه درمانی را توصیه می کند. این می تواند شامل حذف یا گذاشتن آنها در محل باشد. چه پزشک به شما پیشنهاد جراحی بدهد و چه نکند ، ممکن است داروهایی را برای کوچک کردن فیبروم ها و به حداقل رساندن هرگونه علائم تجویز کند.
- در بسیاری از موارد ، پزشک مسکن ، پیشگیری از بارداری و هورمونهای آزاد کننده گنادوتروپین را تجویز می کند که رشد فیبروم را کند یا متوقف می کند. اگر این علامت فیبروم شما باشد ، کنترل بارداری خونریزی را محدود می کند.
- اگر پزشک شما جراحی را توصیه کند ، ممکن است منظور انواع مختلف جراحی باشد. این موارد شامل میومکتومی لاپاراسکوپی ، میومکتومی هیستروسکوپی یا لاپاروتومی است که همه آنها روشهای جراحی برای برداشتن فیبروم هستند.
- بسیاری از زنانی که موارد شدیدتری از فیبروم دارند ، حدود 30 درصد ، به دلیل نداشتن علائم یا درد نیازی به درمان ندارند.
- اگر می خواهید در آینده باردار شوید ، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید ، زیرا این ممکن است بر گزینه های درمانی شما تأثیر بگذارد.
قسمت 3 از 3: مقابله با فیبرومهای رحمی
مرحله 1. علائم حاد را درمان کنید
وقتی فیبروم دارید ، می توانند باعث پریودهای سنگین و دردناک شوند ، حتی اگر از نظر پزشکی آنها را درمان می کنید. در این صورت ، شما باید علائم حاد قاعدگی خود را درمان کنید. به منظور درمان گرفتگی ، خونریزی شدید و سایر مشکلات مرتبط با قاعدگی ، می توانید:
- از کیسه یخ استفاده کنید. یک کیسه یخ روی شکم یا پشت شما می تواند درد را به حداقل برساند. از کیسه یخ به مدت 20 دقیقه استفاده کنید و بسته را بردارید تا پوست شما بیش از حد سرد نشود.
- به طور مرتب ویتامین C مصرف کنید. ویتامین C می تواند به بدن شما در جذب آهن اضافی کمک کند ، که می تواند باعث خونریزی زیاد قاعدگی شود.
- مکمل آهن مصرف کنید. اگر خونریزی بیش از حد دارید ممکن است باعث کم خونی شوید. اگر چنین است ، مکمل را برای سطح آهن خود مصرف کنید.
مرحله 2. تغییر شیوه زندگی
علاوه بر پیروی از برنامه درمان دارویی و درمان علائم ، می تواند به وضعیت شما کمک کند تا برخی از شیوه های زندگی را نیز تغییر دهد. به عنوان مثال ، هر کاری که می توانید برای به حداقل رساندن دوره قاعدگی انجام دهید ، به کاهش علائم شما کمک می کند. برخی از کارهایی که می توانید برای به حداقل رساندن پریود انجام دهید عبارتند از:
- به طور منظم تمرین کن.
- میوه و سبزیجات بخورید.
- از مصرف شکر و چربی خودداری کنید.
مرحله 3. یک سیستم پشتیبانی پیدا کنید
اگر فیبروم رحمی دارید ، به کمک و حمایت افراد در زندگی خود نیاز خواهید داشت. شما به آنها نیاز خواهید داشت تا به شما در دریافت درمان پزشکی مورد نیاز کمک کنند. به عنوان مثال ، بعد از عمل به خانه و مراقبت از منزل نیاز خواهید داشت و در مواقعی که درد دارید و نمی توانید از خود مراقبت کنید ، به آنها نیاز خواهید داشت.
