مطالعات نشان می دهد که هیسترکتومی اغلب به افرادی که رحم بزرگ دارند یا احتمال بیماری شکمی دارند توصیه می شود. هیسترکتومی یک عمل جراحی است که برای برداشتن رحم و گاهی تخمدان ها استفاده می شود. بسته به دلیل هیسترکتومی ، جراح ممکن است تصمیم بگیرد که تمام یا قسمتی از رحم را خارج کند. کارشناسان توجه دارند که هنگام تصمیم گیری در مورد انجام یا عدم انجام هیسترکتومی ، وقت خود را صرف کنید ، زیرا این تصمیم بزرگی با عواقب پایدار است. یادگیری بیشتر در مورد این روش می تواند به شما کمک کند تا هنگام انتخاب گزینه های خود احساس قدرت و آگاهی کنید.
مراحل
روش 1 از 4: تصمیم گیری
مرحله 1. پزشک مورد اعتماد خود را پیدا کنید
برای زنان مبتلا به مشکلات جنسی و باروری ، پزشک مراقبت های اولیه و/یا متخصص زنان که به صحبت های شما گوش می دهد و به نگرانی های شما توجه می کند بسیار مهم است. شما نمی خواهید یک پزشک فوراً وارد اتاق عمل شود که وقت نمی گذارد همه علائم شما را بشنود و گزینه های درمانی کمتر تهاجمی را در نظر بگیرد.
مرحله 2. از پزشک خود در مورد انتظار مراقب بپرسید
انتظار هوشیار گزینه ای با برخی شرایط است ، به ویژه اگر نزدیک به یائسگی هستید. برخی از شرایط با کاهش سطح استروژن در طول زمان برطرف می شوند. از پزشک خود بپرسید آیا انتظار مراقبانه با شرایط شما گزینه ای است یا خیر.
اگر مبتلا به سرطان یا خونریزی اورژانسی نیستید و علائم شما خفیف تا متوسط هستند و نه شدید یا ویران کننده ، رویکرد "منتظر باشید و ببینید" را در نظر بگیرید. این اغلب یک راهبرد م effectiveثر برای زنانی است که علائم خفیفی دارند و ممکن است هنوز بخواهند بچه دار شوند
مرحله 3. ابتدا درمانهای شدیدتر را امتحان کنید
مگر اینکه سرطان یا خونریزی اورژانسی بعد از سزارین داشته باشید ، می توانید ابتدا سایر روش های درمانی را امتحان کنید. بسته به مشکلات خاص شما ، این درمان ها ممکن است شامل داروهای ضد درد ، هورمون درمانی و جراحی های هدفمند تر باشد. در بیشتر شرایط ، دلیلی برای عجله وجود ندارد. ابتدا این گزینه های دیگر را امتحان کنید
بیمه و پزشک شما به احتمال زیاد از شما می خواهند که قبل از در نظر گرفتن جراحی ، درمان های دیگری را امتحان کنید
مرحله 4. نظر دوم را دریافت کنید
اگر درمانهای شدیدتر علائم شما را تسکین نمی دهد ، حتی اگر دوست دارید و به پزشک خود اعتماد دارید ، نظر دوم را دریافت کنید. همیشه این ایده خوبی است که از خود محافظت کنید تا مطمئن شوید که پزشک چیزی از دست نمی دهد.
اگر نگران رنجاندن پزشک خود هستید ، سعی کنید این نگرانی را کنار بگذارید. یک پزشک خوب تمایل شما برای دریافت نظر دوم را درک می کند (و حتی تشویق می کند!)
مرحله 5. با همسرتان یا یکی دیگر از افراد مهم صحبت کنید
اگر همسر یا شریک زندگی دارید ، آشکارا در مورد عواقب هیسترکتومی صحبت کنید - به ویژه از دست دادن باروری ، زمان بهبودی ، و اگر تخمدان شما نیز برداشته شود ، انتقال ناگهانی به یائسگی.
آشکارا در مورد گزینه های جایگزین نیز صحبت کنید - زندگی طولانی مدت با علائم شما چگونه است؟ بسیار مهم است که افراد مهم شما مسائل مربوط را درک کنند و موافقت کنند که در هر صورت از شما حمایت کنند
مرحله 6. اگر احساس ناراحتی می کنید ، به درمانگر مراجعه کنید
تصمیم گیری برای انجام هیسترکتومی یک تصمیم مهم و تغییر دهنده زندگی است. اگر از این تصمیم بسیار ناراحت هستید ، ممکن است بخواهید در مورد آن با متخصص صحبت کنید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند در انتخاب های خود حرکت کرده ، احساسات و نگرانی های خود را بررسی کرده و به شما کمک کند تا بهترین تصمیم را برای خود و خانواده خود بگیرید.
- اگر تصمیم به انجام هیسترکتومی دارید ، یک درمانگر همچنین می تواند به شما در مقابله با تأثیرات احساسی و جنسی جراحی کمک کند.
- اگر تصمیم دارید هیسترکتومی انجام ندهید ، او می تواند به شما در ایجاد استراتژی های مقابله با هرگونه درد یا علائم دیگری که ممکن است تجربه کنید کمک کند.
مرحله 7. تصمیمی را بگیرید که به نظر شما بهتر می آید
در برخی موارد ، ممکن است از همه گزینه های خود ناراضی باشید: ممکن است هیسترکتومی نخواهید ، اما ، در عین حال ، ممکن است احساس کنید که نمی توانید با علائم خود کنار بیایید. در این موارد ، ممکن است به سادگی مجبور شوید هر کدام را که در مجموع کمتر قابل اعتراض است انتخاب کنید.
روش 2 از 4: در نظر گرفتن موارد درمانی هیسترکتومی
مرحله 1. تعیین اینکه آیا ممکن است برای برداشتن فیبروم رحم به هیسترکتومی نیاز باشد یا خیر
فیبروم رحمی رشد خوش خیم داخل رحم است. این تومورهای خوش خیم عضلانی هستند و در دیواره رحم رشد می کنند. ممکن است یک تومور یا تعداد زیادی وجود داشته باشد. آنها می توانند به اندازه یک دانه سیب یا بزرگتر از یک گریپ فروت باشند. ممکن است هیسترکتومی برای برداشتن فیبرومهای بزرگ ضروری باشد.
- فیبروم رحمی ممکن است بر توانایی شما برای باردار شدن تأثیر منفی بگذارد. فیبروم رحمی همچنین ممکن است باعث خونریزی بیش از حد شود.
- فیبرومهای رحمی ممکن است به دلیل از دست دادن بیش از حد خون در دوران قاعدگی ، باعث کم خونی شوند. در نتیجه ، ممکن است به مکمل آهن یا تزریق خون نیاز داشته باشید.
مرحله 2. در نظر بگیرید که آیا هیسترکتومی ممکن است بخشی از درمان سرطان باشد
اگر تشخیص داده اید که سرطان رحم ، دهانه رحم یا تخمدان وجود دارد ، پزشک ممکن است به شما هیسترکتومی توصیه کند. هیسترکتومی به حذف سلول های سرطانی در اندام های تناسلی کمک می کند ، که ممکن است اثربخشی سایر درمان ها را بهبود بخشد.
مرحله 3. به این فکر کنید که آیا هیسترکتومی برای درمان اندومتریوز ضروری است یا خیر
آندومتریوز باعث می شود بافتی که در داخل رحم رشد می کند روی بافت های اطراف شکم مانند تخمدان ها ، لوله های فالوپ ، ناحیه بین واژن و راست روده ، سطح خارجی رحم و رباط هایی که رحم را حمایت می کنند شروع به رشد کند. به ممکن است هیسترکتومی برای متوقف کردن رشد اضافی بافت مورد نیاز باشد.
- همچنین ممکن است بافت روی دهانه رحم ، فرج ، مثانه ، روده و در زخم های جراحی شکم رشد کند.
- در صورت عدم درمان ، آندومتریوز ممکن است باعث ضایعات ، التهاب ، درد ، بافت اسکار ، ناباروری و مشکلات روده شود.
مرحله 4. تصمیم بگیرید که آیا هیسترکتومی بهترین گزینه برای توقف خونریزی غیرطبیعی است یا خیر
خونریزی غیرطبیعی واژن اغلب نتیجه یک بیماری زمینه ای است. برخی از علل خونریزی غیرطبیعی شامل فیبروم ، سرطان ، عفونت ، تغییر در سطح هورمون ها ، اندومتریوز ، بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ، بیماری التهابی لگن (PID) ، سوء استفاده جنسی ، پرکاری تیروئید و دیابت است.
بسته به وضعیت زمینه ای و اینکه آیا می توان با دارو یا تغییر شیوه زندگی آن را کنترل کرد ، پزشک ممکن است هیسترکتومی را برای جلوگیری از از دست دادن بیش از حد خون در هر ماه توصیه کند
مرحله 5. گزینه های خود را برای درمان افتادگی رحم مقایسه کنید
افتادگی رحم به این معنی است که رحم یا رحم افتاده یا از حالت طبیعی خارج شده است. پس از تشخیص ، پزشک ممکن است گزینه جراحی هیسترکتومی یا تعلیق رحم را توصیه کند. در حالت تعلیق رحم ، رحم مجدداً در جای خود قرار می گیرد و با یک دستگاه زنجیر مانند دستگاه معلق می شود یا دوباره به پشت رحم متصل می شود.
- هنگامی که پرولاپس اتفاق می افتد ، رحم حتی ممکن است تا حدی از طریق واژن خارج شود. این یک توده یا برآمدگی ایجاد می کند.
- اگر فکر می کنید ممکن است در معرض خطر باشید ، برای جلوگیری از افتادگی رحم گام هایی بردارید.
مرحله 6. تعیین اینکه آیا هیسترکتومی بهترین گزینه برای درمان آدنومیوز است یا خیر
آدنومیوز پوشش داخلی رحم را تحت تاثیر قرار می دهد که به آن آندومتر نیز گفته می شود. آدنومیوز می تواند باعث گرفتگی قاعدگی شدید ، فشار پایین شکم ، نفخ و پریودهای شدید شود. این بیماری می تواند کل رحم یا فقط یک نقطه را تحت تاثیر قرار دهد.
- اگرچه آدنومیوز تهدید کننده زندگی نیست ، این وضعیت می تواند بر کیفیت زندگی زنان تأثیر منفی بگذارد. هیسترکتومی یکی از گزینه های درمان آدنومیوز است.
- هیسترکتومی اغلب بهترین انتخاب برای این بیماری است ، اما در صورت تمایل به داشتن فرزند بیشتر می توان آن را به تعویق انداخت.
مرحله 7. در مورد اتساع و کورتاژ پولیپ ها از پزشک خود بپرسید
هیسترکتومی ممکن است برای برداشتن پولیپ ها ضروری باشد در صورتی که بزرگتر از آن باشند که با استفاده از اتساع و کورتاژ برداشته شوند. پولیپ ها می توانند در پوشش داخلی رحم ایجاد شده و باعث خونریزی نامنظم شوند. پولیپ ها اغلب سرطانی نیستند و اغلب می توانند از طریق واژن در نزدیکی دهانه رحم برداشته شوند.
اگر پزشک شما هیسترکتومی را برای برداشتن پولیپ توصیه کرده است ، بپرسید آیا ممکن است به جای آن اتساع و کورتاژ انجام شود
روش 3 از 4: درک جایگزین های هیسترکتومی
مرحله 1. دریابید که آیا نامزد انجام میومکتومی هستید یا خیر
میومکتومی با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی فیبروم را برمی دارد. در این روش ، جراح فیبروم را از طریق ناف یا از طریق واژن و دهانه رحم از رحم خارج می کند. هر دو روش کمتر تهاجمی و ارزان تر از هیسترکتومی هستند.
مرحله 2. در مورد امکان هورمون درمانی برای بیماری خود بحث کنید
هورمون درمانی ممکن است یک گزینه کوتاه مدت برای درمان فیبروم رحم باشد ، اما هنوز جراحی لازم است. پزشک شما ممکن است داروهایی را برای کوچک کردن اندازه فیبروم رحم در آماده شدن برای جراحی توصیه کند. اگر فیبروم ها برداشته نشوند دوباره رشد می کنند.
برخی از داروهای هورمونی مانع از تولید استروژن می شوند که می تواند علائم را کاهش دهد. برای کنترل درد و سایر علائم می توان داروهای دیگری را نیز شامل شود
مرحله 3. برداشتن اندومتر را به عنوان یک گزینه بررسی کنید
برداشتن آندومتر روشی است که مخاط رحم را بر می دارد ، اما باعث ناباروری نیز می شود. برخی از تغییرات در این روش نیز وجود دارد ، از جمله تخلیه بادکنک حرارتی ، کرایوآبلاسیون و فرکانس رادیویی.
- همه انواع فرسایش باعث ناباروری می شوند اما تهاجمی بسیار کمتری هستند و زمان بهبودی آنها سریعتر از هیسترکتومی است. درصد موفقیت آنها بین 80 تا 90 درصد است.
- توجه داشته باشید که این روش جایگزینی برای عقیم سازی یا جلوگیری از بارداری نیست. حاملگی مطلقاً پس از تخلیه رخ می دهد ، اما نمی توان آنها را به مدت طولانی انجام داد.
مرحله 4. تمرینات کگل را برای افتادگی رحم در نظر بگیرید
پرولاپس رحم ممکن است به تمرینات کگل پاسخ دهد زیرا در صورت شدید نبودن به تقویت کف لگن کمک می کند. همه زنان باید تمرینات کگل را در سن 40 سالگی یا پس از به دنیا آوردن اولین فرزند خود شروع کنند.
تمرینات کگل قدرت کف لگن را بهبود می بخشد ، احتمال نشت ادرار هنگام خنده یا عطسه را کاهش می دهد و قدرت انقباضات ارگاسم را افزایش می دهد
مرحله 5. در مورد دستگاه پساری سوال کنید
دستگاه پساری نیز ممکن است برای افتادگی رحم مفید باشد. دستگاه پساری یک دستگاه پلاستیکی است که برای کمک به حمایت از رحم و مثانه بدون انجام هیچ گونه جراحی در واژن قرار می گیرد.
- در صورت داشتن بی اختیاری ادرار ناشی از ضعف مثانه ، پزشک ممکن است دستگاه پساری را توصیه کند.
- می توانید دستگاه پساری را برداشته و تمیز کنید.
- یک دستگاه پساری ممکن است باعث شود شما ترشحات واژن بیشتری تولید کنید.
- برخی از وسایل پساری را می توان در حین مقاربت در جای خود گذاشت ، اما اکثر آنها نمی توانند. گزینه های خود را از پزشک خود بپرسید.
مرحله 6. در مورد کنترل بارداری با پزشک خود مشورت کنید
از پزشک خود بپرسید که آیا قرص های ضد بارداری ممکن است وضعیت شما را بهبود بخشد یا خیر. از قرص های ضد بارداری می توان برای کاهش مقدار زیادی از دست دادن خون در دوران قاعدگی استفاده کرد. آنها ممکن است برای درمان آندومتریوز و درد مزمن لگن نیز استفاده شوند.
مرحله 7. سایر درمانهای خونریزی غیرطبیعی را بررسی کنید
اگر هیسترکتومی برای درمان خونریزی غیرطبیعی پیشنهاد شده است ، از پزشک خود در مورد سایر روش های درمانی که ممکن است مشکل را حل کند ، سوال کنید. سایر درمانهایی که ممکن است برای درمان خونریزی غیرطبیعی مورد استفاده قرار گیرد می تواند شامل اتساع و کورتاژ (D&C) ، داروهای هورمونی مانند پروژسترون و پیشگیری از بارداری خوراکی یا قرار دادن دستگاه داخل رحمی پروژسترون (IUD) برای کاهش میزان خونریزی و کاهش درد باشد.
IUD پروژسترون می تواند از هیسترکتومی در بسیاری از بیماران جلوگیری کند
مرحله 8. ببینید آیا آمبولیزاسیون شریان رحمی کمکی می کند یا خیر
آمبولیزاسیون شریان رحمی (امارات متحده عربی) اندازه و خون رسانی به بافتهای فیبروم در رحم را کاهش می دهد. هنگامی که جریان خون مسدود شود ، فیبروم ها کوچک شده و می میرند. اگرچه این روش کمتر تهاجمی است و زمان بهبودی سریع تری نسبت به هیسترکتومی دارد ، اما باعث ناباروری نیز می شود. همچنین این احتمال وجود دارد که باعث یائسگی زودرس شود و ممکن است برای یک یا دو روز پس از این عمل بسیار دردناک باشد.
روش 4 از 4: بدانید که بعد از جراحی چه انتظاری دارید
مرحله 1. آماده باشید تا به خود زمان دهید تا خود را بازیابی کنید
اگر هیسترکتومی را انتخاب می کنید ، مهم است که دوره بهبودی را درک کنید. هنگام بهبودی از جراحی چند نکته را باید در نظر داشته باشید:
- ممکن است سوزش یا خارش در اطراف برش یا احساس بی حسی در اطراف برش و پایین یک پا را تجربه کنید. این ممکن است تا دو ماه پس از عمل وجود داشته باشد.
- تا زمانی که بتوانید رژیم غذایی معمول خود را تحمل کنید ، می توانید رژیم عادی خود را از سر بگیرید.
- شما می توانید دوش بگیرید یا حمام کنید اما در غیر این صورت باید محل را تمیز و خشک نگه دارید.
- ناحیه اطراف برش می تواند خارش داشته باشد. می توانید از لوسیون یا کرم برای تسکین خارش استفاده کنید.
- مهم است که هر روز تا زمانی که احساس توانایی می کنید و درد ندارید ، سطح فعالیت خود را افزایش دهید.
- حتماً در مورد زمان آزاد شدن شما برای رانندگی با پزشک خود مشورت کنید. هنگام مصرف داروهای ضد درد رانندگی نکنید.
- تا چهار هفته پس از عمل از بلند کردن هر چیزی سنگین تر از 10 پوند خودداری کنید.
- تا چهار هفته بعد از عمل از انجام هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید
- بین سه تا شش هفته بعد باید بتوانید به سر کار برگردید.
مرحله 2. بدانید که دوره های قاعدگی شما پس از هیسترکتومی متوقف می شود
با این حال ، اگر تخمدان ها باقی بمانند ، شما همچنان تغییرات هورمونی را در بدن خود تجربه خواهید کرد ، از جمله نفخ و سایر علائم که در دوران قاعدگی برای شما طبیعی بود. حتی ممکن است حدود چهار تا شش هفته پس از عمل خونریزی خفیف واژینال را تجربه کنید.
اگر تخمدان ها نیز برداشته شوند ، علائم ناگهانی یائسگی را تجربه خواهید کرد. شما دچار گرگرفتگی ، بالا و پایین شدن احساسی ، خشکی واژن ، تحریک پذیری ، افزایش تعداد سردردها یا بی خوابی می شوید. پزشک شما ممکن است در ابتدا درمان جایگزینی هورمون را تجویز کند تا به بدن شما کمک کند تا به طور طبیعی در یائسگی بماند ، همانطور که اگر تخمدان های شما دست نخورده باقی بمانند
مرحله 3. به خاطر داشته باشید که هنوز می توانید رابطه جنسی داشته باشید
هیسترکتومی بر توانایی شما در لذت بردن از رابطه جنسی تأثیر نمی گذارد. میل جنسی و انگیزه جنسی شما نباید تغییر کند مگر اینکه تخمدان ها نیز برداشته شوند ، که بدن شما را بلافاصله یائسه می کند. برداشتن تخمدان ها میل جنسی را کاهش داده و خشکی واژن را افزایش می دهد.
- حتی اگر هیسترکتومی نباید بر میل جنسی زنان تأثیر بگذارد ، برخی از زنان متوجه می شوند که جنبه های احساسی انجام هیسترکتومی بر میل جنسی و میل جنسی تأثیر دارد.
- پزشک شما به شما توصیه می کند که از رابطه جنسی ، استفاده از تامپون یا دوش به مدت چهار تا شش هفته پس از عمل یا تا زمان بهبود کامل خودداری کنید.
مرحله 4. پیامدهای احساسی را در نظر بگیرید
تأثیرات احساسی این جراحی در زنانی متفاوت است. ممکن است احساس آزادی بیشتری داشته باشید و دیگر نگران بارداری برنامه ریزی نشده نباشید ، یا از دست دادن دائمی پریود و توانایی فرزندآوری خود غصه بخورید. هر دو پاسخ طبیعی است.
اگر احساس غم و اندوه بیش از دو هفته پس از عمل ادامه یافت ، با جراح یا پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنید
مرحله 5. توجه داشته باشید که ممکن است بعد از جراحی مقداری افزایش وزن داشته باشید
برخی از زنان نیز متوجه می شوند که بعد از هیسترکتومی وزن خود را افزایش می دهند. در کنار این ، ممکن است در خواب مشکل بیشتری داشته باشید و بعد از جراحی تحریک پذیرتر شوید. با این حال ، با تغذیه خوب ، ورزش و تکنیک های کاهش استرس ، اغلب می توانید وزن خود را کاهش داده و این علائم دیگر را کاهش دهید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- هیسترکتومی یک راه حل جراحی دائمی است که اغلب به عنوان آخرین راه حل ارائه می شود. قبل از موافقت با عمل جراحی ، مطمئن شوید که از گزینه های دیگری که ممکن است برای کنترل وضعیت پزشکی خود و تغییرات جسمی و احساسی ناشی از این روش استفاده کنید ، آگاه هستید.
- توصیه های پزشک خود را برای بهبود دنبال کنید تا روند بهبودی شما تسریع شود و بتوانید در اسرع وقت به فعالیت های عادی بازگردید.
