به شما گفته می شود که پولیپ های رحم (یا آندومتر) دارید ممکن است ترسناک به نظر برسد ، اما معمولاً دلیلی برای هشدار نیستند. پولیپ های رحمی ، که پولیپ های آندومتر نیز نامیده می شوند ، رویش های کوچکی بر روی آندومتر ، که پوشش داخلی رحم است ، هستند. پولیپ های کوچکتر ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و اغلب خود به خود برطرف می شوند. با این حال ، پولیپ های بزرگتر ممکن است علائم نگران کننده ای مانند قاعدگی نامنظم یا خونریزی بیش از حد شدید در طول قاعدگی ایجاد کنند. اگر این علائم بیش از حد قابل کنترل باشد ، متخصص زنان ممکن است برداشتن جراحی را توصیه کند. پس از برداشتن ، پولیپ ها به ندرت برمی گردند ، اما پزشک همچنان می خواهد وضعیت شما را زیر نظر داشته باشد.
مراحل
روش 1 از 3: برداشتن پولیپ های رحم
مرحله 1. پولیپ ها را در طی روش هیستروسکوپی بردارید
اگر متخصص زنان برای تایید تشخیص پولیپ رحم ، هیستروسکوپی انجام داده باشد ، ممکن است با همان روش ، آنها را برداشته و بردارند. آنها با قرار دادن یک دستگاه جراحی کوچک یا لیزر از طریق اسکوپ ، پولیپ ها را برمی دارند.
- این یک روش کم تهاجمی است که معمولاً نیازی به بیهوشی عمومی ندارد. به احتمال زیاد ظرف چند ساعت پس از عمل می توانید به خانه بروید.
- بهبود کامل معمولاً حدود 2 هفته طول می کشد. ممکن است پزشک متخصص زنان از شما بخواهد که در آن زمان وارد رابطه جنسی نفوذی نشوید. همچنین ممکن است دچار گرفتگی و خونریزی واژینال شوید ، مشابه پریود.
نکته:
پولیپ های برداشته شده احتمالاً برای آزمایش میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده می شوند تا مشخص شود آیا سرطانی هستند یا خیر. در صورت دریافت نتیجه از آزمایشگاه ، متخصص زنان با شما تماس می گیرد. پولیپ های رحم معمولاً سرطانی نیستند.
مرحله 2. در صورت لزوم به روش اتساع و کورتاژ مراجعه کنید
در این روش ، متخصص زنان با کمک ابزار جراحی یا دارو دهانه رحم شما را گشاد می کند ، سپس دیواره های داخلی رحم را با کورت می تراشد تا بافت رحم برداشته شود.
- برخی کورت ها تیز هستند ، در حالی که برخی دیگر از مکش استفاده می کنند. بهبودی عموماً بدون در نظر گرفتن اینکه از کدام نوع کورت متخصص زنان استفاده می کند یکسان است.
- متخصص زنان شما ممکن است از داروی آرامبخش گرگ و میش یا بیهوشی عمومی برای تحت مراقبت قرار دادن در طول عمل استفاده کند. بسته به بیهوشی مورد استفاده ، ممکن است مجبور شوید از چند دقیقه تا چند ساعت در اتاق بهبودی منتظر بمانید تا اثرات از بین بروند.
- بعد از عمل ، گرفتگی و خونریزی مشابه قاعدگی طبیعی است.
نکته:
از روش اتساع و کورتاژ نیز می توان برای تایید تشخیص پولیپ رحم استفاده کرد. با این حال ، متخصصان زنان معمولاً می توانند از روشهای کمتر تهاجمی برای تأیید تشخیص استفاده کنند.
مرحله 3. در صورت لزوم برای درمان بیشتر مراجعه کنید
گاهی اوقات پولیپ های رحم پس از برداشتن برمی گردند. پزشک وضعیت شما را تحت نظر دارد تا ببیند آیا آنها برمی گردند یا خیر. در اولین علائم رشد مجدد ، پزشک ممکن است درمان یا دارویی را برای از بین بردن آنها قبل از شروع مجدد مشکلات ایجاد کند.
- متخصص زنان ممکن است از شما بخواهد که چرخه قاعدگی و میزان متوسط جریان خون خود را در طول قاعدگی خود ثبت کنید تا بتوانند هرگونه بی نظمی را کنترل کنند.
- اگر علائم بعد از برداشتن پولیپ های رحم مشاهده شد ، با متخصص زنان خود تماس بگیرید. به خاطر داشته باشید که این علائم به جای بازگشت پولیپ ها ممکن است وضعیت متفاوتی را نشان دهند.
مرحله 4: به عنوان آخرین راه حل ، هیسترکتومی انجام دهید
اگر پولیپ ها سرطانی هستند یا با هیچ روش جراحی دیگری قابل برداشتن نیستند ، متخصص زنان ممکن است هیسترکتومی را توصیه کند. با این روش جراحی ، کل رحم شما برداشته می شود.
- هیسترکتومی جراحی است که نیاز به بیهوشی عمومی دارد ، اما اغلب به عنوان یک عمل سرپایی انجام می شود. با این حال ، این ممکن است بسته به دلیل هیسترکتومی متفاوت باشد.
- متخصص زنان شما معمولاً هیسترکتومی را در صورتی توصیه می کند که روش های دیگر برای برداشتن پولیپ ها ناموفق بوده است و یا اگر بعد از برداشتن پولیپ ها همچنان ادامه یابد.
- ممکن است بعد از هیسترکتومی افزایش وزن و سایر عوارض جانبی را تجربه کنید. با این حال ، می توانید این وزن اضافی را با کمی تغییر در رژیم غذایی و شیوه زندگی خود کاهش دهید.
روش 2 از 3: تشخیص علائم پولیپ رحم
مرحله 1. چرخه قاعدگی خود را دنبال کنید
چرخه قاعدگی نامنظم شایع ترین علامت پولیپ رحم است. یک چرخه قاعدگی طبیعی 21 تا 35 روز است و دوره ای 4 تا 7 روز طول می کشد. اگر چرخه قاعدگی شما نامنظم و غیرقابل پیش بینی است ، یا اگر قاعدگی شما بیش از 7 روز طول بکشد ، ممکن است پولیپ رحم داشته باشید.
- بسیاری از موارد دیگر نیز می توانند باعث نامنظم شدن چرخه قاعدگی شوند. برای معاینه لگن به متخصص زنان مراجعه کنید و آنها احتمالات را ارزیابی می کنند.
- اگر در حال تلاش برای باردار شدن هستید و قادر به باردار شدن نیستید یا نمی توانید بارداری را به پایان برسانید ، این نیز می تواند نشانه پولیپ رحم باشد. با این حال ، به خاطر داشته باشید که دلایل بسیار دیگری نیز وجود دارد که ممکن است برای باردار شدن مشکل داشته باشید.
مرحله 2. جریان جریان خود را در طول و بین دوره ها ثبت کنید
اگر جریان خون شما در طول قاعدگی به طور غیرمعمول سنگین باشد غیرقابل پیش بینی است ، این نیز می تواند نشانه ای از پولیپ رحم باشد. خونریزی یا لکه بینی بین پریودها یا خونریزی بعد از رابطه جنسی نیز ممکن است رخ دهد.
- به عنوان مثال ، فرض کنید اولین روز پریود شما معمولاً سنگین ترین روز شما است ، پس از آن دو روز جریان منظم ، و سپس چند روز جریان سبک. با این حال ، در چند ماه گذشته ، شما در طول دوره قاعدگی جریان شدیدتری داشته اید. این ممکن است یکی از علائم پولیپ رحم باشد.
- در صورت خونریزی بعد از یائسگی ، مراجعه به پزشک بسیار مهم است. این ممکن است نشان دهنده فیبروم یا پولیپ رحم باشد ، یا ممکن است نشانه ای از موارد جدی تر ، مانند بدخیمی باشد.
- با پزشک متخصص زنان خود قرار ملاقات بگذارید و به او اطلاع دهید که مشکوک به پولیپ رحم هستید. یک نسخه از سوابق چرخه قاعدگی و جریان خون خود را در اختیار آنها قرار دهید. آنها شما را معاینه کرده و سایر علل احتمالی این علائم را رد می کنند.
نکته:
برنامه های تلفن هوشمند وجود دارد که می توانید از آنها برای ردیابی چرخه قاعدگی و جریان خود استفاده کنید ، که بسیاری از آنها رایگان هستند. در صورت تمایل می توانید یک روزنامه معمولی با قلم و کاغذ تهیه کنید.
مرحله 3. ترشحات واژن خود را ارزیابی کنید
ترشحات واژن در طول چرخه قاعدگی شما متفاوت است. با این حال ، اگر ترشحات غیرطبیعی یا غیرطبیعی واژن دارید ، این ممکن است نشانه ای از پولیپ رحم باشد.
عوامل زیادی نیز می توانند باعث تغییر در قوام ، رنگ و بوی ترشحات واژن شما شوند ، از جمله رژیم غذایی ، میزان فعالیت و برخی بیماریهای مقاربتی. به عنوان مثال ، عفونت قارچی باعث ترشح غیر طبیعی می شود. در صورت مشاهده ترشحات غیر معمول ، ابتدا سعی کنید سایر علل احتمالی را از بین ببرید
مرحله 4. در نظر بگیرید که آیا هیچ یک از عوامل خطر را دارید یا خیر
هیچ راه واقعی برای جلوگیری از رشد پولیپ رحم وجود ندارد. با این حال ، برخی موارد ممکن است شانس ایجاد پولیپ را افزایش دهند. عوامل خطرساز پولیپ رحم عبارتند از:
- چاقی و برخی جنبه های سندرم متابولیک مانند دیس لیپیدمی و افزایش گلوکز
- فشار خون بالا
- مصرف تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه
- بین 40 تا 50 سال
- سندرم لینچ یا کاودن
نکته:
پولیپ های رحم اغلب هیچ علامتی ندارند. این تنها یکی از دلایلی است که اهمیت معاینات منظم زنان را مهم می داند. حداقل سالی یکبار برای معاینه سلامتی وقت بگذارید.
روش 3 از 3: تشخیص و درمان پولیپ رحم
مرحله 1. برای معاینه لگن و انجام تست پاپ اسمیر به متخصص زنان مراجعه کنید
اگر پولیپ های رحم فراتر از دهانه رحم باشد ، متخصص زنان شما ممکن است بتواند آنها را در طول معاینه اولیه لگن شناسایی و تشخیص دهد. تست پاپ اسمیر همچنین می تواند وجود پولیپ های رحمی را آشکار کند.
- در حالی که پزشک متخصص زنان می تواند بلافاصله پولیپ های رحم را تشخیص دهد ، آزمایش های بیشتری برای تأیید تشخیص معمولاً مورد نیاز است.
- در قرار ملاقات ، متخصص زنان از شما س questionsالاتی می پرسد تا سایر علل احتمالی علائم را از بین ببرد.
مرحله 2. برای تأیید تشخیص ، برای آزمایش بیشتر مراجعه کنید
اگر متخصص زنان نمی تواند تشخیص اولیه پولیپ رحم را تأیید کند ، ممکن است بخواهد روشهای اضافی را انجام دهد که به آنها اجازه می دهد داخل رحم شما را ببینند. برخی از آزمایشاتی که ممکن است متخصص زنان توصیه کند عبارتند از:
- سونوگرافی ترانس واژینال: دستگاهی شبیه به عصا که در مهبل شما قرار می گیرد ، امواج صوتی از خود ساطع می کند که تصویری از داخل رحم شما ایجاد می کند و به پزشک متخصص زنان اجازه می دهد هرگونه پولیپ یا ناهنجاری دیگر را مشاهده کند.
- هیستروسونوگرافی: مشابه سونوگرافی ، با این تفاوت که سالین به رحم تزریق می شود. سالین حفره رحم شما را گسترش می دهد تا متخصص زنان بتوانند داخل رحم شما را ببینند.
- هیستروسکوپی: یک تلسکوپ نازک ، انعطاف پذیر و روشن از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم می شود و به پزشک متخصص زنان اجازه می دهد تا آن را بررسی کند.
- بیوپسی آندومتر: متخصص زنان از کاتتر ساکشن داخل رحم شما برای برداشتن نمونه ای از بافت رحم برای آزمایش استفاده می کند.
مرحله 3. اگر پولیپ ها کوچک هستند ، از روش "تماشا و انتظار" استفاده کنید
پولیپ های کوچک که باعث علائم خفیف (در صورت وجود) می شوند ، اغلب بدون نیاز به درمان بیشتر خود به خود برطرف می شوند. بسته به شدت علائم شما ، متخصص زنان شما ممکن است این روش را توصیه کند.
در این مدت سوابق دقیق چرخه قاعدگی و سایر علائم احتمالی خود را ثبت کنید. در صورت بروز علائم جدید یا افزایش شدت علائم موجود ، در اسرع وقت با متخصص زنان خود تماس بگیرید
نکته:
اگر سابقه سرطان رحم در خانواده شما وجود دارد ، مطمئن شوید که متخصص زنان شما از این موضوع مطلع است. این سابقه و سایر عوامل خطر ممکن است بر گزینه های درمانی شما تأثیر بگذارد.
مرحله 4. برای کاهش علائم خود دارو مصرف کنید
داروهای هورمونی مانند پروژستین و آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین می توانند علائم پولیپ رحم را کاهش دهند. گاهی اوقات حتی می توانند پولیپ ها را کوچک کنند. با این حال ، مصرف دارو معمولاً پولیپ ها را به طور کامل از بین نمی برد.
- مزایای دارو معمولاً کوتاه مدت است. اگر مصرف داروها را متوقف کنید ، علائم شما عود می کند و ممکن است شدیدتر از زمان شروع دارو باشد.
- داروهای هورمونی همچنین ممکن است عوارض جانبی داشته باشند که ممکن است برای شما ناراحت کننده تر از علائم پولیپ رحم باشد. قبل از مصرف داروهای هورمونی ، عوارض جانبی احتمالی را با متخصص زنان در میان بگذارید.
