سرخک یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که در اثر قرار گرفتن در معرض Morbillivirus ایجاد می شود. اگرچه این بیماری زمانی برای کودکان مدرسه ای به عنوان یک واقعیت زندگی در نظر گرفته می شد ، اما به دلیل برنامه های واکسیناسیون قوی ، اکنون تقریباً ریشه کن شده است. با این حال ، از زمان رسیدن به کمترین سطح در سال 2000 ، تعداد مبتلایان به سرخک تنها در 4 ماه اول سال 2019 به بیش از 600 نفر رسیده است. با این تجدید حیات ، دانستن علائم بیماری بسیار مهمتر است تا بتوانید درمان را در اسرع وقت آغاز کنید.
مراحل
روش 1 از 2: تشخیص علائم سرخک
مرحله 1. در اوایل به دنبال علائم شبیه سرماخوردگی باشید
یکی از ناامیدکننده ترین جنبه های ویروس سرخک برای والدین و مراقبان این است که در ابتدا ، اغلب به نظر می رسد هیچ چیز جدی نیست. حدود 5-1 روز قبل از بروز بثورات گوناگون ، سرخک معمولاً علائمی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد می کند. این علائم اولیه معمولاً از 7 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض یک فرد آلوده ظاهر می شود و شامل موارد زیر است:
- گلو درد
- هک سرفه
- عطسه کردن
- آبریزش بینی
- تورم غدد لنفاوی
- چشمهای قرمز و آبریزش
- حساسیت به نور
- به ندرت ، اسهال
- ضعف عمومی
-
توجه داشته باشید:
فرد مبتلا به سرخک می تواند هنوز پخش می شود بیماری در این مرحله اولیه
مرحله 2. تب را بررسی کنید
سرخک معمولاً باعث تب نسبتاً بالایی می شود که می تواند در حدود 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی گراد) به اوج خود برسد. این تب می تواند قبل یا در طول بثورات کامل بدن که سرخک در آن مشهور است ظاهر شود. معمولاً تب تقریباً همزمان با بثورات پوستی برطرف می شود - با این حال ، این ممکن است برای همه بیماران سرخک صادق نباشد.
مرحله 3. به دنبال نقاط کوپلیک در داخل دهان باشید
چند روز پس از شروع علائم اولیه سرماخوردگی ، لکه های قرمز کوچکی به نام لکه های کوپلیک معمولاً در قسمت داخلی گونه ها ایجاد می شود. این لکه ها دارای یک مرکز کوچک سفید یا مایل به سفید مایل به آبی هستند و شبیه دانه های ماسه به نظر می رسند و اغلب در اطراف مناطقی که دندان های مولر گونه ها را لمس می کنند ، جمع شده اند.
این لکه ها چند روز قبل از ایجاد بثورات کامل بدن به خودی خود باقی می مانند. اگر متوجه این لکه ها روی خود یا شخص دیگری شدید ، باید سریع اقدام کنید ، زیرا این نقاط نشان می دهد که این بیماری در واقع سرخک است ، اما هنوز به مسری ترین مرحله خود نرسیده است
مرحله 4. مراقب بثورات پوستی باشید که از سر به پایین پخش می شود
در حدود 5 روز پس از علائم اولیه ، بثورات شناخته شده سرخک ظاهر می شود. این بثورات معمولاً از پیشانی شروع می شود ، به بقیه صورت گسترش می یابد و سپس به سرعت به سمت سینه و پشت پیشرفت می کند و در نهایت کل بدن را می پوشاند. این بثورات به شکل برجستگی یا لکه های قرمز برجسته و مسطح ظاهر می شود.
- در این مرحله ، بیمار سرخک در حالت عفونی خود قرار دارد. قرنطینه در این مرحله بسیار مهم است ، زیرا عفونی شدن معمولاً 4 روز پس از برطرف شدن بثورات ادامه می یابد.
- بسیاری از مردم حدود 2 روز پس از شروع بثورات احساس بهتری دارند. بعد از 3 یا 4 روز ، بثورات از قرمز به قهوه ای تغییر می کند و سپس شروع به محو شدن یا پوسته پوسته شدن می کند. سرفه ممکن است چند هفته پس از این زمان طول بکشد.
مرحله 5. چشم های ملتهب را بررسی کنید
بثورات سرخک گاهی اوقات می تواند همراه با ملتحمه ، بیماری چشم باشد. اغلب ، ملتحمه زمانی ایجاد می شود که بثورات صورت به ویژه بد باشد. این وضعیت ناراحت کننده می تواند علائمی شبیه به صورتی چشم ایجاد کند ، از جمله:
- التهاب
- ظاهر صورتی/قرمز
- آبیاری
- تخلیه
- بسته شدن چشمان در هنگام خواب
روش 2 از 2: انجام اقدامات احتیاطی مناسب
مرحله 1. اگر شما یا فردی که می شناسید مبتلا به سرخک هستید فوراً با پزشک تماس بگیرید
از آنجا که سرخک بسیار مسری است ، مهم است که به محض مشکوک شدن به این بیماری (یا کسی که می شناسید) به پزشک اطلاع دهید. اگرچه سرخک به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد ، پزشک شما هنوز باید بیماری شما را تشخیص دهد ، علائم شما را زیر نظر داشته باشد و حتی ممکن است نیاز به درمان عفونت های ثانویه ناشی از ویروس داشته باشد. بیشتر درمان سرخک به خودی خود حمایتی است - یعنی برای کنترل علائم شما طراحی شده است تا بتوانید به طور طبیعی بهتر شوید
-
با یک مورد سرخک بدون اطلاع در مطب پزشک حاضر نشوید.
همیشه تلفن جلو باشد از آنجا که سرخک بسیار مسری است ، ممکن است پزشک شما مایل نباشد که بیماران سرخک در مجاورت سایر بیماران باشند ، به ویژه اگر آنها بسیار جوان هستند یا سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف شده است. به عنوان مثال ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از ورودی جداگانه استفاده کنید یا از ماسک در مطب استفاده کنید.
- در صورت تایید موارد سرخک ، پزشک شما را به بخش بهداشت اطلاع می دهد. این بخش مستقیماً برای دریافت اطلاعات بیشتر با شما تماس می گیرد زیرا هدف آنها ردیابی موارد سرخک و جلوگیری از گسترش ویروس است.
مرحله 2. در صورت ابتلا به سرخک از تماس مستقیم با دیگران خودداری کنید
سرخک بسیار بسیار مسری است. حدود 90 درصد از افراد واکسینه نشده که در اطراف فرد مبتلا به سرخک هستند به این بیماری مبتلا می شوند. اگرچه این بیماری معمولاً برای افراد سالم تهدید کننده زندگی نیست ، اما می تواند مشکلات جدی را برای افراد گروه های در معرض خطر ایجاد کند ، مانند زنان بسیار جوان ، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. بنابراین ، برای محافظت از این افراد ، بسیار مهم است که تمام تلاش خود را برای جلوگیری از ابتلای دیگران به این بیماری انجام دهید.
- کودکان زیر 12 ماه بیشتر مستعد ابتلا به سرخک هستند زیرا تا زمان رسیدن به اولین تولد خود واکسن سرخک نمی زنند.
-
ماندن در خانه بجز ویزیت های پزشکی ضروری است - حتماً با محل کار یا مدرسه خود تماس بگیرید تا وضعیت را به آنها اطلاع دهید. سرخک از 4 روز قبل از ظاهر شدن بثورات پوستی تا حدود 4 روز پس از ظهور بثورات مسری است.
ممکن است بخواهید علاوه بر این یک روز یا 2 روز "ایمنی" به خود اختصاص دهید.
- اگر مجبور شدید با دیگران ارتباط برقرار کنید ، حتماً ماسک جراحی بگذارید: سرخک زمانی پخش می شود که قطرات ریز رطوبت ناشی از عطسه یا سرفه توسط فرد دیگری استنشاق شود. این ویروس می تواند به مدت 2 ساعت در هوا عفونی بماند و همچنین در صورت لمس فردی با سطح آلوده و سپس لمس دهان ، بینی یا چشم های وی ، می تواند گسترش یابد.
مرحله 3. واکسیناسیون سرخک را برای همه اعضای خانواده خود که واکسن نداشته اند دریافت کنید
اگر فردی در خانواده شما مبتلا به سرخک است یا اخیراً با فردی که سرخک داشته است تماس گرفته است ، اگر واکسینه شده اید یا می توانید سریع واکسینه شوید ، در امان خواهید بود. واکسن سرخک ، اوریون و سرخجه (MMR) در جلوگیری از موارد جدید سرخک بسیار مثر است. پس از دو دوز واکسن ، 95 people افراد در برابر ویروس مصون خواهند بود. در برخی موارد نادر ، هنوز هم ممکن است پس از واکسیناسیون به ویروس مبتلا شوید ، اما در این موارد ، ویروس تمایل به شدت کمتر و کمتر مسری دارد.
- مصونیت در برابر سرخک معمولاً مادام العمر است. هنگامی که واکسن را دریافت کرده اید یا به بیماری مبتلا شده اید ، دیگر نمی توانید آن را دریافت کنید.
-
توجه داشته باشید:
افرادی که قبل از سال 1968 با نسخه غیر فعال سرخک واکسینه شده بودند ، ممکن است هنوز در برابر سرخک آسیب پذیر باشند ، زیرا واکسن های اولیه مانند امروز طولانی مدت نبودند.
- اگر قصد سفر بین المللی دارید ، واکسیناسیون علیه سرخک بسیار مهم است. اگر قصد دارید کودکی بالای 6 ماه را به کشوری دیگر بیاورید ، می تواند زودهنگام واکسن سرخک را واکسینه کند.
- نوجوانان یا بزرگسالانی که مصونیت ندارند باید 2 دوز واکسن MMR را با فاصله حداقل 28 روز دریافت کنند.
مرحله 4. افسانه های مضر در مورد واکسن سرخک را باور نکنید
متأسفانه واکسن های سرخک محل مناقشه شده اند و باعث شده برخی والدین فرزندان خود را از دریافت واکسن منع کنند. در حالی که این امر می تواند به خوبی انجام شود ، غفلت از واکسیناسیون کودک در برابر سرخک می تواند عواقب جدی داشته باشد. در اینجا برخی از حقایق در مورد واکسن MMR آمده است:
-
واکسن MMR باعث اوتیسم نمی شود.
یک مطالعه تقلبی در دهه 80 که نشان می داد این احتمال بارها بی اعتبار شده است. اوتیسم ذاتی است ، نه به دلیل انتخاب والدین. همچنین ، افراد نمی توانند بر اثر اوتیسم بمیرند ، اما سرخک می تواند بکشد.
-
واکسن MMR برای افراد سالم بی خطر است.
عوارض جانبی تقریباً همیشه جزئی هستند ، مانند تب کم یا بثورات کوچک. در موارد بسیار نادر ، علائم جدی تری ممکن است ظاهر شوند ، اما این علائم کمتر از خود ویروس هستند. با این حال ، اگر باردار هستید واکسن MMR دریافت نکنید.
-
واکسن سرخک به خوبی درک شده است.
واکسن سرخک با دقت مطالعه و آزمایش شده است.
-
تماس "طبیعی" با سرخک خطرناک است.
سرخک به ندرت می تواند عوارض جدی از جمله مرگ داشته باشد ، در حالی که واکسن رنج بسیار کمتری را شامل می شود. علاوه بر این ، این رویکرد "طبیعی" نوزادان ، افراد مسن و افراد دارای نقص ایمنی را نیز در معرض خطر قرار می دهد ، همچنین آنها بیشتر در معرض رنج و مرگ جدی هستند.
- واکسن MMR امن ترین راه برای محافظت از فرد و جامعه در برابر سرخک است.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- در صورتی که قبل از سال 1968 برای سرخک واکسینه شده اید یا هرگز واکسیناسیون تقویت کننده دریافت نکرده اید ، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر هنوز به سرخک مبتلا نشده اید ، ممکن است از آن مصون نباشید.
- کودکان باید دوز اول واکسن سرخک را در 12-15 ماهگی و دوز دوم را در 4-6 سالگی دریافت کنند.
هشدارها
- اگرچه شایع نیست ، اما عوارض ناشی از سرخک شامل عفونت گوش ، کروپ ، ذات الریه و التهاب در مغز است. این عوارض نادر اما جدی واکسن سرخک را برای افرادی که می توانند با خیال راحت آن را دریافت کنند (که اکثریت قریب به اتفاق مردم هستند) ضروری می سازد.
- توجه داشته باشید که برخی از افراد مانند کودکان بسیار خردسال ، زنان باردار و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نباید از واکسن MMR استفاده کنند.
