هایپراکوزیس یا hyperacousis وضعیتی است که باعث می شود افراد حساسیت بیشتری نسبت به صداهای روزمره ایجاد کنند. اگرچه اطلاعات کمی در مورد علل دقیق این بیماری در دست است ، اما تصور کنید در دنیایی زندگی می کنید که در آن پارس سگ ، بشقاب غذاخوری ، چاپگر پر سر و صدا یا صدای ترمز کشیدن باعث ناراحتی یا حتی عذاب غیرقابل تحمل شما می شود و اطرافیان شما نمی توانند آن را درک کنند. چرا. آموزش خود در مورد این بیماری ، یادگیری نحوه مقابله روزانه و کشف برخی از گزینه های درمانی رایج می تواند مفید باشد.
مراحل
روش 1 از 3: درک Hyperacusis
مرحله 1. با این شرایط آشنا شوید
بخش مهمی از مقابله با هایپراکوزیس آموزش خود در مورد این بیماری است تا بتوانید بهتر با آن کنار بیایید و گزینه های درمانی را دنبال کنید. در حالی که ایده خوبی است که تحقیقات خود را از وب سایت ها و نشریات معتبر انجام دهید و با متخصصان پزشکی در مورد هایپراکوزیس صحبت کنید ، در اینجا چند نکته را باید در نظر داشته باشید:
- هایپراکوزیس اغلب به عنوان کاهش تحمل برای صداهای روزمره یا معمولی توصیف می شود.
- به عنوان یک بیماری نادر در نظر گرفته می شود و تخمین زده می شود که از هر 50 هزار نفر 1 نفر مبتلا به هایپراکوزیس است.
- این بیماری می تواند ناگهان رخ دهد یا با گذشت زمان بدتر شود.
- هایپراکوزیس هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر می کند.
- برخی از افراد گزارش می دهند که فقط یک گوش در ابتدا تحت تأثیر قرار گرفته بود ، اما اکثر افراد در هر دو گوش دچار هیپرآکوزیس می شوند.
مرحله 2. علائم خود را در نظر بگیرید
علامت اصلی هایپراکوزیس افزایش حساسیت زیاد و بسیار دردناک به صداهایی است که افراد دیگر تحت تأثیر آن قرار نمی گیرند. افراد مبتلا به هایپراکوزیس اغلب این نوع صداها را طاقت فرسا و غیرقابل تحمل می دانند:
- چسباندن ظروف و ظروف نقره ای.
- پارس سگ ها.
- سر و صداهای خودرو
- زنگ هشدار ، آژیر و زنگ.
- موسیقی بلند و آلات موسیقی.
- ماشین آلات ، سر و صداهای الکترونیکی ، تجهیزات و لوازم خانگی.
- فریاد ، سوت ، خنده ، کف زدن و فریاد زدن.
- افراد مبتلا به هایپراکوزیس نیز معمولاً از وزوز گوش یا زنگ زدن ، وزوزیدن ، زمزمه یا تپیدن در گوش خود رنج می برند.
- از آنجا که تعامل با افراد و جهان خارج بسیار دردناک است ، افراد مبتلا به این بیماری اغلب اضطراب و احساس انزوا را تجربه می کنند ، که می تواند مقابله با هایپراکوز را مشکل سازد.
مرحله 3. عوامل خطر و علل شایع را بشناسید
در حالی که چیزهای زیادی در مورد هایپراکوزیس نمی دانیم ، شناخت عوامل خطرساز احتمالی و علل شایع این بیماری به شما کمک می کند تا بهتر درک کرده و با آن کنار بیایید. همچنین می توان در مورد علل و محرک های احتمالی مفید بود ، بنابراین وقتی پزشکان از شما سوالات مفصلی در مورد سابقه مورد شما می پرسند ، آماده باشید. در اینجا برخی از شرایط رایج و عوامل خطر مرتبط با هایپراکوزیس آورده شده است:
- آسیب صوتی یا ضربه صوتی مانند انفجار کیسه هوا ، شلیک گلوله ، آتش بازی یا سایر صدای بلند.
- آسیب سر ، آسیب گردن یا شلاق.
- عفونت های مزمن گوش
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
- میگرن
- اختلالات خود ایمنی.
- اوتیسم
- سندرم داون.
- واکنش به جراحی های سیستم عصبی مرکزی یا انواع خاصی از داروها.
- بیماری لایم ، یک عفونت باکتریایی است که توسط گزش کنه منتقل می شود.
- بیماری آدیسون ، بیماری که غدد فوق کلیوی را درگیر می کند.
- بیماری منیر ، اختلال در گوش داخلی.
مرحله 4. تشخیص اینکه چرا تشخیص هایپراکوزیس مشکل است
افرادی که از هایپراکوزیس رنج می برند اغلب روند تشخیص و درمان را ناامیدکننده می دانند زیرا اطلاعات زیادی در مورد این بیماری وجود ندارد. برای پزشکان تعیین علت دقیق این وضعیت دشوار است و هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص هایپراکوزیس وجود ندارد.
شرایط شنوایی دیگری نیز وجود دارد که می تواند بر شنوایی شما تأثیر بگذارد و علائمی شبیه به هایپراکوزیس یا حتی علاوه بر هایپراکوزیس داشته باشد. به همین دلیل مهم است که با متخصصان پزشکی کار کنید که همچنین قادر خواهند بود هر شرایطی را که ممکن است تجربه کنید ، رد کنند ، تشخیص دهند یا درمان کنند
مرحله 5. آماده برخورد با برخی از متخصصان پزشکی باشید که ممکن است در مورد هایپراکوزیس ناسازگار باشند
از آنجا که دانشمندان و محققان زیادی در مورد هایپراکوزیس اطلاعی ندارند و بسیاری از تحقیقات در مورد آن اخیر یا در حال انجام است ، برخی از پزشکان و متخصصان پزشکی که با آنها سر و کار دارید ممکن است نسبت به این بیماری بی احساس و نادیده گرفته شوند.
مرحله 6. برای تشخیص دقیق هایپراکوزیس با متخصصان پزشکی همکاری کنید
علیرغم چالش ها ، اگر فکر می کنید ممکن است با هایپراکوزیس سر و کار داشته باشید ، همکاری با متخصصان پزشکی مهم است. برای مقابله با این بیماری ، باید تشخیص دقیق و اطلاعاتی در مورد برنامه های درمانی دریافت کنید.
- از آنجا که هیچ آزمایش واحدی برای تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به هایپراکوزیس است وجود ندارد ، ممکن است مجبور شوید با چندین پزشک مختلف کار کنید و آزمایش های متعددی را انجام دهید.
- معمولاً افراد مبتلا به هایپراکوزیس ابتدا به پزشک گوش یا گوش و حلق و بینی مراجعه می کنند که معاینه کامل را انجام می دهد تا سایر علل احتمالی را رد کند.
- یک پزشک شنوایی شناسی یا یک متخصص اختلالات شنوایی معمولاً ارزیابی های شنوایی شناسی را برای ارزیابی اینکه آیا ممکن است فرد مبتلا به هایپراکوزیس باشد ، انجام می دهد. یکی از رایج ترین آزمایش ها ، تست LDL یا سطح ناراحتی بلندی صدا است که سطح ناراحتی بلندی صدا را با محدوده طبیعی گوش انسان مقایسه می کند.
روش 2 از 3: مقابله با Hyperacusis روزانه
مرحله 1. خجالت نکشید و احساس غیر طبیعی نکنید
اگرچه ممکن است چالش برانگیز باشد ، اما سعی کنید از تجربه بیش از حد خجالت نکشید یا احساس نکنید شرایط شما شما را غیر طبیعی می کند.
- در حالی که این یک بیماری نادر است ، تحقیقات نشان می دهد که تعداد افرادی که مبتلا به هایپراکوزیس هستند و تشخیص داده می شوند ، در حال افزایش است. این بدان معناست که شما تنها نیستید.
- شما درخواست برخورد با این شرایط را نکرده اید و نباید احساس کنید که شما مقصر هستید.
مرحله 2. برای درک نکردن افراد آماده باشید
بخشی از مقابله م effectivelyثر با هایپراکوزیس در حال آماده سازی است تا برخی از افراد در درک شرایط شما مشکل داشته باشند. از آنجا که برخی از تعاریف hyperacusis آن را به عنوان "حساسیت" به صداهای بلند توصیف می کنند ، افراد مبتلا به hyperacusis اغلب به عنوان بیش از حد حساس یا چشمگیر شناخته می شوند. متأسفانه افرادی که از این بیماری رنج نمی برند ، به سختی می توانند بفهمند که زندگی با هایپراکوزیس چقدر دشوار و دردناک است.
- انتظار نداشته باشید که دیگران رفتار خود را برای برآوردن نیازهای شما تغییر دهند. با این حال ، افرادی که به شما اهمیت می دهند به محض اینکه احساس خود را برای آنها توضیح دهید ، رفتار خود را تعدیل می کنند.
- اگرچه افراد می توانند بی احساس باشند و اظهارنظرهای ناراحت کننده ای انجام دهند ، اما سعی کنید اینها را شخصی نگیرید. تشخیص دهید که عدم درک و همدلی آنها از نادانی ناشی می شود.
- اگر مردم همچنان بی احساس هستند ، احتمالاً بهتر است از این افراد فاصله بگیرید. اگر توسط افراد حامی احاطه شده باشید ، می توانید به طور م moreثرتری با هایپراکوزیس کنار بیایید.
مرحله 3. آنچه را که تجربه می کنید برای دوستان ، اعضای خانواده یا همکاران خود توضیح دهید تا آنها بهتر درک کنند که شما در چه شرایطی هستید
اگر به مردم نگویید زندگی با هایپراکوزیس چگونه است ، آنها نمی دانند.
- از افراد نزدیک خود دعوت کنید تا در قرارهای پزشکی و جلسات مشاوره یا درمان شما شرکت کنند تا بتوانند در مورد این بیماری بیشتر بیاموزند و نقش فعالی در کمک به شما ایفا کنند.
- سعی کنید ماهیت وضعیت خود را برای مردم توضیح دهید و با آنها در میان بگذارید که برای حفظ آرامش در اطراف برخی از صداهای روزمره تلاش زیادی لازم است. توضیح دهید که شبیه فردی است که سمعک هایش خیلی بلند بلند شده است ، اما نمی تواند صدا را کم کند.
مرحله 4. با سایر افرادی که مبتلا به هایپراکوزیس هستند ارتباط برقرار کنید
از آنجایی که افرادی که از هایپراکوزیس رنج نمی برند ، درک آنچه در حال گذراندن شما هستند دشوار است ، اگر بتوانید با سایر افراد مبتلا ارتباط برقرار کنید ، کنار آمدن با شرایط شما می تواند مفید باشد.
- به گروه پشتیبانی آنلاین هایپراکوزیس بپیوندید یا ایجاد کنید ، بنابراین می توانید با سایر افرادی که با چنین شرایطی روبرو هستند ملاقات کرده و صحبت کنید. بسیاری از این گروه ها برای کمک به مردم در مورد شرایط خود ، بحث در مورد گزینه های مختلف درمان و تعیین مراقبت های پزشکی عالی طراحی شده اند.
- تجربیات خود را بنویسید یا در تالارهای گفتمان و وب سایت های فوق تخصصی بنویسید تا دوستان ، خانواده و سایر افراد بتوانند بیماری بیش از حد را بهتر بشناسند و پشتیبانی کنند. داستان شما همچنین ممکن است به افراد مبتلا به هایپراکوزیس کمک کند تا با این شرایط دشوار کنار بیایند. محققان همچنین گزارش داده اند که داستان بیماران به آنها در درک بهتر هایپراکوز کمک می کند.
مرحله 5. خود را منزوی نکنید
اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به هایپراکوزیس وسوسه می شوند که خود را کنار گذاشته و خود را منزوی کنند ، اما این امر اغلب منجر به افزایش افسردگی ، اضطراب و تنهایی می شود ، که مقابله را دشوارتر می کند. سعی کنید ارتباط خود را با دوستان ، خانواده و دنیای بیرون قطع نکنید.
دوستان و خانواده شما به شما اهمیت می دهند و می خواهند از شما حمایت کنند ، بنابراین با آنها همکاری کنید تا راه هایی برای تعامل پیدا کنید که دردناک نباشد. به عنوان مثال ، آنها را تشویق کنید تا از شما دیدن کنند یا جایی را انتخاب کنید که در آن احساس راحتی می کنید
مرحله 6. روی تجهیزات حفاظتی سرمایه گذاری کنید
بسیاری از افرادی که مبتلا به هایپراکوزیس هستند ، گزارش داده اند که تجهیزات محافظتی مانند گوش ، گوش گیر ، هدفون های کم صدا و دستگاه های صوتی به آنها کمک کرده است که با شرایط خود کنار بیایند و به فعالیت های روزانه خود ادامه دهند.
- قیمت این دستگاه ها از گزینه های بسیار مقرون به صرفه تا گزینه های بسیار گران قیمت است ، بنابراین ایده خوبی است که به صورت آنلاین تحقیق کنید و با سایر افرادی که از بیماری هایپراکوزیس رنج می برند صحبت کنید تا بدانید که مفید هستند.
- شنوایی شناسان همچنین می توانند تجهیزات ویژه ای را توصیه کنند و سفارش دهند که ممکن است به بهترین وجه با نیازهای منحصر به فرد شما مطابقت داشته باشد.
مرحله 7. برای مقابله با اضطراب ، افسردگی یا بی خوابی به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
بسیاری از افراد مبتلا به هایپراکوزیس گزارش می دهند که در نتیجه وضعیت خود از اضطراب ، افسردگی و مشکل خواب رنج می برند ، که می تواند مقابله با هایپراکوزیس را حتی بیشتر چالش برانگیز کند. با پزشکان و متخصصان پزشکی خود در مورد نحوه مدیریت و درمان این علائم صحبت کنید تا در اسرع وقت احساس بهتری داشته باشید.
روش 3 از 3: تحت درمان
مرحله 1. درمان بیماری های ایجاد کننده هایپراکوزیس
اگر مشکوک به یک بیماری خاص مانند میگرن ، یک اختلال خود ایمنی یا آسیب گوش باشد که باعث ایجاد بیش از حد می شود ، درمان این بیماری زمینه ای ممکن است بیش از حد را تسکین داده یا علائم را بهبود بخشد.
از آنجا که علل هایپراکوزیس به خوبی شناخته نشده است ، بهتر است با یک پزشک یا متخصص پزشکی مشورت کنید تا مشخص شود آیا درمان بیماری احتمالی زمینه ای مناسب است یا خیر
مرحله 2. صدا درمانی یا درمان مجدد را امتحان کنید
بسیاری از درمانگران توصیه می کنند بیماران مبتلا به هایپراکوزیس تحت درمان با صدا قرار بگیرند تا به آرامی دوباره صدا را به زندگی خود وارد کنند تا بتوانند فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرند. این روش درمانی برای حساسیت زدایی از گوش با گوش دادن به ماشین هایی که سر و صدای صورتی تولید می کنند ، یک فرکانس خاص سر و صدا ، طراحی شده است.
- درمان مجدد اغلب با تجهیزات سمعک یا دستگاههای تولید کننده صدای کنار تخت انجام می شود که فرکانس خاصی از سر و صدا را منتشر می کنند. بیماران اغلب دو تا هشت ساعت در روز در معرض این سر و صدا قرار می گیرند.
- بسیاری از بیماران مبتلا به هایپراکوزیس گزارش داده اند که این درمان سطح تحمل صدا را بهبود می بخشد.
- با یک درمانگر یا مشاور متخصص شنوایی سنجی خود کار کنید تا بتوانید مطمئن شوید که وی تجربه درمان بیماران مبتلا به هایپراکازیس را دارد.
مرحله 3. با یک درمانگر مجرب در درمان شناختی رفتاری کار کنید
درمان شناختی رفتاری یا CBT نیز برای بیماران مبتلا به هایپراکوزیس توصیه می شود زیرا به حساسیت زدایی شما از صداهای ناراحت کننده کمک می کند تا بتوانید زندگی عادی تری داشته باشید. درمان CBT همچنین می تواند به بیماران مبتلا به هایپراکوزیس کمک کند تا با اضطراب و افسردگی که اغلب محصول شرایط آنها است مقابله کنند.
- درمان CBT بر تکنیک های تمدد اعصاب و ذهن آگاهی تأکید می کند که نشان داده شده است به بیماران مبتلا به هایپراکوزیس کمک می کند تا با شرایط خود کنار بیایند. این اغلب همراه با درمان بازآموزی استفاده می شود.
- به عنوان مثال ، درمانگر شما ممکن است به شما در یادگیری تکنیک های آرامش بخش کمک کند که ممکن است به بهبود وضعیت شما کمک کند.
- متخصص شنوایی سنجی شما باید بتواند یک درمانگر یا مشاور با تجربه در استفاده از CBT با بیماران مبتلا به هایپراکوزیس را توصیه کند.
مرحله 4. انتظار نتایج یک شبه را نداشته باشید
درمان هایپراکوزیس یک فرایند است ، بنابراین انتظار نتایج فوری نداشته باشید. اگر با یک جدول زمانی احساس بهتری دارید ، در مورد زمانی که ممکن است انتظار بهبود وضعیت خود را داشته باشید ، از متخصصان پزشکی که با آنها کار می کنید بپرسید.
مرحله 5. برای عود بیماری آماده باشید
در حالی که بسیاری از بیماران مبتلا به هایپراکوزیس گزارش می دهند که آموزش مجدد و CBT وضعیت آنها را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده است ، کارشناسان هشدار می دهند که در صورت مواجهه با صداهای جدید یا سطوح مختلف سر و صدا ، احتمال عود وجود دارد. با تیم پزشکی و درمانگران خود در مورد احتمال عود و بهترین راه مقابله با آنها صحبت کنید.
مرحله 6. تسلیم نشوید
مقابله با هایپراکوزیس چالش برانگیز است ، اما بسیاری از مردم در حال تحقیق روی این بیماری و توسعه گزینه های درمانی موثرتر هستند.
