ADHD بزرگسالان شرایط سختی برای مدیریت است و می تواند استرس قابل توجهی را بر یک رابطه وارد کند. شریک غیر ADHD ممکن است احساس کند که دائماً باید مشکل را از بین ببرد ، در حالی که شریک مبتلا به ADHD ممکن است احساس کند که همیشه مورد نقد و انتقاد قرار می گیرند. خوشبختانه زمانی که دیدگاه شریک زندگی خود را درک کنید ، با شریک خود ارتباط برقرار کنید و به دنبال کمک و پشتیبانی باشید ، می توانید رابطه خود را بهبود بخشید.
مراحل
روش 1 از 3: صحبت با شریک خود
مرحله 1. به شریک خود کمک کنید تا از وضعیت شما مطلع شود
شریک زندگی شما ممکن است تصور اشتباهی داشته باشد که طرز رفتار شما گاهی اوقات فقط "شما" است. اگر آنها درباره ADHD مطالعه کنند ، احتمالاً متوجه خواهند شد که برخی از کارهایی که انجام می دهید از کنترل شما خارج است. به همین دلیل ، آنها ممکن است صبر و درک بیشتری داشته باشند.
شریک خود را تشویق کنید تا با شما به پزشک شما مراجعه کند. به این ترتیب آنها می توانند از پزشک س questionsالاتی در مورد ADHD بپرسند و یاد بگیرند که چگونه می توانید برای مدیریت علائم با یکدیگر همکاری کنید
مرحله 2. درخواست بخشش و صبر کنید
افراد مبتلا به ADHD معمولاً کارهایی را عمداً انجام نمی دهند تا شریک زندگی خود را ناراحت کنند. اغلب اوقات ، این فقط شرایط آنهاست که کنترل می کنند. از شریک خود بخواهید این را بفهمد و به شما لطف و صبر بدهد. همچنین از آنها بخواهید که شما را به خاطر کمبودهای شما ببخشند.
به عنوان مثال ، می توانید بگویید: "من می دانم که رفتار من گاهی اوقات شما را ناراحت می کند ، اما این کار را عمدا انجام نمی دهم. من واقعاً بهترین تلاشم را می کنم و نیاز دارم که شما آن را بپذیرید و با من صبور باشید. " از طریق این ، شریک زندگی شما می تواند متوجه شود که شما در تلاش هستید و ممکن است مایل به تلاش نیز باشید
مرحله 3. در ارتباط باشید
روابطی که تحت تأثیر ADHD قرار می گیرند ، حفظ آنها دشوار است. با این حال ، شما باید اولویت خود را برای گذراندن وقت تنها با شریک زندگی خود قرار دهید. تاریخهای هفتگی یا ماهانه را طوری تنظیم کنید که بتوانید دوباره ارتباط برقرار کرده و به خود یادآوری کنید که چرا در ابتدا عاشق شده اید.
مرحله 4. به شریک خود کمک کنید تا به شما کمک کند
به شریک خود بگویید که چه کاری می تواند برای کمک به شما در راه اندازی این رابطه انجام دهد. انجام این کار به صورت تیمی به آنها کمک می کند تا احساس مشارکت کنند و هر دو را در یک صفحه قرار می دهد. متعهد شدن برای همکاری از طریق این راه اعتماد شما را تقویت می کند و در نهایت می تواند رابطه شما را بهبود بخشد.
- به عنوان مثال ، اگر احساس می کنید شریک زندگی شما نقش والدین را در رابطه دارد ، به آنها اطلاع دهید که مجبور نیستند این کار را انجام دهند. با انجام بهترین کارها به آنها نشان دهید که شما یک فرد بالغ توانمند هستید.
- اگر در به خاطر سپردن مکالمات با شریک زندگی خود مشکل دارید ، از او بخواهید که مجدداً آن را تکرار کرده یا آنچه را که در مورد آن صحبت کرده اید خلاصه کنید. به عنوان مثال ، قبل از پایان گفتگو ، ممکن است بگویید: "خوب ، من باید خشک شویی را بردارم و شما امشب دیر به خانه می آیید ، بنابراین باید به تنهایی شام بخورم."
روش 2 از 3: در نظر گرفتن دیدگاه شریک خود
مرحله 1. چگونه ADHD شما بر رابطه تأثیر می گذارد ، بنویسید
زندگی با ADHD سخت است ، اما رابطه با کسی که آن را دارد نیز دشوار است. با خودتان صادق باشید و لیستی از عادات خود را به دلیل شرایط خود تهیه کنید. دیدن آن ممکن است به شما کمک کند بفهمید که چرا شریک زندگی شما ناامید می شود.
به عنوان مثال ، آیا تمام وقت دیر می کنید زیرا حواس شما پرت می شود؟ آیا انجام تعهداتی را که به عهده گرفته اید فراموش می کنید؟ این ویژگی ها را بنویسید و سپس احساس کنید اگر شریک زندگی شما این اشتباهات را انجام دهد ، چه احساسی خواهید داشت. این ممکن است به شما کمک کند بفهمید که در صورت بروز مشکلات از کجا آمده اند
مرحله 2. تعهد خود را مشخص کنید
یکی از علائم اصلی ADHD تکانشگری و میل به تحریک است. به این ترتیب ، شریک زندگی شما ممکن است نگران باشد که از رابطه دور می شوید. این عدم اطمینان از طرف شریک زندگی شما ممکن است باعث ناراحتی او در رابطه شود.
به طور منظم به همسرتان اطمینان دهید که از او راضی هستید و خیانت نخواهید کرد. اگر شریک زندگی شما نیاز به اطمینان بیشتر دارد ، به دنبال مشاوره زوجین در مورد وضعیت باشید
مرحله 3. از شریک خود بپرسید چه کاری می توانید انجام دهید تا ADHD برای آنها راحت تر شود
تقصیر شما نیست که ADHD دارید و شریک زندگی شما هرگز نباید به خاطر داشتن آن احساس گناه کند. در عوض ، می توانید با هم کار کنید تا عوارض جانبی بیماری برای هر دوی شما قابل کنترل تر شود. با شریک خود در مورد کارهایی که می توانید برای کمک به موقعیت انجام دهید صحبت کنید.
به عنوان مثال ، می توانید بگویید: "من می دانم برخی از مسائل مربوط به وضعیت من باعث می شود که رابطه گاهی برای شما مشکل شود. من از صبر شما با آنها قدردانی می کنم. لطفاً بگویید چه کاری می توانم انجام دهم تا این کار برای شما راحت تر شود. " اگرچه ممکن است برآورده شدن درخواست های آنها غیرممکن باشد ، صحبت در مورد آن نشان می دهد که می خواهید تلاش کنید
مرحله 4. از شریک خود بخواهید که دستاوردهای شما را ثبت کند
وقتی شما مبتلا به ADHD هستید ، برای شما و همسرتان آسان است که روی اشتباهاتی که انجام می دهید تمرکز کنید. در عوض ، تمرکز خود را روی کاری که درست انجام می دهید تغییر دهید. جشن گرفتن این پیروزی های کوچک می تواند به شما در قدردانی و تشویق شما برای ادامه کار خوب کمک کند.
- به عنوان مثال ، شریک زندگی شما می تواند وقتی در خانه به شما کمک می کند ، وقتی با بچه های خود بازی می کنید ، هنگامی که یک مهمانی عالی ترتیب داده اید یا وقتی یک شام خوشمزه درست کرده اید ، بنویسید.
- آنها همچنین می توانند ویژگی های مورد علاقه خود را در مورد شما مانند خنده ، قلب خوب و ذهن درخشان شما بنویسند. تمرکز بر نکات مثبت ، به جای شکست ها ، می تواند به شما در نزدیک شدن کمک کند.
روش 3 از 3: جستجوی کمک و پشتیبانی
مرحله 1. به دنبال مشاوره زوجین باشید
شرکت در درمان با هم می تواند کیفیت رابطه شما را بهبود بخشد. این به شما این امکان را می دهد که در هنگام حضور مهمانی خارجی نظر خود را بیان کنید ، که ممکن است احساس راحتی بیشتری در هر دوی شما ایجاد کند. یک درمانگر همچنین ممکن است بتواند برخی از مشکلاتی را که روزانه با آن روبرو می شوید توضیح دهد ، که ممکن است به شریک زندگی شما کمک کند تا شما را بهتر درک کند.
اگر شریک زندگی شما برای رفتن به درمانگر احساس ناراحتی می کند ، از درمانگر خود بپرسید که چه کاری می توانید برای بهتر شدن رابطه انجام دهید. مشاوران به زوج هایی مراجعه می کنند که به طور مرتب با اختلال بیش فعالی و بیش فعالی مشکل دارند و احتمالاً راهنمایی هایی در مورد آنچه می توانید برای سهولت زندگی هر دو انجام دهید ، خواهند داشت
مرحله 2. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
داشتن ADHD به اندازه کافی دشوار است ، اما هنگامی که شریک زندگی شما درک نمی کند یا به شما سخت می گیرد ، به یک مشکل تبدیل می شود. صحبت کردن با دیگران که استرس مشابهی را تجربه می کنند می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید. آنها همچنین می توانند در مواقع سختی شما را تشویق کنند ، زیرا احتمالاً قبلاً نیز از آن عبور کرده اند.
همسرتان را تشویق کنید تا در گروه حمایتی که مخصوص شرکای مبتلا به ADHD است شرکت کند. جستجوی این نوع پشتیبانی ممکن است به آنها کمک کند بفهمند که نور در انتهای تونل وجود دارد
مرحله 3. در مورد قرارهای ملاقات و داروهای پزشک خود باشید
اگرچه شما درخواست ADHD نکرده اید ، اما انتخاب نکردن آن باعث از بین رفتن آن نمی شود. شما مدیون خود و شریک زندگی خود هستید که متعهد به مراقبت از وضعیت خود هستید. با جدیت در قرارهای پزشک خود شرکت کرده و داروهای خود را مصرف کنید. انجام این کار می تواند به مدیریت علائم و در نهایت رابطه شما کمک کند.
