بسیاری از مردم با علائم رایج آسم مانند سفت شدن قفسه سینه و مشکل در تنفس آشنا هستند. سرفه یکی دیگر از علائم مشکل آسم است ، بیماری التهابی ریه که راه های تنفسی را تنگ می کند. برای جلوگیری از سرفه های مرتبط با آسم ، عوامل محرک خود را شناسایی کرده و از آنها دوری کنید ، برای درمان آسم خود دارو مصرف کنید و خود را راحت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی عوامل محرک آسم
مرحله 1. با محرک های رایج آشنا شوید
سرفه می تواند توسط مواد مختلفی مانند آلرژن ها (گرد و غبار ، خز حیوانات ، سوسک ها ، کپک و گرده ها) و مواد محرک (مانند مواد شیمیایی در هوا ، دود سیگار ، آلودگی هوا و محصولات زیبایی) ایجاد شود. سایر محرک های شایع آسم عبارتند از:
- داروها: اینها ممکن است شامل آسپرین ، سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) و مسدود کننده های بتا غیر انتخابی (اغلب برای بیماری های قلبی استفاده می شود)
- مواد شیمیایی مورد استفاده برای حفظ غذاها: معمولاً سولفیت های موجود در تعدادی از غذاها و نوشیدنی ها
- عفونت های تنفسی فوقانی: مانند سرماخوردگی و سایر عفونت های ویروسی ریه ها
- ورزش و سایر فعالیتهای بدنی
- هوای سرد یا خشک
- سایر شرایط سلامتی: مانند سوزش سر دل (رفلاکس اسید) ، استرس و آپنه خواب
مرحله 2. برای شناسایی محرک های ناشناخته یک دفتر خاطرات داشته باشید
بعد از اینکه دچار سرفه شدید ، از خود بپرسید چه چیزی باعث ایجاد آن شده است. اگر در شناسایی محرک های رایج مشکل دارید ، ممکن است مجبور باشید در صورت وجود یک ماشه ناشناخته که باید آن را پیدا کنید ، در نظر بگیرید. یک دفترچه روزانه از برنامه روزانه خود داشته باشید تا بتوانید آنچه را که درست قبل از حمله سرفه تجربه کرده اید ، تعیین کنید. از خودت بپرس:
- آیا فصل تغییر کرده است؟ آیا عوامل محیطی جدیدی باعث آسم من شده است؟
- آیا صنعت جدیدی در این نزدیکی هست که ممکن است آلاینده ها را به هوا بریزد؟
- آیا غذای جدیدی به رژیم غذایی خود اضافه کرده ام؟ آیا داروهای جدیدی مصرف می کنم که ممکن است با داروهای آسم تداخل داشته باشد؟
- آیا هوا ناگهان تغییر کرده است؟ آیا گرم بود و اکنون سرد و مرطوب است؟ باد میاد یا جهت باد عوض شده؟ باد ممکن است محرک های جدیدی را وارد کند.
مرحله 3. برای حساسیت غذایی آزمایش شوید
اگر مشکوک هستید که حساسیت غذایی باعث سرفه آسم شما می شود ، به سادگی غذا را از رژیم غذایی خود حذف نکنید. این می تواند منجر به کمبود تغذیه شود. در عوض ، با پزشک خود در مورد آزمایش خارش پوست صحبت کنید تا مشخص شود به چه چیزی حساسیت دارید. سپس پزشک می تواند راهکارهایی برای مدیریت آلرژی توصیه کند. آلرژی های غذایی رایج عبارتند از:
- گلوتن (پروتئینی که در هر محصول گندم یافت می شود)
- کازئین (پروتئینی که در محصولات لبنی یافت می شود)
- تخم مرغ
- مرکبات
- ماهی و صدف
- بادام زمینی
مرحله 4. عملکرد ریه خود را زیر نظر بگیرید
اگر در شناسایی محرک های آسم خود مشکل دارید ، با پزشک خود در مورد نظارت بر سرعت جریان بازدمی (PEF) با استفاده از یک ابزار کوچک قابل حمل صحبت کنید. این نشان می دهد که ریه های شما چقدر در بیرون راندن هوا موثر هستند. با تنگ شدن مجاری تنفسی ، PEF کاهش می یابد. بررسی منظم عملکرد اوج و ردیابی فعالیت ها/غذاهای روزانه می تواند به شما و پزشک شما در تعیین عوامل آسم کمک کند.
اندازه گیری عملکرد ریه به ویژه اگر محرک های شما باعث ایجاد سرفه فوری نشوند مفید است. برخی از افراد متوجه می شوند که محرک های آنها قبل از شروع حمله مدتی طول می کشد
قسمت 2 از 3: راحت باشید
مرحله 1. مقدار زیادی آب بنوشید
با نوشیدن روزانه شش تا هشت لیوان 8 اونسی آب ، مخاط در گلو را شل نگه دارید. اگر سرفه خشکی دارید که هیچ چیزی تولید نمی کند ، باید هیدراته بمانید تا سرفه گلو را تحریک نکند. این امر به ویژه در صورتی اهمیت دارد که سرماخوردگی و آنفولانزا محرک علائم آسم شما باشند.
در صورت سرفه کردن مخاط زرد یا سبز ، مصرف مایعات خود را افزایش دهید
مرحله 2. هوا را تصفیه کنید
تا آنجا که ممکن است هوای خانه خود را خالص نگه دارید. هرگونه فیلتر هوا را در خانه خود بررسی کنید و از افراد سیگاری دوری کنید. از آنجا که دود یک محرک رایج آسم است ، در مورد سیگار نکشیدن در اطراف خود با هر فرد سیگاری صحبت کنید. همچنین باید از اسپری مو و عطر خودداری کنید.
- از آنجا که گرده می تواند باعث آسم شما شود ، باید در روزهایی که تعداد گرده زیاد است از کولر گازی استفاده کنید. فقط مراقب باشید که به طور مرتب دریچه های هوا را در خانه خود تمیز کنید تا گرد و غبار و کپک به اطراف نفوذ نکند.
- استفاده از دستگاه بخور یا گذاشتن کاسه آب در اطراف خانه را در نظر بگیرید. این باعث می شود رطوبت به هوا اضافه شود که می تواند تنفس شما را بهبود بخشد.
مرحله 3. تنفس خود را آرام کنید
هنگام سرفه آسم از تنفس عمیق خودداری کنید. برخی از پزشکان معتقدند که این می تواند ریه های شما را بیشتر تحریک کند. در عوض ، به آرامی فقط از طریق بینی نفس بکشید و طول دم و بازدم خود را در یک اندازه نگه دارید. به عنوان مثال ، در حالی که تا 8 می شمارید ، از طریق بینی خود نفس بکشید ، تا جایی که می توانید نفس خود را نگه دارید و 8 بار نفس خود را بیرون دهید. در حالی که نفس می کشید آرام ، آرام و آرام بمانید.
در حالی که در طول این تمرین کمی اکسیژن کمتری دریافت خواهید کرد ، این مقدار به همان میزان است که در صورت سرفه دریافت می کنید. کنترل تنفس با شمارش می تواند سرفه و سایر علائم آسم را کاهش دهد
مرحله 4. تنفس یوگا را امتحان کنید
سرفه ناشی از آسم می تواند به شما احساس وحشت یا خارج از کنترل را بدهد. با تمرین یک حالت تنفسی آرامش بخش ، خود و تنفس خود را آرام کنید. به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید تا پای شما همچنان روی زمین صاف باشد. دستان خود را روی شکم بگذارید و یک بالش زیر سر خود قرار دهید تا راحت تر باشید. چشمان خود را ببندید و اجازه دهید شکم شما با هر نفس فرو رود.
هدف از این تمرین آرام کردن تنفس است که می تواند سرفه را آرام کند. در حالی که به آرامی نفس می کشید ، سعی کنید ذهن و افکار خود را آرام کنید
مرحله 5. خودتان را از یک محیط ناراحت کننده دور کنید
احساسات مستقیماً باعث آسم نمی شوند ، اما تغییرات در سرعت و ریتم تنفس شما که با احساسات همراه است می تواند باعث حمله شود. اضطراب شدید و اقداماتی مانند گریه و فریاد می تواند بر تنفس شما تأثیر بگذارد و باعث حمله شود. حتی ناراحتی های احساسی ناشی از حمله می تواند علائم شما را بدتر کند. یادگیری تکنیک های مقابله با استرس و اضطراب ممکن است به جلوگیری از این دوره ها کمک کند.
قسمت 3 از 3: مصرف داروها
مرحله 1. یک برنامه عملی با پزشک خود ایجاد کنید
پزشک شما با شما همکاری می کند تا یک برنامه مکتوب ایجاد کنید که می توانید هنگام شروع حمله آسم یا سرفه مناسب از آن پیروی کنید. برنامه عمل باید لیستی از مراحل لازم را برای بازگشت تنفس به حالت عادی به شما ارائه دهد. همچنین باید تماس های اضطراری و پزشکی را ذکر کند.
پزشک نحوه حرکت برنامه سبز از زرد به قرمز را توضیح می دهد. در هر بخش رنگی باید علائمی را که باید به دنبال آنها باشید ، داروها و درمان های شما و مکانی برای ثبت عملکرد ریه ذکر شود
مرحله 2. آسم خود را با داروهای کوتاه مدت کنترل کنید
اگر دچار حمله سرفه می شوید ، احتمالاً به شما توصیه می شود از یک دستگاه استنشاقی استفاده کنید. دستگاه استنشاقی شما طوری طراحی شده است که به سرعت داروها (مانند بتا آگونیست های کوتاه اثر) را وارد مجاری تنفسی شما کند تا باز شوند. پزشک ممکن است آلبوترول ، لوبالوترول ، پیربوترول ، ایپراتروپیوم یا کورتیکواستروئیدها را تجویز کند.
- برای استفاده از دستگاه استنشاقی ، کلاهک را بردارید و دستگاه استنشاق را تکان دهید. سه یا چهار تکان خوب باید کار کند. کلاه را بردارید و بیرون دهید.
- دهان استنشاق را روی دهان خود قرار دهید و به آرامی نفس بکشید. یکبار دکمه دستگاه استنشاق را فشار دهید و به یک نفس طولانی و آهسته ادامه دهید.
- دستگاه استنشاقی را از دهان خود خارج کنید. ده ثانیه نفس خود را نگه دارید و سپس نفس خود را بیرون دهید.
مرحله 3. آسم را با داروهای طولانی مدت درمان کنید
این داروها هر روز برای جلوگیری از سرفه و سایر علائم آسم استفاده می شوند. آنها تسکین فوری نمی دهند (برای این منظور باید از داروهای استنشاقی یا داروهای کوتاه مدت خود استفاده کنید). در عوض ، داروهای طولانی مدت می توانند التهاب را کاهش دهند ، مجاری تنفسی شما را باز کرده و پاسخ بدن شما به محرک ها را کاهش دهند. همچنین ممکن است به درمان آلرژی هایی که باعث حملات آسم می شوند نیاز داشته باشید. داروها یا درمانهای طولانی مدت عبارتند از:
- عکس های حساسیت زا
- کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مانند فلوتیکازون ، بودسونید ، فلونیزولید ، سیکلسونید ، بکلومتازون و ممتازون
- داروهای ضد التهابی مانند کرومولین
- آگونیست های بتا طولانی مدت مانند سالمترول و فرموترول
- داروهای بیولوژیکی مانند omalizumab و تعدیل کننده های لکوترین
- تئوفیلین
مرحله 4. بلافاصله به پزشک مراجعه کنید
بخش مهمی از مدیریت سرفه آسم این است که بدانید چه موقع برای درمان آن اقدام کنید. علاوه بر سرفه ، یکی از علائم بارز تشدید آسم ، خس خس سینه است. خس خس سوت صدای بلندی است که هنگام عبور مجاری هوایی از راه های هوایی تنگ ایجاد می شود. معمولاً هنگام نفس کشیدن صدای خس خس ایجاد می شود اما هنگام تنفس نیز ممکن است ایجاد شود. در صورت نیاز به مصرف بیش از حد توصیه شده دارو ، تشدید علائم سرفه (یا سایر علائم) ، مشکل در تنفس هنگام صحبت کردن ، یا فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. حداکثر اندازه گیری جریان تنها 50 تا 80 of از بهترین اندازه گیری شخصی شما است. در صورت نیاز به اورژانس مراجعه کنید:
- احساس خواب آلودگی یا گیجی می کنید
- هنگام استراحت تنگی نفس شدید دارید
- حداکثر اندازه گیری جریان شما کمتر از 50. بهترین میزان شخصی شما است
- درد شدید قفسه سینه دارید
- لب و صورت شما آبی به نظر می رسد
- شما در تنفس بسیار مشکل دارید
- نبض شما تند است
- شما به دلیل تنگی نفس اضطراب شدید دارید
